1Proclamation dont Habaquq, le prophète, a reçu la révélation.
Plaintes et questions
Le prophète discute avec Dieu
2Jusques à quand, ô Eternel,
appellerai-je à l’aide
sans que tu ne m’entendes ?
Jusques à quand devrai-je ╵crier vers toi ╵au sujet de la violence
sans que tu sauves ?
3Pourquoi me fais-tu voir ╵de telles injustices ?
Comment peux-tu te contenter ╵d’observer les méfaits ╵qui se commettent ?
Je ne vois devant moi ╵que ravage et violence,
il y a des querelles,
et des conflits surgissent.
4A cause de cela, ╵on ne respecte plus la loi,
et le droit ne triomphe pas.
Car les méchants ╵empêchent les justes d’agir1.4 Autre traduction : l’emportent sur les justes (dans les tribunaux).,
les jugements qui sont rendus ╵sont corrompus.
La réponse inattendue de Dieu
5– Regardez, traîtres1.5 traîtres: d’après un texte hébreu retrouvé à Qumrân et l’ancienne version grecque (voir Ac 13.41). Le texte hébreu traditionnel a : les nations., ╵et observez !
Vous serez stupéfaits, ╵vous serez ébahis,
car je vais accomplir ╵en votre temps une œuvre ;
vous ne le croiriez pas ╵si on vous en parlait.
6Je vais faire venir ╵les Chaldéens1.6 Le nom Chaldéens désigne ici les Babyloniens, qui ont reconquis leur indépendance de l’Assyrie vers 630 av. J.-C. et fondé un empire néo-babylonien en 626, pour dominer tout le Proche-Orient de 605 à 539, en particulier durant le règne de Nabuchodonosor (605 à 562 av. J.-C.).,
peuple féroce ╵et déchaîné,
qui parcourt les étendues de la terre
pour prendre possession ╵des demeures d’autrui.
7Il est terrible et redoutable,
il impose lui-même ╵son droit et son pouvoir.
8Ses chevaux sont agiles, ╵plus que des léopards,
et ils ont du mordant, ╵plus que les loups du soir.
Ses coursiers se déploient,
ils arrivent de loin,
ils volent comme l’aigle
lorsqu’il fond sur sa proie.
9Oui, les voilà qui viennent ╵tous adonnés à la violence ;
le visage tendu, ╵ils foncent en avant.
Voilà les prisonniers ╵rassemblés, innombrables ╵comme les grains de sable.
10Partout, ce peuple traite ╵les rois avec mépris,
et il se rit des princes,
il se rit de toutes leurs forteresses ;
il élève contre elles ╵des terrasses de siège
et s’en empare.
11Puis il change d’avis ╵et il passe plus loin1.11 Verset difficile. Autres traductions : il est passé comme le vent et s’en est allé ou le vent est passé et s’en est allé..
Il se charge de crimes,
lui qui voue sa force à son dieu1.11 Il se charge de crimes, lui… à son dieu. L’ancienne version grecque a : alors j’exposerai ma remontrance à mon Dieu. La fin du verset a été traduite diversement : lui qui attribue sa force à son Dieu ou lui dont la force est le dieu..
Pourquoi, ô Dieu ?
12– N’es-tu pas depuis l’origine, ╵ô Eternel ?
Tu es mon Dieu, mon Saint,
tu ne meurs pas1.12 Selon une tradition de copistes juifs. Ce texte, jugé offensant pour Dieu, semble avoir été modifié en : nous ne mourrons pas, que l’on a actuellement dans le texte hébreu traditionnel..
O Eternel, ╵toi le rocher, ╵c’est pour exécuter ╵le jugement ╵que tu as suscité ce peuple,
et tu l’as rendu fort1.12 Autre traduction : formé. ╵pour qu’il soit l’instrument ╵du châtiment.
13Tes yeux sont bien trop purs ╵pour supporter la vue du mal,
tu ne peux accepter ╵de voir des méfaits se commettre.
Pourquoi supportes-tu ╵la vue des traîtres ?
Pourquoi gardes-tu le silence ╵quand l’impie engloutit ╵un plus juste que lui ?
14Tu traites les humains ╵tout comme des poissons
ou comme des bestioles ╵qui sont sans maître.
15Car le Chaldéen les prend tous ╵à l’hameçon,
il les drague dans son filet
et les entasse dans sa nasse.
Alors il se réjouit ╵et il exulte.
16Alors il offre ╵à son filet des sacrifices,
il brûle de l’encens ╵en l’honneur de sa nasse,
car il obtient, par eux, ╵une pêche abondante,
des repas plantureux.
17Continuera-t-il donc toujours ╵à dégainer son glaive1.17 D’après le commentaire d’Habaquq retrouvé à Qumrân. Le texte hébreu traditionnel a : à vider son filet.
pour égorger les autres peuples ╵sans aucune pitié ?
1اين است پيغامی كه خداوند در رؤيا به حبقوق نبی نشان داد.
شكايت حبقوق
2ای خداوند، تا به كی از تو كمک بطلبم تا مرا اجابت فرمايی؟ هر چه فرياد برمی‌آورم بی‌فايده است، زيرا تو ما را از ظلم نجات نمی‌دهی. 3تا به كی بايد ناظر اين بی‌عدالتی‌ای كه اطراف مرا گرفته است باشم؟ چرا كاری نمی‌كنی؟ به هر جا كه نگاه می‌كنم خرابی و ظلم می‌بينم، همه جا را جنگ و دشمنی فرا گرفته است. 4قانون سست شده و عدالت هرگز بجا آورده نمی‌شود. شروران، درستكاران را در تنگنا گذاشته‌اند و عدالت مفهوم خود را از دست داده است.
پاسخ خداوند به قوم يهود
5«به قومهای اطراف خود نگاه كنيد و تعجب نماييد! شما از آنچه می‌خواهم انجام دهم حيران خواهيد شد! زيرا در روزگار شما كاری می‌كنم كه حتی وقتی خبرش را به شما دهند، باور نكنيد! 6من بابلی‌های ظالم و ستمگر را به قدرت می‌رسانم و آنها به سراسر جهان تاخته همه جا را به تصرف خود در خواهند آورد. 7آنها به سنگدلی معروفند، هر چه بخواهند می‌كنند، و كسی را يارای مقاومت در برابر آنها نيست. 8مردمانی هستند درنده‌خو، درنده‌تر از گرگهای گرسنه. اسبانشان از پلنگ سريعترند. سواران آنها از سرزمين دور دست می‌تازند و همچون عقاب بر سر صيد خود فرود می‌آيند. 9با خشونت به پيش می‌تازند و مثل ريگ بيابان اسير می‌گيرند.
10«پادشاهان و بزرگان را تمسخر می‌كنند و قلعه‌ها را به هيچ می‌شمارند. در پشت ديوار قلعه‌ها خاک انباشته می‌كنند و آنها را تصرف می‌نمايند! 11مثل باد يورش می‌برند و می‌گذرند. ولی گناهشان بزرگ است، زيرا قدرت خود را خدای خود می‌دانند.»
شكايت دوم حبقوق
12ای خداوند، خدای من! ای قدوس من كه از ازل هستی! تو نخواهی گذاشت كه ما نابود شويم. ای خدايی كه صخرهٔ ما هستی، تو به بابلی‌ها قدرت بخشيدی تا ما را مجازات كنند. 13درست است كه ما گناهكاريم، ولی آنها از ما گناهكارترند. چشمان تو پاكتر از آن است كه بر گناه بنگرد، و تو عادلتر از آن هستی كه بی‌انصافی را تحمل كنی. پس چرا هنگامی كه شروران مردمی را كه از خودشان بی‌گناهترند می‌بلعند، خاموش می‌مانی؟
14-15چرا مردم را مانند ماهيان و جانوران دريا كه مدافعی ندارند به قلاب بابلی‌ها می‌اندازی؟ آنها با تور خود مردم را به دام می‌اندازند و از صيد آنها شادی می‌كنند. 16سپس رفته، تورهای خود را پرستش می‌نمايند و برای آنها قربانی می‌كنند، زيرا خوراک و ثروت خود را مديون اين تورها می‌دانند.
17آيا تو می‌گذاری آنها دائم به كشتار خود ادامه دهند و مردم را بی‌رحمانه نابود كنند؟
