Salmo 1818:0 Salmo 18 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit alang sa maestro sa mga mag-aawit. Ang awit ni David nga alagad sa Ginoo. Giawit niya kini ngadto sa Ginoo sa dihang giluwas siya sa Ginoo gikan kang Saulo ug sa uban pa niyang mga kaaway.
Ang Awit ni David sa Iyang Pagdaog
(2 Sam. 22:1-51)
1Ginahigugma ko ikaw Ginoo. Ikaw ang akong kusog.
2Ikaw, Ginoo, ang akong salipdanan nga bato,
ang akong lig-ong tagoanan ug manluluwas.
Ingon nga salipdanan nga bato, makatago ako diha kanimo.
Ikaw ang akong taming, gamhanang manluluwas ug dalangpanan.
3Dalaygon ka, Ginoo,
kay kon mangayo ako ug tabang kanimo
ginaluwas mo ako gikan sa akong mga kaaway.
4-5Ang kamatayon daw pisi nga milambod kanako ug daw lit-ag nga nagaatang sa akong agianan.
Ang kalaglagan daw bul-og sa baha nga nagakuso-kuso kanako.
6Busa sa akong kalisdanan nagpakitabang ako kanimo, Ginoo, nga akong Dios,
ug gidungog mo ang akong pag-ampo didto sa imong templo.
7Unya milinog, ug ang mga pundasyon sa mga bukid nauyog,
tungod kay nasuko ka, Ginoo.
8Nanggawas ang aso sa imong ilong,
ug sa imong baba nanggawas ang nagadilaab nga kalayo ug mga baga.
9Giablihan mo ang langit
ug nanaog ka nga nagatungtong sa mabagang dag-om.
10Nagsakay ka sa kerubin
ug tulin kining milupad samtang gipalid sa hangin.
11Gihimo mo ang kangitngit nga mosalipod kanimo.
Nagtago ka sa mabagang dag-om.
12Nagpangilat sa imong atubangan,
ug nagaulan ug mga ice18:12 ice: Sa uban nga Binisaya, yelo. ug nagadilaab nga mga baga.
13Ang tingog mo Ginoo, nga Labing Halangdong Dios, nagdahunog gikan sa langit.18:13 Kining mga bersikulo sa Hebreo may sumpay pa nga, “mga ice ug nagadilaab nga mga baga.”
14Gipana mo ug kilat ang imong mga kaaway,
ug miikyas sila nga nagkatibulaag.
15Sa imong pagngulob ug pagpangusmo sa kasuko mimala ang dagat,
ug nakita ang yuta ilalom niini,
ug nakita usab ang pundasyon sa kalibotan.
16Gikan sa langit gigunitan mo ako ug gihaw-as gikan sa lawom nga tubig.
17Giluwas mo ako gikan sa akong gamhanang mga kaaway nga naglagot kanako,
kay wala akoy dag-anan kanila.
18Gisulong nila ako sa dihang anaa ako sa kalisod,
apan gipanalipdan mo ako, Ginoo.
19Giluwas mo ako sa katalagman kay nalipay ka kanako.
20Gipanalanginan mo ako tungod kay matarong ang akong kinabuhi
ug wala ako magpakasala.
21Kay gisunod ko ang imong mga pamaagi
ug wala ako mobiya kanimo, Ginoo, nga akong Dios.
22Gituman ko ang tanan mong sugo
ug wala ko lapasa ang imong mga tulumanon.
23Nahibalo ka nga walay ikasaway sa akong kinabuhi,
ug gilikayan ko ang pagpakasala.
24Gigantihan mo ako tungod kay nakita mo nga matarong ang akong kinabuhi
ug wala ako magpakasala.
25Matinumanon ka sa mga matinumanon kanimo,
ug maayo ka usab sa mga tawo nga maayo.
26Matinud-anon ka sa mga tawo nga matinud-anon kanimo,
apan makigbatok ka sa mga tawong daotan.
27Oo, ginaluwas mo ang mga mapainubsanon,
apan ginapaubos mo ang mga mapahitas-on.
28Ginoo nga akong Dios, ikaw ang akong kahayag.
Sa kangitngit ikaw ang akong suga.
29Sa imong tabang sulongon ko ang panon sa mga sundalo,
ug mahimo kong katkaton ang paril nga nagalibot sa lungsod.
30Hingpit ang imong pamaagi, O Dios.
Ang imong pulong kasaligan gayod.
Sama ka sa taming alang sa tanang nagadangop kanimo.
31Ikaw lang, Ginoo, ang Dios;
ikaw lang ang among salipdanan nga bato.
32Ikaw ang nagahatag kanako ug kusog
ug ang nagabantay sa akong paglakaw.
33Ginalig-on mo ang akong tiil sama sa tiil sa lagsaw, aron makalatas ako sa habog nga mga dapit.
34Ginabansay mo ako sa pagpakiggira;
ang akong mga bukton makabinat na sa bronsi nga pana.
35Gipanalipdan mo ako sama sa taming,
busa luwas ang akong kinabuhi.
Gitipigan mo ako pinaagi sa imong gahom,
ug pinaagi sa imong tabang nahimo akong bantogan.
36Gipalapdan mo ang akong agianan,
busa wala ako madakin-as.
37Gigukod ko ang akong mga kaaway ug naapsan ko sila.
Ug wala gayod ako mobalik hangtod nga nalaglag ko sila.
38Gihampak ko sila hangtod nga nangalup-og sila sa akong tiilan
ug dili na makabangon pa.
39Gihatagan mo ako ug kusog sa pagpakiggira
ug gipadaog batok sa akong mga kaaway.
40Gipakagiw mo ang akong mga kaaway
ug gilaglag ko sila.
41Nangayo sila ug tabang,
apan walay miluwas kanila.
Nanawag sila kanimo,
apan wala mo sila tubaga.
42Gidugmok ko sila hangtod nahisama na lang sila sa abog nga paliron sa hangin.
Gitunob-tunoban ko sila nga daw lapok sa kadalanan.
43Giluwas mo ako gikan sa mga nagarebelde.
Gihimo mo akong pangulo sa mga kanasoran.
Ang mga langyaw nagaalagad kanako.
44Nagayukbo sila kanako.
Ug inigkadungog nila bahin kanako, nagatuman sila sa akong mando.
45Nawad-an silag kaisog,
ug nanggawas sa ilang mga tagoanan nga nagakurog sa kahadlok.
46Buhi ka, Ginoo!
Dalaygon ka nga akong salipdanan nga bato!
Gibayaw ko ikaw tungod kay ikaw ang Dios nga akong Manluluwas.
47Gipanimaslan mo ako sa akong mga kaaway,
ug gipasakop mo kanako ang mga kanasoran.
48Ginaluwas mo ako gikan sa akong mabangis nga mga kaaway,
ug ginapadaog mo ako batok kanila.
49Busa pasidunggan ko ikaw taliwala sa mga kanasoran.
Ug awitan ko ikaw ug mga pagdayeg.
50Ginahatagan mo ug dagkong mga kadaogan ang imong pinili nga hari.
Ginahigugma mo si David ug ang iyang mga kaliwat sa walay kataposan.
Salmo 18
Para o mestre de música. De Davi, servo do Senhor. Ele cantou as palavras deste cântico ao Senhor quando este o livrou das mãos de todos os seus inimigos e das mãos de Saul. Ele disse:
1Eu te amo, ó Senhor, minha força.
2O Senhor é a minha rocha, a minha fortaleza
e o meu libertador;
o meu Deus é o meu rochedo,
em quem me refugio.
Ele é o meu escudo e o poder18.2 Hebraico: chifre. que me salva,
a minha torre alta.
3Clamo ao Senhor, que é digno de louvor,
e estou salvo dos meus inimigos.
4As cordas da morte me enredaram;
as torrentes da destruição me surpreenderam.
5As cordas do Sheol18.5 Essa palavra pode ser traduzida por sepultura, profundezas, pó ou morte. me envolveram;
os laços da morte me alcançaram.
6Na minha aflição clamei ao Senhor;
gritei por socorro ao meu Deus.
Do seu templo ele ouviu a minha voz;
meu grito chegou à sua presença, aos seus ouvidos.
7A terra tremeu e agitou-se,
e os fundamentos dos montes se abalaram;
estremeceram porque ele se irou.
8Das suas narinas subiu fumaça;
da sua boca saíram brasas vivas e fogo consumidor.
9Ele abriu os céus e desceu;
nuvens escuras estavam sob os seus pés.
10Montou um querubim e voou,
deslizando sobre as asas do vento.
11Fez das trevas o seu esconderijo;
das escuras nuvens, cheias de água,
o abrigo que o envolvia.
12Com o fulgor da sua presença
as nuvens se desfizeram em granizo e raios,
13quando dos céus trovejou o Senhor,
e ressoou a voz do Altíssimo.
14Atirou suas flechas e dispersou meus inimigos,
com seus raios os derrotou.
15O fundo do mar apareceu,
e os fundamentos da terra foram expostos
pela tua repreensão, ó Senhor,
com o forte sopro das tuas narinas.
16Das alturas estendeu a mão e me segurou;
tirou-me das águas profundas.
17Livrou-me do meu inimigo poderoso,
dos meus adversários, fortes demais para mim.
18Eles me atacaram no dia da minha desgraça,
mas o Senhor foi o meu amparo.
19Ele me deu total libertação;18.19 Hebraico: Ele me levou para um local espaçoso.
livrou-me porque me quer bem.
20O Senhor me tratou conforme a minha justiça;
conforme a pureza das minhas mãos recompensou-me.
21Pois segui os caminhos do Senhor;
não agi como ímpio, afastando-me do meu Deus.
22Todas as suas ordenanças estão diante de mim;
não me desviei dos seus decretos.
23Tenho sido irrepreensível para com ele
e guardei-me de praticar o mal.
24O Senhor me recompensou conforme a minha justiça,
conforme a pureza das minhas mãos diante dos seus olhos.
25Ao fiel te revelas fiel,
ao irrepreensível te revelas irrepreensível,
26ao puro te revelas puro,
mas com o perverso reages à altura.
27Salvas os que são humildes,
mas humilhas os de olhos altivos.
28Tu, Senhor, manténs acesa a minha lâmpada;
o meu Deus transforma em luz as minhas trevas.
29Com o teu auxílio posso atacar uma tropa;
com o meu Deus posso transpor muralhas.
30Este é o Deus cujo caminho é perfeito;
a palavra do Senhor é comprovadamente genuína.
Ele é um escudo para todos
os que nele se refugiam.
31Pois quem é Deus além do Senhor?
E quem é rocha senão o nosso Deus?
32Ele é o Deus que me reveste de força
e torna perfeito o meu caminho.
33Torna os meus pés ágeis como os da corça,
sustenta-me firme nas alturas.
34Ele treina as minhas mãos para a batalha
e os meus braços para vergar um arco de bronze.
35Tu me dás o teu escudo de vitória;
tua mão direita me sustém;
desces ao meu encontro para exaltar-me.
36Deixaste livre o meu caminho,
para que não se torçam os meus tornozelos.
37Persegui os meus inimigos e os alcancei;
e não voltei enquanto não foram destruídos.
38Massacrei-os, e não puderam levantar-se;
jazem debaixo dos meus pés.
39Deste-me força para o combate;
subjugaste os que se rebelaram contra mim.
40Puseste os meus inimigos em fuga
e exterminei os que me odiavam.
41Gritaram por socorro, mas não houve quem os salvasse;
clamaram ao Senhor, mas ele não respondeu.
42Eu os reduzi a pó, pó que o vento leva.
Pisei-os como à lama das ruas.
43Tu me livraste de um povo em revolta;
fizeste-me o cabeça de nações;
um povo que não conheci sujeita-se a mim.
44Assim que me ouvem, me obedecem;
são estrangeiros que se submetem a mim.
45Todos eles perderam a coragem;
tremendo, saem das suas fortalezas.
46O Senhor vive! Bendita seja a minha Rocha!
Exaltado seja Deus, o meu Salvador!
47Este é o Deus que em meu favor executa vingança,
que a mim sujeita nações.
48Tu me livraste dos meus inimigos;
sim, fizeste-me triunfar sobre os meus agressores,
e de homens violentos me libertaste.
49Por isso eu te louvarei entre as nações, ó Senhor;
cantarei louvores ao teu nome.
50Ele dá grandes vitórias ao seu rei;
é bondoso com o seu ungido,
com Davi e os seus descendentes para sempre.
