Ang Silot alang sa Jerusalem ug Juda
1Pamati! Kuhaon sa Ginoo, ang Makagagahom nga Ginoo, ang tanang gisaligan sa mga tawo sa Jerusalem ug Juda: ang ilang pagkaon ug tubig, 2ang ilang sinaligan nga mga tawo, mga sundalo, mga maghuhukom, mga propeta, mga manalagna, mga tigdumala, 3mga opisyal sa ilang kasundalohan, mga dungganon, mga magtatambag, ug ang ilang hanas nga mga madyikero ug mga mamamarang. 4Padumalahan sila sa Ginoo3:4 Padumalahan sila sa Ginoo: sa Hebreo, Padumalahan ko sila. sa mga batan-on. 5Daog-daogon sa matag tawo ang iyang isigka-tawo. Ang mga bata mosukol sa mga tigulang ug ang mga yanong tawo batok sa mga dungganon.
6-7Nianang panahona adtoan sa usa ka tawo ang iyang paryente ug ingnon, “Tungod kay ikaw may maayog bisti, ikaw na lang ang mangulo kanamo. Atimana kining naguba nato nga dapit.” Apan motubag siya, “Dili ko kamo matabangan. Wala gani pagkaon o bisti ang akong panimalay, busa ayaw ninyo ako himoang pangulo.”
8Sigurado nga malaglag ang Jerusalem ug ang Juda, tungod kay ang ilang mga binuhatan ug ginapanulti batok sa Ginoo. Nagarebelde sila batok sa gamhanang presensya sa Ginoo. 9Makita sa ilang dagway nga sila sad-an. Gipasundayag nila ang ilang pagpakasala sama sa gihimo sa taga-Sodom. Wala kini nila ikaulaw. Alaot sila! Sila mismo ang nagdalag kalaglagan sa ilang kaugalingon.
10Sultihi ninyo ang mga matarong nga bulahan sila kay anihon nila ang bunga sa ilang mga binuhatan. 11Apan alaot ang mga daotan, kay moabot kanila ang kalisod. Mabaslan sila sa ilang gipanghimo.
12Miingon ang Ginoo, “Gidaog-daog sa mga kabataan ang akong katawhan. Gidumalahan sila sa mga babaye.
“Mga katawhan ko, gipahisalaag kamo sa inyong mga pangulo. Gitultolan nila kamo sa sayop nga dalan.”
13Andam na ang Ginoo sa paghukom sa iyang katawhan.3:13 iyang katawhan: Mao kini sa Septuagint ug sa Syriac; apan sa Hebreo, mga katawhan. 14Hukman niya ang mga tigdumala ug mga pangulo sa iyang katawhan. Mao kini ang iyang akusasyon batok kanila, “Giguba ninyo ang akong ubasan nga mao ang akong katawhan. Ang inyong mga balay puno sa mga butang nga gipanguha ninyo gikan sa mga kabos. 15Nganong gidaog-daog ninyo ang akong katawhan ug gilisod-lisod ang mga kabos?” Mao kini ang giingon sa Ginoong Dios nga Makagagahom.
16Miingon pa gayod ang Ginoo, “Mapahitas-on ang mga babaye sa Jerusalem.3:16 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. Mora silag si kinsa kon molakaw, ug gipatagingting pa nila ang mga alahas diha sa ilang mga tiil. Ug kon motan-aw sila dala ang pangidhat. 17Busa hatagan ko silag nuka-nuka sa ulo, ug maupaw sila.”
18Nianang adlawa, kuhaon sa Ginoo ang ilang mga alahas sa tiil, ulo, ug liog, 19mga ariyos, pulseras, bandana, 20torong, alahas sa bukton, bakos, pahumot, ug habak, 21mga singsing sa tudlo ug sa ilong, 22ang ilang mahalong mga bisti, ang ilang kapa, kupo, pitaka, 23espeho, bisti nga linen, turban, ug belo. 24Imbes nga mangalimyon sila sa mga pahumot, manimaho na hinuon sila. Pisi ang ilang ibakos, ug maupaw ang matahom nilang buhok. Ang ilang mahalong bisti ilisag sako, ug mahanaw ang ilang katahom.
25Mangamatay sa gira ang mga kalalakin-an sa Jerusalem bisan pa ang mga maisog nilang sundalo. 26May pagbangotan ug paghilak diha sa mga ganghaan sa siyudad Zion. Ug ang siyudad mahisama sa usa ka babayeng nagyaka sa yuta, nga nawad-an sa tanan niyang kabtangan.
Julgamento de Judá e de Jerusalém
1Vejam! O Soberano,
o Senhor dos Exércitos,
logo irá retirar de Jerusalém e de Judá todo o seu sustento,
tanto o suprimento de comida
como o suprimento de água,
2e também o herói e o guerreiro,
o juiz e o profeta,
o adivinho e a autoridade,
3o capitão e o nobre,
o conselheiro, o conhecedor de magia
e o perito em maldições.
4Porei jovens no governo;
irresponsáveis dominarão.
5O povo oprimirá a si mesmo:
homem contra homem,
cada um contra o seu próximo.
O jovem se levantará contra o idoso,
o desprezível contra o nobre.
6Um homem agarrará seu irmão,
um da família de seu pai, e lhe dirá:
“Você pelo menos tem um manto;
seja o nosso governante;
assuma o poder sobre este monte de ruínas!”
7Mas naquele dia ele exclamará:
“Não tenho remédios,
não há comida nem roupa em minha casa;
não me nomeiem governante do povo”.
8Jerusalém está em ruínas,
e o povo de Judá está caído;
suas palavras e suas ações são contra o Senhor,
desafiando a sua presença gloriosa.
9O jeito como olham testifica contra eles;
eles mostram seu pecado como Sodoma,
sem nada esconder.
Ai deles! Pois trouxeram desgraça
sobre si mesmos.
10Digam aos justos que tudo lhes irá bem,
pois comerão do fruto de suas ações.
11Mas, ai dos ímpios!
Tudo lhes irá mal!
Terão a retribuição
pelo que fizeram as suas mãos.
12Meu povo é oprimido por uma criança;
mulheres dominam sobre ele.
Meu povo, os seus guias o enganam
e o desviam do caminho.
13O Senhor toma o seu lugar no tribunal;
levanta-se para julgar os povos3.13 A Septuaginta e a Versão Siríaca dizem o seu povo..
14O Senhor entra em juízo contra as autoridades
e contra os líderes do seu povo.
“Vocês arruinaram a vinha,
e o que foi roubado dos necessitados está nas suas casas.
15Que pretendem vocês ao esmagarem o meu povo
e ao moerem o rosto dos necessitados?”
Quem pergunta é o Senhor,
o Senhor dos Exércitos.
16O Senhor diz:
“Por causa da arrogância das mulheres de Sião,
que caminham de cabeça erguida,
flertando com os olhos,
desfilando com passos curtos,
com enfeites tinindo em seus calcanhares,
17o Senhor rapará a cabeça das mulheres de Sião;
o Senhor porá a descoberto as suas vergonhas”.
18Naquele dia, o Senhor arrancará os enfeites delas: as pulseiras, as testeiras e os colares; 19os pendentes, os braceletes e os véus, 20os enfeites de cabeça, as correntinhas de tornozelo, os cintos, os talismãs e os amuletos; 21os anéis e os enfeites para o nariz; 22as roupas caras, as capas, as mantilhas e as bolsas; 23os espelhos, as roupas de linho, as tiaras e os xales.
24Em vez de perfume haverá mau cheiro;
em vez de cintos, corda;
em vez de belos penteados, calvície;
em vez de roupas finas, vestes de lamento;
em vez de beleza, cicatrizes.
25Seus homens cairão ao fio da espada;
seus guerreiros morrerão no combate.
26As portas de Sião se lamentarão e prantearão por causa disso;
e, sem nada, a cidade se assentará no chão.
