Habakuk 2 – ASCB & OL

Asante Twi Contemporary Bible

Habakuk 2:1-20

1Mɛgyina mʼahwɛeɛ na mawɛn.

Mɛbɔ nsra

na mahwɛ deɛ ɔbɛka akyerɛ me,

ne mʼanoyie a mede bɛma nkurobɔ yi.

Awurade Mmuaeɛ Foforɔ

2Afei, Awurade buaa sɛ,

“Twerɛ adiyie yi wɔ abopono so

ma emu nna hɔ pefee

ama ɔkenkanfoɔ ate aseɛ.

3Adiyisɛm no retwɛn hyɛberɛ bi;

ɛka awieeɛ ho asɛm

na ɛbɛba mu.

Ɛwom sɛ ɛrekyɛre deɛ, nanso twɛn,

ɛrenkyɛre, ɛbɛba mu.

4“Hwɛ, wama ne ho so;

nʼapɛdeɛ ntene,

nanso ɔteneneeni firi gyidie mu bɛnya nkwa.

5Nokorɛm, nsã ayi no ama

wayɛ ahantan na ɔnni ahotɔ.

Esiane sɛ ɔyɛ adifudepɛ sɛ damena

na ɔte sɛ owuo a hwee mmee no enti

ɔfom aman no nyinaa

na ɔfa amanfoɔ no nyinaa nnommum.

6“Nnommumfoɔ yi nyinaa bɛdi ne ho fɛ asere no aka sɛ,

“ ‘Nnome nka deɛ ɔboaboa korɔnodeɛ ano,

na ɔnam apoobɔ so nya ne ho!

Yei nkɔ so nkɔsi da bɛn?’

7Wɔn a wode wɔn ka no bɛsɔre mpofirim so.

Wɔbɛsɔre ama wo ho apopo

na wɔbɛtwi afa wo so.

8Esiane sɛ woafo aman bebree enti,

wɔn a wɔaka no bɛfo wo bi.

Ɛfiri sɛ woahwie nnipa mogya agu;

woasɛe nsase, nkuropɔn ne wɔn a wɔtete mu.

9“Nnome nka deɛ ɔde korɔnodeɛ kyekyere ne ɔman,

a ɔyɛ ne pirebuo wɔ sorɔnsorɔmmea,

sɛdeɛ ɔbɛyi ne ho afiri ɔsɛeɛ mu.

10Woatu nnipa bebree sɛeɛ ho agyina,

de agu wo fie anim ase, na wode wo nkwa atwa so.

11Aboɔ a ɛhyehyɛ afie afasuo mu no bɛteam

na ɛbɛgyegye wɔ mpunan a wɔahyehyɛ no mu.

12“Nnome nka deɛ ɔnam mogya hwieguo so kyekyere kuropɔn

na ɔnam awudie so kyekyere kuro.

13Asafo Awurade ahyɛ sɛ,

nnipa no adwumayɛ bɛyɛ ogya a wɔhye.

Aman no brɛ gu kwa. 14Na Awurade animuonyam ho nimdeɛ bɛhyɛ asase nyinaa ma,

sɛdeɛ nsuo hyɛ ɛpo ma no.

15“Due! Wo a woma wo mfɛfoɔ nsã,

Wohwie ma wɔnom kɔsi sɛ wɔbɛboro,

na afei woahwɛ wɔn adagya.

16Worennya animuonyam biara. Wʼani bɛwu.

Afei aduru wo so. Nom na tɔ ntintan.

Kuruwa a ɛfiri Awurade nsa nifa reba wo so,

Aniwuo bɛkata wʼanimuonyam so

17Awurukasɛm a wode adi Lebanon no bɛmene wo,

ɔsɛeɛ a wosɛee mmoa nso bɛbɔ wo hu.

Woaka nnipa mogya agu;

woasɛe nsase, nkuropɔn ne nnipa a wɔwɔ mu.

18“Ɛdeɛn mfasodeɛ na monya firi ahoni a onipa ayɛ mu?

Anaa nsɛsodeɛ a ɛkyerɛkyerɛ atorɔ?

Deɛ ɔyɛ ohoni no de ne ho to ɔno ankasa nsa ano adwuma so;

na ɔyɛ anyame a wɔntumi nkasa.

19Nnome nka deɛ ɔka kyerɛ dua sɛ, ‘Nya nkwa!’

Anaa ɔka kyerɛ ɛboɔ a ɛnni nkwa sɛ, ‘Nyane!’

Ɛbɛtumi ama akwankyerɛ?

Wɔde sika kɔkɔɔ ne dwetɛ adura ho;

nanso ahomeɛ nni mu.”

20Nanso Awurade wɔ nʼasɔrefie kronkron mu.

Momma asase nyinaa nyɛ komm wɔ nʼanim.

O Livro

Habacuque 2:1-20

1Subirei à minha torre de vigia, como sentinela, e esperarei para ouvir o que Deus irá dizer e que resposta irá dar à minha queixa.

A resposta do Senhor

2E o Senhor disse-me: “Escreve a minha resposta em tábuas de barro, de forma legível e clara, para que até aquele que passa a correr consiga ler. 3No entanto, ainda não chegou o tempo de se realizar esta visão; mas vai-se aproximando o tempo e, por fim, a visão se cumprirá. Espera mais um pouco, mesmo que pareça demorar, pois certamente virá e não demorará!

4Toma nota disto: o ímpio está cada vez mais arrogante; mas o justo pela sua fé viverá! 5Mais ainda, estes arrogantes caldeus são atraiçoados pelo vinho a que se entregam, que é uma bebida enganadora. Na sua voracidade conquistaram muitas nações, mas à semelhança da morte e do mundo dos mortos2.5 Sheol., nunca ficam satisfeitos. 6Virá o tempo em que todos os seus cativos os insultarão dizendo: ‘Ladrões! A justiça acabou por apanhar-vos! Hão de ser duramente recompensados pela opressão e pela rapina que praticaram!’

7De repente, os vossos devedores levantar-se-ão com raiva contra vocês e levarão tudo o que possuem, enquanto vocês ficam isolados, tremendo. 8Arruinaram muitas nações; agora serão elas que vos destruirão, por causa do sangue que derramaram e da vossa violência contra a terra, a cidade e os seus habitantes.

9Ai de vocês, que se enriqueceram por processos fraudulentos, pensando que podiam viver sem riscos! 10Pelos assassínios que praticaram mancharam o vosso nome e fizeram perder-se as vossas almas. 11As próprias pedras das vossas casas clamam contra vocês e as traves do teto ecoam os mesmos dizeres.

12Ai de vocês que constroem cidades com o dinheiro obtido pelo assassinato e pelo roubo! 13Não decretou o Senhor dos exércitos que o trabalho das nações sem Deus se desfará em cinzas nas suas mãos? Trabalham duramente, mas tudo em vão! 14Há de vir o tempo em que a Terra se encherá do conhecimento da glória do Senhor, tal como as águas enchem o mar!

15Ai de vocês, que fazem os vossos vizinhos cambalear e cair como os bêbedos, sob os vossos golpes, e depois escarnecem da sua nudez! 16Em breve a vossa glória será substituída pelo opróbrio. Terão de beber o copo do julgamento do Senhor, até ficarem tontos e caírem! 17Fizeram violência contra o Líbano destruindo as suas florestas; com violência serão abatidos. Aterrorizaram os animais selvagens que prendiam nas vossas redes de armadilhas; agora será o terror que vos cairá em cima, em recompensa pela morte e violência que trouxeram a tantas partes do mundo.

18Que proveito tiveram em adorar todos esses ídolos feitos por mãos de homens? Que loucura pensarem que esses objetos de metal podiam ser de alguma ajuda! Que estupidez confiarem naquilo que vocês mesmos fabricaram, ídolos mudos e inúteis! 19Ai dos que dizem a ídolos sem vida, feitos de madeira, para se erguerem! Ai dos que clamam a pedaços de pedra, que não podem falar, para lhes dizer o que hão de fazer. Poderão imagens esculpidas falar em nome de Deus? Estão cobertas de ouro e de prata, mas não há espírito nelas!”

20O Senhor, sim, está no seu santo templo! Que toda a Terra se cale diante dele!