1Unya miingon ang Ginoo kang Moises, “Adtoa ang hari sa Ehipto8:1 hari sa Ehipto: sa Hebreo, Faraon. Mao usab sa mosunod nga mga bersikulo. ug ingna siya, ‘Mao kini ang giingon sa Ginoo: Palakwa ang akong katawhan aron makasimba sila kanako. 2Kon dili mo gani sila palakwon, padagsangon ko ang mga baki sa tibuok mo nga nasod. 3Mapuno ug baki ang Suba sa Nilo ug manulod kini sa imong palasyo, sa imong kuwarto, ug diha mismo sa imong higdaanan. Manulod usab sila sa mga balay sa imong mga opisyal ug sa imong katawhan, ug ngadto sa mga abuhan ug sa masahanan sa harina. 4Manglukso ang mga baki diha kanimo, sa imong katawhan, ug sa tanan mong opisyal.’ ”
5Miingon pa gayod ang Ginoo kang Moises, “Ingna si Aaron nga ipunting niya ang iyang baston ngadto sa mga suba, sapa, kanal, ug sa mga pundohanan ug tubig, ug manungha ang mga baki sa tibuok Ehipto.”
6Busa gipunting ni Aaron ang iyang baston8:6 baston: sa literal, kamot. ngadto sa mga katubigan sa Ehipto, ug nanungha ang mga baki ug milukop kini sa tibuok Ehipto. 7Apan gihimo usab kining maong milagro sa mga madyikero pinaagi sa ilang mga madyik. Napatungha usab nila ang mga baki sa yuta sa Ehipto gikan sa mga katubigan.
8Gipatawag sa hari si Moises ug si Aaron ug giingnan, “Pag-ampo kamo sa Ginoo nga kuhaon niya ang mga baki kanako ug sa akong katawhan, ug palakwon ko ang inyong katagilungsod sa paghalad ngadto sa Ginoo.” 9Miingon si Moises sa hari, “Ingna lang ako kon kanus-a ako mag-ampo alang kanimo, sa imong mga opisyal, ug sa imong mga katawhan, aron mahanaw kanang mga baki kaninyo ug sa inyong mga balay. Ang anaa sa Suba sa Nilo mao lang ang mahibilin.” 10Mitubag ang hari, “Ugma, pag-ampo alang kanako.” Miingon si Moises, “Matuman kana sumala sa imong giingon, aron mahibaloan mo nga walay sama sa Ginoo nga among Dios. 11Mahanaw ang tanang baki diha kaninyo; ang anaa sa Suba sa Nilo mao lang ang mahibilin.”
12Human makabiya si Moises ug si Aaron gikan sa hari, nagaampo si Moises sa Ginoo nga kuhaon ang mga baki nga iyang gipadala. 13Gituman sa Ginoo ang gihangyo ni Moises. Nangamatay ang mga baki nga anaa sa mga kabalayan, sa mga tugkaran, ug sa mga kaumahan. 14Gitigom kini sa mga Ehiptohanon; nagbungtod ang ilang mga tinapok ug nanimaho ang tibuok yuta sa Ehipto. 15Apan pagkakita sa hari nga wala na ang mga baki, nagmagahi na usab siya ug wala siya maminaw kang Moises ug kang Aaron, sumala sa giingon sa Ginoo.
Ang mga Lamok
16Miingon ang Ginoo kang Moises, “Ingna si Aaron nga ihapak niya ang iyang baston sa yuta, ug mahimong mga lamok8:16 lamok: o, kuto. Dili klaro ang buot ipasabot niini sa Hebreo nga teksto. ang abog sa tibuok yuta sa Ehipto.” 17Gituman nila kini, ug sa dihang gihapak ni Aaron sa iyang baston ang yuta, nahimong mga lamok ang abog sa tibuok yuta sa Ehipto. Ug midagsang ang mga lamok ngadto sa mga tawo ug sa mga mananap. 18Misulay ang mga madyikero sa paghimo ug sama niini pinaagi sa ilang mga madyik, apan wala nila kini mahimo. Padayon nga midagsang ang mga lamok sa mga tawo ug sa mga mananap.
19Miingon ang mga madyikero sa hari, “Buhat kini sa Dios!” Apan gahi gihapon ug kasingkasing ang hari, ug wala gayod siya maminaw kang Moises ug kang Aaron, sumala sa giingon sa Ginoo.
Ang mga Insekto
20Miingon ang Ginoo kang Moises, “Sayo ug bangon ugma ug adtoa ang hari samtang nagapaingon siya sa suba. Ingna siya nga mao kini ang akong giingon: ‘Palakwa ang akong katawhan aron makasimba sila kanako. 21Kon dili mo gani sila palakwon, magpadala ako ug daghang insekto nganha kanimo, sa imong mga alagad ug sa imong katawhan ug mga balay. Mapuno sa mga insekto ang inyong mga balay ug ang yuta malukop niini. 22Apan dili ingon niana ang mahitabo sa yuta sa Goshen diin nagapuyo ang akong katawhan; dili makita didto ang daghang insekto, aron mahibaloan ninyo nga ako, ang Ginoo, anaa sa maong dapit. 23Ipakita ko ang kalainan sa akong pagtagad sa akong katawhan ug sa imong katawhan. Kini nga milagro himuon ko ugma.’ ” 24Gihimo kini sa Ginoo. Midagsang ang daghang mga insekto ngadto sa palasyo sa hari ug sa mga balay sa iyang mga opisyal. Ug ang tibuok yuta sa Ehipto nadaot tungod niini.
25Busa gipatawag dayon sa hari si Moises ug si Aaron ug giingnan, “Sige, paghalad kamo sa inyong Dios, apan diri lang sa Ehipto.” 26Mitubag si Moises, “Dili mahimo nga dinhi kami maghalad sa Ehipto, kay ngil-ad alang sa mga Ehiptohanon ang among mga halad sa Ginoo nga among Dios. Ug kon maghalad kamig mga halad nga ngil-ad alang kanila, sigurado nga batohon nila kami. 27Kinahanglan molakaw kami ug tulo ka adlaw ngadto sa kamingawan sa paghalad ug mga halad sa Ginoo nga among Dios, sumala sa gisugo niya kanamo.” 28Miingon ang hari, “Tugotan ko kamo nga maghalad ug mga halad ngadto sa Ginoo nga inyong Dios didto sa kamingawan, apan ayaw lang kamo pagpalayo. Karon pag-ampo na kamo alang kanako.” 29Mitubag si Moises, “Sige, inigbiya ko gayod dinhi, mag-ampo dayon ako sa Ginoo. Ugma mawala na ang mga insekto gikan kaninyo. Apan siguroha baya nga dili mo na kami limbongan pag-usab pinaagi sa dili mo pagpabiya kanamo aron sa paghalad ug mga halad ngadto sa Ginoo.”
30Unya mibiya si Moises, ug nagaampo sa Ginoo. 31Gituman sa Ginoo ang gihangyo ni Moises, ug nahanaw ang mga insekto gikan sa tanang mga Ehiptohanon. Wala gayoy nahibilin bisan usa niini. 32Apan nagmagahi gihapon ang hari ug wala niya palakwa ang mga Israelinhon.
1And the LORD spake unto Moses, Go unto Pharaoh, and say unto him, Thus saith the LORD, Let my people go, that they may serve me. 2And if thou refuse to let them go, behold, I will smite all thy borders with frogs: 3And the river shall bring forth frogs abundantly, which shall go up and come into thine house, and into thy bedchamber, and upon thy bed, and into the house of thy servants, and upon thy people, and into thine ovens, and into thy kneadingtroughs:8.3 kneadingtroughs: or, dough 4And the frogs shall come up both on thee, and upon thy people, and upon all thy servants.
5¶ And the LORD spake unto Moses, Say unto Aaron, Stretch forth thine hand with thy rod over the streams, over the rivers, and over the ponds, and cause frogs to come up upon the land of Egypt. 6And Aaron stretched out his hand over the waters of Egypt; and the frogs came up, and covered the land of Egypt. 7And the magicians did so with their enchantments, and brought up frogs upon the land of Egypt.
8¶ Then Pharaoh called for Moses and Aaron, and said, Intreat the LORD, that he may take away the frogs from me, and from my people; and I will let the people go, that they may do sacrifice unto the LORD. 9And Moses said unto Pharaoh, Glory over me: when shall I intreat for thee, and for thy servants, and for thy people, to destroy the frogs from thee and thy houses, that they may remain in the river only?8.9 Glory…: or, Have this honour over me, etc8.9 when: or, against when8.9 to destroy: Heb. to cut off 10And he said, To morrow. And he said, Be it according to thy word: that thou mayest know that there is none like unto the LORD our God.8.10 To morrow: or, Against to morrow 11And the frogs shall depart from thee, and from thy houses, and from thy servants, and from thy people; they shall remain in the river only. 12And Moses and Aaron went out from Pharaoh: and Moses cried unto the LORD because of the frogs which he had brought against Pharaoh. 13And the LORD did according to the word of Moses; and the frogs died out of the houses, out of the villages, and out of the fields. 14And they gathered them together upon heaps: and the land stank. 15But when Pharaoh saw that there was respite, he hardened his heart, and hearkened not unto them; as the LORD had said.
16¶ And the LORD said unto Moses, Say unto Aaron, Stretch out thy rod, and smite the dust of the land, that it may become lice throughout all the land of Egypt. 17And they did so; for Aaron stretched out his hand with his rod, and smote the dust of the earth, and it became lice in man, and in beast; all the dust of the land became lice throughout all the land of Egypt. 18And the magicians did so with their enchantments to bring forth lice, but they could not: so there were lice upon man, and upon beast. 19Then the magicians said unto Pharaoh, This is the finger of God: and Pharaoh’s heart was hardened, and he hearkened not unto them; as the LORD had said.
20¶ And the LORD said unto Moses, Rise up early in the morning, and stand before Pharaoh; lo, he cometh forth to the water; and say unto him, Thus saith the LORD, Let my people go, that they may serve me. 21Else, if thou wilt not let my people go, behold, I will send swarms of flies upon thee, and upon thy servants, and upon thy people, and into thy houses: and the houses of the Egyptians shall be full of swarms of flies, and also the ground whereon they are.8.21 swarms…: or, a mixture of noisome beasts, etc 22And I will sever in that day the land of Goshen, in which my people dwell, that no swarms of flies shall be there; to the end thou mayest know that I am the LORD in the midst of the earth. 23And I will put a division between my people and thy people: to morrow shall this sign be.8.23 a division: Heb. a redemption8.23 to morrow: or, by to morrow 24And the LORD did so; and there came a grievous swarm of flies into the house of Pharaoh, and into his servants’ houses, and into all the land of Egypt: the land was corrupted by reason of the swarm of flies.8.24 corrupted: or, destroyed
25¶ And Pharaoh called for Moses and for Aaron, and said, Go ye, sacrifice to your God in the land. 26And Moses said, It is not meet so to do; for we shall sacrifice the abomination of the Egyptians to the LORD our God: lo, shall we sacrifice the abomination of the Egyptians before their eyes, and will they not stone us? 27We will go three days’ journey into the wilderness, and sacrifice to the LORD our God, as he shall command us. 28And Pharaoh said, I will let you go, that ye may sacrifice to the LORD your God in the wilderness; only ye shall not go very far away: intreat for me. 29And Moses said, Behold, I go out from thee, and I will intreat the LORD that the swarms of flies may depart from Pharaoh, from his servants, and from his people, to morrow: but let not Pharaoh deal deceitfully any more in not letting the people go to sacrifice to the LORD. 30And Moses went out from Pharaoh, and intreated the LORD. 31And the LORD did according to the word of Moses; and he removed the swarms of flies from Pharaoh, from his servants, and from his people; there remained not one. 32And Pharaoh hardened his heart at this time also, neither would he let the people go.
