Dwom 68
Dawid dwom.
1Ma Onyankopɔn nsɔre, na nʼatamfoɔ mmɔ mpete;
wɔn a wɔtane noɔ no nnwane mfiri nʼanim.
2Sɛdeɛ mframa bɔ wisie gu no,
saa ara na bɔ wɔn gu;
sɛdeɛ sradeɛ nane wɔ ogya so no,
saa ara na amumuyɛfoɔ nyera mfiri Onyankopɔn anim.
3Nanso, ma ateneneefoɔ ani nnye
na wɔnsɛpɛ wɔn ho wɔ Onyankopɔn anim;
ma wɔn ho ntɔ wɔn na wɔnni ahurisie.
4To dwom ma Onyankopɔn, to dwom yi ne din ayɛ.
Ma deɛ ɔnante omununkum soɔ no din so.
Ne din ne Awurade;
ma wʼani nnye wɔ nʼanim.
5Nwisiaa agya ne deɛ ɔdi akunafoɔ asɛm ma wɔn
ne Onyankopɔn a ɔte nʼatenaeɛ kronkron hɔ.
6Ɔma onnibie tena mmusua mu,
na ɔde nnwontoɔ yi nneduafoɔ ma wɔde wɔn ho;
na atuatefoɔ deɛ, wɔtena asase a awo so.
7Ao Onyankopɔn, ɛberɛ a wodii wo nkurɔfoɔ anim,
ɛberɛ a wode wɔn faa ɛserɛ so no,
8asase wosoeɛ,
na ɔsoro tuee osuo guu fam,
wɔ Onyankopɔn, Sinai Onyankopɔn no,
Onyankopɔn, Israel Onyankopɔn no anim.
9Womaa osuo tɔɔ bebree, Ao Onyankopɔn,
guu wʼagyapadeɛ a abotoɔ no so ma ɛyɛɛ frɔmm.
10Wo nkurɔfoɔ bɔɔ atenaseɛ wɔ so.
Ao Onyankopɔn, wonam wʼadɔeɛ bebree no mu hwɛɛ ahiafoɔ.
11Awurade kaa asɛm no,
na dodoɔ no ara ne wɔn a wɔpaee mu kaeɛ;
12“Ahemfo ne wɔn asraafoɔ dwane ntɛm so;
na mmaa kyɛ afodeɛ no.
13Mpo wɔn a wɔn daberɛ wɔ nnwankuo mu no,
wɔnya afodeɛ no bi.
Wɔnya aborɔnoma a wɔde sikakɔkɔɔ ne sika adura wɔn ntaban so.”
14Ɛberɛ a Otumfoɔ bɔɔ ahene a wɔwɔ asase no so hweteeɛ no,
na ɛte sɛ sukyerɛmma a agu Salmon so.
15Basan mmepɔ gyinagyina hɔ,
Basan mmepɔ so yɛ mmɔnkyi mmɔnka.
16Ao mmepɔ mmɔnkyi mmɔnka, adɛn enti na mode ani bɔne
hwɛ bepɔ a Onyankopɔn ayi sɛ ɔbɛdi so ɔhene,
baabi a Awurade ankasa bɛtena afebɔɔ?
17Onyankopɔn nteaseɛnam yɛ ɔpedu mpem mpem
ne ɔpepem mpem mpem;
Awurade firi Sinai aba ne kronkronbea.
18Ɛberɛ a woforo kɔɔ soro no,
wode nnommumfoɔ kaa wo ho;
wonyaa ayɛyɛdeɛ firii nnipa hɔ,
firii atuatefoɔ hɔ mpo,
sɛ ɛbɛyɛ a wobɛtena hɔ, Ao Awurade Onyankopɔn.
19Ayɛyie nka Awurade Onyankopɔn, yɛn Agyenkwa,
deɛ ɔsoa yɛn nnesoa da biara no.
20Yɛn Onyankopɔn yɛ Onyankopɔn a ɔgye nkwa;
na Awurade na ɔgye yɛn firi owuo mu.
21Ampa ara, Onyankopɔn bɛyam nʼatamfoɔ ti,
wɔn a wɔkɔ so yɛ bɔne no.
22Awurade ka sɛ, “Mede wɔn bɛfiri Basan aba;
mede wɔn bɛfiri ɛpo bunu mu aba,
23na moanante wɔn a wɔkyiri moɔ no mogya mu
na mo nkraman tɛkrɛma anya wɔn kyɛfa.”
24Ao Onyankopɔn, yɛahunu wo santen yuu no,
me Onyankopɔn ne me Ɔhene santen yuu no a ɔde reba ne kronkronbea hɔ.
25Nnwontofoɔ no wɔ animu, ɛnna asankubɔfoɔ no nso di so,
na mmabaawa a wɔrewoso akasaeɛ nso ka wɔn ho.
26Monkamfo Onyankopɔn wɔ asafo kɛseɛ no mu;
monkamfo Awurade wɔ Israel nipakuo no mu.
27Abusuakuo ketewa Benyamin na ɔdi wɔn ɛkan,
Yuda mmapɔmma kuo kɛseɛ no di so,
na Sebulon ne Naftali mmapɔmma aba.
28Kyerɛ wo tumi, Onyankopɔn;
da wʼahoɔden adi kyerɛ yɛn, sɛdeɛ woayɛ pɛn no.
29Wʼasɔredan a ɛwɔ Yerusalem enti
ahemfo de ayɛyɛdeɛ bɛbrɛ wo.
30Ka aboa a ɔhyɛ demmire mu no anim,
ne anantwinini kuo a wɔhyɛ amanaman no anantwie mma mu no.
Brɛ wɔn ase kɔsi sɛ wɔde dwetɛ mpɔ bɛba.
Bɔ wɔn a wɔn ani gye ɔko ho no pansam.
31Ananmusifoɔ bɛfiri Misraim aba,
na Kus de ne ho bɛma Onyankopɔn.
32Ao ewiase ahennie, monto dwom mma Onyankopɔn,
monto ayɛyi dwom mma Awurade,
33monto mma deɛ ɔte tete soro soro so no,
na ɔde nne kɛseɛ bobɔ mu no.
34Mompae mu nka Onyankopɔn tumi,
deɛ ne kɛseyɛ hata Israel so no,
na ne tumi wɔ soro soro no.
35Wo ho yɛ nwanwa, Onyankopɔn, wɔwo kronkronbea hɔ;
Israel Onyankopɔn de tumi ne ahoɔden ma ne nkurɔfoɔ.
Ayɛyie nka Onyankopɔn!
1Een psalm van David. Een lied voor de koordirigent.
2Als God aantreedt,
vluchten zijn vijanden alle kanten uit,
zij snellen weg om Hem niet te hoeven zien,
alle mensen die Hem haten.
3U verdrijft hen.
Zoals rook uit elkaar drijft
en was in de warmte smelt,
zo blijft van de ongelovigen niets over
als God eraan komt.
4Maar de gelovigen zijn blij
als zij God zien
en juichen voor Hem.
Met veel vertoon van blijdschap
laten zij dat blijken.
5Zing voor God,
zing psalmen ter ere van zijn naam.
Maak een effen weg
voor Hem die door de vlakten nadert.
Zijn naam is Here,
jubel het uit voor Hem.
6Hij is een vader voor ouderloze kinderen
en komt op voor de rechten van de weduwen,
Hij is God, die woont in zijn heilig huis.
7God, die eenzame mensen weer familie geeft
en gevangenen bevrijdt en welstand geeft,
maar opstandigen laat Hij achter Zich
in een dor en droog land.
8Mijn God, toen U voor ons volk uittrok
en ons voorging in de wildernis,
9toen trilde de aarde en de hemel droop
omdat U Zich toonde,
zelfs de Sinaï beefde toen zij U zag,
U, de God van Israël.
10U gaf ons een overvloed,
vele goede dingen gaf U ons, o God.
Toen het land uitgeput was,
gaf U het nieuwe kracht.
11Uw volk putte daaruit.
U hielp ons
die er zo ellendig aan toe waren,
met uw goedheid en trouw.
12Het machtige woord van de Here
werd over ons uitgesproken
en het goede nieuws
werd ons door velen gebracht.
13De koningen van de vijandelijke legers vluchtten allemaal
en de vrouwen konden de buit verdelen.
14Zou u tussen de schaapskooien blijven liggen?
U zult zijn als duiven
met zilveren vleugels en gouden slagpennen.
15Toen de Almachtige God de koningen verjoeg,
leek de berg Salmon wit als sneeuw.
16De berg van God lijkt op de bergen van Basan,
met hun vele toppen.
17Waarom kijken jullie, toppen van Basan, zo jaloers
naar de berg die God uitkoos om er te wonen?
Luister, de Here zal daar voor eeuwig blijven wonen.
18God bezit vele duizenden strijdwagens.
Vanaf de Sinaï is de Here zijn huis binnengegaan.
19U bent naar de hemel gegaan
en hebt gevangenen met U meegenomen.
U hebt geschenken ontvangen voor de mensen,
zelfs voor de opstandigen onder hen.
U wilt bij hen wonen, Here God.
20Wij prijzen de Here,
elke dag opnieuw staat Hij ons bij.
Deze God geeft ons bevrijding.
21Die God is een God die altijd voor uitkomst zorgt.
De Oppermachtige Here bewaart ons voor de ondergang.
22Luister, God vernietigt zijn vijanden,
Hij doodt de mensen die blijven zondigen.
23De Here heeft beloofd
onze vijanden aan ons over te leveren,
waar dan ook vandaan.
Al moest Hij hen van de zeebodem weghalen.
24Opdat Israël de overwinning heeft
en zelfs de honden hun deel krijgen van de vijand.
25O God, ik zie de feestelijke optocht ter ere van U gaan,
iedereen loopt voor U, mijn God en mijn Koning,
naar uw heilig huis.
26Vooraan lopen de zangers,
daarachter de muzikanten met de snaarinstrumenten.
Dan de jonge meisjes met hun tamboerijnen.
27Met prachtige liederen prijzen zij God, de Here,
die Israël steeds weer kracht en leven geeft.
28Ik zie daar de jongste stam,
Benjamin, die een groot regeerder is.
En de leiders van Juda, wat zijn het er veel!
En daar de leiders van Zebulon en Naftali.
29Uw God gaf u de macht.
O God, laat ons maar zien hoe groot uw macht is,
waardoor U ons de overwinning gaf.
30De koningen bieden U geschenken aan
voor uw tempel in Jeruzalem.
31Bedreig het ongedierte in het riet,
de talloze stieren en kalveren van de volken.
Allen die uit zijn op geldelijk gewin.
Laat de volken die op oorlog uit zijn,
uitzwermen naar alle kanten.
32Er komen hooggeplaatsten uit Egypte aan
en de mensen uit Ethiopië wenden zich tot God
en roepen Hem aan.
33Laten alle koninkrijken die er zijn,
voor God lofliederen zingen.
Zing psalmen voor de Here.
34Hij is meester over alle hemelen en alomtegenwoordig.
Luister! Zijn machtige stem klinkt.
35Geef God alle eer.
Hij is onze sterkte.
Hij regeert over Israël.
Zijn kracht omspant alles.
36O God, uw roem en eer zijn befaamd.
Men weet dat U in uw heilig huis woont.
De God van Israël geeft alle kracht en sterkte aan zijn volk.
Wij loven en prijzen onze God!
