Yeremia 30 – AKCB & OL

Akuapem Twi Contemporary Bible

Yeremia 30:1-24

Wogye Israel Si Hɔ

1Asɛm a efi Awurade nkyɛn baa Yeremia hɔ ni: 2“Sɛɛ na Awurade, Israel Nyankopɔn, se: ‘Kyerɛw nsɛm a maka akyerɛ wo nyinaa gu nhoma mu. 3Nna bi reba,’ sɛnea Awurade se, ‘a mede me nkurɔfo Israelfo ne Yudafo befi nnommum mu asan aba na mede wɔn aba asase a mede maa wɔn agyanom sɛ wɔmfa ntena so no so,’ Awurade na ose.”

4Eyi ne nsɛm a Awurade ka faa Israel ne Yuda ho: 5“Nea Awurade se ni:

“ ‘Akomatu nteɛteɛmu na mete,

mete basabasayɛ, na ɛnyɛ asomdwoe.

6Mummisa na munhu:

Ɔbarima betumi awo mma ana?

Afei, adɛn nti na mihu ɔbarima hoɔdenfo biara

sɛ ne nsa gu ne yafunu so te sɛ ɔbea a ɔwɔ awoko mu,

na anim biara ayɛ bosaa saa?

7Sɛnea da no bɛyɛ hu afa!

Da biara renyɛ sɛ ɛno.

Ɛbɛyɛ amanehunu bere ama Yakob,

nanso wobeyi no afi mu.

8“ ‘Saa da no,’ Asafo Awurade na ose,

‘Mebubu konnua no afi wɔn kɔn mu,

na matetew wɔn nkyehama no mu;

ananafo remfa wɔn nyɛ nkoa bio.

9Na mmom wɔbɛsom Awurade, wɔn Nyankopɔn

ne Dawid, wɔn hene,

a mɛpagyaw no ama wɔn.

10“ ‘Enti nsuro, Yakob, me somfo;

mma wʼaba mu mmu, Israel,’

nea Awurade se ni.

‘Nokware, megye wo afi akyirikyiri,

ne wʼasefo afi wɔn nnommum asase so.

Yakob bɛsan anya asomdwoe ne bammɔ

na obiara renhunahuna no bio.

11Me ne wo wɔ hɔ na megye wo nkwa,’

Awurade na ose.

‘Ɛwɔ mu, mesɛe amanaman no nyinaa pasaa,

emu na mebɔ mo ahwete kɔ,

nanso merensɛe mo korakora.

Mɛteɛteɛ mo, nanso mɛyɛ no wɔ trenee kwan so;

meremma mo mfa mo ho nni koraa a merentwe mo aso.’

12“Sɛɛ na Awurade se:

“ ‘Wʼapirakuru ayɛ akisikuru,

na wontumi nsa.

13Obiara nni hɔ a ɔbɛka bi ama wo,

wo kuru no rennya aduru,

na worennya ayaresa.

14Wʼapamfo nyinaa werɛ afi wo;

wo ho biribiara mfa wɔn ho.

Mabɔ wo sɛnea wo tamfo bɛyɛ

na matwe wʼaso sɛnea otirimɔdenfo bɛtwe,

efisɛ wʼafɔdi so dodo

na wʼamumɔyɛ nso dɔɔso.

15Adɛn nti na wusu dennen wɔ wʼapirakuru,

wo yawdi a ano nni aduru no ho?

Wʼafɔdi kɛse ne wʼamumɔyɛ bebrebe nti

na mede saa nneɛma yi ayɛ wo.

16“ ‘Nanso wɔbɛsɛe wɔn a wɔsɛe mo;

mo atamfo nyinaa bɛkɔ nnommum mu.

Wɔn a wɔfow mo no wɔbɛfow wɔn

wɔn a wɔtow hyɛɛ mo so no, mɛtow ahyɛ wɔn so.

17Nanso mɛma wo ahoɔden bio

na masa wʼapirakuru,’

Awurade na ose,

‘efisɛ wɔfrɛ wo nea wɔapam no,

Sion a wo ho nhia obiara.’ ”

18Sɛɛ na Awurade se:

“ ‘Mɛsan de Yakob ntamadan mu ahonyade aba

na manya ayamhyehye ama nʼatenae ahorow no;

wɔbɛkyekye kuropɔn no bio wɔ ne mmubui so,

na ahemfi no besi nea ɛsɛ sɛ esi.

19Wɔn mu na aseda nnwom befi aba

ne ahosɛpɛw nnyigyei.

Mɛma wɔadɔɔso,

na wɔn dodow no so rentew;

mɛhyɛ wɔn anuonyam,

na wɔremmu wɔn abomfiaa.

20Wɔn mma bedi yiye sɛ kan no,

mɛma wɔn asafo atim wɔ mʼanim;

wɔn a wɔhyɛ wɔn so nyinaa mɛtwe wɔn aso.

21Wɔn kannifo bɛyɛ wɔn ankasa nipa;

na wɔn sodifo befi wɔn mu.

Mɛka no abata me ho na wabɛn me,

na hena na ɔde ne ho bɛma

sɛ ɔbɛbɛn me?’ ”

Awurade na ose.

22“ ‘Enti mobɛyɛ me nkurɔfo,

na mayɛ mo Nyankopɔn.’ ”

23Hwɛ, Awurade ahum

betu abufuwhyew mu,

mfɛtɛ bedi kyinhyia wɔ

amumɔyɛfo mpampam.

24Awurade abufuw rennwo

kosi sɛ obewie

ne koma mu nhyehyɛe nyinaa.

Nna a ɛreba no mu no

mobɛte eyi ase.

O Livro

Jeremias 30:1-24

A restauração de Israel

1Eis outra mensagem do Senhor a Jeremias. 2“O Senhor, o Deus de Israel, diz: ‘Escreve, para que fique registado, tudo o que tenho dito. 3Porque virá o tempo em que restaurarei a prosperidade do meu povo, tanto de Israel como de Judá, e tornarei a trazê-los a esta terra que é a sua, que dei aos seus antepassados; possuí-la-ão e tornarão outra vez a viver aqui.’ ”

4Estas são as palavras que o Senhor falou com respeito a Israel e a Judá: 5“ ‘Onde encontraremos a paz?’, clamam eles. ‘Só vemos pavores e tremores.’ 6Procurem se é possível os homens comportarem-se como se estivessem a dar à luz? Andam por aí, pálidos, as mãos na barriga, como mulheres na hora do parto! 7Em toda a vossa história, quando foi que houve um tempo semelhante a esse que está a chegar? É um tempo de angústia para o meu povo, para Jacob, como nunca antes conheceu, mas ele será salvo!

8Porque nesse dia, diz o Senhor dos exércitos, quebrarei o jugo que pesa sobre os seus pescoços e quebrarei as suas correntes; não terão mais estrangeiros por senhores! 9Servirão unicamente o Senhor, o seu Deus, e a David, o seu rei, a quem farei levantar-se para eles, diz o Senhor.

10Por isso, não estejas receoso, Jacob, meu servo! Não desmaies, ó Israel! Porque tornarei a trazer-te para a tua terra, de lugares distantes, e aos teus filhos do exílio. Vocês hão de ter repouso e tranquilidade na vossa terra natal! Ninguém mais vos aterrorizará! 11Pois serei convosco e vos salvarei, diz o Senhor. Mesmo tendo de exterminar completamente as nações para onde vos espalhei, vocês serão poupados. Castigar-vos-ei, é verdade, não ficarão impunes.

12Porque o vosso pecado é uma chaga incurável, uma doença terrível. 13Não há ninguém para vos socorrer, para vos ligar e tratar, nem remédios que possam fazer-vos bem algum. 14Todos os vossos amantes vos abandonaram e não têm mais nenhum interesse em vocês, porque vos feri severamente, como se fosse um inimigo implacável; pois são muitos os vossos pecados e é grande a vossa culpa.

15Porque protestam contra o castigo que têm? O vosso pecado é tão escandaloso que a vossa tristeza e arrependimento não deveriam ter fim! É por ser muito grande a vossa culpa que tive de vos punir dessa forma.

16No entanto, nesse dia que há de vir, todos os que vos destroem serão destruídos e todos os vossos inimigos se tornarão escravos. Os que vos roubam serão roubados e os que vos atacam serão atacados. 17Tornarei a dar-vos prosperidade e sararei as vossas feridas. Atualmente, chamam-vos proscritos e Sião é um lugar que ninguém procura.

18Mas o Senhor diz: Eis que reconduzirei o meu povo à sua terra e terei misericórdia das suas moradas. A cidade será reconstruída sobre as ruínas, e o seu palácio colocado no seu devido lugar. 19As cidades estarão cheias de alegria e de manifestações de reconhecimento; multiplicarei o meu povo e farei dele uma grande e honrosa nação. 20Os seus filhos viverão bem, como nos tempos antigos, e as suas famílias estarão bem estabelecidas na minha presença; castigarei quem ousar ferir-vos de qualquer forma. 21Terão novamente o seu chefe e não será um estrangeiro. Convidá-lo-ei e poderá aproximar-se de mim, pois quem ousaria aproximar-se de mim? Isto diz o Senhor. 22Vocês serão o meu povo e eu serei o vosso Deus.”

23Repentinamente, uma tormenta devastadora da parte do Senhor rugirá com fúria, desabando sobre as cabeças dos ímpios. 24O Senhor não fará parar a violência da sua ira antes que tenha acabado toda a destruição que planeara. Mais tarde, hão de compreender o que vos estou a dizer!