1Miingon ang Ginoo kang Moises, “Paminaw! Himuon ko ikaw nga daw usa ka dios ngadto sa hari sa Ehipto.7:1 hari sa Ehipto: sa Hebreo, Faraon. Mao usab sa mosunod nga mga bersikulo. Magkigsulti ka kaniya pinaagi kang Aaron nga imong igsoon. 2Sultihi si Aaron sa tanan nga isulti ko kanimo, ug ipasulti kini kaniya ngadto sa hari. Ingnon niya ang hari nga pagawason ang mga Israelinhon sa iyang nasod. 3Apan pagahion ko ang kasingkasing sa hari, ug bisan pag maghimo akog daghang mga milagro ug kahibulongang mga butang sa Ehipto, 4dili siya maminaw kaninyo. Unya ipahamtang ko ang labihan nga silot ngadto sa Ehipto ug pagawason ko ang mga tribo sa Israel nga akong katawhan. 5Kon masilotan ko na ang Ehipto ug mapagawas ang mga Israelinhon gikan sa ilang nasod, mahibaloan sa mga Ehiptohanon nga ako mao ang Ginoo.”
6Gituman ni Moises ug Aaron ang gisugo sa Ginoo kanila. 7Nagaedad si Moises ug 80 ka tuig ug si Aaron 83 sa dihang nakigsulti sila sa hari sa Ehipto.
8Miingon ang Ginoo kang Moises ug kang Aaron, 9“Kon moingon ang hari nga pamatud-i ninyo pinaagi sa paghimo ug milagro, ikaw Moises moingon kang Aaron, ‘Iitsa ang imong baston atubangan sa hari! Ug mahimo kini nga halas.’ ”
10Busa miadto si Moises ug si Aaron sa hari ug gihimo nila ang giingon sa Ginoo. Giitsa ni Aaron ang iyang baston atubangan sa hari ug sa iyang mga opisyal, ug nahimo kining halas. 11Gipatawag dayon sa hari ang iyang maalam nga mga tawo ug mga madyikero ug pinaagi sa ilang mga madyik, nahimo usab nila ang sama niadto nga milagro. 12Ang kada usa kanila miitsa sa ilang baston ug nahimo usab kini nga mga halas. Apan gitukob sa halas ni Aaron ang ilang mga halas. 13Apan gahi gihapon ang kasingkasing sa hari, ug wala maminaw kang Moises ug kang Aaron, sumala sa giingon sa Ginoo.
Ang Suba sa Nilo Nahimong Dugo
14Miingon ang Ginoo kang Moises, “Gahi kaayo ug kasingkasing ang hari; dili niya palakwon ang katawhan sa Israel. 15Busa adtoa ang hari ugma sa buntag inig-adto niya sa Suba sa Nilo. Dad-a ang imong baston nga nahimong halas ug paghulat kaniya sa daplin sa suba. 16Ingna siya, ‘Ang Ginoo, ang Dios sa mga Hebreo, nagsugo kanako sa pag-ingon niini kanimo: Palakwa ang akong katawhan aron makasimba sila kanako didto sa kamingawan. Apan hangtod karon wala ka gayod motuman. 17Ako, ang Ginoo, nagaingon nga pinaagi sa akong pagahimuon mahibaloan mo nga ako mao ang Ginoo.’ Busa tan-awa! Pinaagi niining baston hapakon ko ang tubig sa Nilo ug mahimong dugo ang tubig. 18Mangamatay ang mga isda ug mabaho ang suba, ug dili na makainom ang mga Ehiptohanon sa tubig niini.”
19Miingon pa gayod ang Ginoo kang Moises, “Ingna si Aaron nga kuhaon ang iyang baston ug ipunting ngadto sa mga katubigan sa Ehipto: sa mga suba, sapa, kanal, ug sa tanang pundohanan ug tubig, ug mahimo kining tanan nga dugo. Mao kini ang mahitabo sa tibuok Ehipto. Apil ang tubig sa mga sudlanan7:19 tubig sa mga sudlanan: o, tubig nga ginabubo sa mga dios-dios. nga kahoy ug bato mahimo usab nga dugo.”
20Gituman ni Moises ug ni Aaron ang gisugo sa Ginoo. Samtang nagtan-aw ang hari ug ang iyang mga opisyal, gibayaw ni Aaron ang iyang baston ug gihapak sa Suba sa Nilo, ug ang tubig niini nahimong dugo. 21Nangamatay ang mga isda ug nanimaho pag-ayo ang suba, busa dili na makainom ang mga Ehiptohanon. Bisan asa sa Ehipto may dugo. 22Kini nga milagro gihimo usab sa mga madyikero nga Ehiptohanon pinaagi sa ilang madyik. Busa nagmagahi gihapon ang hari, ug wala siya naminaw kang Moises ug kang Aaron, sumala sa giingon sa Ginoo. 23Mibalik ang hari sa iyang palasyo, ug wala lang niya kadto tagda. 24Nagbangag ang mga Ehiptohanon libot sa Suba sa Nilo aron makakuhag ilimnong tubig, kay dili na nila mainom ang tubig sa suba.
Ang mga Baki
25Milabay ang pito ka adlaw human hapaka sa Ginoo ang Suba sa Nilo pinaagi kang Aaron.
1And the LORD said unto Moses, See, I have made thee a god to Pharaoh: and Aaron thy brother shall be thy prophet. 2Thou shalt speak all that I command thee: and Aaron thy brother shall speak unto Pharaoh, that he send the children of Israel out of his land. 3And I will harden Pharaoh’s heart, and multiply my signs and my wonders in the land of Egypt. 4But Pharaoh shall not hearken unto you, that I may lay my hand upon Egypt, and bring forth mine armies, and my people the children of Israel, out of the land of Egypt by great judgments. 5And the Egyptians shall know that I am the LORD, when I stretch forth mine hand upon Egypt, and bring out the children of Israel from among them. 6And Moses and Aaron did as the LORD commanded them, so did they. 7And Moses was fourscore years old, and Aaron fourscore and three years old, when they spake unto Pharaoh.
8¶ And the LORD spake unto Moses and unto Aaron, saying, 9When Pharaoh shall speak unto you, saying, Shew a miracle for you: then thou shalt say unto Aaron, Take thy rod, and cast it before Pharaoh, and it shall become a serpent.
10¶ And Moses and Aaron went in unto Pharaoh, and they did so as the LORD had commanded: and Aaron cast down his rod before Pharaoh, and before his servants, and it became a serpent. 11Then Pharaoh also called the wise men and the sorcerers: now the magicians of Egypt, they also did in like manner with their enchantments. 12For they cast down every man his rod, and they became serpents: but Aaron’s rod swallowed up their rods. 13And he hardened Pharaoh’s heart, that he hearkened not unto them; as the LORD had said.
14¶ And the LORD said unto Moses, Pharaoh’s heart is hardened, he refuseth to let the people go. 15Get thee unto Pharaoh in the morning; lo, he goeth out unto the water; and thou shalt stand by the river’s brink against he come; and the rod which was turned to a serpent shalt thou take in thine hand. 16And thou shalt say unto him, The LORD God of the Hebrews hath sent me unto thee, saying, Let my people go, that they may serve me in the wilderness: and, behold, hitherto thou wouldest not hear. 17Thus saith the LORD, In this thou shalt know that I am the LORD: behold, I will smite with the rod that is in mine hand upon the waters which are in the river, and they shall be turned to blood. 18And the fish that is in the river shall die, and the river shall stink; and the Egyptians shall lothe to drink of the water of the river.
19¶ And the LORD spake unto Moses, Say unto Aaron, Take thy rod, and stretch out thine hand upon the waters of Egypt, upon their streams, upon their rivers, and upon their ponds, and upon all their pools of water, that they may become blood; and that there may be blood throughout all the land of Egypt, both in vessels of wood, and in vessels of stone.7.19 pools…: Heb. gathering of their waters 20And Moses and Aaron did so, as the LORD commanded; and he lifted up the rod, and smote the waters that were in the river, in the sight of Pharaoh, and in the sight of his servants; and all the waters that were in the river were turned to blood. 21And the fish that was in the river died; and the river stank, and the Egyptians could not drink of the water of the river; and there was blood throughout all the land of Egypt. 22And the magicians of Egypt did so with their enchantments: and Pharaoh’s heart was hardened, neither did he hearken unto them; as the LORD had said. 23And Pharaoh turned and went into his house, neither did he set his heart to this also. 24And all the Egyptians digged round about the river for water to drink; for they could not drink of the water of the river. 25And seven days were fulfilled, after that the LORD had smitten the river.
