Mmebusɛm 30 – AKCB & OL

Akuapem Twi Contemporary Bible

Mmebusɛm 30:1-33

Agur Nsɛm A Ɔkae

1Yake babarima Agur nsɛm a ɔkae a ɛyɛ nkuranhyɛ:

Saa ɔbarima yi ka kyerɛɛ Itiel ne Ukal se:

2“Me na minnim hwee koraa wɔ nnipa mu,

minni onipa ntease.

3Minsuaa nyansa,

na minni Ɔkronkronni no ho nimdeɛ nso.

4Hena na waforo akɔ ɔsoro na wasian aba fam?

Hena na wabɔ mframa boa wɔ ne nsam?

Hena na ɔde nʼatade abɔ nsu boa?

Hena na ɔbɔɔ asase tamaa yi?

Ne din de dɛn, na ne babarima nso din de dɛn?

Sɛ wunim a ka kyerɛ me!

5“Onyankopɔn asɛm biara yɛ nokware;

ɔyɛ nkatabo ma wɔn a woguan toa no.

6Mfa biribi nka nʼasɛm ho,

anyɛ saa a ɔbɛka wʼanim ama woayɛ ɔtorofo.

7Awurade, nneɛma abien na mehwehwɛ afi wo nkyɛn;

mfa nkame me ansa na mawu:

8ma me ne atoro ne nnaadaasɛm ntam nware koraa;

mma mennyɛ ohiani anaa ɔdefo;

nanso ma me me daa aduan nkutoo.

9Anyɛ saa a, ebia minya me ho pii a ɛbɛma mapa wo

na maka se, ‘Hena ne Awurade?’

Anaa mɛyɛ ohiani na mabɔ korɔn,

na ama magu me Nyankopɔn din ho fi.

10“Nsɛe ɔsomfo din nkyerɛ ne wura;

sɛ woyɛ saa a, ɔbɛdome wo na wubetua so ka.

11“Nnipa bi dome wɔn agyanom,

na wonhyira wɔn nanom nso;

12Wɔn a wɔteɛ wɔ wɔn ankasa ani so

nanso wɔnhohoroo wɔn ho fi no;

13wɔn a wɔn ani tra ntɔn,

na wobu animtiaa;

14wɔn a wɔn se yɛ afoa

na asekan hyehyɛ wɔn abogye mu

wɔn na wɔbɛtɔre ahiafo ase afi asase so,

na wɔayi ahiafo afi adesamma mu.

15“Amemem wɔ mmabea baanu

a wɔteɛ mu se, ‘Fa ma! Fa ma!’ 

“Nneɛma abiɛsa na ɛmmee da

anan na ɛnka da se, ‘Eye!’

16Ɔda,

obonin awotwaa,

asase a ɛyɛ wosee daa,

ne ogya a ɛnka da se, ‘Eye!’ 

17“Ani a eyi agya ahi,

na ebu ɛna animtiaa no,

obon mu kwaakwaadabi betutu,

na apete abedi.

18“Nneɛma abiɛsa na ɛyɛ me nwonwa,

anan na mente ase:

19Ɔkwan a ɔkɔre nam so wɔ wim,

sɛnea ɔwɔ nantew ɔbotan so,

ɔkwan a hyɛn nam so wɔ po tamaa so,

ne sɛnea ɔbarima dɔ ababaa.

20“Ɔbea ɔwaresɛefo kwan ni:

Odidi, ɔpepa nʼano

na ɔka se, ‘Menyɛɛ mfomso biara.’ 

21“Nneɛma abiɛsa na ɛma asase wosow,

anan na asase ntumi nnyina ano:

22akoa a wabɛyɛ ɔhene,

ɔkwasea a wadidi amee,

23ɔbea a wɔmpɛ no na waware,

afenaa a otu nʼawuraa tena nʼanan mu.

24“Nneɛma nketenkete anan na ɛwɔ asase so,

nanso wɔyɛ anyansafo ankasa:

25Ntɛtea yɛ abɔde nketewa a wonni ahoɔden,

nanso wɔboaboa wɔn aduan ano ahuhuru bere mu;

26Nkukuban30.26 Nkukuban yɛ nnanko mu ahorow bi a, wɔtena akuwakuw wɔ mmepɔw mu. yɛ abɔde a wonni ahoɔden,

nanso wɔyɛ wɔn afi wɔ abotan mu,

27mmoadabi nni ɔhene,

nanso wɔsa so akuwakuw, kɔ wɔn anim;

28wotumi de nsa kyere ɔketew,

nanso wohu no abirɛmpɔn ahemfi.

29“Nneɛma abiɛsa na wɔwɔ abirɛmpɔnnantew,

anan na wɔkeka wɔn ho te sɛ abirɛmpɔn:

30gyata, mmoadoma hene a, biribiara mmɔ no hu;

31akokɔnini a ɔretutu taataa,

ɔpapo,

ne ɔhene a nʼasraafo atwa no ho ahyia.

32“Sɛ woayɛ ɔkwasea ama wo ho so,

anaa woadwene bɔne a,

ma wʼani nwu na mua wʼano!

33Sɛnea wɔka nufusu nu mu a srade fi mu ba,

na wokyinkyim hwene a etu mogya no,

saa ara na abufuw de akasakasa ba.”

O Livro

Provérbios 30:1-33

Provérbios de Agur

1Seguem-se as palavras que Agur, filho de Jaque, dirigiu a Itiel e a Ucal:

2Sim, eu sou o mais bruto dos seres humanos;

falta-me inteligência suficiente para poder considerar-me um homem.

3Não tenho sabedoria, nem o conhecimento do Deus santo.

4Quem é que, tendo subido ao céu,

pode descer de novo de lá?

Quem é que alguma vez conseguiu reter os ventos na sua mão

ou guardar as águas sob as suas vestes?

Quem estabeleceu os limites da Terra?

Qual é o seu nome ou o do seu filho?

Sabê-lo-ás?

5Cada palavra de Deus é pura;

ele é um escudo real para os que nele encontram refúgio.

6Por isso, nada acrescentes à sua palavra,

para que não venhas a ser repreendido e acusado de falsidade.

7Duas coisas te pedi, ó Deus, antes de morrer:

8Primeiro, que me afastes da falsidade e da mentira;

depois, que não me dês nem pobreza nem riqueza;

dá-me o bastante para as minhas necessidades.

9Se ficar rico, corro o risco de me esquecer de ti e perguntar:

“Mas afinal quem é o Senhor?”

Por outro lado, se vier a empobrecer,

a miséria pode levar-me ao roubo e a desonrar o nome de Deus.

10Não acuses falsamente um indivíduo, perante aquele que o emprega,

para que não te rogue pragas, por causa dessa tua má ação.

11Há pessoas que maldizem o seu pai,

e não bendizem a sua mãe.

12Outros há, ainda, que se consideram puros,

mas que nunca chegaram a lavar-se da sua imundície.

13É gente arrogante e altiva,

que olha os outros sempre de sobrancelhas levantadas.

14Atropelam os aflitos e devoram os pobres

com dentes afiados como cutelos.

15Há três coisas, ou mesmo quatro, que nunca se fartam,

que nunca dizem: “Basta!”

Como a sanguessuga que sempre clama

“Dá-me! Dá-me!”

16São elas

o inferno,

a madre estéril,

uma terra seca

o fogo.

17Quem zomba do seu pai, mesmo que seja só com o olhar,

ou quem despreza a obediência devida à sua mãe,

acabará com os olhos arrancados pelos corvos

e devorados pelas crias de águia.

18Estas três coisas parecem-me maravilhosas

e há até uma quarta que eu não compreendo:

19O caminho da águia no céu,

o caminho duma serpente deslizando nas rochas,

o caminho dum navio no alto mar

e o desenvolvimento do amor entre um homem e uma moça.

20Há ainda outra coisa: a conduta duma mulher adúltera,

que depois de pecar procura recompor-se dizendo:

“Mas que mal é que eu fiz?”

21Três coisas existem, e mesmo quatro,

capazes de transtornar toda a Terra e que se tornam insuportáveis:

22Um miserável que se torna governante,

um insensato que tem comida de sobra,

23uma mulher desprezada, quando casa,

uma escrava que toma o lugar da sua senhora.

24Há quatro pequenas coisas,

mas que possuem um entendimento maravilhoso:

25As formigas, que são uns animaizinhos indefesos,

mas que sabem guardar no verão a comida para o inverno;

26Os damões-do-cabo, animais também não muito fortes,

mas que têm inteligência para construir as suas habitações nas rochas;

27Os gafanhotos que, apesar de não terem um chefe,

sabem voar organizados em enxames;

28Os gecos que se podem apanhar com as mãos,

mas que conseguem entrar nos palácios dos grandes senhores.

29Existem três, ou mesmo quatro criaturas,

que têm um porte e uma conduta admiráveis:

30O leão, o rei dos animais, que ninguém faz recuar;

31O pavão, exibindo a sua beleza,

o bode

e o chefe duma nação a quem ninguém deve resistir.

32Se caíste na loucura de te elevares a ti próprio,

ou se começaste a tramar o mal,

é melhor calares-te.

33Como o bater as natas produz manteiga

e o esmurrar do nariz provoca sangue,

assim também a explosão da cólera gera disputas.