Si Amnon ug si Tamar
1May matahom nga anak si David nga ginganlag Tamar, ug igsoon siya ni Absalom. Ug kini si Amnon, nga igsoon ni Tamar sa amahan, nakagusto kaniya. 2Apan dili niya mahimo ang iyang gusto nga himuon kang Tamar tungod kay dalaga kini nga putli ug kanunay may nagabantay kaniya. Tungod niini, naglain ang iyang buot hangtod nga nagsakit siya.
3May amigo si Amnon nga ginganlan ug Jonadab. Maro kaayo kining tawhana. Anak siya sa igsoon ni David nga si Shimea. 4Usa ka adlaw niana, giingnan niya si Amnon, “Anak ka sa hari, apan nganong kada adlaw kanunay ko ikaw nga makita nga nagluya? Sultihi kuno ko sa imong problema.” Miingon si Amnon kaniya, “Nakagusto ako kang Tamar, ang igsoon sa akong igsoon sa amahan nga si Absalom.” 5Miingon si Jonadab, “Higda ug pagpasakit-sakit. Kon mobisita ang imong amahan kanimo, hangyoa siya nga paanhion si Tamar dinhi aron sa pagpakaon kanimo. Ingna usab siya nga gusto mong dinhi mag-andam si Tamar sa pagkaon aron makita nimo, ug nga siya gayod ang mohungit kanimo.”
6Busa mihigda si Amnon ug nagpasakit-sakit. Sa dihang mibisita kaniya si Haring David, miingon siya, “Palihog paanhia ang akong igsoon nga si Tamar aron maghimo ug pan samtang nagatan-aw ako, ug unya hungitan niya ako.” 7Busa nagsugo si David nga pasultihan si Tamar didto sa palasyo nga moadto sa iyang igsoon nga si Amnon ug mag-andam ug pagkaon alang niini.
8Busa miadto si Tamar sa balay sa iyang igsoon nga si Amnon, ug naabtan niya kini nga naghigda. Mikuha siyag harina, gimasa kini, ug naghimog pan samtang nagtan-aw si Amnon. 9Pagkaluto, gikuha niya kini aron ipakaon kang Amnon, apan midumili pagkaon si Amnon. Miingon si Amnon, “Pagawasa ang tanang mga tawo dinhi!” Busa migawas ang mga tawo. 10Unya miingon si Amnon kang Tamar, “Dad-a dinhi sa akong kuwarto ang pagkaon ug hungiti ako.” Busa gidala ni Tamar ang pagkaon sa kuwarto ni Amnon. 11Apan sa dihang hungitan na niya si Amnon, gigakos siya niini ug giingnan nga magdulog sila.
12Miingon si Tamar kaniya, “Ayaw, managsoon kita! Ayaw ako pakaulawi; dili kini angay mahitabo sa Israel. Ayaw buhata kining kabuang kanako! 13Unsa na lay nawong nga akong ikapakita sa mga tawo? Ug ikaw, isipon ka nga usa ka buang-buang sa Israel. Sultihi lang ang atong amahan bahin niini; sigurado nga tugotan niya ikaw nga mangasawa kanako.”
14Apan wala mamati si Amnon kaniya. Ug tungod kay mas kusgan siya kang Tamar, gipakaulawan niya si Tamar pinaagi sa paglugos niini. 15Unya naglagot si Amnon kaniya, ug ang iyang kalagot milabaw kay sa iyang paghigugma niini. Miingon si Amnon kaniya, “Bangon ug lakaw!” 16Mitubag si Tamar, “Dili pwede! Mas dako pa nga sala ang pag-abog mo kanako kay sa imong gihimo kanako.” Apan wala gayod mamati kaniya si Amnon. 17Gitawag hinuon niya ang iyang sulugoon ug giingnan, “Pagawasa kining babayhana ug sirad-i dayon ang pultahan.”
18Busa gipagawas sa sulugoon si Tamar ug gisira ang pultahan. Nagsul-ob niadto si Tamar ug matahom ug taas nga bisti. (Mao kini ang ginasul-ob sa dalaga nga mga anak sa hari niadto nga panahon). 19Apan gigisi niya ang iyang matahom ug taas nga bisti, ug nagbutang ug abo sa iyang ulo. Unya milakaw siya nga nakatabon ang iyang mga kamot sa iyang nawong timaan sa iyang kaulaw.
20Nakita siya sa iyang igsoon nga si Absalom ug gipangutana, “May nahitabo ba tali kaninyo ni Amnon? Pagpakahilom lang bahin niini, kay igsoon mo siya sa amahan. Ayaw lang ikaguol kining nahitabo kanimo.” Didto na mipuyo si Tamar sa balay ni Absalom, apan kanunay lang siyang nagainusara ug nagmasulob-on.
21Sa dihang nahibaloan ni Haring David ang nahitabo, labihan gayod ang iyang kasuko. 22Ug bisan walay gisulti si Absalom kang Amnon mahitungod sa iyang gibuhat, gikapungtan niya siya tungod sa pagpakaulaw niini kang Tamar nga iyang igsoon.
Gipatay ni Absalom si Amnon
23Paglabay sa duha ka tuig, sa dihang gipaguntingan ni Absalom ang iyang mga karnero sa Baal Hazor, duol sa Efraim, giimbitar niya ang tanang anak sa hari sa pagtambong didto. 24Miadto siya kang Haring David ug miingon, “Nagapagunting ako sa akong mga karnero. Mahimo ba nga moadto ka uban ang imong mga opisyal sa pagsaulog niini nga okasyon uban kanako?” 25Mitubag ang hari, “Ayaw na lang anak, kay magastoan ka lang kon motambong kaming tanan.” Namugos gayod si Absalom kaniya, apan midumili gayod siya sa pag-adto. Gipanalanginan lang niya si Absalom. 26Miingon si Absalom, “Kon dili ka moadto, si Amnon na lang nga akong igsoon ang paadtoa.” Nangutana ang hari, “Nganong siya man ang gusto mong paadtoon?” 27Apan namugos gayod si Absalom, busa gipauban na lang ni David si Amnon, ug ang uban pa niyang mga anak nga lalaki.
28Miingon si Absalom sa iyang mga tawo, “Hulata ninyo nga mahubog si Amnon, unya inigsinyas ko, patya ninyo siya. Ayaw kamo kahadlok; ako ang nagsugo kaninyo. Pagpakalig-on kamo ug pagpakaisog.” 29Busa gipatay sa mga tawo ni Absalom si Amnon sumala sa iyang sugo. Pagkahibalo niini sa ubang mga anak ni David, midali-dali silag sakay sa ilang mga mula13:29 mula: sa English, mule. Tan-awa ang Lista sa mga Pulong sa luyo. ug nangikyas. 30Samtang diha pa sila sa dalan, may nakabalita kang David nga gipamatay ni Absalom ang tanan niyang mga anak nga lalaki ug wala gayoy nahibiling buhi kanila. 31Unya mitindog si David ug gigisi niya ang iyang bisti sa pagpakita sa iyang pagsubo, ug mihigda siya sa yuta. Gigisi usab sa iyang mga alagad nga nagatindog didto ang ilang mga bisti. 32Apan miingon si Jonadab nga anak sa igsoon ni David nga si Shimea, “Mahal nga Hari, ayaw pagtuo nga gipamatay ang tanan mong mga anak nga lalaki, si Amnon lang ang gipatay. Sukad sa adlaw nga gipakaulawan ni Amnon ang iyang igsoon nga si Tamar, nagtinguha na si Absalom sa pagpatay kaniya. 33Ayawg kabalak-i ang balita nga gipamatay ang tanan mong mga anak nga lalaki. Si Amnon lang ang gipatay. 34Ug bahin kang Absalom, milayas siya.”
Unya ang guwardya sa paril sa Jerusalem may nakitang daghang tawo nga nagpadulong. Gikan sila sa kasadpan, ug didto mag-agi sa kilid sa bungtod. Miadto ang guwardya sa hari ug miingon, “May nakita akong mga tawo sa dalan sa Horonaim, sa kilid sa bungtod.”13:34 Miadto… bungtod: Wala kini sa Hebreo, apan anaa sa Septuagint. 35Unya miingon si Jonadab sa hari, “Mahal nga Hari, tan-awa! Anaa na ang imong mga anak nga lalaki, sumala sa akong giingon.” 36Pagkahuman gayod niyag sulti, miabot ang mga anak nga lalaki ni David ug nanghilak sila. Mihilak usab ug kusog si David ug ang tanan niyang mga alagad. 37-38Nagsubo si David alang sa iyang anak nga si Amnon sulod sa taas nga panahon.
Sa dihang milayas si Absalom, miadto siya sa hari sa Geshur nga si Talmai, nga anak ni Amihud. Didto siya nagpuyo sulod sa tulo ka tuig. 39Sa dihang nahupay na si Haring David sa iyang kasubo sa pagkamatay ni Amnon, gimingaw siya kang Absalom.13:39 gimingaw siya kang Absalom: o, nawala na ang iyang gana sa pagdakop kang Absalom.
Amnon și Tamar
1După aceea, iată ce s‑a întâmplat. Absalom, fiul lui David, avea o soră frumoasă, pe nume Tamar, de care s‑a îndrăgostit Amnon, fiul lui David. 2Amnon era atât de chinuit din această cauză, încât s‑a îmbolnăvit tânjind după sora sa Tamar. Căci ea era fecioară și‑i venea greu lui Amnon să‑i facă ceva.
3Amnon avea un prieten, pe Ionadab, fiul lui Șimea, fratele lui David. Ionadab acesta era un om foarte șiret.
4El l‑a întrebat pe Amnon:
– De ce tu, fiul regelui, arăți tot mai slăbit cu fiecare dimineață ce trece? Nu vrei să‑mi spui?
Amnon i‑a răspuns:
– Sunt îndrăgostit de Tamar, sora fratelui meu Absalom.
5Atunci Iehonadab i‑a zis:
– Culcă‑te în patul tău și prefă‑te că ești bolnav. Când tatăl tău va veni să te vadă, să‑i spui: „Să vină, te rog, Tamar, sora mea, și să‑mi dea să mănânc ceva. Să‑mi prepare mâncarea înaintea ochilor mei, ca s‑o pot vedea și să pot mânca din mâna ei.“
6Amnon s‑a culcat și s‑a prefăcut bolnav.
Regele a venit să‑l vadă, iar Amnon i‑a zis:
– Să vină, te rog, Tamar, sora mea, să‑mi coacă două turte înaintea ochilor mei și să mănânc din mâna ei.
7David a trimis acasă la Tamar să i se spună: „Du‑te, te rog, acasă la fratele tău Amnon și gătește‑i ceva de mâncare.“ 8Tamar s‑a dus acasă la fratele său Amnon, pe care l‑a găsit culcat. A luat niște aluat, l‑a frământat, a făcut turtele înaintea ochilor lui și apoi le‑a copt. 9După aceea, a luat tigaia și l‑a servit, însă el n‑a vrut să mănânce.
Amnon a zis:
– Scoateți afară toți oamenii!
Și toți oamenii au ieșit din prezența lui.
10Atunci Amnon i‑a zis lui Tamar:
– Adu mâncarea în dormitor ca să pot mânca din mâna ta.
Tamar a luat turtele pe care le făcuse și le‑a adus fratelui său Amnon în dormitor.
11Când ea s‑a apropiat de el ca să‑i dea să mănânce, a apucat‑o strâns și i‑a zis:
– Soro, vino și culcă‑te cu mine!
12Tamar i‑a răspuns:
– Nu, frate, nu mă necinsti! Nu săvârși nebunia aceasta, căci nu se face așa în Israel. 13Unde mă voi duce cu rușinea mea? Iar tu vei fi considerat drept un nebun în Israel. Vorbește, te rog, cu regele, și el nu mă va opri să fiu a ta.
14El însă n‑a vrut s‑o asculte și, fiind mai puternic decât ea, a necinstit‑o culcându‑se cu ea. 15După aceea, Amnon a urât‑o foarte tare pe Tamar, ura aceasta fiind chiar mai mare decât iubirea pe care o avusese pentru ea.
Amnon i‑a zis:
– Ridică‑te și pleacă!
16Ea i‑a zis:
– Nu, căci răul acesta de a mă alunga ar fi mai mare decât cel pe care mi l‑ai făcut deja.
Amnon însă n‑a vrut s‑o asculte 17și, chemându‑l pe tânărul care‑l slujea, a zis:
– Scoateți‑o pe aceasta afară și închideți ușa după ea!
18Ea purta o tunică decorată, căci cu astfel de veșminte se îmbrăcau fiicele regelui care erau fecioare. Slujitorul lui a scos‑o afară și a încuiat ușa după ea. 19Tamar și‑a presărat cenușă pe cap, și‑a sfâșiat tunica decorată pe care o purta, și‑a pus mâinile pe cap și a plecat țipând.
20Absalom, fratele ei, a întrebat‑o: „Fratele tău Amnon a fost cu tine? Acum, sora mea, taci, căci este fratele tău. Nu pune la inimă lucrul acesta.“ Și Tamar, devastată, a rămas în casa fratelui său Absalom.
21Când regele David a auzit ce s‑a întâmplat, s‑a mâniat foarte tare. 22Absalom nu i‑a spus nimic lui Amnon, nici rău, nici bine, dar Absalom îl ura pe Amnon pentru că acesta o necinstise pe Tamar, sora sa.
Absalom se răzbună pe Amnon
23Doi ani mai târziu, Absalom își tundea oile la Baal-Hațor, lângă Efraim. Și Absalom i‑a invitat la el pe toți fiii regelui.
24El s‑a dus la rege și a zis:
– Iată, cei ce tund oile se află la robul tău. Te rog, să vină regele cu slujitorii lui la robul tău!
25Dar regele i‑a zis lui Absalom:
– Nu, fiule, nu vom veni toți, ca să nu fim o povară pentru tine.
Deși Absalom a stăruit de el, regele n‑a vrut să meargă, însă l‑a binecuvântat.
26Atunci Absalom i‑a zis:
– Dă‑i voie, te rog, măcar fratelui meu Amnon să vină cu noi.
Regele i‑a zis:
– De ce să vină Amnon cu tine?
27Absalom însă a insistat, astfel că regele l‑a trimis pe Amnon, împreună cu toți ceilalți fii ai săi, să meargă cu el. 28Absalom le‑a poruncit slujitorilor săi, zicând: „Așteptați până când inima lui Amnon se va înveseli de vin și când vă voi zice: «Loviți‑l pe Amnon!», atunci să‑l omorâți. Nu vă temeți. Oare nu eu v‑am poruncit acest lucru? Fiți tari și arătați‑vă vitejia!“ 29Slujitorii lui Absalom i‑au făcut lui Amnon întocmai cum le poruncise stăpânul lor. Atunci ceilalți fii ai regelui s‑au ridicat, au încălecat fiecare pe catârul lui și au fugit.
30În timp ce veneau ei spre palat, regelui i‑a sosit vestea: „Absalom i‑a ucis pe toți fiii regelui, nelăsând în viață pe niciunul dintre ei.“ 31Auzind acestea, regele s‑a ridicat, și‑a sfâșiat hainele și s‑a culcat la pământ. Toți slujitorii săi stăteau în picioare, având și ei hainele sfâșiate. 32Ionadab, fiul lui Șimea, fratele lui David, i‑a spus însă regelui: „Să nu se gândească stăpânul meu că toți tinerii, fiii regelui, au fost omorâți; numai Amnon a murit. Acest lucru a fost plănuit de către Absalom încă din ziua în care Amnon a necinstit‑o pe sora acestuia, pe Tamar. 33De aceea să nu pună la inimă stăpânul meu, regele, zvonul că toți fiii regelui au murit, pentru că doar Amnon a murit.“
34Între timp, Absalom a fugit. La un moment dat, străjerul și‑a ridicat ochii și a zărit venind pe drumul dinspre apus, coborând muntele, o ceată mare de oameni. 35Atunci Ionadab i‑a zis regelui: „Iată că sosesc fiii regelui; s‑a întâmplat întocmai cum a spus robul tău.“ 36Nici n‑a terminat bine de vorbit că au și sosit fiii regelui. Ei și‑au ridicat glasul și au plâns, iar regele, împreună cu toți slujitorii săi, au plâns foarte tare.
37Absalom a fugit și s‑a dus la Talmai, fiul lui Amihud, regele Gheșurului, iar regele David bocea pentru fiul său în fiecare zi. 38După ce Absalom a fugit și a ajuns în Gheșur, a rămas acolo trei ani. 39Regele David a încetat să‑l mai urmărească pe Absalom deoarece se împăcase cu gândul că Amnon a murit.
