Deuteronomio 33 – APSD-CEB & BPH

Ang Pulong Sa Dios

Deuteronomio 33:1-29

Gibendisyonan ni Moises ang mga Tribo sa Israel

1Mao kini ang bendisyon nga gisulti ni Moises nga alagad sa Dios sa mga Israelinhon sa wala pa siya mamatay. 2Miingon siya:

“Miabot ang Ginoo gikan sa Sinai;

nagpadayag siya kanato gikan sa Bukid sa Seir sama sa pagsidlak sa adlaw.

Misidlak siya sa mga tawo gikan sa Bukid sa Paran.

Miabot siya uban sa linibo ka mga anghel,

ug ang iyang tuong kamot may nagadilaab nga kalayo.33:2 Miabot… kalayo: o, Miabot siya gikan sa Meriba Kadesh, gikan sa habagatan, sa ubos sa iyang mga bukid.

3Gihigugma gayod sa Ginoo ang iyang katawhan.

Gipanalipdan niya sila nga iyang pinili.

Busa gisunod nila siya ug gituman ang iyang mando.

4Gihatag kanato ni Moises ang kasugoan ingon nga panulondon natong mga kaliwat ni Jacob.

5Nahimong hari ang Ginoo sa Israel sa dihang nagtigom ang ilang mga pangulo ug ang ilang mga tribo.”

6Mao kini ang giingon ni Moises bahin sa tribo ni Reuben,

“Hinaut nga dili mawala ang mga kaliwat ni Reuben bisan gamay lang sila.”

7Miingon si Moises bahin sa tribo ni Juda:

Ginoo, pamatia ang pagpangayo ug tabang sa tribo ni Juda.

Hiusaha sila pag-usab sa ubang mga tribo sa Israel.

Panalipdi ug tabangi sila batok sa ilang mga kaaway.”

8Miingon si Moises bahin sa tribo ni Levi:

Ginoo, gihatag mo ang Thumim ug Urim33:8 Thumim ug Urim: Duha ka butang nga ginagamit sa pagpakisayod sa kabubut-on sa Dios. sa imong matinumanon nga mga alagad nga mao ang mga kaliwat ni Levi.

Gisulayan mo sila didto sa Masa ug gibadlong didto sa daplin sa tubig sa Meriba.

9Nagpakita sila ug mas dako nga pag-unong kanimo kaysa ilang mga ginikanan, mga igsoon, ug mga kabataan.

Gituman nila ang imong pulong, ug gitipigan nila ang imong kasabotan.

10Tudloan nila ang mga Israelinhon sa imong mga pamalaod ug mga sugo,

ug magahalad sila ug insenso ug mga halad nga sinunog diha sa imong halaran.

11O Ginoo, panalangini sila, ug hinaut pa nga malipay ikaw sa tanan nilang mga buhat.

Laglaga ang ilang mga kaaway aron dili na makabangon pa.”

12Miingon si Moises bahin sa tribo ni Benjamin:

“Palangga sa Ginoo ang tribo ni Benjamin,

ug gipahilayo niya sila sa katalagman ug gipanalipdan sa tibuok nga adlaw.”

13Miingon si Moises bahin sa tribo ni Jose:

“Hinaut pa nga panalanginan sa Ginoo ang ilang yuta ug padad-an kanunay ug ulan ug tubig gikan sa ilalom sa yuta.

14Hinaut pa nga sa tabang sa adlaw mamunga ang ilang mga tanom ug maayong mga bunga sa panahon sa tingbunga niini.

15Hinaut pa nga ang ilang karaang mga bukid ug mga bungtod magaanig maayo ug daghang mga bunga.

16Hinaut pa nga ang ilang yuta magaani sa labing maayong mga abot sa kaayo sa Dios nga nagpadayag diha sa nagadilaab nga sampinit.

Hinaut pa nga kining mga panalangin magapabilin sa tribo ni Jose kay labaw siya kaysa iyang mga igsoon.

17Ang iyang kusog sama sa kusog sa kamagulangang torong baka.

Ang iyang gahom sama sa gahom sa sungay sa ihalas nga baka.

Pinaagi niini laglagon niya ang mga nasod bisan kadtong atua sa layo.

Mao kini ang akong panalangin sa daghang mga katawhan sa Efraim ug Manase.”

18Miingon si Moises bahin sa tribo ni Zebulun ug ni Isacar:

“Hinaut pa nga mouswag ang tribo ni Zebulun sa ilang negosyo.

Hinaut pa nga mouswag ang tribo ni Isacar sa ilang dapit.

19Aghaton nila ang mga tawo sa pag-adto sa bukid sa paghalad sa husto nga mga halad ngadto sa Dios.

Magasaulog sila tungod sa daghang panalangin nga nakuha nila sa dagat ug sa baybayon.”

20Miingon si Moises bahin sa tribo ni Gad:

“Dalaygon ang Dios nga nagpalapad sa teritoryo sa tribo ni Gad!

Nagakinabuhi sila niini nga yuta sama sa liyon nga andam sa pagkunis-kunis sa bukton o sa ulo sa iyang mga kaaway.

21Gipili nila ang labing maayong yuta nga angay alang sa pangulo.

Sa dihang magkatigom ang mga tigdumala sa katawhan sa Israel, ginasunod nila ang mga ginapatuman sa Ginoo ug ang iyang mga lagda alang sa Israel.”

22Miingon si Moises bahin sa tribo ni Dan:

“Ang tribo ni Dan sama sa anak sa liyon nga naglukso-lukso gikan sa Basan.”

23Miingon si Moises bahin sa tribo ni Naftali:

“Ang tribo ni Naftali abunda sa panalangin sa Ginoo. Hinaut pa nga maangkon nila ang yuta sa kasadpan33:23 kasadpan: Mao kini sa Septuagint, sa Syriac, ug sa Latin Vulgate; apan sa Hebreo, linaw. ug sa habagatan.”

24Miingon si Moises bahin sa tribo ni Asher:

“Hinaut pa nga panalanginan ang tribo ni Asher labaw sa tanang mga tribo sa Israel.

Hinaut pa nga malipay kanila ang ilang isigka-Israelinhon ug mahimong abunda ang ilang lana.

25Hinaut pa nga ang mga trangka sa pultahan sa ilang mga lungsod mahisama kalig-on sa puthaw ug bronsi,

ug hinaut pa nga magpabilin ang ilang pagkagamhanan samtang buhi pa sila.

26Walay sama sa Dios sa Israel.33:26 Israel: sa Hebreo, Jeshurun, nga ang buot ipasabot, matarong.

Sa iyang pagkahalangdon nagasakay siya sa mga panganod sa pagtabang kaninyo.

27Ang walay kataposan nga Dios mao ang inyong dalangpanan;

tabangan niya kamo sa iyang walay kataposan nga gahom.

Abugon niya ang inyong mga kaaway sa inyong atubangan,

ug mosugo siya kaninyo sa paglaglag kanila.

28Busa ang Israel magapuyo nga halayo sa katalagman, sa yuta nga abunda sa trigo ug duga sa ubas,

ug diin ang tun-og nga gikan sa langit nagahatag ug tubig sa yuta.

29Bulahan kamo, O katawhan sa Israel!

Walay sama kaninyo—usa ka katawhan nga giluwas sa Ginoo.

Ang Ginoo mao ang manalipod ug motabang kaninyo,

ug siya ang makig-away alang kaninyo.

Magkamang ang inyong mga kaaway paingon kaninyo, ug tumban ninyo sila sa likod.”33:29 tumban… sa likod: o, tusok-tusokon ninyo ang ilang mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit.

Bibelen på hverdagsdansk

5. Mosebog 33:1-29

1Før sin død velsignede profeten Moses israelitterne med følgende ord:

2Fra Sinai førte Herren os fremad,

i Seir så vi hans herlighed,

på Parans bjerge hans stråleglans.

Hans hellige titusinder fulgte ham,

da han kom sydfra til Moabs skråninger.33,2 Teksten er vanskelig at tyde og oversættelsen usikker.

3Herren elsker sit folk,

han holder hånden over sine hellige,

de, som følger i hans fodspor

og adlyder alle hans bud,

4alle de love, som jeg pålagde folket,

og som Jakobs slægt fik i eje.

5Herren blev Israels hersker,

dengang folkets ledere samledes,

og alle stammer gav deres ja.

6Herre, lad Ruben leve og ikke uddø,

selvom hans stammetal er lille.33,6 Teksten uklar.

7Herre, hjælp Juda imod hans fjender.

Vær du den, som forsvarer ham.

Bring ham hjem fra krigen i god behold.

Hør, han råber til dig om hjælp.

8Herre, åbenbar ved Urim og Tummim

din vilje for Levi, din trofaste tjener,

som du satte på prøve ved Massa,

og irettesatte ved Meribas vande.

9Han var mere loyal over for dig

end over for sin egen familie.

Han adlød dine befalinger,

var trofast imod din pagt.

10Han skal lære Israels folk dine bud,

Jakobs børn dine love.

Han skal ofre dig duftende røgelse,

bringe brændofre op på dit alter.

11Herre, velsign ham med styrke,

må hans tjeneste være til glæde for dig.

Knus hans fjender, som hader ham,

så de aldrig rejser sig imod ham igen.

12Benjamin er Herrens yndling,

han kan trygt hvile sig.

Han beskyttes dagen lang,

han omsluttes af Herrens arme.

13Herren velsigne Josefs land,

med himlens regn og jordens kilder.

14med solmoden frugt og rigelig afgrøde,

15med det bedste fra de ældgamle bjerge,

med en herlig høst fra de evige høje,

16med alt det bedste, som jorden rummer,

med nåde fra ham, som talte til mig ved tornebusken.

Velsignet er Josef som leder blandt sit folk,

som fyrste over sine brødre.

17Han er stærk som tyren,

har horn som vildoksen.

Han gennemborer fjenderne,

jager dem på flugt til jordens ender.

Efraims mægtige hær er hans styrke,

Manasses talstærke folk kæmper tappert.

18Zebulon bliver velsignet på sine handelsrejser.

Issakars telte vil bugne af gods og guld.

19De vil samle folkene på bjerget

og i fællesskab bringe ofre til Herren.

De bringer havets rigdomme i hus

og graver skatte op af sandet.

20Tak, Herre, at du giver god plads til Gads stamme.

Som løven ligger Gad på lur,

parat til at rive fjendens hoved eller arm af.

21Han valgte den bedste del af landet,

et område, der passer sig for en leder.

Når Israels ledere er samlet,

er Gad parat til at handle på Herrens bud.

22Dan er som en løveunge,

der springer frem fra Bashan.

23Naftali er mæt af velsignelse

og fyldt med Herrens nåde.

Han får søen og solsiden33,23 Betydningen usikker. Søen henviser til Galilæasøen, idet Naftalis område blev nord for og ned til denne sø. Solsiden kan også betyde sydsiden. i eje.

24Asher er en særlig velsignet søn,

en yndling blandt sine brødre,

hans land vil blive fyldt med oliven.

25Hans byer har porte af jern og bronze,

hans styrke vil vare, så længe han lever.

26Der er ingen som Israels Gud.

Han farer frem over himlen for at hjælpe,

han rider på skyerne som en konge.

27Den evige Gud er din tilflugt,

hans evige arme holder dig oppe.

Han jager fjenden på flugt foran dig

og befaler dig at udslette ham.

28Israel skal bo i tryghed,

Jakobs børn får egen bolig

i et land fyldt med korn og vin,

hvor himlen drypper af væde.

29Israel, hvor er du velsignet,

et folk, der befries af Herren selv.

Han er dit skjold og din redning,

han er dit sejrende sværd.

Dine fjender bøjer sig i støvet for dig,

men du udsletter dem.33,29 Septuaginta siger: „træde på nakken af dem”, hvilket er symbol på total sejr over og ydmygelse af fjenden. Den masoretiske tekst siger: „du vil træde deres høje ned.” Dette henviser enten til de befæstede byer, bygget på højene, eller på afgudsbilleder, der også var anbragt på bakker og høje.