Ababaa:
1Meyɛ Saron nhwiren2.1 Yehu Saron nhwiren wɔ Karmel mpoano anafo fam.
ne abon mu sukooko.
Aberante:
2Sɛnea sukooko a ɛwɔ nsɔe mu te no,
saa ara na me dɔfo te wɔ mmabaa mu.
Ababaa:
3Sɛnea aprɛ te wɔ kwae mu nnua mu no,
saa ara na me dɔfo te wɔ mmerante mu.
Sɛ metena ne nwini mu a minya ahomeka
na nʼaba nso yɛ mʼanom dɛ.
4Ɔde me akɔ aponto ase,
na mʼagyiraehyɛde yɛ ɔdɔ.
5Momma me bobe aba na minya ahoɔden,
momma me aprɛ na ennwudwo me,
efisɛ ɔdɔ ama matɔ beraw.
6Ne nsa benkum da mʼatiko,
na ne nsa nifa aka me afam ne bo.
7Yerusalem mmabea, mede atwewa
ne wuram ɔforote hyɛ mo sɛ:
Monnkanyan na munnyan ɔdɔ
kosi bere a ɛsɛ mu.
8Tie! me dɔfo!
Hwɛ! ɔno na ɔreba no,
ɔrehuruhuruw wɔ mmepɔw no so
na ɔbɔ pentenkwa wɔ nkoko no so.
9Me dɔfo te sɛ ɔtwe anaa ɔforote.
Hwɛ! ogyina yɛn fasu akyi,
ɔhwɛ mfɛnsere no mu,
wagyen nʼani rehwɛ mfɛnsere no mu.
10Me dɔfo kasa kyerɛɛ me se,
“Sɔre, me dɔfo ne mʼahoɔfɛ
na bra me nkyɛn.
11Hwɛ! awɔwbere atwa mu;
na asusow atwa mu kɔ.
12Nhwiren afifi asase ani:
nnwonto bere aso.
Wɔte mmorɔnoma su
wɔ yɛn asase so.
13Borɔdɔma agu nhwiren;
na bobe hua agye baabiara.
Sɔre bra, me dɔfo;
mʼahoɔfɛ, bra me nkyɛn.”
Aberante:
14Mʼaborɔnoma a wohyɛ abotan ntokuru mu,
ahintaw wɔ mmepɔw so,
ma minhu wʼanim;
ma mente wo nne;
wo nne yɛ dɛ,
na wʼanim yɛ fɛ.
15Monkyekyere sakraman no mma yɛn,
sakraman nketewa no
a wɔsɛe bobe nturo,
yɛn bobe nturo a ayɛ frɔmfrɔm no.
Ababaa:
16Me dɔfo yɛ me dea, na mewɔ no;
ɔhwehwɛ sukooko no mu.
17Enkosi sɛ ade bɛkyɛ
na sunsuma bɛsen akɔ no,
dan wo ho, me dɔfo,
na yɛ sɛ ɔtwewa
anaa ɔforote a
ɔwɔ nkoko mmonkyi mmonka no so.
1Ik ben een narcis uit Saron, een lelie in het dal.
2Als ik naar mijn allerliefste kijk te midden van andere meisjes, zie ik een blanke lelie tussen distelstruiken.
3Als ik mijn liefste zie zitten tussen de andere jonge mannen, zie ik een appelboom tussen gewone loofbomen. Ik verlang ernaar in zijn schaduw te zitten en zijn vruchten te proeven.
4Hij heeft mij naar het wijnhuis gebracht en ik koesterde mij in zijn liefde.
5Geef mij rozijnenkoekjes om aan te sterken en appels om nieuwe energie te krijgen, want door de liefde ontbreekt mij elke kracht.
6Met mijn hoofd lig ik op zijn linkerarm. Zijn rechterarm is om mij heen.
7Meisjes van Jeruzalem, let op wat ik jullie met nadruk zeg. Kijk daarbij naar de gazellen en hinden op het veld. Zij kunnen jullie een les leren. Loop niet vooruit op de liefde, overhaast niets. Laat de liefde zichzelf openbaren als de tijd daarvoor gekomen is.
8Luister! Daar komt mijn liefste. Hij springt door de bergen en komt huppelend over de heuvels aan.
9Mijn liefste loopt als een gazel of een hertenjong. Kijk, nu staat hij achter de muur van ons huis en kijkt door de ramen.
10Hij spreekt tegen mij: sta nu op, mijn allerliefste. Jij bent voor mij de mooiste. Kom, ga met me mee.
11Kijk maar, de winter is voorbij en ook de regentijd is over.
12De bloemen ontluiken op de velden. Nu is de tijd om te zingen aangebroken. Overal hoor je het koeren van de tortelduiven.
13De eerste vijgen rijpen aan de bomen en de bloeiende druivenstruiken geuren. Sta op, mijn allerliefste. Je bent zo mooi, kom met me mee.
14Jij bent mijn duifje, verborgen in de rotsspleten. Laat me je gezicht zien en je stem horen. Je stem klinkt zo zoet en je gezicht is zo lief.
15Vang de jonge vossen die onze wijngaarden ruïneren. De druiven bloeien nu immers?
16Mijn liefste en ik zijn van elkaar. Hij weidt zijn kudde in de bloeiende velden.
17Hij gaat wanneer de avondwind opsteekt en de schaduwen langer worden. Kom dan naar mij toe en doe als de gazel, mijn liefste. Of als een jong hert dat rondspringt in de bergen.
