1La deuxième année du règne du roi Darius, le premier jour du sixième mois1.1 Darius Ier Hystaspe, roi des Perses de 522 à 486 av. J.-C. Il s’agit ici du 29 août 520 av. J.-C., l’Eternel adressa la parole à Zorobabel, fils de Shealtiel, gouverneur de Juda, et à Josué, fils de Yehotsadaq1.1 Sur Zorobabel, voir 1 Ch 3.17-19. Sur Zorobabel et Josué, voir Esd 3.1-9., le grand-prêtre, par l’intermédiaire du prophète Aggée.
Voici les termes de ce message :
L’appel à reconstruire le Temple
2Voici ce que déclare le Seigneur des armées célestes : Les gens de ce peuple prétendent : « Le temps n’est pas venu encore, le temps de rebâtir le temple de l’Eternel1.2 Le Temple avait été pillé et incendié par les Babyloniens en 587 av. J.-C. (Jr 52.12-23). Zorobabel et Josué (Esd 3.1-9) avaient commencé à le rebâtir, mais avaient dû interrompre les travaux devant l’opposition des peuples voisins (Esd 4.4-5).. »
3Alors la parole de l’Eternel leur fut adressée par l’intermédiaire du prophète Aggée :
4Est-il temps pour vous-mêmes d’habiter à votre aise des maisons lambrissées, alors que ce temple est en ruine ? 5Maintenant, voici ce que déclare le Seigneur des armées célestes : Considérez donc bien ce qui vous arrive : 6vous semez largement mais vous récoltez peu, vous mangez, sans être rassasiés et vous buvez, sans étancher votre soif. Vous vous couvrez d’habits sans être réchauffés, et le salaire que gagne l’ouvrier va dans une bourse trouée.
7Voici ce que déclare le Seigneur des armées célestes : Réfléchissez donc bien à ce qui vous arrive. 8Allez à la montagne, rapportez-en du bois et bâtissez le Temple. J’y trouverai plaisir, j’en serai glorifié1.8 J’y trouverai plaisir… glorifié. Autres traductions : J’y trouverai plaisir et j’y manifesterai ma gloire ; ou : Je serai heureux d’y être glorifié., déclare l’Eternel. 9Vous comptiez sur beaucoup, mais vous avez obtenu peu ; vous aviez engrangé ce que vous aviez récolté, et j’ai soufflé dessus. Pourquoi donc l’ai-je fait ? demande l’Eternel, le Seigneur des armées célestes. Parce que mon temple est en ruine, tandis que chacun de vous s’affaire pour sa propre maison. 10Voilà pourquoi le ciel a retenu la pluie, voilà pourquoi la terre a refusé ses produits : c’est à cause de vous. 11J’ai appelé la sécheresse sur les champs et les monts, sur le blé, sur le vin, sur l’huile, sur tout produit du sol, ainsi que sur les hommes, sur le bétail, sur tout le fruit de vos travaux.
12Alors Zorobabel, fils de Shealtiel, Josué, fils de Yehotsadaq, le grand-prêtre, et tout le reste du peuple écoutèrent la voix de l’Eternel, leur Dieu, ils écoutèrent les paroles du prophète Aggée, que l’Eternel leur Dieu leur avait envoyé, et le peuple en eut la crainte de l’Eternel. 13Alors Aggée, le messager de l’Eternel, transmit au peuple le message suivant de la part de l’Eternel :
« Moi, je suis avec vous,
l’Eternel le déclare. »
14Et l’Eternel anima d’un nouveau zèle Zorobabel, fils de Shealtiel, gouverneur de Juda, Josué, fils de Yehotsadaq, le grand-prêtre, et tout le reste du peuple, de sorte qu’ils vinrent et se mirent à l’ouvrage au temple du Seigneur des armées célestes, leur Dieu, 15le vingt-quatrième jour du sixième mois de la deuxième année du règne de Darius.
การทรงเรียกให้สร้างพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า
1ในวันที่หนึ่งเดือนที่หกปีที่สองแห่งรัชกาลกษัตริย์ดาริอัส พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงเศรุบบาเบลผู้ว่าการของยูดาห์บุตรเชอัลทิเอล และมหาปุโรหิตโยชูวา1:1 เป็นอีกรูปหนึ่งของเยชูวาทั้งในข้อนี้และที่อื่นๆ ในพระธรรมฮักกัยบุตรเยโฮซาดักโดยตรัสผ่านผู้เผยพระวจนะฮักกัยความว่า
2พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า “ประชากรเหล่านี้พูดว่า ‘ยังไม่ถึงเวลาที่จะสร้างพระนิเวศขององค์พระผู้เป็นเจ้า’ ”
3แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสผ่านผู้เผยพระวจนะฮักกัยว่า 4“ถึงเวลาแล้วหรือที่พวกเจ้าเองอาศัยในบ้านซึ่งกรุไม้อย่างดี ในขณะที่พระนิเวศนี้ยังเป็นซากปรักหักพัง?”
5พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า “จงใคร่ครวญวิถีทางของเจ้าให้ดี 6เจ้าปลูกมากแต่เก็บเกี่ยวน้อยนิด เจ้ากินแต่ไม่เคยอิ่ม เจ้าดื่มแต่ก็ไม่เคยสิ้นความกระหาย เจ้านุ่งห่มแต่ไม่อบอุ่น เจ้าได้ค่าแรงแต่ก็เอามาใส่ในกระเป๋าเงินที่รั่ว”
7พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า “จงใคร่ครวญวิถีทางของเจ้าให้ดี 8จงขึ้นไปบนภูเขาและตัดไม้ลงมาสร้างพระนิเวศ เพื่อเราจะได้พึงพอใจและได้รับเกียรติ” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น 9พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศว่า “เจ้าหวังมาก แต่ดูสิ ได้มาเพียงนิดเดียว สิ่งที่เจ้านำกลับมาบ้าน เราก็เป่ามันทิ้งไปเสีย ทำไมน่ะหรือ? ก็เพราะพระนิเวศของเรายังคงเป็นซากปรักหักพัง ในขณะที่เจ้าแต่ละคนสาละวนอยู่กับบ้านเรือนของตัวเอง 10ฉะนั้นเป็นเพราะพวกเจ้า ฟ้าสวรรค์จึงยั้งหยาดน้ำค้างไว้ และโลกก็ไม่ยอมผลิพืชผล 11เราสั่งให้เกิดความแห้งแล้งขาดแคลนทั่วท้องนาป่าเขาแก่เมล็ดข้าว เหล้าองุ่นใหม่ น้ำมัน และพืชพันธุ์ธัญญาหารทั้งหลาย ทั้งแก่ผู้คนและฝูงสัตว์ และแก่สิ่งที่เจ้าหยาดเหงื่อลงแรงไป”
12แล้วเศรุบบาเบลบุตรเชอัลทิเอล มหาปุโรหิตโยชูวาบุตรเยโฮซาดัก และประชาชนทั้งหมดซึ่งยังเหลืออยู่ที่นั่น ก็เชื่อฟังพระดำรัสของพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเขาและถ้อยคำของผู้เผยพระวจนะฮักกัย เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเขาได้ส่งเขามา และประชาชนก็ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้า
13แล้วฮักกัยทูตขององค์พระผู้เป็นเจ้าก็แจ้งพระดำรัสนี้ขององค์พระผู้เป็นเจ้าแก่ประชาชนว่า “เราอยู่กับเจ้า” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น 14ดังนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงดลใจเศรุบบาเบลผู้ว่าการของยูดาห์บุตรเชอัลทิเอล และดลใจมหาปุโรหิตโยชูวาบุตรเยโฮซาดัก ตลอดจนดลใจประชาชนที่เหลืออยู่ทั้งหมด ให้พากันเริ่มสร้างพระนิเวศของพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์พระเจ้าของพวกเขา 15ในวันที่ยี่สิบสี่เดือนที่หก
