Ang Kapatagan nga Adunay Daghang mga Bukog
1Unya gigamhan ako sa Ginoo ug gidala ako sa iyang Espiritu ngadto sa taliwala sa kapatagan nga adunay daghang mga bukog. 2Gilibot ako sa Ginoo didto, ug nakita ko ang labihan kadaghang mga bukog nga nagkatag sa kapatagan ug uga na kini kaayo. 3Nangutana ang Ginoo kanako, “Tawo, mabuhi pa ba kini nga mga bukog?” Mitubag ako, “Ginoo nga Dios, ikaw lang gyud ang nahibalo niana.”
4Miingon siya pag-usab kanako, “Ingna kana nga mga bukog nga mamati sila sa akong isulti. 5Kay ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon kanila: Hatagan ko kamo ug gininhawa, ug mabuhi kamo. 6Butangan ko kamo ug mga ugat ug mga unod, ug puston ko kamo sa panit. Hatagan ko kamo ug gininhawa, ug mabuhi kamo. Unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo.”
7Busa gituman ko ang gimando kanako. Ug samtang nagsulti ako, nakadungog akog linagutok, ug ang mga bukog nangasumpay. 8Ug sa pagtan-aw ko, nakita ko nga may mga ugat ug mga unod na kini ug naputos kini sa panit, apan wala sila magginhawa.
9Miingon ang Ginoo kanako, “Tawo, ingna ang hangin nga ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon: O hangin, huros kamo gikan sa upat ka direksyon, ug huypi ninyo kana nga mga patay nga lawas aron mabuhi sila.” 10Busa gituman ko ang iyang gimando kanako, ug nakabaton ug gininhawa ang mga patay nga lawas ug nabuhi sila. Nanindog sila, ug hilabihan sila kadaghan—daw usa ka batalyon nga mga sundalo.
11Miingon pag-usab ang Ginoo kanako, “Tawo, kana nga mga bukog nagarepresentar sa tibuok katawhan sa Israel. Nagaingon sila, ‘Uga na ang amo nga mga bukog, ug wala na kamiy paglaom; gilaglag na kami.’ 12Busa ingna sila nga ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon: O katawhan ko, ablihan ko ang inyong mga lubnganan ug banhawon ko kamo, ug ibalik sa yuta sa Israel. 13Unya mahibaloan ninyo, O katawhan ko, nga ako mao ang Ginoo, kon ablihon ko na ang inyong mga lubnganan ug banhawon kamo. 14Ihatag ko ang akong Espiritu kaninyo ug mabuhi kamo, ug papuy-on ko kamo sa inyong kaugalingong yuta. Unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo. Kon unsa ang akong ginasulti, ginatuman ko. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
Ang Paghiusa sa Juda ug Israel
15Miingon ang Ginoo kanako, 16“Tawo, pagkuha ug lipak ug sulati kinig, ‘Ang gingharian sa Juda.’ Unya pagkuha pag laing lipak ug sulati kinig, ‘Ang gingharian sa Israel.’ 17Sumpaya kini nga duha ka lipak aron mahimo kini nga usa na lang diha sa imo nga kamot. 18Kon pangutan-on ka sa imo nga mga katawhan kon unsay buot ipasabot niini, 19tubaga sila, ‘Mao kini ang giingon sa Ginoo nga Dios: Sumpayon ko ang lipak nga nagarepresentar sa Israel ug ang lipak nga nagarepresentar sa Juda, ug mahimo kini nga usa na lang sa akong kamot.’
20“Unya guniti atubangan sa katawhan ang lipak nga imo nga gisulatan 21ug ingna sila, ‘Mao kini ang giingon sa Ginoo nga Dios: Kuhaon ko ang mga Israelinhon gikan sa tanang nasod diin sila nagkatibulaag, ug dad-on ko sila pagbalik sa ilang kaugalingong yuta. 22Himuon ko na lang silang usa ka nasod sa yuta sa Israel. Usa lang ka hari ang magahari kanila, ug dili na sila mabahin pa pag-usab ngadto sa duha ka nasod o gingharian. 23Dili na nila hugawan pag-usab ang ilang kaugalingon pinaagi sa pagsimba sa ilang mangil-ad nga mga dios-dios, o sa paghimo sa bisan unsa nga sala kay luwason ko sila sa tanan nilang pagpakasala, ug limpyohan ko sila. Mahimo ko silang katawhan, ug ako ang ilang Dios. 24Magahari kanila ang hari nga kaliwat sa akong alagad nga si David, ug usa lang ang ilang magbalantay. Sundon nila pag-ayo ang akong mga sugo ug mga tulumanon. 25Magapuyo sila sa yuta nga akong gihatag sa akong alagad nga si Jacob, ang yuta diin nagpuyo ang ilang mga katigulangan. Didto sila ug ang ilang mga kaliwat magpuyo hangtod sa hangtod, ug magahari kanila ang hari nga kaliwat sa akong alagad nga si David sa walay kataposan. 26Maghimo akog kasabotan kanila nga magapuyo sila nga maayo ang kahimtang. Ug kini nga kasabotan magapadayon hangtod sa hangtod. Papuy-on ko sila sa ilang yuta ug padaghanon ko sila. Ug patindogon ko ang akong templo sa ilang taliwala sa walay kataposan. 27Mopuyo ako uban kanila. Mahimo akong ilang Dios, ug mahimo ko silang katawhan. 28Ug kon magpabilin na ang akong templo diha kanila sa walay kataposan, mahibaloan sa mga nasod nga ako, ang Ginoo, mao ang nagpili sa mga Israelinhon nga mahimo nga ako.’ ”
The Valley of Dry Bones
1The power of the Lord came on me. His Spirit brought me away from my home. He put me down in the middle of a valley. It was full of bones. 2He led me back and forth among them. I saw a huge number of bones in the valley. The bones were very dry. 3The Lord asked me, “Son of man, can these bones live?”
I said, “Lord and King, you are the only one who knows.”
4Then he said to me, “Prophesy to these bones. Tell them, ‘Dry bones, listen to the Lord’s message. 5The Lord and King speaks to you. He says, “I will put breath in you. Then you will come to life again. 6I will attach tendons to you. I will put flesh on you. I will cover you with skin. So I will put breath in you. And you will come to life again. Then you will know that I am the Lord.” ’ ”
7So I prophesied just as the Lord commanded me to. As I was prophesying, I heard a noise. It was a rattling sound. The bones came together. One bone connected itself to another. 8I saw tendons and flesh appear on them. Skin covered them. But there was no breath in them.
9Then the Lord said to me, “Prophesy to the breath. Prophesy, son of man. Tell it, ‘The Lord and King says, “Breath, come from all four directions. Go into these people who have been killed. Then they can live.” ’ ” 10So I prophesied just as he commanded me to. And breath entered them. Then they came to life again. They stood up on their feet. They were like a huge army.
11Then the Lord said to me, “Son of man, these bones stand for all the people of Israel. The people say, ‘Our bones are dried up. We’ve lost all hope. We are destroyed.’ 12So prophesy. Tell them, ‘The Lord and King says, “My people, I am going to open up your graves. I am going to bring you out of them. I will take you back to the land of Israel. 13So I will open up your graves and bring you out of them. Then you will know that I am the Lord. You are my people. 14I will put my Spirit in you. And you will live again. I will settle you in your own land. Then you will know that I have spoken. I have done it,” announces the Lord.’ ”
Israel Will Be One Nation Under One King
15A message from the Lord came to me. The Lord said, 16“Son of man, get a stick of wood. Write on it, ‘Belonging to the tribe of Judah and the Israelites who are connected with it.’ Then get another stick. Write on it, ‘Ephraim’s stick. Belonging to the tribes of Joseph and all the Israelites connected with them.’ 17Join them together into one stick in your hand.
18“Your people will ask you, ‘What do you mean by this?’ 19Tell them, ‘The Lord and King says, “I am going to get the stick of Joseph and the Israelites connected with it. That stick is in Ephraim’s hand. I am going to join it to Judah’s stick. I will make them a single stick of wood in my hand.” ’ 20Show them the sticks you wrote on. 21Tell them, ‘The Lord and King says, “I will take the Israelites out of the nations where they have gone. I will gather them together from all around. I will bring them back to their own land. 22There I will make them one nation. They will live on the mountains of Israel. All of them will have one king. They will never be two nations again. They will never again be separated into two kingdoms. 23They will no longer make themselves ‘unclean’ by worshiping any of their evil gods. They will not do wrong things anymore. They always turn away from me. But I will save them from that sin. I will make them pure and ‘clean.’ They will be my people. And I will be their God.
24“ ‘ “A man who belongs to the family line of my servant David will be their king. All of them will have one shepherd. They will obey my laws. And they will be careful to keep my rules. 25They will live in the land I gave to my servant Jacob. That is where your people of long ago lived. They, their children, their children’s children, and their children after them will live there forever. And my servant from David’s family line will be their prince forever. 26I will make a covenant with them. It promises to give them peace. The covenant will last forever. I will make them my people. And I will cause there to be many of them. I will put my temple among them forever. 27I will live with them. I will be their God. And they will be my people. 28My temple will be among them forever. Then the nations will know that I make Israel holy. I am the Lord.” ’ ”
