Salmo 3131:0 Salmo 31 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit alang sa maestro sa mga mag-aawit. Awit kini ni David.
Ang Pag-ampo sa Tawo nga Nagasalig sa Dios
1Kanimo, Ginoo, nagadangop ako.
Ayaw itugot nga maulawan ako.
Luwasa ako, tungod kay ikaw matarong.
2Pamatia ako ug luwasa dayon.
Panalipdi ako nga daw sama ikaw sa salipdanan nga bato;
panalipdi ako nga daw sama ikaw sa lig-ong tagoanan.
3Tungod kay ikaw ang akong salipdanan nga bato ug lig-ong tagoanan,
tultoli ug giyahi ako aron mapasidunggan ang imong ngalan.
4Ilikay ako sa lit-ag nga gipahimutang sa akong mga kaaway alang kanako,
kay ikaw ang akong tigpanalipod.
5Gitugyan ko kanimo ang akong kinabuhi.31:5 kinabuhi: sa literal, espiritu.
Luwasa ako, Ginoo, Dios nga kasaligan.
6Gikasilagan ko ang nagasimba sa walay pulos nga mga dios-dios,
kay nagasalig man ako kanimo, Ginoo.
7Maglipay gayod ako tungod sa imong gugma,
kay nakita mo ang akong mga pag-antos,
ug nahibalo ka sa akong mga kalisdanan.
8Wala mo ako itugyan sa akong mga kaaway;
giluwas mo ako sa katalagman.
9Kaloy-i ako, Ginoo, kay ania ako sa kalisod.
Nanghubag na ang akong mga mata sa paghinilak,
ug naluya na ako.
10Ang akong kinabuhi kanunay lang anaa sa kasubo.
Pila ka tuig na akong naghilak.
Naluya na ako tungod sa akong mga pag-antos,31:10 pag-antos: Mao kini sa Septuagint ug sa Syriac; apan sa Hebreo, kadaotan.
ug daw sa nangagupok na ang akong mga bukog.
11Gibugalbugalan ako sa tanan kong mga kaaway, labi na sa akong mga silingan.
Bisan ang akong mga kaila nahadlok na kanako.
Kon makita nila ako sa dalan magpahilayo sila kanako.
12Gikalimtan na nila ako nga daw sa patay.
Alang kanila sama ako sa buak nga kolon nga dili na mapuslan.
13Madungog ko ang hungihong sa daghang mga kaaway.
Bisan asa ako moadto anaa ang kakuyaw,
kay nagaplano sila sa pagpatay kanako.
14Apan nagasalig ako kanimo, Ginoo.
Ikaw ang akong Dios.
15Ang akong kaugmaon anaa kanimo;
luwasa ako sa akong mga kaaway nga nagalutos kanako.
16Ipakita ang imong kaayo kanako nga imong alagad.
Tungod kay gihigugma mo ako, luwasa ako.
17Ayaw itugot nga maulawan ako, Ginoo,
kay kanimo ako nagasangpit.
Pakaulawi ang mga daotan ug pamatya sila
aron mahilom sila diha sa lubnganan.31:17 lubnganan: o, dapit sa mga patay.
18Pahiloma kanang mga bakakon, nga nagapasigarbo ug nagatamay sa mga matarong.
19Pagkadako sa imong kaayo nga gitagana sa mga nagatahod kanimo.
Ginahatag mo kini ngadto sa mga nagasalig kanimo, ug kini makita sa tanan.
20Gitagoan mo sila sa dapit diin anaa ang imong presensya,
ug didto luwas sila sa mga daotang mga plano ug pagpanginsulto sa mga tawo.
21Dalaygon ka, Ginoo!
Kay katingalahan gayod ang gipakita mo nga gugma kanako sa dihang didto ako sa usa ka lungsod nga gilibotan sa mga kaaway.
22Sa akong kalisang gipakaingon ko ug gisalikway mo na ako.
Apan gidungog mo ang akong pagpakilooy sa dihang nangayo akog tabang kanimo.
23Higugmaa ninyo ang Ginoo, kamong iyang matinud-anong katawhan.
Gitipigan sa Ginoo ang mga matinumanon kaniya,
apan silotan niya sa hilabihan ang mga mapahitas-on.
24Kamong nagalaom sa Ginoo,
pagpakalig-on kamo ug ayaw pagpakawala ug paglaom.
دعای توكل به خداوند
1ای خداوند، به تو پناه آورده‌ام، نگذار هرگز سرافكنده شوم. تو خدايی عادل هستی، پس مرا نجات ده. 2به دعای من گوش ده و مرا نجات ببخش. پناهگاهی مطمئن و خانه‌ای حصاردار برای من باش و مرا برهان.
3تو جان پناه و سنگر من هستی؛ به خاطر نام خود مرا رهبری و هدايت فرما. 4مرا از دامی كه برايم نهاده‌اند حفظ نما و مرا از خطر برهان. 5به تو پناه می‌آورم؛ روح خود را به دست تو می‌سپارم؛ ای خداوند، خدای حق، تو بهای آزادی مرا پرداخته‌ای.
6از آنانی كه به بت اعتماد می‌كنند، متنفرم؛ من بر تو، ای خداوند، توكل كرده‌ام. 7به رحمت تو شادی می‌كنم، زيرا به مصيبت من توجه نمودی و از مشكلات من آگاه شدی. 8مرا به دست دشمن نسپردی، بلكه راه نجات پيش پايم نهادی.
9خداوندا، بر من رحم كن، زيرا در تنگنا و سختی هستم. از شدت گريه چشمانم تار شده است. ديگر تاب تحمل ندارم. 10عمرم با آه و ناله به سر می‌رود. بر اثر گناه، قوتم را از دست داده‌ام و استخوانهايم می‌پوسند. 11نزد همهٔ دشمنان سرافكنده و رسوا شده‌ام و پيش همسايگان نمی‌توانم سرم را بلند كنم. آشنايان از من می‌ترسند؛ هر كه مرا در كوچه و بازار می‌بيند، می‌گريزد. 12همچون مرده‌ای هستم كه به دست فراموشی سپرده شده است؛ مانند ظرفی هستم كه به دور انداخته باشند. 13شنيده‌ام كه بسياری پشت سر من بدگويی می‌كنند. وحشت مرا احاطه كرده است، زيرا آنان نقشهٔ قتل مرا می‌كشند؛ بر ضد من برخاسته‌اند و قصد جانم را دارند.
14اما من بر تو، ای خداوند، توكل كرده‌ام و می‌گويم كه خدای من تو هستی. 15زندگی من در دست تو است؛ مرا از دست دشمنان و آزاردهندگانم برهان. 16نظر لطف بر بنده‌ات بيفكن و به رحمت خود مرا نجات ده. 17ای خداوند، به تو متوسل شده‌ام، نگذار سرافكنده شوم. بگذار بدكاران شرمنده شوند و خاموش به قبرهايشان فرو روند. 18بگذار زبان دروغگو كه بر ضد درستكاران سخن می‌گويد لال شود.
19خداوندا، نيكويی تو در حق مطيعانت چه عظيم است! تو به موقع، در حضور مردم، رحمت خود را به آنها نشان خواهی داد. 20دوستدارانت را از دام توطئه و زخم زبان در امان می‌داری و آنها را در سايهٔ حضورت پناه می‌دهی.
21خداوند را سپاس باد! وقتی من در محاصره بودم، او محبتش را به طرز شگفت‌انگيزی به من نشان داد! 22من ترسيده بودم و فكر می‌كردم كه ديگر از نظر خداوند افتاده‌ام؛ اما وقتی نزد او فرياد برآوردم، او دعای مرا شنيد و مرا اجابت فرمود.
23ای قوم خداوند، او را دوست بداريد! خداوند افراد وفادار و امين را حفظ می‌كند، اما متكبران را به سزای اعمالشان می‌رساند. 24ای همهٔ كسانی كه به خداوند اميد بسته‌ايد، شجاع و قوی دل باشيد!
