1Nea Awurade se ni:
“Moab ayɛ bɔne bebree ama no atra so,
ɛno nti, merennan mʼabufuw.
Ɔhyew Edomhene nnompe,
maa ɛdan nsõ.
2Mede ogya bɛto Moab mu,
na ahyew Keriot aban.
Moab bɛhwe ase wɔ huuyɛ,
ɔko nteɛteɛmu ne torobɛnto nnyigyei mu.
3Mɛsɛe ne hene
na makunkum ne mmapɔmma aka ne ho,”
sɛnea Awurade se ni.
4Nea Awurade se ni:
“Yuda ayɛ bɔne bebree ama no atra so,
ɛno nti, merennan mʼabufuw.
Wɔapo Awurade mmara no
na wɔanni nʼahyɛde so
efisɛ atoro anyame no
ama wɔafom ɔkwan no,
anyame a wɔn nenanom dii akyi no.
5Mede ogya bɛto Yuda mu
na ahyew Yerusalem aban.”
Israel Atemmu
6Nea Awurade se ni:
“Israel ayɛ bɔne bebree ama no atra so,
ɛno nti, merennan mʼabufuw.
Wɔtɔn atreneefo de gye dwetɛ,
ne ahiafo de gye mpaboa.
7Wotiatia ahiafo so
te sɛnea wɔyɛ fam mfutuma
na wɔma atɛntrenee bɔ mmɔborɔfo.
Agya ne ne ba ne ɔbea baako da
de gu me din kronkron no ho fi.
8Wɔdeda afɔremuka biara ho
wɔ wɔn awowa ntama so.
Wɔn anyame fi mu no,
wɔnom nsa a wɔagye sɛ mmaratode.
9“Mesɛee Amorifo no wɔ wɔn anim,
ɛwɔ mu sɛ wɔwoware te sɛ sida.
Wɔn ho nso yɛ den sɛ odum.
Nanso mesɛee nʼaba wɔ ne soro,
ne ne ntin wɔ nʼase.
10Miyii mo fii Misraim,
na midii mo anim mfirihyia aduanan wɔ sare so
sɛnea mede Amorifo asase bɛma mo.
11Miyiyii mo mmabarima no bi yɛɛ wɔn adiyifo,
ne mo mmerante ebinom sɛ Naserefo.
Na ɛnte saa ana, Israelfo?”
Nea Awurade bisa ni.
12“Nanso momaa Naserefo no nom nsa
na mohyɛɛ adiyifo no sɛ wɔnnhyɛ nkɔm.
13“Na afei, mɛdwerɛw mo
sɛnea teaseɛnam a aduan ayɛ no ma mia asase no.
14Ahoɔharefo rentumi nguan.
Ahoɔdenfo rennya ahoɔden,
na ɔkofo rennya ne ti nnidi mu.
15Agyantowfo rentumi nnyina nea ogyina.
Asraafo ahoɔharefo rentumi nguan,
na ɔpɔnkɔsotefo rentumi mpere ne nkwa.
16Mpo akofo akokodurufo
de adagyaw beguan wɔ saa da no,”
sɛnea Awurade se ni.
1Así dice el Señor:
«Los delitos de Moab han llegado a su colmo;
por tanto, no revocaré su castigo:
Porque quemaron los huesos del rey de Edom
hasta reducirlos a ceniza,
2yo enviaré fuego sobre Moab,
que consumirá las fortalezas de Queriot,
y morirá Moab en medio del estrépito
de gritos de guerra y toques de trompeta.
3Destruiré al gobernante en medio de su pueblo,
y junto con él mataré a todos sus oficiales»,
dice el Señor.
4Así dice el Señor:
«Los delitos de Judá han llegado a su colmo;
por tanto, no revocaré su castigo:
Porque, dejándose descarriar por sus mentiras,
tras las cuales anduvieron sus antepasados,
rechazaron la ley del Señor
y no obedecieron sus preceptos.
5Por eso yo enviaré fuego contra Judá,
que consumirá las fortalezas de Jerusalén».
Juicio contra Israel
6Así dice el Señor:
«Los delitos de Israel han llegado a su colmo;
por tanto, no revocaré su castigo:
Venden al justo por monedas,
y al necesitado, por un par de sandalias.
7Pisotean la cabeza de los desvalidos
como si fuera el polvo de la tierra,
y pervierten el camino de los pobres.
Padre e hijo se acuestan con la misma mujer,
profanando así mi santo nombre.
8Junto a cualquier altar
se acuestan sobre ropa que tomaron en prenda,
y el vino que han cobrado como multa
lo beben en la casa de su Dios.2:8 su Dios. Alt. sus dioses.
9»Todo esto, a pesar de que por ellos
yo destruí a los amorreos;
destruí su fruto arriba
y sus raíces abajo,
aunque eran altos como el cedro
y fuertes como la encina.
10»Yo mismo os hice subir desde Egipto,
y os conduje cuarenta años por el desierto,
a fin de conquistar para vosotros
la tierra de los amorreos.
11También levanté profetas de entre vuestros hijos
y nazareos de entre vuestros jóvenes.
¿Acaso no fue así, israelitas?
—afirma el Señor—.
12Pero vosotros les hicisteis beber vino a los nazareos
y les ordenasteis a los profetas que no profetizaran.
13»Pues bien, voy a aplastaros
como aplasta una carreta cargada de trigo.
14Entonces no habrá escapatoria para el ágil,
ni el fuerte podrá valerse de su fuerza,
ni el valiente librará su vida.
15El arquero no resistirá,
ni escapará con vida el ágil de piernas,
ni se salvará el que monta a caballo.
16En aquel día huirá desnudo
aun el más valiente de los guerreros»,
afirma el Señor.