2 Samuel 23 – ASCB & OL

Asante Twi Contemporary Bible

2 Samuel 23:1-39

Dawid Nsɛm A Ɛtwa Toɔ

1Yei ne Dawid nsɛm a ɛtwaa toɔ:

“Dawid, Yisai ba barima a

Onyankopɔn maa no nkɔsoɔ a ɛyɛ nwanwa,

na Yakob Onyankopɔn sraa no ngo no,

ne nnwomsiaani papa bi nie:

2Awurade honhom kasa fa me mu;

ne nsɛm wɔ me tɛkrɛma so.

3Israel Onyankopɔn kasaeɛ,

Israel botan ka kyerɛɛ me sɛ:

‘Onipa a ɔdi ɔhene tenenee mu,

na ɔde Nyamesuro di ɔhene no,

4ɔte sɛ anɔpa hann,

ɔte sɛ owiapue a ɛhyerɛn ɛberɛ a omununkum nni hɔ;

ɔte sɛ osutɔ a ɛma ahodwoɔ,

na ɛma ɛserɛ foforɔ pue firi asase mu.’

5“Ɛyɛ me fie na Onyankopɔn ayi.

Aane, ɔne me ayɛ apam a ɛwɔ hɔ daa.

Ne nhyehyɛeɛ yɛ afebɔɔ, ebi nni hɔ bio, na wɔasɔ ano.

Ɔbɛhwɛ me yiedie ne me nkɔsoɔ daa.

6Na wɔn a wɔnnim Onyame no te sɛ nkasɛɛ a wɔbɛto aguo,

ɛfiri sɛ, wɔwowɔ nsa a ɛsɔ mu.

7Ɛsɛ sɛ obi kɔ amia mu ansa na watwa wɔn agu;

wɔde ogya bɛhye wɔn dworobɛɛ.”

Dawid Nnɔmmarima

8Edin a ɛdidi soɔ yi yɛ Dawid nnɔmmarima:

Deɛ ɔdi ɛkan ne Yoseb-Basebet a ɔfiri Tahkemon, na ɔyɛ ɔsahene wɔ akofoɔ akɛseɛ Baasa bi so wɔ Dawid mmarima no mu. Ɔno na ɔde ne pea kumm atamfoɔ akofoɔ aha nwɔtwe wɔ ɔsa baako pɛ mu.

9Deɛ ɔtɔ so mmienu wɔ Baasa no mu no ne Dodo babarima Eleasa a ɔyɛ Ahohi aseni. Ɛberɛ bi Eleasa ne Dawid ka boom, te gyinaeɛ, de tiaa Filistifoɔ ɛberɛ a Israel akodɔm no nyinaa adwane. 10Ɔkunkumm Filistifoɔ no ara kɔsii sɛ afei, na ɔntumi mpagya ne pea. Nanso, Awurade maa no dii nkonim saa da no. Akodɔm a aka no ansane amma, kɔsii ɛberɛ a ɛsɛ sɛ wɔkɔtase wɔn asadeɛ no.

11Deɛ ɔdi hɔ yɛ Sama a ɔyɛ Agee a ɔfiri Harar babarima. Ɛda koro bi, Filistifoɔ no boaa wɔn ho ano wɔ Lehi, na wɔto hyɛɛ Israelfoɔ no so asɛdua afuo bi mu. Israel akodɔm no dwaneeɛ, 12nanso, Sama gyinaa ne nan so pintinn wɔ afuo no mfimfini, kaa Filistifoɔ no guiɛ. Enti, Awurade ma ɔdii nkonim.

13Ɛberɛ bi, ɛduruu twaberɛ no a Dawid wɔ Adulam ɔbodan mu no, Filistia akodɔm bɛkyeree sraban wɔ Refaim bɔnhwa mu. Baasa no (a na wɔka Aduasa no ho no, wɔn a na wɔyɛ nimdefoɔ wɔ Dawid akofoɔ mu no) siane kɔhyiaa no wɔ hɔ. 14Saa ɛberɛ no na Dawid te sraban mu hɔ a na Filistifoɔ akodɔm no fa bi nso akɔtena Betlehem. 15Dawid daa nʼakɔnnɔ adi sɛ, “Ao, sɛ menya nsu pa a ɛwɔ Betlehem abura a ɛwɔ kuro no ɛpono no ano hɔ no bi a, mɛnom.” 16Enti, Baasa no bu faa Filistifoɔ no mu kɔsaa nsuo no bi firii abura no mu, de brɛɛ Dawid. Nanso, wannom. Mmom, ɔhwie guu Awurade anim. 17Ɔteaam sɛ, “Awurade ma ɛmpare me sɛ mɛnom yei! Saa nsuo yi som bo te sɛ saa mmarima yi a wɔde wɔn nkwa too hɔ, kɔsaa nsuo yi brɛɛ me yi mogya.” Enti, Dawid annom. Aninsɛm a Baasa no yɛeɛ nhwɛsoɔ bi nie.

Dawid Akofoɔ Akɛseɛ Aduasa

18Na Yoab nua Seruia babarima Abisai nso dii Aduasa no anim. Ɛda bi, ɔde ne pea kumm atamfoɔ akofoɔ ahasa wɔ ɔsa baako pɛ mu. Saa mmaninsɛm yi enti na ɔgyee edin te sɛ Baasa no. 19Abisai na ɔgyee edin pa ara wɔ Aduasa no mu. Ɛwom na ɔnka Baasa no ho deɛ, nanso na ɔno ne Aduasa no safohene.

20Na Yehoiada babarima Benaia nso yɛ ɔkofoɔ kokodurufoɔ a ɔfiri Kabseel. Ɔdii aninsɛm bebree a ebi ne sɛ, ɔkumm Moab akofoɔ akɛseɛ baanu. Ɛberɛ bi nso, ɔtaa gyata, ma wɔkɔtɔɔ amena mu. Na sukyerɛmma atɔ, ama fam ayɛ toro deɛ, nanso ɔkyeree gyata no, kumm no. 21Ɛberɛ bi nso, na akontibaa na ɛkura no, nanso ɔde kumm Misraimni ɔkofoɔ kɛseɛ bi a na ɔno kura pea. Benaia hwam pea no firii Misraimni no nsam, na ɔde kumm no. 22Yeinom ne mmaninsɛm a ɛmaa Yehoiada babarima Benaia gyee edin te sɛ Baasa no. 23Na ɔwɔ animuonyam sene wɔn a na wɔfra Aduasa no mu, nanso na ɔnka Baasa no ho. Na Dawid yɛɛ no nʼawɛmfoɔ no so ɔsahene.

24Wɔn a aka a wɔfra Aduasa no mu nie:

Yoab nuabarima Asahel;

Dodo a ɔfiri Betlehem babarima Elhanan;

25Sama a ɔfiri Harod;

Elika a ɔfiri Harod;

26Heles a ɔfiri Palti;

Ira, Ikes a ɔfiri Tekoa babarima;

27Abieser a ɔfiri Anatot;

Sibekai a ɔfiri Husa;

28Salmon a ɔfiri Ahoa;

Maharai a ɔfiri Netofa;

29Heleb, Baana a ɔfiri Netofa babarima;

Itai, Ribai a ɔfiri Gibea (Benyamin abusuakuo mu) babarima;

30Benaia a ɔfiri Piraton;

Hidai a ɔfiri Nahale-Gaas;

31Arbatini Abi-Albon;

Asmawet a ɔfiri Bahurim;

32Eliahba a ɔfiri Saalbon;

Yaasen mmammarima;

33Yonatan, Sama a ɔfiri Harar babarima;

Sarar, Ahiam a ɔfiri Maaka babarima;

34Elifelet, Ahasbai a ɔfiri Maaka babarima;

Eliam, Ahitofel a ɔfiri Gilo babarima;

35Hesro a ɔfiri Karmel;

Paarai a ɔfiri Arba;

36Igal, Natan a ɔfiri Soba babarima;

Bani a ɔfiri Gad;

37Selek a ɔfiri Amon;

Naharai a ɔfiri Beerot (Yoab akodeɛkurafoɔ);

38Ira a ɔfiri Yitri;

Gareb a ɔfiri Yitri;

39Hetini Uria.

Wɔn nyinaa dodoɔ yɛ aduasa nson.

O Livro

2 Samuel 23:1-39

As últimas palavras de David

1Estas foram as últimas palavras de David:

“Diz assim David, o filho de Jessé,

o homem a quem Deus deu tanto sucesso,

o ungido do Deus de Jacob,

o suave salmista de Israel.

2O Espírito do Senhor falou por mim,

a sua palavra estava na minha boca.

3Disse-me assim a rocha de Israel:

‘Aquele que governa com toda a justiça,

que administra no temor de Deus,

4é como a luz da manhã,

como uma esplêndida alvorada,

quando a tenra erva brota do solo,

sob o calor do Sol, depois da chuva.’

5Foi igualmente a minha família que ele escolheu!

Sim, Deus estabeleceu uma aliança eterna comigo;

está selada com o seu acordo eterno.

Zelará constantemente pela minha segurança

e pelo meu sucesso.

6Os ímpios são como espinhos

que se lançam para longe;

rasgam a mão de quem lhes pega.

7Tem de se estar protegido para os apanhar,

e para serem lançados no fogo.”

Os grandes chefes militares de David

(1 Cr 11.10-41)

8São os seguintes os nomes dos três homens mais valentes que David teve, os mais heróicos soldados do seu exército: O primeiro foi Josebe-Bassebete, de Taquemoni, também conhecido por Adino, o eznita; certa vez matou 800 homens numa só batalha.

9Depois é Eleazar, o filho de Dodo e neto de Aoí. Foi um dos três homens que, com David, enfrentaram os filisteus daquela vez que o exército de Israel fugiu. 10Matou filisteus, até que a sua mão, de cansada, já lhe doía ao segurar a espada; o Senhor deu-lhe uma grande vitória. O resto do exército só voltou na altura de recolher o despojo.

11-12A seguir, vem Samá, filho de Agé, de Harar. Uma vez, no decorrer dum ataque filisteu, quando todos os seus homens o tinham deixado só e fugido, ficou sozinho no meio dum campo de lentilhas e conseguiu pôr em debandada os filisteus. Também a este o Senhor deu uma grande vitória.

13Um dia, quando David vivia na caverna de Adulão e os invasores filisteus estavam no vale de Refaim, três dos trinta oficiais comandantes do exército israelita desceram no tempo da sega para o visitar. 14No momento do acontecimento David encontrava-se numa fortaleza. Uns guerreiros filisteus tinham ocupado Belém. 15A certa altura, David expressou o seguinte desejo: “Quem me dera poder beber da água daquele poço de Belém que está junto à porta!” 16Então esses três homens romperam através desse posto avançado dos filisteus, tiraram água do poço e trouxeram-na a David! Contudo, David recusou; em vez de a beber, derramou-a como oferta perante o Senhor. 17E disse: “Nunca faria tal coisa, Senhor! Nunca beberia uma água que afinal representa o sangue destes homens que arriscaram as suas vidas para a ir buscar!”

18Também Abisai, irmão de Joabe, filho de Zeruía, foi comandante dos trinta. Certa vez, só com a sua lança, matou 300 soldados inimigos. 19Foi por tais feitos que ele ganhou uma reputação semelhante à daqueles três homens, ainda que não fosse igual a eles. Entre o corpo dos trinta comandantes, ele era o chefe.

20Havia também Benaia, filho de Jeoiada, um valente soldado de Cabzeel. Benaia matou os dois filhos de Ariel de Moabe. Noutra altura, entrou numa gruta e a despeito do chão estar muito escorregadio, por causa da neve gelada, pegou num leão que ali se tinha abrigado e matou-o. 21Noutra ocasião ainda, tendo na mão unicamente uma vara, matou um soldado egípcio armado com uma lança; conseguiu arrancar-lha e com ela matou o egípcio. 22Estes foram alguns dos feitos que deram a Benaia, filho de Jeoiada, quase tanta fama como a dos três primeiros. 23Era muito famoso entre os trinta, mas não pode rivalizar com o grupo dos três. David fê-lo capitão da sua guarda pessoal.

24Asael, irmão de Joabe, era também um dos trinta comandantes. Os outros eram:

El-Hanã, filho de Dodo, de Belém;

25Samá de Harode;

Elica também de Harode;

26Helez de Palti;

Ira, filho de Iques, de Tecoa;

27Abiezer de Anatote;

Mebunai de Husate;

28Zalmom o aoíta;

Maarai de Netofá;

29Helebe, filho de Baaná, de Netofá;

Itai, filho de Ribai, de Gibeá, da tribo de Benjamim;

30Benaia de Piraton;

Hidai do ribeiro de Gaás;

31Abi-Albom de Arbate;

Azmavete de Baurim;

32Eliaba de Saalbom;

Os filhos de Jasen;

Jónatas, filho de Sage, de Harar;

33Samá de Harar;

Aião, filho de Sarar, de Harar;

34Elifelete, filho se Aasbai, de Maacá;

Eliam, filho de Aitofel, de Gilo;

35Hezro do Carmelo;

Paarai de Arba;

36Igal, filho de Natã, de Zobá;

Bani de Gad;

37Zeleque de Amon;

Naarai de Beerote, o que levava as armas de Joabe, o filho de Zeruía;

38Ira de Itra;

Garebe de Itra;

39Urias, o hitita.

Trinta e sete ao todo.