Mmebusɛm 14 – AKCB & HOF

Akuapem Twi Contemporary Bible

Mmebusɛm 14:1-35

1Ɔbea nyansafo si ne dan,

nanso ɔbea kwasea de nʼankasa ne nsa dwiriw ne de gu fam.

2Nea ne nantew teɛ no suro Awurade,

na nea nʼakwan kyea no bu no animtiaa.

3Ɔkwasea kasa ma wɔbɔ nʼakyi abaa,

nanso anyansafo ano bɔ wɔn ho ban.

4Faako a anantwi nni no, adididaka no mu da mpan,

na nantwi ahoɔden mu na nnɔbae pii fi ba.

5Ɔdanseni nokwafo rennaadaa,

ɔdansekurumni hwie atoro gu hɔ.

6Ɔfɛwdifo hwehwɛ nyansa nanso onya,

nanso wɔn a wɔwɔ nhumu nya nimdeɛ ntɛm.

7Twe wo ho fi ɔkwasea ho,

efisɛ, worennya nimdeɛ mfi nʼano.

8Anitewfo nyansa ne sɛ wɔbɛdwene wɔn akwan ho,

na nkwaseafo agyimisɛm yɛ nnaadaa.

9Nkwaseafo de bɔne ho adwensakra di fɛw,

na wɔn a wɔteɛ mu na anisɔ wɔ.

10Koma biara nim ɔyaw wɔ ne mu,

na obi foforo rentumi ne no nkyɛ nʼanigye.

11Wɔbɛsɛe amumɔyɛfo fi,

nanso teefo ntamadan bɛyɛ frɔmfrɔm.

12Ɔkwan bi wɔ hɔ a ɛteɛ wɔ onipa ani so,

nanso awiei no, ɛkɔ owu mu.

13Ɔserew mu mpo, koma tumi di yaw,

na anigye tumi wie awerɛhow.

14Akyirisanfo benya akatua sɛnea wɔn akwan te,

na onipa pa nso benya ne de.

15Atetekwaa gye biribiara di,

nanso onitefo dwene nʼanammɔntu ho.

16Onyansafo suro Awurade na oguan bɔne,

nanso ɔkwasea yɛ asowui ne basabasa.

17Onipa a ne bo nkyɛ fuw no yɛ nkwaseade,

na wɔtɔn nea ɔpam apam bɔne no.

18Ntetekwaafo agyapade ne gyimi,

na wɔde nimdeɛ bɔ anitewfo abotiri.

19Nnipa bɔnefo bɛkotow nnipa pa anim,

na amumɔyɛfo akotow atreneefo apon ano.

20Ahiafo de, wɔn yɔnkonom mpo mpɛ wɔn anim ahwɛ,

nanso adefo wɔ nnamfonom bebree.

21Nea obu ne yɔnko animtiaa yɛ bɔne,

na nhyira nka nea ne yam ye ma ohiani.

22So wɔn a wɔbɔ pɔw bɔne nyera kwan ana?

Nanso wɔn a wɔhyehyɛ nea eye no nya adɔe ne nokware.

23Adwumadenyɛ nyinaa de mfaso ba,

na kasahunu de, ɛkɔ ohia mu.

24Anyansafo ahonya ne wɔn abotiri,

na nkwaseafo agyimisɛm sow gyimi aba.

25Ɔdanseni nokwafo gye nkwa,

nanso ɔdansekurumni yɛ ɔdaadaafo.

26Nea osuro Awurade no wɔ bammɔ a mu yɛ den,

na ɛbɛyɛ guankɔbea ama ne mma.

27Awurade suro yɛ nkwa asuti,

eyi onipa fi owu afiri mu.

28Ɔman mu nnipa dodow yɛ ɔhene anuonyam,

nanso sɛ asomfo nni hɔ a mmapɔmma no sɛe.

29Onipa a ɔwɔ abodwokyɛre wɔ ntease a mu dɔ,

na nea ne bo fu ntɛm no da agyimisɛm adi.

30Koma mu asomdwoe ma nipadua nkwa,

na anibere ma nnompe porɔw.

31Nea ɔhyɛ ahiafo so no bu wɔn Yɛfo animtiaa,

nanso nea ohu ohiani mmɔbɔ no hyɛ Onyankopɔn anuonyam.

32Sɛ amanehunu ba a amumɔyɛfo hwe ase,

nanso owu mu mpo atreneefo wɔ guankɔbea.

33Nyansa te ntease koma mu,

na nkwaseafo mu mpo, oyi ne ho adi.

34Trenee pagyaw ɔman,

na bɔne yɛ animguase ma nnipa nyinaa.

35Ɔhene ani sɔ ɔsomfo nyansani,

na ɔsomfo nimguasefo hyɛ no abufuw.

Hoffnung für Alle

Sprüche 14:1-35

Der Kluge überlegt, bevor er handelt

1Eine weise Frau sorgt für Haus und Familie, eine leichtfertige aber zerstört alles.

2Wer aufrichtig lebt, nimmt den Herrn ernst; wer krumme Wege geht, missachtet ihn.

3Ein Narr schadet sich selbst mit seiner Besserwisserei, ein verständiger Mensch weiß sich mit seinen Worten zu schützen.

4Ein leerer Stall bleibt zwar sauber – aber ohne Rinder gibt es keinen Ertrag!

5Ein ehrlicher Zeuge sagt immer die Wahrheit aus, ein falscher Zeuge verbreitet Lügen.

6Wer für alles nur Spott übrig hat, wird die Weisheit vergeblich suchen; wer aber vernünftig ist, dem fällt es leicht, sie zu finden.

7Gib dich nicht mit Dummköpfen ab – von ihnen hörst du nichts Vernünftiges!

8Der Kluge weiß, was er tut, und findet den richtigen Weg. Ein Dummkopf läuft mit seinem Betrug in die Irre.

9Leichtfertige Menschen nehmen ihre Sünde nicht ernst; wer dagegen aufrichtig ist, findet Gefallen bei Gott.

10Deine innersten Gefühle kannst du mit niemandem teilen – im tiefsten Leid und in der höchsten Freude ist jeder Mensch ganz allein!

11Das Haus des Gottlosen wird abgerissen, aber die Familie des Aufrichtigen blüht auf.

12Manch einer wähnt sich auf dem richtigen Weg – und läuft geradewegs in den Tod.

13Auch hinter Lachen kann sich Kummer verbergen. Wenn die Freude verrauscht ist, bleibt die Trauer zurück.

14Wer krumme Wege geht, bekommt, was er verdient; und auch der Gute wird für seine Taten belohnt.

15Nur ein gedankenloser Mensch glaubt jedes Wort! Der Vernünftige prüft alles, bevor er handelt.

16Der Kluge ist vorsichtig, um Unrecht zu vermeiden; ein Dummkopf braust schnell auf und fühlt sich auch noch im Recht.

17Wer jähzornig ist, richtet viel Schaden an. Wer hinterlistige Pläne schmiedet, macht sich verhasst.

18Ein unverständiger Mensch kann nur Unwissenheit vorweisen, ein Kluger gewinnt Ansehen durch sein Wissen.

19Der Böse wird sich vor dem Guten beugen, und der Gottlose muss sich erniedrigen vor dem, der Gott gehorcht.

20Mit einem Armen will noch nicht einmal sein Nachbar etwas zu tun haben; der Reiche aber hat viele Freunde.

21Wer seinen Mitmenschen verachtet, der sündigt. Doch glücklich ist, wer den Hilflosen beisteht!

22Wer Böses plant, gerät auf Abwege; wer Gutes im Sinn hat, wird Liebe und Treue erfahren.

23Wer hart arbeitet, bekommt seinen Lohn – wer nur dasteht und redet, wird arm!

24Verständige Menschen werden mit Reichtum belohnt; doch wer keinen Verstand annehmen will, dem bleibt bloß seine Dummheit.

25Ein ehrlicher Zeuge kann Leben retten, aber ein falscher Zeuge ist ein gefährlicher Betrüger.

26Wer den Herrn ehrt, lebt sicher und geborgen; auch seine Kinder finden Zuflucht bei ihm.

27Die Ehrfurcht vor dem Herrn ist eine Quelle des Lebens; sie bewahrt vor tödlichen Fallen.

28Stark und mächtig ist der König, der ein großes Volk regiert, aber wie kläglich steht ein Herrscher ohne Untertanen da!

29Wer seine Gefühle beherrscht, hat Verstand. Der Jähzornige stellt nur seine Unvernunft zur Schau.

30Wer gelassen und ausgeglichen ist, lebt gesund. Doch der Eifersüchtige wird von seinen Gefühlen zerfressen.

31Wer den Armen unterdrückt, verhöhnt dessen Schöpfer. Wer dem Hilflosen beisteht, der ehrt Gott.

32Wer sich von Gott lossagt, kommt durch seine eigene Bosheit um. Wer Gott vertraut, ist selbst im Tod noch geborgen.

33Ein vernünftiger Mensch ist tief in der Weisheit verwurzelt, sogar die Unvernünftigen können das erkennen.

34Gerechtigkeit macht ein Volk groß, doch Sünde ist für jedes Volk eine Schande.

35Ein kluger Diener erntet den Dank des Königs; aber für wen er sich schämen muss, den trifft sein Zorn.