Jeremias 32 – APSD-CEB & NVI

Ang Pulong Sa Dios

Jeremias 32:1-44

Nagpalit si Jeremias ug Uma

1May gisulti ang Ginoo kang Jeremias niadtong ika-10 nga tuig sa paghari ni Zedekia sa Juda. Mao usab kadto ang ika-18 nga tuig sa paghari ni Nebucadnezar sa Babilonia. 2Niadtong higayona, gilibotan sa mga sundalo sa Babilonia ang Jerusalem, ug si Propeta Jeremias gipriso didto sa hawanan sa mga guwardya nga atua sa palasyo sa hari sa Juda. 3Gipapriso siya ni Haring Zedekia tungod kay miingon siya, “Mao kini ang gisulti sa Ginoo: Itugyan ko kining siyudara sa hari sa Babilonia, ug mailog niya kini. 4Dili makaikyas si Haring Zedekia gikan sa kamot sa mga taga-Babilonia.32:4 taga-Babilonia: sa literal, Kaldeanhon. Mao usab sa bersikulo 5, 24, 25, 28, 43. Itugyan gayod siya ngadto sa hari sa Babilonia ug iatubang siya kaniya aron hukman. 5Ipadala ko si Zedekia sa Babilonia, ug magpabilin siya didto hangtod nga silotan ko siya. Bisan pa ug mosukol kamo sa mga taga-Babilonia dili gihapon kamo modaog. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

6Midugang pag-ingon si Jeremias, “Gisultihan ako sa Ginoo nga 7si Hanamel nga anak ni Shalum nga akong uyoan moanhi kanako ug moingon, ‘Palita ang akong uma sa Anatot, tungod kay ingon nga pinakaduol ko nga paryente, katungod mo ug katungdanan ang pagpalit niini.’

8“Ug sumala sa giingon sa Ginoo, mianhi kanako dinhi sa hawanan sa mga guwardya si Hanamel nga akong ig-agaw. Miingon siya, ‘Palihog, palita ang akong uma sa Anatot, sa kayutaan sa tribo ni Benjamin. May katungod ka ug katungdanan sa paglukat ug pagpanag-iya niini, busa palita kini alang sa imong kaugalingon.’

“Nakaamgo ako nga ang Ginoo gayod ang nagsulti niadto, 9busa gipalit ko ang uma sa Anatot gikan kang Hanamel sa kantidad nga 17 ka buok nga pilak. 10Gipirmahan ko ug giselyohan ang papeles sa pagpalit atubangan sa mga saksi. Unya gitimbang ko dayon ang pilak ug gibayad kang Hanamel. 11Unya gikuha ko ang papeles nga senilyohan ug ang kopya niini nga wala selyohi, diin nasulat ang mga kasabotan sa pagpalit. 12Gihatag ko kini kang Baruc nga anak ni Neria ug apo ni Masea, sa atubangan ni Hanamel nga akong ig-agaw ug sa mga saksi nga namirma sa papeles, ug sa atubangan sa mga Judio nga nanglingkod didto sa hawanan sa mga guwardya.

13“Ug sa atubangan nila giingnan ko si Baruc, 14‘Mao kini ang gisulti sa Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel: Kuhaa ang papeles nga senilyohan ug ang wala selyohi, ug isulod kini sa usa ka kolon aron molungtad kini sulod sa dugayng panahon. 15Kay moabot ang adlaw nga ang mga tawo mamalit na usab ug mga balay, mga uma, ug tamnanan ug ubas niining dapita. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel, ang nagaingon niini.’ ”

16Pagkahuman ko ug hatag sa papeles kang Baruc nga anak ni Neria, nagaampo dayon ako, 17“O Ginoong Dios, gihimo mo ang langit ug ang kalibotan pinaagi sa imong dakong gahom. Wala gayoy butang nga dili mo mahimo. 18Gipakita mo ang imong gugma sa liboan ka katawhan, apan gisilotan mo ang mga anak tungod sa sala sa ilang mga ginikanan. Ikaw ang Dios nga labing gamhanan; Ginoo nga Makagagahom ang imong ngalan. 19Maayo kaayo ang imong mga plano ug kahibulongan ang imong mga binuhatan. Makita mo ang tanang gihimo sa mga tawo, ug gantihan mo sila sumala sa ilang gawi ug mga binuhatan. 20Naghimo kag mga milagro ug kahibulongang mga butang didto sa Ehipto ug ginabuhat mo kini hangtod karon dinhi sa Israel ug sa ubang mga nasod. Ug pinaagi niini nahimo kang bantogan hangtod karon. 21Pinaagi sa milagro ug kahibulongang mga butang, ug sa imong gahom nga nakapalisang sa mga Ehiptohanon, gipagawas mo gikan sa Ehipto ang imong katawhan nga mga Israelinhon. 22Gihatag mo kanila kining maayo ug mabungahon nga yuta32:22 maayo… yuta: sa Hebreo, yuta nga nagaagas ang gatas ug dugos. nga imong gisaad nga ihatag sa ilang mga katigulangan. 23Gipanag-iyahan nila kini, apan wala sila motuman sa imong mga balaod ug sa tanan mong gipabuhat kanila. Busa gipadad-an mo sila niining mga katalagman. 24Ug karon nagtapok ug yuta ang mga taga-Babilonia sa kilid sa paril sa Jerusalem aron makasaka sila niini ug mailog ang siyudad. Ug tungod sa gira, kagutom, ug balatian, mailog sa mga taga-Babilonia ang siyudad sumala sa imong giingon. 25Apan luyo niini, O Ginoong Dios, gisugo mo ako sa pagpalit ug uma ug bayran kini ug pilak atubangan niining mga saksi, bisan dali nalang kini mailog sa mga taga-Babilonia.”

26Unya miingon ang Ginoo kang Jeremias, 27“Ako ang Ginoo, ang Dios sa tanang katawhan. May butang ba nga dili ko mahimo? 28Busa itugyan ko kini nga siyudad sa kamot sa mga taga-Babilonia ug sa hari nila nga si Nebucadnezar, ug mailog nila kini. 29Sudlon kini ug sunogon sa mga sundalo sa Babilonia nga anaa na sa gawas niining siyudad, apil ang mga balay diin nagasunog ang mga tawo ug insenso alang kang Baal didto sa atop ug nagahalad ug halad nga ilimnon alang sa ubang mga dios, nga nakapasuko gayod kanako.

30Ako, ang Ginoo, nagaingon nga sukad pa kaniadto, walay laing gihimo ang katawhan sa Israel ug Juda kondili ang pagpakasala. Gipalagot nila ako pinaagi sa ilang mga binuhatan. 31Gikan pa sa pagkatukod niini nga siyudad hangtod karon, gipalagot na ako sa mga lumulupyo niini. Busa laglagon ko gayod kini. 32Gipalagot ako sa katawhan sa Israel ug Juda tungod sa daotan nilang mga binuhatan. Sila gayong tanan—ang ilang mga hari ug mga opisyal, ang ilang mga pari ug mga propeta, ug ang tanang lumulupyo sa Jerusalem ug sa ubang bahin sa Juda. 33Mitalikod sila kanako luyo sa akong pagsigeg tudlo kanila. Dili sila mamati ug dili gustong tudloan. 34Gipanamastamasan nila ang akong templo diin ginapasidunggan ang akong ngalan pinaagi sa pagbutang didto sa mangil-ad nga mga dios-dios. 35Nagpatukod silag mga simbahanan alang kang Baal didto sa Kapatagan sa Ben Hinnom aron paghalad sa ilang mga anak kang Molec. Wala gayod ako magsugo niini kanila. Wala gani ako maghunahuna nga buhaton nila kining mangil-ad nga mga butang nga nahimong hinungdan sa pagpakasala sa katawhan sa Juda.

36Jeremias, tinuod gayod ang imong32:36 imong: Mao kini sa Septuagint; apan sa Hebreo, inyong. gisulti nga pinaagi sa gira, kagutom, ug balatian mahulog kini nga siyudad sa mga kamot sa hari sa Babilonia. Apan karon moingon ako, ang Ginoo, ang Dios sa Israel, nga 37tigomon ko ang akong katawhan gikan sa tanang dapit diin ko sila gipatibulaag tungod sa labihan kong kasuko kanila. Dad-on ko sila pag-usab niini nga dapit ug magakinabuhi sila nga malinawon. 38Mahimo ko silang katawhan ug ako mahimong ilang Dios. 39Hatagan ko silag usa ka tinguha ug katuyoan sa pagkinabuhi, aron motahod sila kanako sa kanunay alang sa ilang kaugalingong kaayohan ug sa kaayohan sa ilang mga kaliwat. 40Maghimo akog walay kataposang kasabotan, nga dili ako moundang sa paghimog maayo ngadto kanila. Hatagan ko silag tinguha sa pagtahod kanako, aron dili sila mobiya kanako. 41Magakalipay ako sa paghimog maayo ngadto kanila, ug sa tibuok kong kasingkasing papuy-on ko sila ug pauswagon niini nga yuta.”

42Miingon pa gayod ang Ginoo, “Maingon nga gipahamtang ko ang grabing katalagman niini nga katawhan, ihatag ko usab kanila ang mga kaayohan nga akong gisaad kanila. 43Mamalit na usab unya silag mga uma niini nga yuta nga karon inyong giingon nga awaaw ug dili puy-an sa tawo man o mananap, kay gitugyan kini ngadto sa mga taga-Babilonia.

44“Oo, bayran sa mga tawo ug pilak ang mga uma. Maghimo silag mga kasabotan. Pirmahan ug selyohan kini uban sa mga saksi. Mahitabo kini sa kayutaan ni Benjamin, sa mga baryo sa palibot sa Jerusalem, sa mga lungsod sa Juda, sa mga lungsod sa kabukiran, sa mga lungsod sa kasadpan,32:44 kasadpan: sa Hebreo, sa Shefela. ug sa mga lungsod sa Negev. Pabalikon ko ang akong mga katawhan ug pauswagon ko sila pag-usab. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

Nueva Versión Internacional

Jeremías 32:1-44

Parábola del terreno

1Esta es la palabra del Señor, que vino a Jeremías en el año décimo del reinado de Sedequías en Judá, es decir, en el año dieciocho de Nabucodonosor. 2En aquel tiempo el ejército del rey de Babilonia mantuvo sitiada a Jerusalén y el profeta Jeremías estuvo preso en el patio de la guardia del palacio real.

3Sedequías, el rey de Judá, lo tenía preso y le reprochaba: «¿Por qué andas profetizando: “Así dice el Señor”? Andas proclamando que el Señor dice: “Voy a entregar esta ciudad en manos del rey de Babilonia. Él la capturará 4y Sedequías, rey de Judá, no escapará de la mano de los babilonios,32:4 Lit. caldeos. sino que será entregado en manos del rey de Babilonia y hablará con él cara a cara y lo verá con sus ojos. 5El Señor afirma que Sedequías será llevado a Babilonia; allí se quedará hasta que yo vuelva a ocuparme de él. Si ustedes combaten contra los babilonios, no vencerán”».

6Jeremías respondió: «La palabra del Señor vino a mí 7y me dijo: “Janamel, hijo de tu tío Salún, vendrá a pedirte que le compres el campo que está en Anatot, pues tienes el derecho y la responsabilidad de rescatarlo por ser el pariente más cercano”.32:7 el derecho … más cercano. Lit. el derecho de rescate para comprarlo; también en v. 8 (véase Lv 25:25-28).

8»En efecto, conforme a la palabra del Señor, mi primo Janamel vino a verme en el patio de la guardia y me dijo: “Compra ahora mi campo que está en Anatot, en el territorio de Benjamín, ya que tú tienes el derecho y la responsabilidad de rescatarlo por ser el pariente más cercano”.

»Entonces comprendí que esto era palabra del Señor, 9y compré a mi primo Janamel el campo de Anatot; pesé y pagué diecisiete siclos32:9 Es decir, aprox. 196 g. de plata. 10Reuní a los testigos, firmé la escritura, la sellé y pesé la plata en la balanza. 11Luego tomé la copia sellada y la copia abierta de la escritura con las condiciones de compra 12y se las entregué a Baruc, hijo de Nerías y nieto de Maseías, en presencia de mi primo Janamel, de los testigos que habían firmado la escritura y de todos los judíos que estaban sentados en el patio de la guardia.

13»Con ellos como testigos, ordené a Baruc: 14“Así dice el Señor de los Ejércitos, el Dios de Israel: ‘Toma la copia sellada y la copia abierta de esta escritura y guárdalas en una vasija de barro para que se conserven mucho tiempo’. 15Porque así dice el Señor de los Ejércitos, el Dios de Israel: ‘De nuevo volverán a comprarse casas, campos y viñedos en esta tierra’ ”.

16»Después de entregarle la escritura a Baruc, hijo de Nerías, oré al Señor:

17»¡Ah, mi Señor y Dios! Tú, con tu gran fuerza y tu brazo poderoso, has hecho los cielos y la tierra. Para ti no hay nada imposible. 18Muestras tu gran amor a multitud de generaciones, pero también castigas la maldad de los padres en sus descendientes. ¡Oh Dios, grande y fuerte; tu nombre es el Señor de los Ejércitos! 19Tus proyectos son grandiosos y magníficas tus obras. Tus ojos observan todo lo que hace la humanidad para dar a cada uno lo que merece, según su conducta y los frutos de sus acciones. 20Tú hiciste señales milagrosas y prodigios en la tierra de Egipto y hasta el día de hoy los sigues haciendo, tanto en Israel como en todo el mundo; así te has conquistado la fama que hoy tienes. 21Tú sacaste de Egipto a tu pueblo con gran despliegue de poder, señales milagrosas, prodigios y gran terror. 22Diste a Israel esta tierra, donde abundan la leche y la miel, tal como se lo habías jurado a sus antepasados. 23Pero, cuando entraron y tomaron posesión de ella no te obedecieron ni acataron tu Ley; tampoco hicieron lo que habías ordenado. Por eso les enviaste toda esta desgracia.

24»Ahora las rampas de ataque han llegado hasta la ciudad para conquistarla. A causa de la espada, el hambre y la pestilencia, la ciudad caerá en manos de los babilonios que la atacan. Todo lo que habías anunciado se está cumpliendo; tú mismo lo estás viendo. 25Mi Señor y Dios, a pesar de que la ciudad caerá en manos de los babilonios, tú me has dicho: “Cómprate el campo al contado en presencia de testigos”».

26Entonces vino la palabra del Señor a Jeremías: 27«Yo soy el Señor, Dios de toda la humanidad. ¿Hay algo imposible para mí? 28Por eso, así dice el Señor: Voy a entregar esta ciudad en manos de los babilonios y de Nabucodonosor, su rey, y él la tomará. 29Los babilonios que ataquen esta ciudad entrarán en ella y le prenderán fuego, así como a las casas en cuyas azoteas se quemaba incienso a Baal y donde para provocar mi ira se derramaban ofrendas líquidas a otros dioses.

30»Porque desde su juventud el pueblo de Israel y el de Judá solamente han hecho lo malo ante mí. El pueblo de Israel no ha dejado de provocar mi ira con la obra de sus manos, afirma el Señor. 31Desde el día en que construyeron esta ciudad hasta hoy, ella ha sido para mí motivo de ira y de furor. Por eso la quitaré de mi presencia, 32por todo el mal que han cometido los pueblos de Israel y de Judá: ellos, sus reyes, sus oficiales, sus sacerdotes y sus profetas, todos los habitantes de Judá y de Jerusalén. 33Ellos no me miraron de frente, sino que me dieron la espalda. Y aunque una y otra vez les enseñaba, no escuchaban ni aceptaban corrección. 34Colocaban sus ídolos abominables en la casa que lleva mi Nombre y así la profanaban. 35También construían altares a Baal en el valle de Ben Hinón para sacrificar a sus hijos e hijas a Moloc, cosa detestable que yo no había ordenado y que ni siquiera se me había ocurrido. De este modo hacían pecar a Judá.

36»Por tanto, así dice el Señor, Dios de Israel, acerca de esta ciudad que, según ustedes, caerá en manos del rey de Babilonia por la espada, el hambre y la pestilencia: 37Voy a reunirlos de todos los países adonde en mi ira, furor y terrible enojo los dispersé, y los haré volver a este lugar para que vivan seguros. 38Ellos serán mi pueblo y yo seré su Dios. 39Yo les daré un solo corazón y un solo camino, a fin de que siempre me teman, para su propio bien y el de sus hijos. 40Haré con ellos un pacto eterno: nunca dejaré de estar con ellos para mostrarles mi favor; pondré mi temor en sus corazones, así no se apartarán de mí. 41Me regocijaré en favorecerlos y con todo mi corazón y con toda mi alma los plantaré firmemente en esta tierra.

42»Así dice el Señor: Tal como traje esta gran calamidad sobre este pueblo, yo mismo voy a traer sobre ellos todo el bien que he prometido. 43Se comprarán campos en esta tierra, de la cual ustedes dicen: “Es una tierra desolada, sin gente ni animales, porque fue entregada en manos de los babilonios”. 44En la tierra de Benjamín y en los alrededores de Jerusalén, en las ciudades de Judá, de la región montañosa, de la llanura y del Néguev, se comprarán campos por dinero, se firmarán escrituras y se sellarán ante testigos —afirma el Señor—, porque yo los haré volver del cautiverio».