Genesis 49 – APSD-CEB & CST

Ang Pulong Sa Dios

Genesis 49:1-33

Gipanalanginan ni Jacob ang Iyang mga Anak

1Unya gipatawag ni Jacob ang iyang mga anak ug giingnan, “Pagtigom kamo kay suginlan ko kamo kon unsa ang mahitabo kaninyo sa umaabot nga panahon. 2Dali kamo, mga anak, pamati kamo kanako nga inyong amahan.

3Ikaw Reuben, ang akong kamagulangan nga anak, ikaw ang unang bunga sa akong pagkalalaki. Nagauna ka sa imong mga igsoon sa pagkadungganon ug pagkagamhanan. 4Apan sama ka sa nagabukal nga tubig, kay dili ka makapugong sa imong kaibog. Ug tungod kay nakigdulog ka sa akong asawa nga sulugoon ug gihugawan mo ang akong kaminyoon, dili ka na molabaw sa uban.

5Kamo Simeon ug Levi nga kanunayng magkasinabot,49:5 kanunayng magkasinabot: sa Hebreo, magsoon. gigamit ninyo ang inyong hinagiban sa pagpamatay. 6Ayaw ako patambonga sa inyong panagtigom kay sa inyong kasuko mopatay kamo ug tawo, ug piangan ninyo ang torong baka sa walay igong hinungdan. 7Panghimaraoton kamo tungod sa inyong mapintas nga kasuko. Patibulaagon ko ang inyong mga kaliwat sa Israel.

8Ikaw Juda, dayegon ka ug tahoron sa imong mga igsoon. Pildihon mo ang imong mga kaaway. 9Sama ka sa batan-ong liyon nga human pagpangita sa iyang tukbonon, mobalik sa iyang tagoanan ug molubog. Ug wala gayoy mangahas sa pagsamok kaniya. 10Magmando ka sa dayon, Juda. Magagikan sa imong kaliwatan ang mga tigdumala. Busa mohatag ang mga nasod ug buhis ug motuman sila kanimo. 11Tabunok ang imong yuta ug modaghan ang tanom nga ubas; gani bisag ihigot mo ang imong asno diha sa pinakamaayong punoan sa ubas, dili kini mahurot ug sabsab. Ug bisan imong ipanglaba ang duga sa ubas dili kini mahurot. 12Busa tungod sa kadaghan sa mainom nga duga sa ubas mopula ang imong mga mata ug tungod sa kadaghan sa mainom nga gatas moputi ang imong mga ngipon.

13Ikaw Zebulun, magpuyo ka daplin sa baybay. Ang imong dapit mahimong dunggoanan sa mga sakayan. Ang imong yuta mosangko sa Sidon.

14Ikaw Isacar, sama ka sa kusgan nga asno nga naglubog sa puloy-anan sa mga karnero.49:14 kusgan… karnero: o, asno nga naglubog taliwala sa iyang mga karga. 15Kon makita mo nga ang yuta nindot ug maayong pahulayan, mosugot ka nga magpaulipon; bisan magpas-an ka pa ug bug-at ug pugson sa pagtrabaho.

16Ikaw Dan, pangulohan mog maayo ang imong katawhan ingon nga usa sa mga tribo sa Israel. 17Mahisama ka sa malala nga bitin sa daplin sa dalan nga mopaak sa tiil sa kabayo, busa mahulog ang sakay niini.”

18Unya miingon si Jacob,Ginoo, nagahulat ako sa imong pagluwas kanako.”

19Ug mipadayon siya sa pag-ingon:

Ikaw Gad, sulongon ka sa pundok sa mga tulisan, apan balosan mo sila samtang nagaikyas sila.

20Ikaw Asher, modagaya ang lamiang mga pagkaon diha kanimo. Mohatag ka ug mga pagkaon nga angay sa mga hari.

21Ikaw Naftali, sama ka sa binuhian nga usa nga may maanindot nga mga nati.49:21 Sa ubang hubad, Si Naftali usa ka labong nga kahoy nga may nindot nga mga sanga. Ug sa lain pang hubad, Si Naftali binuhian nga usa nga mosulti ug nindot nga mga pulong.

22Ikaw Jose, sama ka sa maidlas nga asno nga anaa daplin sa tuboran o sa bakilid.49:22 Ikaw Jose… bakilid: o, Ikaw Jose, sama ka sa tanom nga haduol sa tuboran, nga nagkatay sa may paril. 23Atakihon ka sa bangis nga mga mamamana. Panaon ka nila ug dumtan, 24apan kanunay mo usab silang panaon. Ug lig-on ang imong mga bukton, tungod sa gahom sa akong Gamhanan nga Dios,49:24 sa akong Gamhanan nga Dios: sa literal, sa Gamhanan ni Jacob. ang magbalantay ug ang salipdanan nga bato sa Israel. 25Siya ang Makagagahom nga Dios sa imong katigulangan. Siya ang nagatabang ug nagapanalangin kanimo. Hatagan ka niya ug ulan ug tubig sa tuboran. Hatagan ka usab niya ug daghang kabataan ug kahayopan. 26Ang mga panalangin nga gihatag kanako sa akong mga katigulangan49:26 Ang mga panalangin… mga katigulangan: o, Ang mga panalangin nga gihatag ko kanimo. labaw pa kaysa kadagaya sa mga panalangin nga naggikan sa karaang mga bungtod. Hinaut pa nga madawat mo kini nga mga panalangin, Jose—ikaw nga nahimong pangulo sa imong mga igsoon.

27Ikaw Benjamin, sama ka sa bangis nga iro49:27 bangis nga iro: sa English, wolf. nga sa adlaw mopatay ug mokaon sa iyang biktima ug sa gabii bahin-bahinon niya ang nahibilin niini.”

28Mao kini sila ang 12 ka anak ni Jacob nga kagikan sa mga tribo sa Israel. Ug mao kadto ang gisulti ni Jacob sa matag usa kanila sa dihang gipanalanginan niya sila. Gipanalanginan niya sila sa panalangin nga angay kanila.

Ang Pagkamatay ni Jacob

29Unya miingon si Jacob sa iyang mga anak, “Hapit na akong makig-uban sa akong kaparyentehan nga nangamatay na. Ilubong unya ninyo ako didto sa lubnganan sa akong mga katigulangan didto sa langub nga atua sa uma ni Efron nga Hitihanon. 30Ang maong uma atua nahimutang sa Macpela, sa sidlakang bahin sa Mamre, nga sakop sa Canaan. Gipalit sa akong lolo nga si Abraham kadtong maong uma kang Efron aron himuon nga lubnganan. 31Didto siya gilubong, apil ang akong lola nga si Sara ug ang akong mga ginikanan nga si Isaac ug si Rebeka, ug didto ko usab gilubong si Lea. 32Kini nga uma ug ang langub nga anaa niini gipalit gikan sa mga Hitihanon.”

33Human makigsulti si Jacob sa iyang mga anak, mihigda siya ug namatay. Ug nakig-uban siya sa iyang kaparyentehan nga nangamatay na.

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Génesis 49:1-33

Jacob bendice a sus hijos

1Jacob llamó a sus hijos y les dijo: «Reuníos, que voy a declararos lo que os va a suceder en el futuro:

2»Hijos de Jacob: acercaos y escuchad;

prestad atención a vuestro padre Israel.

3»Tú, Rubén, eres mi primogénito,

primer fruto de mi fuerza y virilidad,

primero en honor y en poder.

4Impetuoso como un torrente,

ya no serás el primero:

te acostaste en mi cama;

profanaste la cama de tu propio padre.

5»Simeón y Leví son chacales;49:5 chacales (lectura probable); hermanos (TM).

sus espadas49:5 espadas. Palabra de difícil traducción. son instrumentos de violencia.

6¡No quiero participar de sus reuniones,

ni arriesgar mi honor en sus asambleas!

En su furor mataron hombres,

y por capricho mutilaron toros.

7¡Malditas sean la violencia de su enojo

y la crueldad de su furor!

Los dispersaré en el país de Jacob,

los desparramaré en la tierra de Israel.

8»Tú, Judá, serás alabado49:8 En hebreo, Judá suena como el verbo que significa alabar. por tus hermanos;

dominarás a tus enemigos,

y tus propios hermanos se inclinarán ante ti.

9Mi hijo Judá es como un cachorro de león

que se ha nutrido de la presa.

Se tiende al acecho como león,

como leona que nadie se atreve a molestar.

10El cetro no se apartará de Judá,

ni de entre sus pies el bastón de mando,

hasta que llegue el verdadero rey,49:10 el verdadero rey. Alt. Siló. Texto de difícil traducción.

quien merece la obediencia de los pueblos.

11Judá amarra su asno a la vid,

y la cría de su asno a la mejor cepa;

lava su ropa en vino;

su manto, en la sangre de las uvas.

12Sus ojos son más oscuros que el vino;

sus dientes, más blancos que la leche.49:12 Sus ojos … la leche. Alt. Sus ojos están oscurecidos por el vino; sus dientes, blanqueados por la leche.

13»Zabulón vivirá a la orilla del mar;

será puerto seguro para las naves,

y sus fronteras llegarán hasta Sidón.

14»Isacar es un asno fuerte

echado entre dos alforjas.

15Al ver que el establo era bueno

y que la tierra era agradable,

agachó el hombro para llevar la carga

y se sometió a la esclavitud.

16»Dan hará justicia en su pueblo,

como una de las tribus de Israel.

17Dan es una serpiente junto al camino,

una víbora junto al sendero,

que muerde los talones del caballo

y hace caer de espaldas al jinete.

18»¡Señor, espero tu salvación!

19»Las hordas atacan a Gad,

pero él las atacará por la espalda.

20»Aser disfrutará de comidas deliciosas;

ofrecerá manjares de reyes.

21»Neftalí es una gacela libre,

que tiene hermosos cervatillos.49:21 que … cervatillos. Alt. que pronuncia hermosas palabras.

22»José es un retoño fértil,

fértil retoño junto al agua,

cuyas ramas trepan por el muro.

23Los arqueros lo atacaron sin piedad;

le tiraron flechas, lo hostigaron.

24Pero su arco se mantuvo firme,

porque sus brazos son fuertes.

¡Gracias al Dios fuerte de Jacob,

al Pastor y Roca de Israel!

25¡Gracias al Dios de tu padre, que te ayuda!

¡Gracias al Todopoderoso, que te bendice!

¡Con bendiciones de lo alto!

¡Con bendiciones del abismo!

¡Con bendiciones de los pechos y del seno materno!

26Son mejores las bendiciones de tu padre

que las de los montes de antaño,

que la abundancia de las colinas eternas.

¡Que descansen estas bendiciones

sobre la cabeza de José,

sobre la frente del escogido entre sus hermanos!

27»Benjamín es un lobo rapaz

que en la mañana devora la presa

y en la tarde reparte los despojos».

28Estas son las doce tribus de Israel, y esto es lo que su padre les dijo cuando impartió a cada una de ellas su bendición.

Muerte de Jacob

29Además, Jacob les dio estas instrucciones: «Ya estoy a punto de reunirme con los míos. Enterradme junto a mis antepasados, en la cueva que está en el campo de Efrón el hitita. 30Se trata de la cueva de Macpela, frente a Mamré, en la tierra de Canaán. Está en el campo que Abraham le compró a Efrón el hitita, para que fuera el sepulcro de la familia. 31Allí fueron sepultados Abraham y su esposa Sara, Isaac y su esposa Rebeca, y allí también enterré a Lea. 32Ese campo y su cueva se les compró a los hititas».

33Cuando Jacob terminó de dar estas instrucciones a sus hijos, volvió a acostarse, exhaló el último suspiro, y fue a reunirse con sus antepasados.