Nnwom Mu Dwom 4 – AKCB & HTB

Akuapem Twi Contemporary Bible

Nnwom Mu Dwom 4:1-16

Aberante:

1Wo ho yɛ fɛ, me dɔfo!

Ao, wo ho yɛ fɛ!

Wʼaniwa a ɛhyehyɛ wo nkataanim mu no te sɛ aborɔnoma.

Wo nwi te sɛ mpapokuw a

wɔresian Gilead Bepɔw.

2Wo se te sɛ nguankuw a wɔatwitwa wɔn ho nwi foforo,

a wofi aguaree.

Baako mpo nyeraa ɛ.

3Wʼanofafa te sɛ koogyan hama;

wʼano yɛ fɛ.

Wʼasontɔre a ɛhyɛ wo nkataanim mu

te sɛ ntunkum aduaba fa.

4Wo kɔn te sɛ Dawid abantenten,

a wɔasi no fɛɛfɛ;

na akokyɛm apem sensɛn ho,

a ne nyinaa yɛ akofo kyɛm.

5Wo nufu te sɛ atwemma abien,

atwemma nta a

wodidi wɔ sukooko mu.

6Enkosi sɛ ade bɛkye,

ama honhom aguan no,

mɛkɔ kurobow bepɔw

ne aduhuam nkoko no so.

7Me dɔfo, wo ho yɛ fɛ papa;

wo ho nni dɛm biara.

8Ma yemfi Lebanon, mʼayeforo,

wo ne me mfi Lebanon nkɔ.

Sian fi Amana atifi bra,

fi Senir atifi, Hermon apampam hɔ,

fi gyata buw mu

ne mmepɔw a asebɔ dɛɛdɛɛ hɔ.

9Woagye me koma abɔ so, me nuabea, mʼayeforo;

woagye me koma abɔ so;

wode wʼani a ɛbɔɔ me so,

ne wo kɔnmuade mu ɔbohemaa baako.

10Wo dɔ yɛ anigye, me nuabea, mʼayeforo!

Hwɛ, wo dɔ sɔ ani sen bobesa,

na wʼaduhuam yɛ huam sen pɛprɛ biara.

11Asɛm dɛdɛ fi wʼano sɛ ɛwokyɛm, mʼayeforo;

nufusu ne ɛwo wɔ wo tɛkrɛma ase.

Wo ntade mu hua te sɛ Lebanon de.

12Wote sɛ turo a wɔato ano pon mu, me nuabea, mʼayeforo;

woyɛ asuti a wɔagye ho ban, asubura a wɔasɔw ano.

13Wo nnua yɛ nnuabafuw so ntunkum

a ɛsow aba pa,

ahuahaa ne nnuannua,

14nnuannua ne mmetire,

osiko ne sinamon,

a ohuamfufu nnua ahorow,

kurobow ne dupapo

ne pɛprɛ papa ahorow nyinaa ka ho.

15Woyɛ asubura turo,

abura a nsu sen fi mu

a ɛsen fi Lebanon.

Ababaa:

16Sɔre, atifi fam mframa!

Bra, anafo fam mframa!4.16 Mframa a ɛbɔ fi atifi fam no mu dwo enti ɛma nnuaba yɛ foforo daa. Mframa a ɛbɔ fi anafo fam no mu yɛ hyew na ɛma nnuaba no bere. Ne abien ka bɔ mu a, ɛma mframa a ɛyɛ huam fa turo no mu.

Bɔ fa me turo mu,

sɛnea ɛbɛyɛ a ne hua no begyigye afa baabiara.

Ma me dɔfo mmra ne turo mu

na ɔmmɛka ne nnuaba papa no nhwɛ.

Het Boek

Hooglied 4:1-16

1Mijn allerliefste, wat vínd ik je mooi! Je bent zo mooi! Door je sluier heen lijken je ogen op tere duiven. En zoals je haar neergolft langs je hoofd, lijkt het op een deinende kudde geiten die langs de hellingen van de Gilead naar beneden komt.

2Je tanden zijn zo prachtig glanzend en wit, stralend en regelmatig lachen zij mij tegemoet.

3Je lippen zijn zo rood, ik houd van je mond. Door je sluier heen zie ik je slapen, als de rode helften van een granaatappel.

4Je hals torent fier omhoog, net als de Davidstoren, die gebouwd is om duizend schilden van dappere strijders op te hangen.

5Je borsten zijn net twee jonge gazellen die grazen in een veld vol lelies.

6Ik wil naar die berg met mirre en die heuvel vol wierookgeur tot de avond valt en de schaduwen verdwijnen.

7Mijn allerliefste, alles aan jou is zo mooi. Er is geen gebrek of onregelmatigheid aan jou te vinden.

8Mijn bruid, kom bij me vanaf de Libanon. Kom naar beneden van de toppen waarop jij leeft: de Amana, de Senir en de Hermon. Kom tevoorschijn uit het hol van de leeuw en van de berg waarop de panter woont.

9Mijn zusje, mijn bruid, ik ben helemaal in jouw ban. Na één blik van jou kon ik je niet meer vergeten. Alleen je sieraden al maakten dat ik de jouwe wilde zijn.

10Mijn zusje, mijn bruid, jouw liefde is mij alles waard. Die smaakt mij beter dan de lekkerste wijn. De geur van jouw zalfolie is heerlijker dan die van specerijen.

11Mijn bruid, je lippen glanzen alsof er honing op ligt. Onder je tong proef ik melk en honing. De geur van je kleding lijkt op de geuren van de Libanon.

12Mijn zusje, mijn bruid, je bent nu nog als een tuin zonder toegang, als een waterput afgedekt met een deksel, een bron die verzegeld is.

13Maar wat uit jou voortkomt, is een boomgaard met granaatappelbomen met prachtige rijpe vruchten en bloemen en nardusplanten.

14Nardus, saffraan, kalmus, kaneel, allerlei soorten wierook, mirre, aloë en nog andere soorten specerijen.

15Jij bent de fontein die de tuinen besproeit, de bron die helder, sprankelend water geeft, een beek vanuit de Libanon.

16Steek op, noordenwind! Zuidenwind, waai door mijn tuin! Laten alle geuren zich vermengen. Laat mijn liefste naar mijn tuin komen en van de heerlijke vruchten genieten.