Isaiah 5 – YCB & TNCV

Bíbélì Mímọ́ Yorùbá Òde Òn

Isaiah 5:1-30

Orin ọgbà àjàrà náà

15.1-7: Mt 21.33-46; Mk 12.1-12; Lk 20.9-19.Èmi yóò kọrin fún ẹni tí mo fẹ́ràn

orin kan nípa ọgbà àjàrà rẹ̀;

Olùfẹ́ mi ní ọgbà àjàrà kan

ní ẹ̀gbẹ́ òkè ẹlẹ́tù lójú.

2Ó tu ilẹ̀ rẹ̀, ó ṣa òkúta ibẹ̀ kúrò

ó sì gbin àyànfẹ́ àjàrà sí i.

Ó kọ́ ilé ìṣọ́ sí inú rẹ̀

ó sì ṣe ìfúntí kan síbẹ̀ pẹ̀lú.

Lẹ́yìn náà, ó ń retí èso àjàrà dáradára,

ṣùgbọ́n èso búburú ni ó ti ibẹ̀ wá.

3“Ní ìsinsin yìí ẹ̀yin olùgbé Jerusalẹmu

àti ẹ̀yin ènìyàn Juda

ẹ ṣe ìdájọ́ láàrín èmi àti

ọgbà àjàrà mi.

4Kín ni ó kù tí n ò bá túnṣe sí ọgbà àjàrà mi.

Ju èyí tí mo ti ṣe lọ?

Nígbà tí mo ń wá èso dáradára,

èéṣe tí ó fi so kíkan?

5Ní ìsinsin yìí, èmi yóò wí fún ọ

ohun tí n ó ṣe sí ọgbà àjàrà mi:

Èmi yóò gé igi inú rẹ̀ kúrò,

a ó sì pa á run,

Èmi yóò wó ògiri rẹ̀ lulẹ̀

yóò sì di ìtẹ̀mọ́lẹ̀.

6Èmi yóò sì sọ ọ́ di ahoro

láì kọ ọ́ láì ro ó,

ẹ̀wọ̀n àti ẹ̀gún ni yóò hù níbẹ̀.

Èmi yóò sì pàṣẹ fún kurukuru

láti má ṣe rọ̀jò sórí i rẹ̀.”

7Ọgbà àjàrà Olúwa àwọn ọmọ-ogun

ni ilé Israẹli

àwọn ọkùnrin Juda

sì ni àyànfẹ́ ọgbà rẹ̀.

Ó retí ìdájọ́ ẹ̀tọ́ ṣùgbọ́n, ìtàjẹ̀ sílẹ̀ ni ó rí,

Òun ń retí òdodo ṣùgbọ́n ó gbọ́ ẹkún ìpayínkeke.

Ègún àti ìdájọ́

8Ègbé ni fún àwọn tí ń kọ́lé mọ́lé

tí ó sì ń ra ilẹ̀ mọ́lẹ̀

tó bẹ́ẹ̀ tí ààyè kò ṣẹ́kù

tí ó sì nìkan gbé lórí ilẹ̀.

9Olúwa àwọn ọmọ-ogun ti sọ ọ́ sí mi létí:

“Ó dájú pé àwọn ilé ńláńlá

yóò di ahoro, àwọn ilé dáradára yóò wà láìní olùgbé.

10Ọgbà àjàrà sáré oko mẹ́wàá yóò mú

ìkòkò wáìnì kan wá,

nígbà tí òṣùwọ̀n homeri kan yóò mú

agbọ̀n irúgbìn kan wá.”

11Ègbé ni fún àwọn tí wọ́n dìde

ní kùtùkùtù òwúrọ̀

láti lépa ọtí líle,

tí wọ́n sì mu ún títí alẹ́ fi lẹ́

títí wọ́n fi gbinájẹ pẹ̀lú wáìnì.

12Wọ́n ní dùùrù àti ohun èlò orin olókùn níbi àsè wọn,

ṣaworo òun fèrè àti wáìnì,

ṣùgbọ́n wọn kò ka iṣẹ́ Olúwa sí,

wọn kò sí bọ̀wọ̀ fún iṣẹ́ ọwọ́ rẹ̀.

13Nítorí náà àwọn ènìyàn mi yóò

lọ sí ìgbèkùn

nítorí òye kò sí fún wọn,

ebi ni yóò pa àwọn ọlọ́lá wọn kú;

ẹgbàágbèje wọn ni òǹgbẹ

yóò sì gbẹ.

14Nítorí náà isà òkú ti ń dátọ́mì gidigidi,

ó sì ti ya ẹnu rẹ̀ sílẹ̀ gbagada,

nínú rẹ̀ ni àwọn gbajúmọ̀ àti mẹ̀kúnnù yóò sọ̀kalẹ̀ sí

pẹ̀lú ọlá àti ògo wọn.

15Báyìí, ènìyàn yóò di ìrẹ̀sílẹ̀

àti ọmọ ènìyàn ni a sọ di onírẹ̀lẹ̀

ojú agbéraga ni a sì rẹ̀ sílẹ̀.

16Ṣùgbọ́n Olúwa àwọn ọmọ-ogun ni a ó gbéga nípa ẹ̀tọ́ rẹ̀,

Ọlọ́run ẹni mímọ́ yóò sì fi ara rẹ̀ hàn ní mímọ́ nípa òdodo rẹ̀.

17Nígbà náà ni àwọn àgùntàn yóò máa jẹ́ ko ní ibùgbé e wọn,

àwọn ọ̀dọ́-àgùntàn yóò máa jẹ nínú ahoro àwọn ọlọ́rọ̀.

18Ègbé ni fún àwọn tí ń fi ohun asán fa ẹ̀ṣẹ̀,

àti àwọn tí o dàbí ẹni pé wọ́n ń fi okùn kẹ̀kẹ́ ẹ̀sìn fa ẹsẹ̀,

19sí àwọn tí ó sọ pé, “Jẹ́ kí Ọlọ́run ṣe kíákíá,

jẹ́ kí ó yára ṣiṣẹ́ rẹ̀ kí a lè rí i,

jẹ́ kí ó súnmọ́ bí

jẹ́ kí ètò ẹni mímọ́ Israẹli kí ó dé,

kí àwa kí ó le mọ̀ ọ́n.”

20Ègbé ni fún àwọn tí ń pe ibi ní rere, àti rere ní ibi,

tí ń fi òkùnkùn ṣe ìmọ́lẹ̀ àti ìmọ́lẹ̀ ṣe òkùnkùn,

tí ń fi ìkorò ṣe adùn àti adùn ṣe ìkorò.

21Ègbé ni fún àwọn tí ó gbọ́n lójú ara wọn

tí wọ́n jáfáfá lójú ara wọn.

22Ègbé ni fún àwọn akọni nínú wáìnì mímu

àti àwọn akíkanjú nínú àdàlú ọtí,

23tí wọ́n dá ẹlẹ́bi sílẹ̀ nítorí àbẹ̀tẹ́lẹ̀,

tí wọn sì du aláre ní ẹ̀tọ́.

24Nítorí náà, gẹ́gẹ́ bí ahọ́n iná ṣe ń jó àgékù koríko run

àti bí koríko ṣe rẹlẹ̀ wẹ̀sì nínú iná,

bẹ́ẹ̀ ni egbò wọn yóò jẹrà

tí òdodo wọn yóò sì fẹ́ lọ bí eruku:

nítorí pé wọ́n ti kọ òfin Olúwa àwọn ọmọ-ogun sílẹ̀

wọ́n sì gan ọ̀rọ̀ Ẹni mímọ́ Israẹli.

25Nítorí náà, ìbínú Olúwa gbóná si àwọn ènìyàn rẹ̀,

ó ti gbé ọwọ́ rẹ̀ sókè, ó sì lù wọ́n bolẹ̀.

Àwọn òkè sì wárìrì,

òkú wọn sì dàbí ààtàn ní àárín ìgboro.

Pẹ̀lú gbogbo èyí, ìbínú rẹ̀ kò yí kúrò,

ṣùgbọ́n ọ̀wọ́ rẹ̀ sì ná jáde síbẹ̀.

26Yóò sì gbé ọ̀págun sókè sí àwọn orílẹ̀-èdè tí ó jìnnà,

yóò sì kọ sí wọn tí ó wà ní ìpẹ̀kun ilẹ̀.

Sì kíyèsi, wọ́n yóò yára wá kánkán.

27Kò sí ẹni tí yóò rẹ̀ nínú wọn, tàbí tí yóò kọsẹ̀,

kò sí ẹni tí yóò tòògbé tàbí tí yóò sùn;

bẹ́ẹ̀ ni àmùrè ẹ̀gbẹ́ wọn kì yóò tú,

bẹ́ẹ̀ ni okùn sálúbàtà wọn kì yóò ja.

28Àwọn ọfà wọn múná,

gbogbo ọrun wọn sì le;

pátákò àwọn ẹṣin wọn le bí òkúta akọ,

àwọn àgbá kẹ̀kẹ́ wọn sì dàbí ìjì líle.

29Bíbú wọn dàbí tí kìnnìún,

wọ́n bú bí ẹgbọrọ kìnnìún,

wọ́n ń kọ bí wọ́n ti di ẹran ọdẹ wọn mú

tí wọn sì gbé e lọ láìsí ẹni tí yóò gbà á là.

30Ní ọjọ́ náà, wọn yóò hó lé e lórí

gẹ́gẹ́ bí i rírú omi Òkun.

Bí ènìyàn bá sì wo ilẹ̀,

yóò rí òkùnkùn àti ìbànújẹ́;

pẹ̀lúpẹ̀lú ìmọ́lẹ̀ yóò di òkùnkùn pẹ̀lú kurukuru rẹ̀.

Thai New Contemporary Bible

อิสยาห์ 5:1-30

บทเพลงสวนองุ่น

1ข้าพเจ้าจะขับร้องบทเพลงแด่ผู้ที่เป็นที่รักของ

ข้าพเจ้า เกี่ยวกับสวนองุ่นของเขา

ที่รักของข้าพเจ้ามีสวนองุ่นแปลงหนึ่งบนไหล่

เขาอันอุดมสมบูรณ์

2เขาไถที่และกำจัดกรวดหิน

และปลูกองุ่นพันธุ์เยี่ยม

เขาสร้างหอยาม

และสกัดบ่อย่ำองุ่นไว้ด้วย

จากนั้นเขารอเก็บผลองุ่นชั้นดี

แต่กลับได้องุ่นเปรี้ยว

3“โอ ชาวเยรูซาเล็มและชาวยูดาห์

จงตัดสินความระหว่างเรากับสวนองุ่นของเรา

4เราจะทำอะไรได้อีก

เพื่อสวนองุ่นของเรา?

เราหวังผลองุ่นที่ดี

แต่ทำไมกลับได้แต่องุ่นเปรี้ยว?

5เราจะบอกให้ว่าเราจะทำอะไรกับสวนองุ่นนั้น

เราจะรื้อรั้วลงและปล่อยให้สวนนั้นถูกทำลาย

เราจะทลายกำแพงลง

และมันจะถูกเหยียบย่ำ

6เราจะทิ้งให้เริศร้าง

ไม่ลิดกิ่งหรือพรวนดินให้

ปล่อยให้หนามขึ้นรกไปหมด

เราจะสั่งเมฆไม่ให้ส่งฝน

มารดมันอีกต่อไป”

7สวนองุ่นของพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์คือวงศ์วานอิสราเอล

ชนยูดาห์คือสวนที่ทรงปีติยินดี

พระองค์ทรงหวังให้พวกเขาออกผลเป็นความยุติธรรม แต่กลับเห็นการนองเลือด

ทรงคาดหวังความชอบธรรม แต่กลับได้ยินเสียงโหยไห้ร้องทุกข์

วิบัติและโทษทัณฑ์

8วิบัติแก่เจ้าผู้ซื้อที่ดิน

จนผู้อื่นไม่มีที่อาศัย

บ้านของเจ้าสร้างบนที่ดินผืนใหญ่

จนเจ้าสามารถอยู่ตามลำพังในดินแดนนั้น

9ข้าพเจ้าได้ยินพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศว่า

“บ้านใหญ่ๆ จะเริศร้างอย่างแน่นอน

คฤหาสน์งดงามก็จะไร้ผู้อยู่อาศัย

10สวนองุ่นสิบๆ แอก5:10 คือ ที่ดินซึ่งวัวสิบคู่เทียมแอกไถได้ในหนึ่งวันจะผลิตเหล้าองุ่นได้เพียงบัทเดียว

เมล็ดพืชหนึ่งโฮเมอร์จะให้ผลเพียงเอฟาห์เดียว5:10 หนึ่งบัทเท่ากับ 22 ลิตร หนึ่งโฮเมอร์เท่ากับ 220 ลิตร หนึ่งเอฟาห์เท่ากับ 22 ลิตร

11วิบัติแก่บรรดาผู้ที่ลุกขึ้นแต่เช้าตรู่

เพื่อไปดื่มสุราเฉื่อยแฉะและเมาหยำเปจนดึกดื่น

12ในงานเลี้ยง เขาจัดให้มีพิณใหญ่และพิณเขาคู่

รำมะนา ขลุ่ย และเหล้าองุ่น

แต่ไม่ไยดีสิ่งที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกระทำ

ไม่เคารพนับถือพระราชกิจของพระองค์

13ฉะนั้นประชากรของเราจะตกเป็นเชลย

เพราะขาดความเข้าใจ

พวกเจ้าใหญ่นายโตจะตายเพราะความหิวโหย

ส่วนมวลชนก็แห้งระโหยเพราะความกระหาย

14หลุมฝังศพจึงเพิ่มความอยากของมัน

และอ้าปากกว้าง

กลืนกินทั้งผู้ใหญ่ผู้น้อย

พร้อมทั้งคนที่ทะเลาะวิวาทและที่สนุกสนานเฮฮา

15มนุษย์จึงถูกทำให้ตกต่ำลง

และมนุษยชาติถูกทำให้ต่ำต้อย

ผู้หยิ่งผยองถูกปราบให้ตกต่ำ

16แต่พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์จะเป็นที่ยกย่องเทิดทูนเนื่องด้วยความยุติธรรมของพระองค์

และพระเจ้าผู้บริสุทธิ์จะสำแดงพระองค์ว่าบริสุทธิ์โดยความชอบธรรมของพระองค์

17แล้วแกะจะกินหญ้าอยู่ในทุ่งหญ้าของมันเอง

ลูกแกะจะกิน5:17 ภาษาฮีบรูว่าคนแปลกหน้าจะกินอาหารท่ามกลางซากปรักหักพังของคนร่ำรวย

18วิบัติแก่ผู้ที่ใช้เล่ห์เหลี่ยมลากดึงบาปและความชั่วร้ายไป

เหมือนใช้เชือกลากดึงเกวียน

19วิบัติแก่ผู้ที่กล่าวว่า “พระเจ้า เร็วๆ หน่อย

รีบทำการไวๆ เราจะได้เห็น มาเร็วๆ เถิด

ขอให้แผนการขององค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอลมาถึง

เราจะได้รู้”

20วิบัติแก่ผู้ที่เรียกชั่วว่าดี

เรียกดีว่าชั่ว

เรียกมืดว่าสว่าง ที่สว่างกลับว่ามืด

เรียกขมว่าหวาน ที่หวานกลับว่าขม

21วิบัติแก่ผู้ที่ทึกทักว่าตนเองฉลาด

และหลักแหลมในสายตาของตนเอง

22วิบัติแก่ผู้ที่อวดเก่งในเรื่องดื่มสุรา

และเป็นผู้ชนะเลิศในการผสมเหล้า

23ผู้ปล่อยตัวคนทำผิดเพื่อสินบน

และไม่ยอมให้ความยุติธรรมแก่ผู้บริสุทธิ์

24ดังนั้นรากของพวกเขาจะเน่าเปื่อย

และดอกของเขาจะปลิวไปเหมือนธุลี

เหมือนเปลวไฟเผาฟาง

เหมือนหญ้าแห้งลุกมอดไปในไฟ

เพราะเขาละทิ้งบทบัญญัติของพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์

และลบหลู่พระวจนะขององค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล

25ฉะนั้นพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้าจึงเผาผลาญประชากรของพระองค์

พระหัตถ์ของพระองค์เงื้อขึ้นและฟาดพวกเขา

ภูเขาทั้งหลายสะเทือนสะท้าน

ซากศพเหมือนกองขยะกลางถนน

ถึงขนาดนี้แล้วพระพิโรธของพระเจ้าก็ยังไม่หันเห

พระองค์ยังคงเงื้อพระหัตถ์ค้างอยู่

26พระองค์ทรงชูธงให้สัญญาณแก่ประชาชาติไกลโพ้นทั้งหลาย

ทรงผิวพระโอษฐ์เรียกบรรดาผู้ที่อยู่สุดปลายแผ่นดินโลก

พวกเขาโลดแล่นมาอย่างรวดเร็ว!

27ไม่มีสักคนที่อ่อนล้าหรือสะดุดล้ม

ไม่มีที่ซึมเซาหรือหลับใหล

เขาคาดเข็มขัดทะมัดทะแมง

สายรัดรองเท้าไม่ขาดสักเส้นเดียว

28ลูกศรของเขาคมกริบ

คันธนูของเขาโก่งไว้

กีบม้าของเขาเหมือนหินเหล็กไฟ

ล้อรถรบของเขาเหมือนพายุหมุน

29เสียงคำรามของเขาเหมือนราชสีห์

พวกเขาคำรามเหมือนสิงห์หนุ่ม

เขาส่งเสียงร้องขณะตะครุบเหยื่อ

และลากทึ้งไปโดยไม่มีใครช่วย

30ในวันนั้นพวกเขาจะคำรามเข้าใส่เหยื่อ

เหมือนเสียงทะเลคำรน

และเมื่อใครมองดูดินแดนนั้น

จะเห็นความมืดและความทุกข์โศก

แม้แต่แสงสว่างก็ถูกเมฆบดบังจนมืดมิด