Lucas 21 – APSD-CEB & BDS

Ang Pulong Sa Dios

Lucas 21:1-38

Ang Halad sa Babaye nga Balo

(Mar. 12:41-44)

1Samtang nagtan-aw si Jesus nakita niya ang mga adunahan nga naghulog sa ilang kuwarta didto sa sudlanan sa kuwarta sa templo. 2Ug nakita usab niya ang usa ka kabos nga biyuda nga naghulog ug duha lang ka sinsilyo. 3Unya miingon si Jesus, “Sa pagkatinuod, mas dako ang gihulog sa kabos nga balo kay kanilang tanan. 4Kay sila daghan ug kuwarta ug ang ilang gihatag bale-wala lang kanila; apan ang balo, bisan tuod kabos siya, gihatag niya ang tanan niyang kabuhian.”

Ang Pagkaguba sa Templo

(Mat. 24:1-2; Mar. 13:1-2)

5May mga tawo didto nga naghisgot mahitungod sa matahom nga mga bato ug sa mga butang nga gihalad sa mga tawo nga nagpatahom sa templo. Apan miingon si Jesus kanila, 6“Moabot ang adlaw nga kining mga butang nga inyong nakita gun-ubon, ug wala gayoy bisan usa ka bato nga magpabilin ibabaw sa laing bato.”

Ang Bahin sa Umaabot nga mga Adlaw

(Mat. 24:3-14; Mar. 13:3-13)

7Nangutana sila kang Jesus, “Magtutudlo, kanus-a ba mahitabo kining imong giingon? Unsa man ang mga timailhan nga kining mga butanga hapit nang mahitabo?”

8Miingon si Jesus kanila, “Pagbantay kamo nga walay makapahisalaag kaninyo. Kay daghan ang muabot ug moingon nga sila mao ako, ug moingon usab sila nga miabot na ang panahon. Apan ayaw kamo pagtuo o pagsunod kanila. 9Kon makadungog kamo nga may mga gira ug mga kagubot, ayaw kamo kahadlok, kay kana kinahanglan nga mahitabo una, apan wala kana magkahulogan nga muabot na ang kataposan.”

10Ug miingon pa gayod si Jesus kanila, “Makiggubat ang nasod batok sa laing nasod, ang gingharian batok sa laing gingharian. 11May muabot nga kusog nga mga linog, ug may kagutom ug kamatay nga muabot sa nagkalain-lain nga mga dapit. Ug makita usab ninyo ang mga makalilisang ug kahibulongan nga mga timailhan gikan sa langit.

12“Apan sa dili pa kini mahitabo, dakpon kamo ug lutoson sa mga tawo. Dad-on nila kamo sa mga simbahan sa mga Judio aron hukman ug prisohon. Dad-on usab nila kamo ngadto sa mga hari ug mga gobernador aron imbistigahon. Kining tanan himuon nila kaninyo tungod sa inyong pagsunod kanako. 13Apan kini mahimong kahigayonan alang kaninyo aron isulti kanila ang Maayong Balita. 14Busa itisok sa inyong alimpatakan nga kon mahitabo kini dili kamo maglisod kon unsa ang inyong itubag, 15kay hatagan ko kamo ug kaalam sa pagtubag aron dili makasupak kaninyo ang inyong mga kaaway. 16Bisan gani ang inyong kaugalingon nga mga ginikanan, mga igsoon, mga paryente, ug mga amigo magsumbong batok kaninyo. Ug ang uban kaninyo patyon gayod nila. 17Dumtan kamo sa tanan tungod kay kamo akong mga tinun-an. 18Apan walay kadaot nga mahitabo kaninyo.21:18 sa literal, Apan walay bisan usa ka lugas sa buhok sa inyong ulo nga mawala. 19Ug kon magpadayon kamo makaangkon kamo ug kinabuhi nga walay kataposan.

Ang Bahin sa Pagkapukan sa Jerusalem

(Mat. 24:15-21; Mar. 13:14-19)

20“Kon makita ninyo nga ang Jerusalem gilibotan na sa mga sundalo, mahibaloan ninyo nga hapit na ang iyang pagkapukan. 21Busa ang mga tawo sa Judea kinahanglan mokalagiw ngadto sa kabukiran. Papahawaa ang naa sa siyudad sa Jerusalem, ug kadtong atua sa uma ayaw na paadtoa sa Jerusalem. 22Kay nianang mga adlawa silotan sa Dios ang Jerusalem aron sa pagtuman sa gi-ingon sa Kasulatan. 23Nianang mga adlawa alaot ang mga mabdos ug ang mga inahan nga nagapasuso tungod kay maglisod sila sa pagkagiw. Dako nga pag-antos ang muabot niining dapita, kay dako ang kapungot sa Dios sa katawhan niini. 24Ang uban kanila mangamatay sa gira, ug ang uban bihagon ug dad-on ngadto sa uban nga mga nasod. Ug kining siyudad sa Jerusalem pukanon ug dumalahon sa mga dili Judio hangtod matapos ang gitagal sa Dios.”

Ang Pagbalik ni Jesus Dinhi sa Kalibotan

(Mat. 24:29-31; Mar. 13:24-27)

25“Mahitabo usab nga may mga timailhan nga makita sa adlaw, sa bulan, ug sa mga bitoon. Dinhi sa kalibotan makuyawan ang mga nasod tungod sa dahunog sa dagkong mga balod. 26Makuyapan ang mga tawo sa kahadlok kon unsa ang mahitabo niining kalibotan. Tungod kay ang mga bitoon ug ang uban nga atua sa kalangitan21:26 mga bitoon… sa kalangitan: sa literal, mga gahom sa langit. pahisalaagon gikan sa ilang naandan nga agianan. 27Unya ako nga Anak sa Tawo makita diha sa mga panganod nga moanhi sa kalibotan uban sa gahom nga nagadan-ag gayod. 28Kon magsugod na kini nga mga panghitabo, ayaw kamo kahadlok tungod kay duol na ang pagluwas kaninyo.”

Ang Pagtulon-an bahin sa Kahoy nga Igos

(Mat. 24:32-35; Mar. 13:28-31)

29Unya gisuginlan sila ni Jesus niini nga sambingay: “Tan-awa ninyo ang kahoy nga igos ug ang uban pang mga kahoy. 30Kon makita nato nga nanalingsing na, dili ba moingon kita nga hapit na ang ting-init? 31Sa ingon usab nga pamaagi, kon makita ninyo nga nangahitabo na kining akong gisulti kaninyo, mahibaloan ninyo nga hapit na ang paghari sa Dios. 32Sa pagkatinuod, matuman kining tanan sa dili pa mamatay ang mga tawo niining panahona. 33Mawala ang langit ug ang yuta, apan ang akong mga pulong dili mawala kondili matuman gayod.

Pagbantay Kamo

34“Busa bantayi ninyo ang inyong kaugalingon nga dili mawili sa pagkinabuhi nga mapatuyangon, sa paghubog, ug sa pagkabalaka sa inyong panginabuhi, kay basin kalit lang muabot kadtong adlawa nga dili kamo makabantay, ug sama unya kamo sa nalit-agan. 35Kay sa kalit lang muabot kini sa tanan nga nagpuyo dinhi sa kalibotan. 36Busa kanunay kamong mangandam ug mag-ampo nga kon mahitabo na kining tanan, may kalig-on kamo aron makalingkawas kamo niining panghitabo, ug makaatubang kamo nga dili maulaw kanako nga Anak sa Tawo.”

37Sa adlaw mag-adtoan si Jesus sa templo aron magtudlo. Pagkagabii, didto siya magtulogan sa Bukid sa mga Olibo. 38Sayo pa sa buntag mangadto na ang mga tawo sa templo aron sa pagpaminaw kaniya.

La Bible du Semeur

Luc 21:1-38

La vraie générosité

(Mc 12.41-44)

1En regardant autour de lui, Jésus vit des riches qui mettaient leurs dons dans le tronc. 2Il aperçut aussi une pauvre veuve qui y glissait deux petites pièces. 3Il dit alors : En vérité, je vous l’assure, cette pauvre veuve a donné bien plus que tous les autres, 4car tous ces gens ont seulement donné de leur superflu. Mais elle, elle a pris sur son nécessaire, et a donné tout ce qu’elle avait pour vivre.

De la destruction de Jérusalem à la venue du Fils de l’homme

(Mt 24.1-8 ; Mc 13.1-8)

5Certains disaient du Temple : « Avec ses belles pierres et les beaux objets déposés en offrandes, il est magnifique ». Jésus leur dit : 6Il viendra un temps où tout ce que vous regardez sera détruit ; pas une pierre ne restera sur une autre.

7– Maître, lui demandèrent-ils alors, quand cela se produira-t-il et à quel signe reconnaîtra-t-on que tous ces événements devront avoir lieu ?

8Jésus leur dit : Faites attention, ne vous laissez pas induire en erreur. Car plusieurs viendront sous mon nom en disant : « C’est moi le Messie ! » ou encore : « Le temps est venu ! » Ne les suivez pas ! 9Quand vous entendrez parler de guerres et de soulèvements, ne vous effrayez pas. Car tout cela doit arriver d’abord ; mais la fin ne viendra pas aussitôt après.

10Puis il ajouta : On verra se dresser une nation contre une nation, un royaume contre un autre21.10 Es 19.2.. 11Il y aura de grands tremblements de terre et, en divers lieux, des famines et des épidémies séviront ; des phénomènes terrifiants se produiront et, dans le ciel, des signes extraordinaires apparaîtront.

(Mt 10.17-22 ; Mc 13.9-13)

12Mais, auparavant, on se saisira de vous, on vous persécutera, on vous traduira devant les synagogues et vous serez jetés en prison. A cause de moi, vous serez traînés devant des rois et des gouverneurs. 13Ces choses vous arriveront pour vous donner l’occasion d’apporter un témoignage.

14Ayez donc cette ferme conviction : vous n’aurez pas à vous préoccuper de votre défense. 15C’est moi, en effet, qui vous donnerai des paroles qu’aucun de vos adversaires ne pourra réfuter, et une sagesse à laquelle personne ne pourra résister. 16Vous serez livrés même par vos parents, vos frères, vos proches et vos amis, qui feront mettre à mort plusieurs d’entre vous. 17Tout le monde vous haïra à cause de moi. 18Mais pas un seul cheveu de votre tête ne se perdra. 19En tenant bon, vous parviendrez au salut.

(Mt 24.15-21 ; Mc 13.14-19)

20Quand vous verrez des armées ennemies encercler Jérusalem, sachez que sa destruction est imminente. 21Alors, que les habitants de la Judée s’enfuient dans les montagnes. Que ceux qui se trouveront dans Jérusalem s’empressent d’en sortir. Que ceux qui seront dans les champs ne rentrent pas dans la ville ! 22Ces jours-là, en effet, seront des jours de châtiment où tout ce que disent les Ecritures s’accomplira.

23Malheur, en ces jours-là, aux femmes enceintes et à celles qui allaitent ! Car ce pays connaîtra une terrible épreuve et le jugement s’abattra sur ce peuple. 24Ses habitants seront passés au fil de l’épée ou déportés dans tous les pays étrangers, et Jérusalem sera foulée aux pieds par les peuples étrangers jusqu’à ce que leur temps soit révolu.

(Mt 24.29-35 ; Mc 13.24-31)

25Il y aura des signes extraordinaires dans le soleil, la lune et les étoiles. Sur la terre, les peuples seront paralysés de frayeur devant le fracas d’une mer démontée. 26Plusieurs mourront de peur dans l’appréhension des malheurs qui frapperont le monde entier, car les puissances célestes seront ébranlées. 27Alors on verra le Fils de l’homme venir sur les nuées21.27 Dn 7.13. avec beaucoup de puissance et de gloire.

28Quand ces événements commenceront à se produire, levez la tête et prenez courage, car alors votre délivrance sera proche.

29Il ajouta cet exemple : Prenez le figuier, ou n’importe quel autre arbre. 30Il vous suffit de voir que les bourgeons commencent à pousser, et vous savez que l’été est proche. 31De même, quand vous verrez ces événements se produire, sachez que le royaume de Dieu est proche. 32Vraiment, je vous assure que cette génération-ci ne passera pas jusqu’à ce que tout vienne à se réaliser. 33Le ciel et la terre passeront, mais mes paroles ne passeront jamais.

34Prenez garde à vous-mêmes pour que vos esprits ne s’alourdissent pas à force de trop bien manger, de trop boire et de vous tracasser pour les choses de la vie, sinon ce grand jour vous surprendra tout à coup. 35Car il s’abattra comme un filet21.35 Certains manuscrits ont : vous surprendra tout à coup, 35 comme un filet. Il s’abattra… sur tous les habitants de la terre. 36Restez sur vos gardes et priez sans relâche que Dieu vous donne la force d’échapper à tout ce qui doit arriver et de vous présenter debout devant le Fils de l’homme.

37Jésus passait ses journées à enseigner dans la cour du Temple ; ensuite, il sortait de la ville et passait la nuit sur la colline appelée « mont des Oliviers ». 38Dès le point du jour, tout le peuple affluait vers lui, dans la cour du Temple, pour l’écouter.