Dwom 60
Dawid “Miktam” dwom. Wɔde yɛ nkyerɛkyerɛ. Ɔtoo no bere a ɔne Aram Naharanfo ne Aram Zobafo koe na Yoab san kokum Edomfo mpem dumien wɔ Nkyene Bon mu no.
1Onyankopɔn, woapo yɛn, woabɔ yɛn agu;
wo bo afuw yɛn, nanso gye yɛn bio!
2Woawosow asase no na woapae mu;
toatoa nea abubu no, efisɛ ɛrehinhim.
3Woama wo nkurɔfo ahu mmere bɔne;
woama yɛn nsa a ɛma yɛtɔ ntintan.
4Nanso wɔn a wosuro wo de, woama wɔn frankaa so
sɛ wontu ntia agyan no.
5Gye yɛn nkwa na fa wo nsa nifa boa yɛn,
na ama wɔn a wodɔ wɔn no anya nkwa.
6Onyankopɔn akasa afi ne kronkronbea se,
“Nkonim mu, mɛkyɛ Sekem mu,
na masusuw Sukot bon no.
7Gilead yɛ me de; Manase nso saa ara;
Efraim yɛ me dade kyɛw,
Yuda yɛ mʼahempema.
8Moab yɛ me guasɛn,
Edom so na metow me mpaboa gu;
na meteɛ mu nkonimdi so gu Filistifo so.”
9Hena na ɔde me bɛkɔ kuropɔn a wɔabɔ ho ban no mu?
Hena na obedi mʼanim akɔ Edom?
10Onyankopɔn, ɛnyɛ wo na woapo yɛn
na wo ne yɛn asraafo nkɔ ɔsa bio ana?
11Boa yɛn tia ɔtamfo no,
na ɔdesani mmoa nka hwee.
12Onyankopɔn wɔ yɛn afa yi, yebedi nkonim,
na obetiatia yɛn atamfo so.
1-2 Een waardevol lied van David voor de koordirigent. Te zingen op de wijs van: ‘De lelie van het getuigenis.’ David schreef dit leerzame gedicht nadat hij had gestreden tegen de Arameeërs van Mesopotamië en Zoba, en nadat Joab op de terugweg daarvan twaalfduizend Edomieten in het Zoutdal had verslagen.
3O God, U hebt ons verstoten, uiteengescheurd,
uw toorn over ons uitgestort:
keer U weer naar ons toe!
4U hebt het land laten trillen en scheuren.
Het staat te wankelen.
5Ons volk heeft door U zwaar geleden,
U hebt ons bedwelmde wijn laten drinken.
6Aan hen die ontzag voor U hebben,
hebt U een eigen vaandel gegeven
zodat zij zich kunnen verzamelen
om te strijden tegen de boogschutters.
7Zo zijn uw volgelingen gereed voor de strijd.
Laat ons overwinnen,
want dat hangt alleen van U af.
Geef ons toch antwoord!
8God heeft vanuit zijn heilige plaats
tot ons gesproken.
Ik juich van vreugde
en zal Sichem verdelen.
Ik ga het dal van Sukkot opmeten.
9Gilead en Manasse zijn van mij
en Efraïm is mijn helm.
Juda is de staf waarmee ik regeer.
10Moab is mijn wasbak,
Edom vertrap ik met mijn sandalen
en over Filistea triomfeer ik.
11Wie brengt mij naar de versterkte vesting?
Wie begeleidt mij naar Edom?
12U bent het, o God,
U die ons eerst had verstoten.
Wilt U, o God, optrekken met onze legers?
13Help ons tegen de vijand,
want hulp van mensen stelt niets voor.
14Met de hulp van God kunnen wij dapper strijden,
Hij zal onze vijanden verslaan.
