Sofar Mmuae A Edi Kan
1Na Naamani Sofar buae se,
2“Ɛnsɛ sɛ woyi saa nsɛm yi ano ana?
Ɛsɛ sɛ wobu saa ɔkasafo yi bem ana?
3Wo nsɛm hunu no bɛma nnipa ayɛ komm ana?
Sɛ wudi fɛw a obiara nka wʼanim ana?
4Woka kyerɛ Onyankopɔn se, ‘Me gyidi ho nni asɛm
na meyɛ pɛ wɔ wʼani so.’
5Ao, anka mepɛ sɛ Onyankopɔn kasa,
anka ɔnkasa ntia wo
6na ommue nyansa mu ahintasɛm so nkyerɛ wo,
efisɛ nyansa turodoo yɛ afanu.
Hu sɛ Onyankopɔn werɛ afi wo bɔne no bi mpo.
7“Wubetumi ate Onyankopɔn anwonwade ase ana?
Wubetumi abɔre ahu nea Otumfo no tumi kɔpem ana?
8Ɛkorɔn sen ɔsoro, dɛn na wubetumi ayɛ?
Emu dɔ sen ɔda ase tɔnn, dɛn na wubetumi ahu?
9Ne nsusuwii mu ware sen asase
na ɛtrɛw sen po.
10“Sɛ ɔba de wo bɛto afiase
ansa na osi nkongua a, hena na obetumi asiw no kwan?
11Ampa ara ohu nnipa nnaadaafo;
na sɛ ohu bɔne a, ɔnhyɛ ne nsow ana?
12Nanso ogyimifo rentumi nyɛ onyansafo da
na wɔawo afurum ba sɛ onipa.
13“Na sɛ wode wo koma ma no
na wopagyaw wo nsa kyerɛ no,
14sɛ wugyaa bɔne a wukura no mu
na woamma amumɔyɛ antena wo ntamadan mu a
15ɛno de, bɔne nni wo ho, wobɛma wo ti so;
wubegyina pintinn a worensuro.
16Wo werɛ befi wʼahokyere,
na wɔbɛkae no sɛ nsu a asen kɔ.
17Abrabɔ bɛhyerɛn asen owigyinae,
na sum bɛyɛ sɛ adekyee hann.
18Wubenya bammɔ, efisɛ anidaso wɔ hɔ;
wobɛhwɛ wo ho ahyia, na wahome asomdwoe mu.
19Wobɛda ahome, na obi renhunahuna wo,
na bebree bɛhwehwɛ mmoa afi wo nkyɛn.
20Amumɔyɛfo ani befura,
wɔrentumi nguan;
na wɔn anidaso bɛdan owu ahomegu.”
โศฟาร์
1โศฟาร์ชาวนาอามาห์จึงตอบว่า
2“จะปล่อยให้พูดไปอย่างนี้โดยไม่มีคำตอบหรือ?
คนที่พูดแบบนี้จะให้ถือว่าเป็นฝ่ายถูกหรือ?
3คำพูดเรื่อยเปื่อยของท่านจะทำให้คนนิ่งอยู่ได้หรือ?
คำเสียดสีของท่านจะไม่ให้ใครปรามหรือ?
4ท่านทูลพระเจ้าว่า ‘ความเชื่อของข้าพระองค์ไร้ที่ติ
และข้าพระองค์บริสุทธิ์ในสายพระเนตรของพระองค์’
5ข้าปรารถนาให้พระเจ้าตรัสยิ่งนัก
ให้พระองค์เอื้อนโอษฐ์โต้ตอบท่าน
6และทรงสำแดงความลี้ลับแห่งสติปัญญาแก่ท่าน
เพราะสติปัญญาแท้นั้นมีสองด้าน
พึงรู้เถิดว่าพระเจ้าทรงลืมบาปบางอย่างของท่านเสียด้วยซ้ำ
7“ท่านหยั่งความล้ำลึกของพระเจ้าได้หรือ?
ท่านสามารถคะเนขอบเขตขององค์ทรงฤทธิ์ได้หรือ?
8สิ่งเหล่านี้สูงกว่าฟ้าสวรรค์ ท่านจะทำอะไรได้?
และลึกล้ำกว่าแดนมรณา ท่านจะรู้อะไรได้?
9หากจะวัดก็ยาวกว่าแผ่นดิน
และกว้างกว่าท้องทะเล
10“หากพระองค์เสด็จมาจับท่านขังคุก
และเข้ามาพิพากษา ใครเล่าจะยับยั้งพระองค์ได้?
11พระองค์ย่อมทราบว่าใครโกหกหลอกลวง
เมื่อทรงเห็นความชั่วร้ายจะไม่ทรงพิจารณาหรือ?
12ลาป่าไม่สามารถออกลูกเป็นคนได้ฉันใด11:12 หรือลาป่าเกิดมาเชื่องได้ฉันใด
คนไม่รู้จักคิดก็ไม่อาจฉลาดได้ฉันนั้น
13“ถึงกระนั้นหากท่านมอบใจแด่พระเจ้า
และชูมือขึ้นอธิษฐานต่อพระองค์
14หากท่านยอมทิ้งบาปที่อยู่ในมือของท่าน
และไม่ยอมให้ความชั่วเข้ามาในที่พำนักของท่าน
15เมื่อนั้นท่านก็จะเงยหน้าขึ้นได้โดยไม่ต้องอับอาย
จะยืนหยัดมั่นคงได้โดยไม่ต้องกลัว
16ท่านย่อมจะลืมความทุกข์ลำบากได้แน่นอน
แม้นึกได้ก็ดุจสายน้ำที่ไหลผ่านพ้นไป
17แล้วชีวิตท่านจะเจิดจ้ายิ่งกว่ายามเที่ยงวัน
ความมืดจะกลับเป็นเหมือนยามเช้า
18ท่านจะมั่นคงเพราะมีความหวัง
จะมองดูรอบๆ แล้วพักผ่อนโดยปลอดภัย
19ท่านจะเอนกายลงโดยไม่กลัว
และคนเป็นอันมากจะมาขอพึ่งท่าน
20แต่คนชั่วร้ายจะมืดแปดด้าน
และหมดทางหนี
ความหวังเพียงประการเดียวของเขาคือความตาย”
