1Kini nga sulat mahitungod sa mga butang nga gipadayag ni Jesu-Cristo nga mahitabo sa dili madugay. Gisugilon kini sa Dios ngadto kang Cristo aron siya na usab ang mopadayag niini ngadto sa mga nagaalagad sa Dios. Busa gipadayag kini ni Cristo kanako nga iyang alagad pinaagi sa iyang gisugo nga anghel. 2Ako si Juan ug gisugilon ko ang tanan nga akong nakita mahitungod sa plano sa Dios nga gipamatud-an ni Jesu-Cristo. 3Bulahan ang nagabasa ug ang mga nagapaminaw niini nga sulat, kon tumanon nila ang nahisulat dinhi. Kay ang mga panagna dinhi hapit nang mahitabo.
Ang mga Pagpangumusta ngadto sa Pito ka mga Iglesia
4-5Nangumusta ako kaninyo nga anaa sa pito ka mga iglesia sa probinsya sa Asia.
Hinaut nga ang Dios, ang Espiritu, ug si Jesu-Cristo maghatag kaninyo ug grasya ug pakigdait. Kon mahitungod sa Dios, mao siya karon, mao usab kaniadto, ug mao usab sa umaabot. Kon mahitungod sa pito ka Espiritu,1:4-5 pito ka Espiritu: Ang buot ipasabot niini mao ang kinatibuk-an sa Espiritu. Kay ang numero nga “pito” nagpasabot nga kompleto o tibuok. Sa uban nga mga hubad, pito ka espiritu. anaa siya atubangan sa trono sa Dios. Ug kon mahitungod kang Jesu-Cristo, siya ang kasaligan nga tigpamatuod. Siya gayod ang una nga nabanhaw.1:4-5 Siya gayod ang una nga nabanhaw nga dili na mamatay pag-usab. Ug siya usab ang nagagahom sa tanan nga mga pangulo dinhi sa kalibotan. Gihigugma niya kita, ug pinaagi sa iyang dugo1:4-5 iyang dugo: buot ipasabot, iyang kamatayon isip halad. giluwas niya kita gikan sa atong mga sala. 6Gihimo niya kita nga mga hari1:6 mga hari: o, usa ka gingharian. ug mga pari alang sa pag-alagad sa Dios nga iyang Amahan. Iya ang kadungganan ug ang gahom nga walay kataposan. Amen.
7Pangandam kamo! Moanhi si Jesu-Cristo uban sa mga panganod. Ang tanang mga tawo makakita kaniya ingon man ang mga tawo nga mipatay1:7 mipatay: o, midughang. kaniya. Ug ang mga tawo sa tanang lungsod sa kalibotan manghilak tungod sa ilang kahadlok nga silotan na niya sila. Tinuod gayod kini!
8Ang Ginoong Dios ang makagagahom sa tanan. Kon unsa siya karon, mao usab siya kaniadto, ug mao usab sa umaabot. Busa nagaingon siya, “Ako ang sinugdanan ug ang kataposan sa tanan.”1:8 ang sinugdanan ug ang kataposan sa tanan: sa literal, alpha ug omega, nga mao ang una ug kataposan nga mga litra sa alpabetong Griego.
Nagpakita si Cristo kang Juan
9Ako si Juan nga inyong igsoon nga kauban usab ninyo sa kalisdanan, sa paghari, ug sa pag-antos tungod kay kita anaa kang Jesus. Gidala ako ngadto sa isla sa Patmos tungod sa akong pagwali sa pulong sa Dios nga gitudlo ni Jesus. 10Sa adlaw nga Dominggo,1:10 adlaw nga Dominggo: sa literal, adlaw sa Ginoo. gigamhan ako sa Espiritu Santo, ug nadunggan ko ang makusog nga tingog nga daw trumpeta dapit sa akong likod 11nga nagaingon, “Isulat mo ang imong makita, ug ipadala dayon niining pito ka mga iglesia: Efeso, Smirna, Pergamo, Tiatira, Sardis, Filadelfia, ug Laodicea.”
12Pagkadungog ko niadto, milingi dayon ako aron tan-awon kon kinsa ang nakigsulti kanako. Ug nakita ko ang pito ka suga nga bulawan. 13Taliwala sa mga suga may nagatindog nga morag tawo. Taas ang iyang bisti kutob sa iyang tiil, ug sa iyang dughan may bakos nga bulawan. 14Ang iyang buhok puti kaayo, ug ang iyang mga mata daw sa nagadilaab nga kalayo. 15Ang iyang mga tiil nagasidlak nga sama sa bronsi nga gitunaw sa kalayo ug gipasinaw. Ang iyang tingog nagadahunog sama sa busay. 16May gikuptan siyang pito ka bitoon sa iyang tuong kamot, ug sa iyang baba may nagagawas nga mahait nga espada nga duha ang sulab. Ang iyang nawong labihan kasulaw sama sa adlaw sa udtong tutok.
17Pagkakita ko kaniya, natumba ako nga mora nag patay diha sa iyang tiilan. Gipatong dayon niya kanako ang iyang tuong kamot ug miingon, “Ayaw kahadlok! Ako ang sinugdanan ug ang kataposan sa tanan. 18May kinabuhi ako nga walay kataposan. Namatay ako, apan tan-awa, buhi ako, ug dili na gayod mamatay. Ilalom sa akong gahom ang kamatayon ug ang dapit sa mga patay.1:18 dapit sa mga patay: sa Griego, Hades. 19Busa isulat ang mga butang nga akong gipakita kanimo, ang mga nagakahitabo karon ug ang mahitabo sa kaulahian. 20Mao kini ang kahulogan sa pito ka bitoon nga imong nakita sa akong tuong kamot ug ang pito ka suga nga bulawan: ang pito ka bitoon mao ang pito ka anghel nga nagabantay sa pito ka iglesia, ug ang pito ka suga nga bulawan mao ang pito ka iglesia.”
Prólogo
1Esta es la revelación de Jesucristo, que Dios le dio para mostrar a sus siervos lo que sin demora tiene que suceder. Jesucristo envió a su ángel para dar a conocer la revelación a su siervo Juan, 2quien por su parte da fe de la verdad, escribiendo todo lo que vio, a saber, la palabra de Dios y el testimonio de Jesucristo. 3Dichoso el que lee y dichosos los que escuchan las palabras de este mensaje profético y hacen caso de lo que aquí está escrito, porque el tiempo de su cumplimiento está cerca.
Saludos y doxología
4Yo, Juan,
escribo a las siete iglesias que están en la provincia de Asia:
Gracia y paz a vosotros de parte de aquel que es y que era y que ha de venir; y de parte de los siete espíritus que están delante de su trono; 5y de parte de Jesucristo, el testigo fiel, el primogénito de la resurrección, el soberano de los reyes de la tierra.
Al que nos ama
y por su sangre
nos ha librado de nuestros pecados,
6al que ha hecho de nosotros un reino,
sacerdotes al servicio de Dios su Padre,
¡a él sea la gloria y el poder
por los siglos de los siglos! Amén.
7¡Mirad que viene en las nubes!
Y todos le verán con sus propios ojos,
incluso quienes le traspasaron;
y por él harán lamentación
todos los pueblos de la tierra.
¡Así será! Amén.
8«Yo soy el Alfa y la Omega —dice el Señor Dios—, el que es y que era y que ha de venir, el Todopoderoso».
Alguien semejante al Hijo del hombre
9Yo, Juan, vuestro hermano y compañero en el sufrimiento, en el reino y en la perseverancia que tenemos en unión con Jesús, estaba en la isla de Patmos por causa de la palabra de Dios y del testimonio de Jesús. 10En el día del Señor vino sobre mí el Espíritu, y oí detrás de mí una voz fuerte, como de trompeta, 11que decía: «Escribe en un libro lo que veas y envíalo a las siete iglesias: a Éfeso, a Esmirna, a Pérgamo, a Tiatira, a Sardis, a Filadelfia y a Laodicea».
12Me volví para ver de quién era la voz que me hablaba y, al volverme, vi siete candelabros de oro. 13En medio de los candelabros estaba alguien «semejante al Hijo del hombre»,1:13 Dn 7:13 vestido con una túnica que le llegaba hasta los pies y ceñido con una banda de oro a la altura del pecho. 14Su cabellera lucía como la lana blanca, como la nieve; y sus ojos resplandecían como llama de fuego. 15Sus pies parecían bronce al rojo vivo en un horno, y su voz era tan fuerte como el estruendo de una catarata. 16En su mano derecha tenía siete estrellas, y de su boca salía una aguda espada de dos filos. Su rostro era como el sol cuando brilla en todo su esplendor.
17Al verlo, caí a sus pies como muerto; pero él, poniendo su mano derecha sobre mí, me dijo: «No tengas miedo. Yo soy el Primero y el Último, 18y el que vive. Estuve muerto, pero ahora vivo por los siglos de los siglos, y tengo las llaves de la muerte y del infierno.1:18 infierno. Lit. Hades.
19»Escribe, pues, lo que has visto, lo que sucede ahora y lo que sucederá después. 20Esta es la explicación del misterio de las siete estrellas que viste en mi mano derecha, y de los siete candelabros de oro: las siete estrellas son los ángeles1:20 ángeles. Alt. mensajeros. de las siete iglesias, y los siete candelabros son las siete iglesias.
