Kalinaw sa Kalibotan
(Micas 4:1-3)
1Mao kini ang mensahe sa Dios nga nakita ni Isaias nga anak ni Amos bahin sa Juda ug Jerusalem:
2Sa umaabot nga mga adlaw, ang bukid nga gitukoran sa templo sa Ginoo mahimong pinakaimportante sa mga bukid ug sa mga bungtod. Ug modagsa niini nga bukid ang mga tawo nga naggikan sa tanang nasod.
3Moingon sila, “Dali, motungas kita sa bukid sa Ginoo, didto sa templo sa Dios ni Jacob.
Kay tudloan kita niya sa iyang mga pamaagi aron magkinabuhi kita sumala niini.”
Busa mopauli ang mga tawo gikan sa Jerusalem2:3 Jerusalem: Sa Hebreo makita usab ang pulong nga Zion, nga mao ang laing ngalan sa Jerusalem. dala ang mga balaod sa Ginoo.
4Ug pinaagi sa iyang kasugoan, husayon niya ang mga panagbingkil sa daghang mga nasod.
Busa dili na mag-away ang mga nasod, ug dili na usab sila magbansay ug mga tawo aron sa pagpakiggira. Himuon na lang nilang punta sa mga daro ang ilang mga espada ug himuon na lang nilang mga sundang ang ilang mga bangkaw.
5Dali, kamong mga kaliwat ni Jacob, magkinabuhi kita diha sa kamatuoran2:5 kamatuoran: sa literal, kahayag. nga gihatag sa Ginoo kanato.
Sa Adlaw sa Pagsilot
6Tinuod nga gisalikway mo, Ginoo, ang imong katawhan, ang mga kaliwat ni Jacob, kay daghan silag mga tinuohan nga gikan sa sidlakan ug naghimo usab silag mga pagpanagna sama sa mga Filistihanon. Nakig-uyon sila sa mga kinaiya sa mga langyaw. 7Abunda sa pilak ug bulawan ang ilang yuta, ug walay pagkahurot ang ilang bahandi. Daghan kaayo ang ilang mga kabayo, ug walay pagkahurot ang ilang mga karwahe. 8Daghan silag mga dios-dios. Nagasimba sila niining mga butang nga hinimo lang nila. 9Busa ipaubos ang matag usa kanila ug pakaulawi sila. Ayaw silag pasayloa, Ginoo!
10Mga Israelinhon, panago kamo sa mga langub o sa mga bangag aron makalikay kamo sa kapungot sa Ginoo ug sa iyang dakong gahom. 11Moabot ang adlaw nga ang Ginoo lang gayod ang pagadaygon. Ipaubos niya ang mga mapasigarbohon ug mapahitas-on. 12Kay may adlaw nga gitagana ang Ginoo nga labing gamhanan sa pagpaubos sa tanang mga mapasigarbohon, mga mapahitas-on, ug sa mga nagaila sa ilang kaugalingon nga gamhanan. 13Putlon niya ang tanang tag-as nga mga sidro sa Lebanon, ug ang tanang mga tugas sa Basan. 14Patagon niya ang tanang habog nga kabukiran ug mga bungtod. 15Gub-on niya ang tanang tag-as nga mga tore ug mga paril. 16Lunoron niya ang tanang mga barko nga iya sa Tarshish ug ang matahom nga mga sakayan. 17Nianang adlawa, ang Ginoo lamang maoy pasidunggan. Ipaubos niya ang mga mapasigarbohon ug ang mga mapahitas-on. 18Ug mahanaw sa hingpit ang mga dios-dios.
19Manago ang mga tawo sa mga langub sa bakilid ug sa mga bangag sa yuta aron makalikay sa kapungot sa Ginoo ug sa iyang dakong gahom sa panahon nga uyogon na niya ang kalibotan. 20Nianang adlawa, ipanglabay nila ngadto sa mga ilaga ug sa mga kabog ang ilang gisimba nga mga dios-dios nga hinimo nila gikan sa plata ug bulawan. 21Manago sila sa mga langub sa bakilid ug sa mga bangag sa dagkong mga bato aron makalikay sa kapungot sa Ginoo ug sa iyang dakong gahom sa panahon nga uyogon na niya ang kalibotan.
22Ayaw na kamo pagsalig sa tawo—kay mamatay ra siya. Unsa ba gayod ang iyang matabang?
A Glória do Monte do Senhor
1Foi isto que Isaías, filho de Amoz, viu a respeito de Judá e de Jerusalém:
2Nos últimos dias
o monte do templo do Senhor
será estabelecido como o principal;
será elevado acima das colinas,
e todas as nações correrão para ele.
3Virão muitos povos e dirão:
“Venham, subamos ao monte do Senhor,
ao templo do Deus de Jacó,
para que ele nos ensine os seus caminhos,
e assim andemos em suas veredas”.
Pois a lei sairá de Sião,
de Jerusalém virá a palavra do Senhor.
4Ele julgará entre as nações
e resolverá contendas de muitos povos.
Eles farão de suas espadas arados,
e de suas lanças, foices.
Uma nação não mais pegará em armas
para atacar outra nação,
elas jamais tornarão a preparar-se para a guerra.
5Venha, ó descendência de Jacó,
andemos na luz do Senhor!
O Dia do Senhor
6Certamente abandonaste o teu povo,
os descendentes de Jacó,
porque eles se encheram
de superstições dos povos do leste,
praticam adivinhações como os filisteus
e fazem acordos com pagãos.
7Sua terra está cheia de prata e ouro;
seus tesouros são incontáveis.
Sua terra está cheia de cavalos;
seus carros não têm fim.
8Sua terra está cheia de ídolos.
Eles se inclinam diante da obra das suas mãos,
diante do que os seus dedos fizeram.
9Por isso a humanidade será abatida
e o homem será humilhado;
não os perdoes2.9 Ou exaltes!
10Entre no meio das rochas,
esconda-se no pó por causa do terror que vem do Senhor
e do esplendor da sua majestade!
11Os olhos do arrogante serão humilhados
e o orgulho dos homens será abatido;
somente o Senhor será exaltado naquele dia.
12O Senhor dos Exércitos tem um dia reservado
para todos os orgulhosos e altivos,
para tudo o que é exaltado,
para que eles sejam humilhados;
13para todos os cedros do Líbano,
altos e altivos,
e todos os carvalhos de Basã;
14para todos os montes elevados
e todas as colinas altas;
15para toda torre imponente
e todo muro fortificado;
16para todo navio mercante2.16 Ou de Társis
e todo barco de luxo.
17A arrogância dos homens será abatida,
e o seu orgulho será humilhado.
Somente o Senhor será exaltado naquele dia,
18e os ídolos desaparecerão por completo.
19Os homens fugirão para as cavernas das rochas
e para os buracos da terra
por causa do terror que vem do Senhor
e do esplendor da sua majestade
quando ele se levantar para sacudir a terra.
20Naquele dia, os homens atirarão
aos ratos e aos morcegos
os ídolos de prata e os ídolos de ouro
que fizeram para adorar.
21Fugirão para as cavernas das rochas
e para as brechas dos penhascos,
por causa do terror que vem do Senhor
e do esplendor da sua majestade
quando ele se levantar para sacudir a terra.
22Parem de confiar no homem,
cuja vida não passa de um sopro em suas narinas.
Que valor ele tem?
