1 Cronica 12 – APSD-CEB & PCB

Ang Pulong Sa Dios

1 Cronica 12:1-40

Ang mga Tawo nga Miuban kang David ug sa Iyang mga Sundalo

1Mao kini ang mga tawo nga miadto kang David didto sa Ziklag sa dihang nagtago-tago siya kang Saul nga anak ni Kish. Kauban sila sa mitabang kang David sa gira. 2Hanas kaayo silang mamana ug manglambayog, tuo man o wala nga kamot ang ilang gamiton. Mga paryente sila ni Saul gikan sa tribo ni Benjamin. 3Gipangulohan sila ni Ahiezer ug ni Joas nga mga anak ni Shemaa nga taga-Gibea. Mao kini ang ilang mga ngalan:

si Jeziel ug si Pelet nga mga anak ni Azmavet,

si Beraca ug si Jehu nga mga taga-Anatot,

4si Ishmaya nga taga-Gibeon—nga bantogan usab ug usa sa mga pangulo sa 30 ka maisog nga mga sakop ni David,

si Jeremias, Jahaziel, Johanan, Jozabad nga taga-Gedera,

5si Eluzai, Jerimot, Bealia, Shemaria, ug Shefatia nga taga-Haruf,

6si Elkana, Ishia, Azarel, Joezer, ug Jashobeam nga mga kaliwat ni Kora,

7si Joela ug Zebadia nga mga anak ni Jeroham nga taga-Gedor.

8May mga tawo usab nga gikan sa tribo ni Gad nga miuban kang David didto sa kuta sa kamingawan. Mga maisog sila nga mga sundalo ug hanas silang mogamit sa taming ug bangkaw. Sama sila kaisog sa mga liyon, ug sama kaabtik sa mga lagsaw sa kabukiran:

9si Ezer mao ang ilang pangulo,

si Obadia ang ikaduha,

si Eliab ang ikatulo,

10si Mismanna ang ikaupat,

si Jeremias ang ikalima,

11si Atai ang ikaunom,

si Eliel ang ikapito,

12si Johanan ang ikawalo,

si Elzabad ang ikasiyam,

13si Jeremias ang ikanapulo,

ug si Macbanai ang ikaonse.

14Kini sila nga mga kaliwat ni Gad mga komander sa mga sundalo. Ang pinakaubos kanila makadumala ug 100 ka mga sundalo ug ang pinakabantogan kanila makadumala ug 1,000 ka mga sundalo. 15Gitabok nila ang Suba sa Jordan sa panahon sa tingbaha niini sa unang bulan sa tuig, ug giabog nila ang tanang namuyo sa kapatagan sa sidlakan ug sa kasadpang bahin sa suba.

16May mga tawo usab nga naggikan sa tribo ni Benjamin ug ni Juda nga nangadto kang David didto sa lig-ong tagoanan. 17Migawas si David sa pagtagbo kanila ug miingon, “Kon mianhi kamo aron sa pagtabang kanako ingon nga higala, dawaton ko kamo ug maghiusa kita. Apan kon mianhi kamo aron sa pagtugyan kanako ngadto sa akong mga kaaway bisan wala akoy gihimong daotan, hinaut pa nga makita kini sa Dios sa atong mga katigulangan ug silotan niya kamo.”

18Unya gigamhan sa Espiritu si Amasai, nga sa kaulahian nahimong pangulo sa 30 ka maisog nga mga sakop ni David, ug miingon:

“Imo kami! Dapig kami kanimo, O David, anak ni Jesse!

Hinaut nga magmalampuson ka ug ang mga nagatabang kanimo,

kay ang imong Dios nagatabang kanimo.”

Busa gidawat sila ni David ug gihimong mga opisyal sa iyang pundok.

19May mga tawo usab nga naggikan sa tribo ni Manase nga nanguban kang David sa dihang miuban siya sa mga Filistihanon aron sa pagpakiggira kang Saul. Apan wala kini madayon tungod kay wala mosugot ang mga Filistihanon nga mouban si David ug ang iyang mga tawo, kay nahadlok sila nga mobali si David ug modapig ngadto sa iyang agalon nga si Saul. Busa, human sa ilang panagsabot-sabot, gipabalik nila si David sa Ziklag.

20Mao kini ang mga tawo nga naggikan sa tribo ni Manase nga miuban kang David sa Ziklag: sila si Adnak, Jozabad, Jediel, Micael, Jozabad, Elihu, ug Ziletai. Ang matag usa kanila pangulo sa usa ka libo ka sundalo sa tribo ni Manase. 21Mitabang sila kang David sa pagpakiggira sa mga tawong manulong kanila, kay mga maisog silang tanang mga sundalo, ug mga komander sila sa kasundalohan. 22Kada adlaw, may mga tawo nga moadto kang David aron sa pagtabang kaniya, hangtod midaghan ug milig-on ang iyang kasundalohan.

23Mao kini ang gidaghanon sa mga armadong sundalo nga nangadto kang David didto sa Hebron aron itugyan ngadto kaniya ang gingharian ni Saul, sumala sa gisaad sa Ginoo:

24Gikan sa tribo ni Juda: 6,800 ka mga sundalo nga armado ug bangkaw ug taming.

25Gikan sa tribo ni Simeon: 7,100 ka maisog nga mga sundalo.

26Gikan sa tribo ni Levi: 4,600 ka mga sundalo, 27apil na niini si Jehoyada nga pangulo sa mga kaliwat ni Aaron uban sa iyang 3,700 ka mga tawo, 28ug si Zadok nga usa ka maisog ug batan-ong sundalo ug ang 22 ka mga opisyal gikan sa iyang pamilya.

29Gikan sa tribo ni Benjamin nga mga paryente ni Saul: 3,000 ka mga sundalo. Kadaghanan sa mga kaliwat ni Benjamin maunongon kang Saul.

30Gikan sa tribo ni Efraim: 20,800 ka maisog nga mga sundalo nga inila sa ilang tribo.

31Gikan sa katunga sa tribo ni Manase: 18,000 ka mga sundalo. Gipili sila aron pag-adto kang David ug paghimo kaniya nga hari.

32Gikan sa tribo ni Isacar: 200 ka mga pangulo uban sa ilang mga paryente nga ilang gidumalahan. Kini sila may kahibalo bahin sa dagan sa mga panghitabo ug nasayod kon unsa ang angayng buhaton sa Israel.

33Gikan sa tribo ni Zebulun: 50,000 ka hanas nga mga sundalo nga kompleto sa nagkalain-lain nga mga armas. Andam gayod sila nga motabang ug mounong kang David.

34Gikan sa tribo ni Naftali: 1,000 ka mga opisyal ug 37,000 ka mga sundalo nga armado sa mga taming ug bangkaw.

35Gikan sa tribo ni Dan: 28,600 ka mga sundalo nga andam sa pagpakiggira.

36Gikan sa tribo ni Asher: 40,000 ka hanas nga mga sundalo nga andam sa pagpakiggira.

37Ug gikan sa sidlakang bahin sa Suba sa Jordan: ang tribo ni Reuben, Gad, ug ang laing pang katunga sa tribo ni Manase: 120,000 ka mga sundalo nga armado sa nagkalain-lain nga mga armas.

38Kini silang tanan mga sundalo nga miboluntaryo sa pagpakiggira. Nangadto sila sa Hebron nga ang tumong mao ang paghimo kang David nga hari sa tibuok Israel. Ang tibuok Israel nagkahiusa gayod nga si David ang himuon nilang hari. 39Nagpabilin sila didto sulod sa tulo ka adlaw uban kang David. Nangaon sila ug nanag-inom kay gipadad-an sila sa ilang mga paryente ug mga pagkaon. 40Nagdala usab ug pagkaon ang ilang mga kadugo gikan sa halayong mga dapit sa Isacar, Zebulun, ug Naftali. Gikarga nila kini sa mga asno, kamelyo, mula, ug baka. Daghan kaayo ang gipadala nga mga harina, mga binulad nga igos, pasas, bino, lana, baka, ug karnero. Nagmalipayon gayod ang tanan sa Israel.

Persian Contemporary Bible

اول تواريخ 12:1-40

پيروان داوود از قبيلهٔ بنيامين

1وقتی داوود از دست شائول پادشاه خود را پنهان كرده بود، عده‌ای از سربازان شجاع اسرائيلی در صقلغ به او ملحق شدند. 2همهٔ اينها در تيراندازی و پرتاب سنگ با فلاخن بسيار مهارت داشتند و می‌توانستند دست چپ خود را مثل دست راستشان به کار ببرند. آنها مانند شائول از قبيلهٔ بنيامين بودند.

3‏-7رئيس آنان اخيعزر پسر شماعه اهل جبعات بود. بقيهٔ افراد عبارت بودند از:

يوآش (برادر اخيعزر)؛ يزی‌ئيل و فالط (پسران عزموت)؛ براكه و ييهو اهل عناتوت؛ يشمعيا اهل جبعون (جنگجوی شجاعی كه در رديف يا برتر از آن سی سردار بود)؛ ارميا، يحزی‌ئيل، يوحانان و يوزاباد اهل جديرات؛ العوزای، يريموت، بعليا، شمريا و شفطيا اهل حروف؛ القانه، يشيا، عزرئيل، يوعزر و يشبعام از طايفه قورح؛ يوعيله و زبديا (پسران يروحام) اهل جدور.

پيروان داوود از قبيلهٔ جاد

8‏-13سربازان شجاع قبيلهٔ جاد نيز نزد داوود به پناهگاه او در بيابان رفتند. ايشان در جنگيدن با نيزه و سپر بسيار ماهر بودند، دل شير داشتند و مثل غزال كوهی چابک و تيزرو بودند. اين است اسامی ايشان به ترتيب رتبه:

عازر، عوبديا، الی‌آب، مشمنه، ارميا، عتای، الی‌ئيل، يوحانان، الزاباد، ارميا و مكبنای.

14اين افراد همه سردار بودند. كم توانترين آنها ارزش صد سرباز معمولی را داشت و پرتوانترين ايشان با هزار سرباز حريف بود! 15آنها در ماه اول سال، آنگاه که رود اردن طغيان می‌كند، از رود گذشتند و ساكنان كناره‌های شرقی و غربی رود را پراكنده ساختند.

پيروان داوود از قبيلهٔ بنيامين و يهودا

16افراد ديگری نيز از قبيله‌های بنيامين و يهودا نزد داوود آمدند. 17داوود به استقبال ايشان رفت و گفت: «اگر به كمک من آمده‌ايد، دست دوستی به هم می‌دهيم ولی اگر آمده‌ايد مرا كه هيچ ظلمی نكرده‌ام به دشمنانم تسليم كنيد، خدای اجدادمان ببيند و حكم كند.»

18سپس روح خدا بر عماسای (كه بعد رهبر آن سی نفر شد) آمد و او جواب داد: «ای داوود، ما در اختيار تو هستيم. ای پسر يسی، ما طرفدار تو می‌باشيم. بركت بر تو و بر تمام يارانت باد، زيرا خدايت با توست.»

پس داوود آنها را پذيرفت و ايشان را فرماندهان سپاه خود كرد.

پيروان داوود از قبيلهٔ منسی

19بعضی از سربازان قبيلهٔ منسی به داوود كه همراه فلسطينی‌ها به جنگ شائول می‌رفت، ملحق شدند. (اما سرداران فلسطينی به داوود و افرادش اجازه ندادند كه همراه آنها بروند. آنها پس از مشورت با يكديگر داوود و افرادش را پس فرستادند، چون می‌ترسيدند ايشان به شائول بپيوندند) 20وقتی داوود به صقلغ می‌رفت، اين افراد از قبيلهٔ منسی به او پيوستند: عدناح، يوزاباد، يديعی‌ئيل، ميكائيل، يوزاباد، اليهو و صلتای. اين افراد سرداران سپاه منسی بودند. 21ايشان جنگاورانی قوی و بی‌باک بودند و داوود را در جنگ با عماليقی‌های مهاجم كمک كردند. 22هر روز عده‌ای به داوود می‌پيوستند تا اينكه سرانجام سپاه بزرگ و نيرومندی تشكيل شد.

سربازانی كه در حبرون به داوود پيوستند

23اين است تعداد افراد مسلحی كه در حبرون به داوود ملحق شدند تا سلطنت شائول را به داوود واگذار كنند، درست همانطور كه خداوند فرموده بود:

24‏-37از قبيلهٔ يهودا ۶,۸۰۰ نفر مجهز به نيزه و سپر؛

از قبيلهٔ شمعون ۷,۱۰۰ مرد زبدهٔ جنگی؛

از قبيلهٔ لاوی ۴,۶۰۰ نفر، شامل يهوياداع، سرپرست خاندان هارون با ۳,۷۰۰ نفر و صادوق كه جنگاوری جوان و بسيار شجاع بود با ۲۲ سردار؛

از قبيلهٔ بنيامين، همان قبيله‌ای كه شائول به آن تعلق داشت، ۳,۰۰۰ مرد كه اكثر آنها تا آن موقع نسبت به شائول وفادار مانده بودند؛

از قبيلهٔ افرايم ۲۰,۸۰۰ مرد جنگی و نيرومند كه همه در طايفهٔ خود معروف بودند؛ از نصف قبيلهٔ منسی ۱۸,۰۰۰ نفر كه انتخاب شده بودند تا بيايند و داوود را برای پادشاه شدن كمک كنند؛

از قبيلهٔ يساكار ۲۰۰ سردار، با افراد زير دست خود (اين سرداران موقعيت جنگی را خوب تشخيص می‌دادند و می‌دانستند چگونه اسرائيلی‌ها را برای جنگ بسيج كنند)؛

از قبيلهٔ زبولون ۵۰,۰۰۰ مرد جنگی كارآزموده و مسلح كه نسبت به داوود وفادار بودند؛

از قبيلهٔ نفتالی ۱,۰۰۰ سردار و ۳۷,۰۰۰ سرباز مجهز به نيزه و سپر؛

از قبيلهٔ دان ۲۸,۶۰۰ سرباز آمادهٔ جنگ؛

از قبيلهٔ اشير ۴۰,۰۰۰ سرباز تعليم ديده و آمادهٔ جنگ؛

از آن سوس رود اردن (محل سكونت قبايل رئوبين و جاد و نصف قبيلهٔ منسی) ۱۲۰,۰۰۰ سرباز مجهز به انواع اسلحه؛

38تمام اين جنگجويان برای يک هدف به حبرون آمدند و آن اينكه داوود را بر تمام اسرائيل پادشاه سازند. در حقيقت، تمام قوم اسرائيل با پادشاه شدن داوود موافق بودند. 39اين افراد جشن گرفتند و سه روز با داوود خوردند و نوشيدند. چون قبلاً خانواده‌هايشان برای ايشان تدارک ديده بودند. 40همچنين مردم اطراف از سرزمين يساكار، زبولون و نفتالی خوراک بر پشت الاغ و شتر و قاطر و گاو گذاشته، آورده بودند. مقدار خيلی زيادی آرد، نان شيرينی، كشمش، شراب، روغن و تعداد بی‌شماری گاو و گوسفند برای اين جشن آورده شد، زيرا در سراسر كشور شادی و سرور بود.