Jérémie 16 – BDS & HLGN

La Bible du Semeur

Jérémie 16:1-21

La solitude du prophète

1L’Eternel m’adressa la parole : 2Tu ne te marieras pas, tu n’auras donc ni fils ni filles en ce lieu, 3car voici ce que déclare l’Eternel au sujet des fils et des filles qui naissent en ce lieu et au sujet des mères qui les mettent au monde, et au sujet des pères qui les engendrent ici, dans ce pays : 4Des maladies mortelles les feront périr. Nul ne mènera deuil sur eux et on ne les mettra pas au tombeau. Leurs corps resteront étendus comme du fumier sur le sol. L’épée ou la famine les consumeront et leurs cadavres seront dévorés par les rapaces et les bêtes sauvages.

5Car voici ce que déclare l’Eternel : Tu ne dois pas entrer dans une maison endeuillée ; ne va pas à des funérailles, n’aie pour ces gens aucun geste de sympathie, car j’ai retiré à ce peuple ma paix, ma bonté et ma compassion, l’Eternel le déclare. 6Les grands et les petits mourront dans ce pays ; ils ne seront pas enterrés, nul ne mènera deuil sur eux, on ne se fera pas des incisions pour eux16.6 Coutume païenne interdite par la Loi (Lv 19.28 ; 21.5 ; Dt 14.1) mais adoptée par les Israélites., nul ne se rasera la tête pour eux. 7Personne ne fera de repas funéraire pour ceux qui sont en deuil, pour les réconforter du décès d’un des leurs. Nul ne leur offrira la coupe de consolation au sujet du décès d’un père ou d’une mère.

8Tu n’iras pas non plus dans la maison où l’on festoie pour t’asseoir avec eux, pour manger et pour boire. 9Car voici ce que dit le Seigneur des armées célestes, Dieu d’Israël : Je vais faire cesser en ce lieu, sous vos yeux et durant votre temps, les cris de réjouissance et d’allégresse, la voix du marié et de la mariée.

10Or, quand tu communiqueras ce message à ce peuple, ils te demanderont : « Pourquoi donc l’Eternel parle-t-il de nous envoyer ce grand malheur ? Quel mal avons-nous fait ? Quel péché avons-nous commis contre l’Eternel notre Dieu ? » 11Alors, tu leur diras : Vos pères m’ont abandonné, l’Eternel le déclare, ils se sont attachés à d’autres dieux, ils leur ont rendu un culte, et ils se sont prosternés devant eux. Ils m’ont abandonné et n’ont pas appliqué ma Loi. 12Et vous, vous avez fait pis encore que vos pères, chacun de vous suit les penchants de son cœur obstiné et mauvais, sans m’écouter. 13Je vous jetterai donc hors de ce pays-ci jusqu’en un pays inconnu de vous et de vos pères. Là, jour et nuit, vous adorerez d’autres dieux, car je n’aurai plus pitié de vous.

Lueur d’espoir

14C’est pourquoi, des jours viennent – l’Eternel le déclare – où l’on ne dira plus : « L’Eternel est vivant, lui qui a fait sortir d’Egypte les Israélites16.14 Pour les v. 14-15, voir 23.7-8. » ; 15mais l’on dira plutôt : « L’Eternel est vivant, lui qui a fait sortir les Israélites du pays du nord et de tous les pays où il les avait chassés. » Je les ramènerai dans leur pays que j’ai donné à leurs ancêtres.

16Oui, je vais envoyer des pêcheurs en grand nombre, et ils les pêcheront, déclare l’Eternel, et j’enverrai des chasseurs en grand nombre, et ils les chasseront sur toutes les montagnes, sur toutes les collines et dans les fentes des rochers. 17J’observe toutes leurs démarches, aucune ne m’échappe, et leur crime ne peut se dérober à mon regard. 18Je leur paierai d’abord16.18 C’est-à-dire avant la délivrance promise au v. 14. au double le salaire que méritent leur iniquité et leurs péchés, car ils ont profané mon pays avec leurs idoles qui n’ont pas plus de vie que des cadavres, et ils ont rempli mon domaine de leurs horreurs abominables.

Les peuples non israélites se tournent vers l’Eternel

19Eternel, toi ma force, ╵mon rempart,

toi, mon refuge, ╵au temps de la détresse,

les peuples étrangers ╵viendront à toi

des confins de la terre

en proclamant :

« Nos pères n’ont eu en partage ╵que des idoles mensongères,

des divinités inutiles ╵qui ne servent à rien.

20Un homme pourrait-il ╵se fabriquer des dieux ?

Ce ne sont pas des dieux ! »

21C’est pourquoi, je vais leur faire connaître,

oui, cette fois,

je leur ferai connaître ╵comment j’agis avec puissance,

et ils sauront alors ╵que je suis l’Eternel.

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 16:1-21

Wala Gintugutan si Jeremias sa Pagpangasawa

1Nagsiling pa gid ang Ginoo sa akon, 2“Indi ka gid magpangasawa ukon magpamata sa sini nga lugar. 3Kay sugiran ko ikaw kon ano ang matabo sa mga bata nga natawo sa sini nga lugar kag sa ila sini mga ginikanan. 4Magakalamatay sila sa grabe nga balatian. Wala sing may magpangasubo ukon maglubong sa ila. Maglalapta ang ila mga bangkay pareho sang mga ipot sa palahalban. Ang iban sa ila magakalamatay sa inaway kag sa gutom, kag ang ila mga bangkay kaunon sang mga pispis kag talunon nga mga sapat.”

5Nagsiling pa gid ang Ginoo, “Indi ka magsulod sa balay nga may nagapangasubo sa patay. Indi ka magpangasubo ukon magpakita sang imo kaluoy para kay bisan sin-o. Kay ginbawi ko na ang akon pagpakamaayo, paghigugma, kag kaluoy sa sini nga mga tawo. 6Magakalamatay ang bisan sin-o sa sini nga duta, manggaranon man ukon imol, kag wala sing may maglubong sa ila. Wala sing may magpilas sang iya kaugalingon ukon magpakiskis sang iya ulo sa pagpakita sang iya pagpangasubo sa napatay. 7Wala sing may maghatag sang pagkaon ukon ilimnon agod lipayon ang mga nagapangasubo sa patay, bisan pa gani sa namatyan sang amay ukon iloy. 8Indi ka man magsulod sa balay nga may punsyon kag magkaon kag mag-inom didto. 9Kay ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel, nagasiling: ‘Makita mo mismo sa imo tiyempo nga untaton ko ang pagkinalipay kag pagkinasadya sa sini nga lugar, pati ang pagkinalipay sang bag-ong kasal.’

10“Kon isugid mo ini nga mga butang sa mga tawo kag magpamangkot sila, ‘Ano bala nga sala ang aton nahimo sa Ginoo nga aton Dios nga ginpaandaman niya kita nga magaabot sa aton ining puwerte nga kalaglagan?’ 11silingon mo sila nga amo ini ang akon sabat: Tungod kay ginsikway ako sang inyo mga katigulangan. Nag-alagad sila kag nagsimba sa iban nga mga dios. Ginsikway nila ako kag wala nila pagtumana ang akon kasuguan. 12Kag kamo mas malaot pa sang sa inyo mga katigulangan. Ginsunod ninyo ang katig-a sang inyo malaot nga tagipusuon imbes nga magsunod kamo sa akon. 13Gani palayason ko kamo sa sini nga duta pakadto sa duta nga wala ninyo mahibalui ukon sang inyo mga katigulangan. Kag didto pagusto kamo sa pag-alagad sa iban nga mga dios; kag indi ko gid kamo pagkaluoyan.

14“Pero magaabot ang tion nga ang mga tawo indi na magsumpa sing pareho sini: ‘Nagasumpa ako sa buhi nga Ginoo nga nagpaguwa sa mga Israelinhon sa Egipto.’ 15Sa baylo, magasiling sila, ‘Nagasumpa ako sa buhi nga Ginoo nga nagpaguwa sa mga Israelinhon sa nasyon sa aminhan kag sa tanan nga nasyon nga sa diin ginpalapta niya sila.’ Kay ibalik ko sila sa duta nga ginhatag ko sa ila mga katigulangan.

16“Pero karon padal-an ko sila anay sang madamo nga kaaway nga pareho sang mangingisda nga magadakop sa ila. Ang ila mga kaaway pareho man sa mga mangangayam nga magapangita sa ila sa mga bukid kag sa mga kuweba. 17Nakita ko ang tanan nila nga pagginawi. Wala gid sing may natago sa akon. Nakita ko ang ila mga sala. 18Gani pabayaron ko sila sing doble sa ila kalautan kag sala, tungod kay gindagtaan nila ang duta nga akon ginapanag-iyahan paagi sa pagsimba sa ila makangilil-ad kag patay nga mga dios-dios.”

19Nagsiling ako, “O Ginoo, ikaw ang akon kusog kag mabakod nga dalangpan sa tion sang kalisod. Magapalapit sa imo ang mga nasyon sa bug-os nga kalibutan,16:19 bug-os nga kalibutan: sa literal, pinakapunta sang kalibutan. kag magasiling, ‘Wala sing pulos ang mga dios-dios sang amon mga katigulangan. Wala gid ini sing may nahimo nga kaayuhan sa ila. 20Makahimo bala ang tawo sang iya dios? Kon makahimo, indi ina matuod nga dios!’ ”

21Nagsiling ang Ginoo, “Gani karon ipakita ko sa ila ang akon gahom kag ikasarang agod mahibaluan nila nga ako amo ang Ginoo.”