Biribiara Yɛ Adehuhuo
1Yeinom ne nsɛm a Ɔsɛnkafoɔ, ɔhene Dawid babarima a ɔyɛ ɔhene wɔ Yerusalem seɛ:
2“Ahuhudeɛ! Ahuhudeɛ!”
Ɔsɛnkafoɔ no na ɔseɛ.
“Ahuhudeɛ mu ahuhudeɛ
Biribiara yɛ ahuhudeɛ.”
3Ɛdeɛn na onipa nya firi nʼadwumayɛ nyinaa mu?
Deɛn na ɔnya firi deɛ enti ɔkum ne ho yɛ no awia so no?
4Awoɔ ntoatoasoɔ ba na ɛkɔ,
nanso asase tim hɔ daa.
5Owia pue na owia kɔtɔ,
na ɛyɛ ntɛm kɔ deɛ ɛpue firiiɛ hɔ.
6Mframa bɔ kɔ anafoɔ fam
na ɛdane hwɛ atifi fam;
ɛkyinkyini kɔ baabiara
na ɛsane bɔ fa ne kwan so.
7Nsubɔntene nyinaa tene kɔgu ɛpo mu,
nanso ɛpo nyɛ ma da.
Baabi a nsubɔntene no firie no
ɛhɔ na wɔsane kɔ bio.
8Biribiara yɛ ɔbrɛ
a ɛboro deɛ obi bɛka soɔ.
Ani nhwɛ adeɛ nwie da
na aso nso ntie nsɛm mma ɛmmu so da.
9Deɛ aba no bɛba bio,
deɛ wɔayɛ no, wɔbɛyɛ bio;
adeɛ foforɔ biara nni owia yi ase.
10Biribi wɔ hɔ a wɔbɛtumi aka wɔ ho sɛ:
“Hwɛ! Yei yɛ ade foforɔ” anaa?
Ɛwɔ hɔ dada firi tete nteredee;
ɛwɔ hɔ ansa na wɔwoo yɛn.
11Wɔnnkae tetefoɔ no,
na wɔn a wɔnnya nnwoo wɔn no nso
wɔn a wɔbɛdi wɔn akyi no
renkae wɔn.
Nimdeɛ Yɛ Ahuhudeɛ
12Me, Ɔsɛnkafoɔ, na meyɛ Israelhene wɔ Yerusalem. 13Metuu me ho sii hɔ sɛ mede nimdeɛ bɛsua ayɛ nhwehwɛmu wɔ biribiara a wɔyɛ no owia yi ase ho. Adesoa duruduru bɛn na Onyankopɔn de ato adasamma soɔ yi! 14Mahunu biribiara a wɔyɛ no owia yi ase; ne nyinaa nka hwee, ɛte sɛ deɛ obi de mmirika taa mframa.
15Deɛ akyea no, wɔntumi ntene;
na deɛ ɛnni hɔ no, wɔntumi nkan.
16Mekaa wɔ me ho sɛ, “Hwɛ, manyini na manya nimdeɛ bebree asene obiara a watena Yerusalem ahennwa so ansa na merebɛdi adeɛ. Manya nhunumu ne nimdeɛ mu osuahunu.” 17Afei, meyɛɛ mʼadwene sɛ mɛhwehwɛ na mate nimdeɛ ase, ɛne abɔdamsɛm ne nkwaseasɛm. Nanso mehunuu sɛ yei nso te sɛ deɛ obi di mmirika taa mframa.
18Nimdeɛ bebree de awerɛhoɔ na ɛba;
nyansa bebree de ahohiahia bebree ba.
Wijsheid heeft niets te betekenen
1De schrijver van dit boek wordt Prediker genoemd. Hij is koning in Jeruzalem en zoon van David.
2Naar mijn mening is niets van blijvende waarde, alles is zinloos.
3Want wat bereikt een mens met al zijn harde werken hier op aarde? 4Generaties gaan en generaties komen, maar er verandert niets wezenlijks. 5De zon komt op en gaat onder en haast zich rond de aarde om opnieuw op te gaan. 6De wind blaast vanuit het zuiden en het noorden, hier en daar, steeds wisselend van kracht en richting, zonder ooit een doel te bereiken. 7De rivieren monden uit in de zee, maar de zee raakt nooit vol. Het water keert weer terug naar de rivieren en vloeit weer naar de zee.
8Alles is onuitsprekelijk vermoeiend. Hoeveel wij ook zien, het is nooit genoeg. Hoeveel wij ook horen, tevreden zijn wij nooit. 9De geschiedenis herhaalt zich steeds weer. Niets is werkelijk nieuw, 10alles is al eens gezegd of gedaan. Kunt u iets nieuws aanwijzen? Hoe weet u of het eeuwen geleden ook al niet bestond? 11Wij kunnen niet meer achterhalen wat in vroeger tijden gebeurde en toekomstige generaties zullen zich niet meer herinneren wat wij in onze tijd hebben gedaan.
12Ik, Prediker, was koning van Israël en regeerde vanuit Jeruzalem. 13Ik nam mij voor de zin van alles wat onder de hemel gebeurde, te willen begrijpen. Dat is een vermoeiende bezigheid die God de mens heeft gegeven om hem nederig te maken. 14Alle arbeid is een opeenvolging van zinloosheid, het bouwen van luchtkastelen. 15Wat verkeerd is, kan niet worden goedgepraat en wat niet bestaat, kan niet worden onderzocht, het heeft geen enkel nut na te denken over wat had kunnen gebeuren. 16Ik zei tegen mijzelf: ‘Kijk, ik heb meer onderzocht dan welke andere koning ook die voor mij in Jeruzalem regeerde. Ik ben wijzer en heb meer inzicht.’ 17Daarom deed ik mijn uiterste best wijs te zijn in plaats van dwaas, maar nu realiseer ik mij dat zelfs dát een luchtkasteel is. 18Want hoe wijzer ik werd, des te bezorgder werd ik. Hoe meer iemand weet, des te meer verdriet hij heeft.
