Ɔhene Lemuel Nsɛm
1Ɔhene Lemuel nsɛm a ɛyɛ nkuranhyɛ a ne na kyerɛɛ no:
2Tie, me babarima! Tie, me yafunu ba,
Tie, me bɔhyɛ ba, me mpaebɔ ho mmuae!
3Nsɛe wʼahoɔden wɔ mmea31.3 Saa mmea yi yɛ mmea nguamanfo a wɔwɔ ahemfi a wobetumi atwe ɔhene adwene afi nʼadwuma so. ho,
wɔn a wogu ahemfo asu no.
4Enye mma ahemfo, Lemuel,
asanom nye mma ahemfo,
ɛnsɛ sɛ sodifo pere bobesa ho;
5sɛ wɔnom nsa a wɔn werɛ befi nea mmara no ka,
na wɔn a wɔhyɛ wɔn so no rennya nea ɛyɛ wɔn kyɛfa.
6Fa bobesa ma wɔn a wɔresɛe,
na fa nsa ma wɔn a wɔwɔ amanehunu mu;
7Momma wɔnnom, na wɔn werɛ mfi wɔn hia,
na wɔnnkae wɔn awerɛhow bio.
8Kasa ma wɔn a wontumi nkasa mma wɔn ho,
kasa ma mmɔborɔfo yiyedi.
9Kasa na bu atɛntrenee;
kasa ma ahiafo ne onnibi yiyedi.
Awiei: Ɔyere A Ɔsom Bo
10Ɔyere pa, hena na obenya?
Ɔsom bo pa ara sen nhene pa.
11Ne kunu wɔ ne mu ahotoso pa ara,
na biribiara a ɛwɔ bo nhia no.
12Ɔde nea eye brɛ no, na ɛnyɛ ɔhaw,
ne nkwanna nyinaa mu.
13Ɔhwehwɛ oguannwi ne asaawa
na ɔde ne nsa nwen wɔ fɛw so.
14Ɔte sɛ aguadifo ahyɛn,
ɔde ne nnuan fi akyirikyiri ba.
15Ade nnya nkyee no na wasɔre;
osiesie aduan ma nʼabusuafo
na ɔkyekyɛ nnwuma ma ne mmaawa.
16Osusuw afuw ho na ɔtɔ;
ofi nea onya mu yɛ bobeturo.
17Ɔde nsi yɛ nʼadwuma;
nʼabasa mu wɔ ahoɔden ma nʼadwuma.
18Ɔhwɛ sɛ nʼaguadi so wɔ mfaso,
na ne kanea anum anadwo.
19Daa, na ne nsa kura tadua mu
a ne nsateaa nso retoatoa asaawa.
20Ogow ne nsam ma ahiafo
na ne nsa so ohiani so.
21Sɛ sukyerɛmma tɔ a ne yam nhyehye no wɔ ne fifo ho;
efisɛ wɔn nyinaa wɔ adurade a wɔde ko awɔw.
22Ɔyɛ ne mpasotam;
na ofura nwera ne sirikyi ntama.
23Ne kunu wɔ anuonyam wɔ kuropɔn pon ano,
faako a ɔne asase no so mpanyimfo tena.
24Ɔpempam nwera ntade tontɔn,
na otu nkyekyeremu ma aguadifo.
25Ɔwɔ ahoɔden ne anuonyam;
na onsuro nna a ɛwɔ nʼanim.
26Ɔkasa nyansa mu,
na nokware nkyerɛkyerɛ wɔ ne tɛkrɛma so.
27Ɔhwɛ ne fi mu nnwuma so
na onnyigye anihaw so.
28Ne mma sɔre a wɔfrɛ no nhyira;
ne kunu nso saa ara, na ɔkamfo no se,
29“Mmea pii yɛ nneɛma a ɛwɔ din
na wo de, wosen wɔn nyinaa.”
30Ɔbea kɔnnɔfo yɛ nnaadaa, na ahoɔfɛ twa mu ntɛm so;
nanso ɔbea a osuro Awurade no fata nkamfo.
31Fa abasobɔde a wanya no ma no,
na wɔnkamfo ne nnwuma wɔ kuropɔn pon ano.
คำสอนของกษัตริย์เลมูเอล
1นี่คือคำสอนของกษัตริย์เลมูเอล เป็นถ้อยคำที่ได้รับการดลใจ31:1 หรือเลมูเอลแห่งมัสสาซึ่งมารดาของพระองค์ทรงสอนไว้
2“ฟังให้ดี ลูกของแม่ ฟังให้ดี ลูกจากครรภ์ของแม่!
ฟังให้ดี ลูกของแม่ ผู้เป็นคำตอบคำอธิษฐานของแม่!
3อย่าเสียแรงกับเหล่าอิสตรี31:3 หรือทรัพย์สิน
อย่าเสียกำลังให้แก่บรรดาผู้ที่ทำลายกษัตริย์
4“เลมูเอลเอ๋ย มันไม่เหมาะสำหรับกษัตริย์ ไม่เหมาะสำหรับกษัตริย์ที่จะดื่มเหล้าองุ่น
ไม่เหมาะสำหรับชนชั้นปกครองที่จะกระหายหาของมึนเมา
5เพราะเมื่อดื่มแล้ว จะลืมสิ่งที่ตราไว้ในตัวบทกฎหมาย
และจะเปลี่ยนบทบัญญัติทำให้ผู้ที่ถูกกดขี่ข่มเหงเดือดร้อน
6สุรามีไว้ให้คนที่กำลังพินาศ
เหล้าองุ่นมีไว้เพื่อผู้ที่ทุกข์ใจ
7ให้เขาดื่มจะได้ลืมความอับจน
และไม่นึกถึงทุกข์เข็ญของตนอีก
8“จงเป็นปากเป็นเสียงให้ผู้ที่ไม่อาจปริปากเพื่อตนเอง
เพื่อสิทธิ์ของผู้ที่สิ้นไร้ไม้ตอก
9จงเป็นปากเป็นเสียงให้พวกเขาและตัดสินอย่างยุติธรรม
จงออกบทบัญญัติเพื่อประโยชน์ของผู้ยากไร้และขัดสน”
บทส่งท้าย
1031:10-31 ในภาษาฮีบรู แต่ละข้อขึ้นต้นด้วยตัวอักษรฮีบรูเรียงตามลำดับใครจะพบภรรยาที่ดีเลิศ?
นางล้ำค่ายิ่งกว่าทับทิมมากนัก
11สามีของนางไว้ใจนางอย่างเต็มที่
และไม่ขาดสิ่งล้ำค่าอันใดเลย
12นางนำสิ่งดีมาสู่เขาไม่ใช่สิ่งร้าย
ตลอดวันเวลาของนาง
13นางเลือกหาขนสัตว์และใยป่าน
และสองมือทำงานอย่างขยันขันแข็ง
14นางเป็นดั่งเรือสินค้า
ที่บรรทุกอาหารมาจากแดนไกล
15นางตื่นขึ้นตั้งแต่ก่อนรุ่งสาง
เพื่อจัดเตรียมอาหารสำหรับคนในครัวเรือน
และแบ่งอาหารให้บรรดาสาวใช้
16นางออกไปสำรวจไร่นาแล้วซื้อไว้
และลงทุนทำสวนองุ่นด้วยเงินที่นางหามาได้
17นางทำงานอย่างขยันขันแข็ง
แขนของนางแข็งแกร่งสู้งานต่างๆ
18นางดูแลกิจการให้ผลกำไรงอกเงย
และกลางคืนตะเกียงของนางก็ไม่ดับ
19มือของนางจับไน
นิ้วของนางจับกระสวย
20นางหยิบยื่นให้คนยากจน
และยื่นมือช่วยคนขัดสน
21เมื่อหิมะตก นางไม่วิตกกังวลเกี่ยวกับคนในครัวเรือน
เพราะทุกคนสวมเสื้อผ้าอย่างดีและอบอุ่น31:21 ภาษาฮีบรูว่าเพราะทุกคนสวมเสื้อผ้าสีแดง
22นางทำผ้าปูที่นอนเอง
เสื้อผ้าของนางทำด้วยผ้าลินินเนื้อดีและผ้าขนสัตว์สีม่วงราคาแพง
23สามีของนางเป็นที่นับหน้าถือตาที่ประตูเมือง
ที่ซึ่งเขานั่งอยู่ในหมู่ผู้อาวุโสของแผ่นดิน
24นางยังได้ทำเครื่องนุ่งห่มด้วยผ้าลินินไว้ขาย
และส่งผ้าคาดเอวให้แก่พ่อค้า
25พลังและศักดิ์ศรีคืออาภรณ์ที่นางสวม
ดังนั้นนางจึงหัวเราะกับอนาคตที่จะมาถึงได้
26ปากของนางเอื้อนเอ่ยสติปัญญา
ลิ้นของนางสอนสิ่งดีงาม
27นางคอยดูแลกิจการทั้งสิ้นในครัวเรือน
และไม่เคยเกียจคร้าน
28ลูกๆ ของนางยืนขึ้นกล่าวยกย่อง
สามีของนางก็ชมเชยนางว่า
29“สตรีจำนวนมากทำสิ่งดีเลิศ
แต่เธอล้ำเลิศยิ่งกว่าพวกเขาทั้งหมด”
30เสน่ห์เป็นสิ่งหลอกลวง และความสวยงามไม่จีรังยั่งยืน
แต่สตรีที่ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าจะได้รับการสรรเสริญ
31จงยกย่องนางเพราะทุกสิ่งที่นางทำ
ให้ประชาชนที่ประตูเมืองสรรเสริญนางเพราะการงานของนาง
