1Vois, devant lui, ╵tout espoir de le vaincre ╵est illusoire.
A sa vue seule, ╵on sera terrassé.
2Nul n’aura assez de courage ╵pour l’exciter.
Qui donc alors ╵pourrait me tenir tête ?
3Qui m’a prêté ╵pour que j’aie à lui rendre ?
Tout est à moi ╵sous l’étendue du ciel41.3 Cité en Rm 11.35..
4Je ne veux pas ╵me taire sur ses membres,
et je dirai sa force, ╵et la beauté ╵de sa constitution.
5Qui a ouvert ╵par-devant son habit41.5 Sa carapace est comparée à une cuirasse couvrant son corps. ?
Qui a franchi ╵les deux rangs de ses dents ?
6Qui a forcé ╵les battants de sa gueule ?
Ses crocs aigus ╵font régner la terreur.
7Majestueuses ╵sont ses rangées d’écailles,
et tels des boucliers ╵scellés entre eux,
8serrées les unes ╵contre les autres,
de sorte qu’aucun souffle ╵ne pourrait se glisser entre elles :
9soudées ensemble, ╵chacune à sa voisine,
elles se tiennent ╵et sont inséparables.
10Il éternue : ╵c’est un jet de lumière41.10 Par sa respiration et ses éternuements, de fines gouttelettes sont projetées en l’air ; éclairées par les rayons du soleil, elles font l’effet de jets de lumière..
Ses yeux ressemblent ╵aux lueurs de l’aurore41.10 Dans l’écriture hiéroglyphique, l’aurore est représentée par des yeux de crocodile..
11Des étincelles ╵jaillissent de sa gueule,
ce sont des gerbes ╵de flammes qui s’échappent.
12De ses narines ╵la fumée sort en jets
comme d’une marmite ╵ou d’un chaudron bouillant.
13Son souffle embrase ╵comme un charbon ardent
et, de sa gueule, ╵une flamme jaillit.
14C’est dans son cou ╵que sa vigueur réside,
et la terreur ╵danse au-devant de lui.
15Qu’ils sont massifs, ╵les replis de sa peau !
Soudés sur lui, ╵ils sont inébranlables.
16Son cœur est dur, ╵figé comme une pierre
il est durci ╵comme une meule à grain.
17Quand il se dresse41.17 Autre traduction : Devant sa majesté., ╵les plus vaillants ont peur.
Ils se dérobent, ╵saisis par l’épouvante.
18L’épée l’atteint ╵sans trouver nulle prise41.18 Autre traduction : Pour celui qui l’approche, l’épée ne sert à rien.,
et il en va de même de la lance, ╵de la flèche ou du javelot.
19Pour lui, le fer ╵est comme de la paille,
il prend le bronze ╵pour du bois vermoulu.
20Les traits de l’arc ╵ne le font jamais fuir
et les cailloux ╵qu’on lance avec la fronde ╵ne sont pour lui ╵que des fétus de paille.
21Oui, la massue ╵est pour lui un fétu de paille,
et il se rit ╵du sifflement des lances.
22Son ventre, armé ╵de tessons acérés,
est une herse ╵qu’il traîne sur la boue.
23Les eaux profondes, ╵il les fait bouillonner ╵comme un chaudron.
Il transforme le lac, ╵lorsqu’il y entre, ╵en un brûle-parfum.
24Sur son passage ╵son sillage étincelle.
Les flots paraissent ╵couverts de cheveux blancs.
25Nul n’est son maître ╵ici-bas sur la terre.
Il fut créé ╵pour ne rien redouter.
26Il brave tous les grands colosses.
Il est le roi ╵des plus fiers animaux.
1“Job, mabunit mo bala ang dragon nga Leviatan? Ukon mahigtan mo bala ang iya baba41:1 baba: sa literal, dila. sang kalat? 2Matuhog mo bala sang kalat ang iya ilong? Ukon makaw-itan mo bala sang taga ang iya sag-ang? 3Magapakitluoy bala siya permi sa imo nga buy-an mo siya? Ukon magapangabay bala siya sa imo nga kaluoyan mo siya? 4Magahimo bala siya sang kasugtanan sa imo nga magpaulipon siya sa imo sa bug-os niya nga kabuhi? 5Mahimo mo bala siya nga alaga pareho sa pispis ukon mahatag sa imo kabataan41:5 kabataan: ukon, mga suluguon. nga babayi agod ila hampangan? 6Mabakal bala siya sang mga negosyante kag kihadkiharon agod ibaligya? 7Madutlan mo bala ang iya panit ukon ang iya ulo sang sibat? 8Kon madakop mo siya, indi mo gid malipatan ang kabudlay sa pagdakop sa iya, kag indi mo na ini liwat paghimuon. 9Wala sing pulos ang pagtinguha sa pagdakop sa iya. Pagkakita mo pa lang sa iya madulaan ka na sang kaisog. 10Kon wala gani sing mangahas sa pagtublag sa iya, ti sin-o pa ayhan ang mangahas sa pagkontra sa akon? 11Sin-o ang makasiling nga may utang nga kabalaslan ako sa iya? Ang tanan diri sa kalibutan akon.
12“Sugiran ko pa gid ikaw parte sa lawas sang Leviatan kag kon ano siya kagamhanan kag kakusog. 13Sin-o bala ang makakakas sang iya panit ukon makadulot sini? 14Sin-o bala ang makapanganga sa iya? Kay ang iya mga ngipon makahaladlok! 15Ang iya likod daw sa may nagaidas nga mga taming nga nagatapikanay; 16-17ang kada isa lapitanay gid nga bisan ang hangin indi makalusot, kag wala sing may makakakas sini. 18Kon magpusnga siya nagakirab, kag ang iya mga mata nagasiga pareho sang pagbanagbanag sang adlaw. 19Nagabuga siya sang kalayo, 20kag nagaguwa ang aso sa iya ilong pareho sang aso sa nagabukal nga kolon nga may nagadabadaba nga gatong. 21Ang iya ginhawa makapabaga sang uling, kay kalayo ang nagaguwa sa iya baba. 22Makusog ang iya liog, kag ang makakita sa iya nahadlok gid. 23Bisan ang iya nagawilwig nga unod matibsol kag matig-a. 24Matig-a ang iya tagipusuon pareho sa galingan nga bato. 25Kon magbangon siya nagasalasala sa kahadlok ang gamhanan nga mga tawo.41:25 gamhanan nga mga tawo: ukon, mga dios. 26Wala sing espada, bangkaw, pana ukon sibat nga makahalit sa iya. 27Para sa iya ang salsalon daw sa dagami lang kahumok, kag ang saway daw sa gabok nga kahoy. 28Kon panaon siya wala siya nagapalagyo. Ang mga bato nga ginalabyog sa iya daw upa lang para sa iya. 29Ang kahoy nga inugbakol daw dagami lang para sa iya. Kag ginakadlawan lang niya ang hagunos sang bangkaw nga ginahaboy sa iya. 30Ang iya tiyan may mga himbis nga matalom nga daw sa buka nga botelya. Gani kon magkamang siya sa lunang, nagamarka ang iya inagyan. 31Ginapaalimbukad niya ang dagat pareho sa nagaindakal nga tubig sa kolon ukon sang nagabukal nga lana sa kaldero. 32Ang tubig nga iya maagyan nagabukal sing maputi, nga kon tan-awon daw maputi nga buhok. 33Wala sing pareho sa iya diri sa kalibutan. Isa siya ka tinuga nga wala sing kahadlok. 34Ginapakanubo niya ang tanan nga bugalon nga mga sapat. Ginaharian niya ang tanan nga matinaas-taason.”
