2 Samuel 1 – APSD-CEB & VCB

Ang Pulong Sa Dios

2 Samuel 1:1-27

Gibalitaan si David nga Patay na si Saul

1Mibalik sila si David sa Ziklag human nila mapildi ang mga Amalekanhon. Nagpabilin sila sa Ziklag sulod sa duha ka adlaw. Patay na niadto si Saul. 2Sa ikatulo nga adlaw, may miabot nga batan-ong lalaki gikan sa kampo ni Saul, nga gisi ug bisti ug may abog sa ulo timailhan sa iyang pagsubo. Miadto siya kang David ug mihapa agig pagtahod kaniya. 3Gipangutana siya ni David, “Asa ka gikan?” Mitubag siya, “Nakaikyas ako gikan sa kampo sa mga Israelinhon.” 4Nangutana si David, “Ngano, unsa may nahitabo? Sultihi ako.” Miingon siya, “Nangikyas ang mga sundalong Israelinhon sa gira. Daghan kanila ang nangamatay, lakip na si Saul ug ang iyang anak nga si Jonatan.”

5Nangutana si David sa batan-ong lalaki, “Giunsa mo man pagkahibalo nga patay na si Saul ug si Jonatan?”

6Mitubag ang batan-ong lalaki, “Naatol nga didto ako sa Bukid sa Gilboa, ug nakita ko didto si Saul nga nagsandig sa iyang bangkaw. Duol na kaayo kaniya ang mga kaaway nga nagkabayo ug nagsakay ug mga karwahe. 7Paglingi niya, nakita niya ako ug iya akong gitawag. Mitubag ako, ‘Unsay akong ikatabang?’ 8Gipangutana niya ako kon kinsa ako. Mitubag ako nga usa ako ka Amalekanhon. 9Miingon siya kanako, ‘Duol diri, palihog, ug patya ako kay labihan na ang akong pag-antos sa kasakit ug gusto na akong mamatay.’ 10Busa giduolan ko siya ug gipatay tungod kay nasayod ako nga dili na gayod siya mabuhi sa kagrabe sa iyang samad. Unya gikuha ko ang korona sa iyang ulo ug ang pulseras sa iyang bukton, ug gidala dinhi kanimo, sir.”

11Unya gigisi ni David ug sa tanan niyang mga tawo ang ilang mga bisti sa pagpakita sa ilang pagsubo. 12Nanghilak sila ug nagpuasa hangtod sa pagkagabii alang kang Saul ug sa iyang anak nga si Jonatan, ug alang sa nasod sa Israel nga katawhan sa Ginoo, tungod kay daghan kanila ang nangamatay sa gira. 13Gipangutana pag-usab ni David ang batan-ong lalaki nga nagbalita kaniya, “Taga-asa ka?” Mitubag siya, “Anak ako sa usa ka langyaw nga nagapuyo dinhi sa inyong yuta; usa ako ka Amalekanhon.” 14Miingon si David, “Wala ka ba mahadlok sa pagpatay sa hari nga pinili sa Ginoo?” 15Unya gitawag ni David ang usa sa iyang mga tawo ug giingnan, “Dali diri ug patya siya!” Busa gipatay niini ang Amalekanhon. 16Miingon si David, “Ikaw, Amalekanhon, mao ang responsable sa imong kamatayon, tungod kay ikaw mismo ang nagpamatuod batok sa imong kaugalingon sa dihang misulti ka nga gipatay mo ang hari nga pinili sa Ginoo.”

Ang Awit sa Pagbangotan ni David

17Naghimo si David ug usa ka awit sa pagbangotan alang kang Saul ug sa anak niini nga si Jonatan, 18ug nagsugo siya nga itudlo kini sa katawhan sa Juda. Gitawag kini ug Awit sa Pana, ug nahisulat kini sa libro ni Jashar. Mao kini ang iyang mensahe:

19“Mga Israelinhon, nangamatay diha sa mga bukid ang mga pangulo nga inyong garbo! Nangamatay usab ang inyong maisog nga mga sundalo!

20Ayaw kini ipanugilon sa Gat, o sa mga dalan sa Ashkelon,

kay tingalig maghudyaka ang mga babayeng Filistihanon nga wala nakaila sa Dios.

21Hinaut nga dili ulanon o yamogan ang kabukiran sa Gilboa,

ug hinaut nga walay moturok nga mga tanom sa iyang mga uma nga makuhaan ug abot alang sa halad.

Kay didto nahugawan ang taming sa isog nga hari nga si Saul,

ug dili na mahinloan ug mapasinaw pinaagi sa pagpahid ug lana.

22Pinaagi sa espada ni Saul ug sa pana ni Jonatan daghang banggiitan nga kaaway ang ilang napatay.

23Gimahal gayod sa mga Israelinhon si Saul ug si Jonatan sa buhi pa sila,

ug nagainunongay sila hangtod sa kamatayon.

Mas abtik pa sila kay sa mga agila ug mas kusgan pa kay sa mga liyon.

24Mga babaye sa Israel, panghilak kamo alang kang Saul.

Tungod kaniya nakasul-ob kamo ug mahalong mga bisti ug mga alahas nga bulawan.

25Nangamatay sa gira ang banggiitan nga mga sundalo sa Israel!

Namatay si Jonatan sa inyong kabukiran.

26Nagabangotan gayod ako tungod kanimo, Jonatan, nga akong igsoon!

Gimahal ko gayod ikaw, ug ang imong gugma kanako labaw pa kay sa gugma sa mga babaye.

27Nangamatay ang banggiitan nga mga sundalo sa Israel.

Ang ilang mga armas nangawala.”

Vietnamese Contemporary Bible

2 Sa-mu-ên 1:1-27

Đa-vít Hay Tin Sau-lơ Qua Đời

1Ba ngày sau khi Vua Sau-lơ tử trận và Đa-vít trở về Xiếc-lác sau khi đánh thắng người A-ma-léc, 2có một người từ đồn quân của Sau-lơ trở về, áo quần rách rưới, đầu dính bụi đất, đến trước Đa-vít, sấp mình dưới đất vái lạy.

3Đa-vít hỏi: “Anh từ đâu đến đây?”

Người ấy đáp: “Thưa, tôi từ đồn quân Ít-ra-ên chạy thoát về đây.”

4Đa-vít hỏi tiếp: “Tình hình thế nào?”

Người ấy trả lời: “Dạ, quân ta thua chạy khỏi chiến trường, rất nhiều người chết, Vua Sau-lơ và con trai là Giô-na-than cũng tử trận.”

5Nghe thế, Đa-vít gạn hỏi: “Sao anh biết Sau-lơ và Giô-na-than đã chết?”

6Người ấy đáp: “Tình cờ đang đi trên Núi Ghinh-bô-a, tôi thấy Vua Sau-lơ đang nương trên cây giáo, trong khi chiến xa và kỵ binh địch đuổi theo gần tới. 7Quay lại thấy tôi, vua liền bảo: ‘Đến đây!’ Tôi vâng lời.

8Vua hỏi: ‘Ngươi là ai?’

Tôi đáp: ‘Một người A-ma-léc.’

9Vua bảo: ‘Giết ta đi, vì ta bị thương nặng, nhưng mãi vẫn chưa chết!’

10Tôi đến bên cạnh, giết vua vì biết chắc thế nào vua cũng chết. Rồi tôi lấy vương miện và vòng đeo tay của vua đem đến đây cho ngài.”

11Đa-vít xé áo và thuộc hạ cũng làm theo. 12Họ cư tang, nhịn đói, than khóc suốt ngày hôm ấy vì Vua Sau-lơ và Giô-na-than, vì dân của Chúa Hằng Hữu và vì những chiến sĩ Ít-ra-ên vừa tử trận.

13Đa-vít hỏi người đưa tin: “Gốc gác anh ở đâu?”

Người ấy đáp: “Tôi là con một ngoại kiều người A-ma-léc.”

14Đa-vít hỏi: “Sao anh dám giết người được Chúa Hằng Hữu xức dầu?”

15Rồi Đa-vít bảo một thuộc hạ của mình: “Giết hắn đi!” Thuộc hạ vâng lời và đánh người ấy chết. 16Đa-vít nói: “Máu anh đổ trên đầu anh! Vì chính miệng anh đã làm chứng, vì anh nói rằng chính anh đã giết chết người mà Chúa Hằng Hữu xức dầu.”

Bài Ai Ca của Đa-vít về Sau-lơ và Giô-na-than

17Rồi Đa-vít sáng tác bài ai ca sau đây để khóc Sau-lơ và Giô-na-than: 18Về sau, ai ca này được đem dạy cho người Giu-đa theo chỉ thị của Đa-vít, và được chép vào Sách Người Công Chính.

19Ôi Ít-ra-ên!

Vinh quang ngươi vụt tắt trên núi đồi!

Vì đâu các anh hùng ngã chết?

20Đừng loan tin này trong đất Gát,

chớ thông báo tại Ách-ca-lôn,

giữa các phố phường,

kẻo người Phi-li-tin hân hoan,

và người vô tín vui mừng.

21Dãy Ghinh-bô-a ơi,

cầu cho sương không đọng,

mưa không rơi trên các sườn núi ngươi,

ngươi không sinh sản hoa màu làm lễ vật.

Vì tại đây các khiên của bậc anh hùng bị chà dưới đất,

cái khiên của Sau-lơ đâu còn được xức dầu.

22Cung tên của Giô-na-than

chưa hề trở về không vấy máu quân thù,

Lưỡi gươm của Sau-lơ

chưa hề trở về không dính mỡ dũng sĩ.

23Sau-lơ và Giô-na-than thật đáng yêu đáng quý!

Khi sống, lúc chết, cha con chẳng xa nhau bao giờ.

Họ nhanh hơn phụng hoàng,

mạnh hơn sư tử tơ.

24Chúng dân hỡi! Hãy khóc thương Sau-lơ,

vì người đã làm cho dân ta giàu có,

cho ăn mặc sang trọng,

trang sức bằng vàng.

25Vì đâu bậc anh hùng ngã gục giữa chiến trường!

Giô-na-than ngã chết trên đồi cao.

26Nhắc đến anh, lòng tôi quặn thắt! Ôi Giô-na-than!

Anh từng đem hứng khởi cho tâm hồn tôi.

Tình anh đối với tôi quá tuyệt vời,

thắm thiết hơn tình nam nữ.

27Than ôi, các anh hùng đã ngã gục!

Khí giới gãy trên chiến trường.