กรุงเยรูซาเล็มล่มสลาย
(2พศด.36:17-20; ยรม.39:1-10; 40:7-9; 41:1-3,16-18; 52:4-27)
ครั้งนั้นเศเดคียาห์ทรงกบฏต่อกษัตริย์บาบิโลน
1ฉะนั้นกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนทรงกรีธาทัพหลวงมารบกับกรุงเยรูซาเล็มในวันที่สิบเดือนที่สิบของปีที่เก้าแห่งรัชกาลกษัตริย์เศเดคียาห์ พระองค์ทรงตั้งค่ายอยู่นอกเมืองแล้วสร้างเชิงเทินล้อมเมืองไว้ 2กรุงเยรูซาเล็มถูกล้อมอยู่จนถึงปีที่สิบเอ็ดแห่งรัชกาลเศเดคียาห์ 3เมื่อถึงวันที่เก้าของเดือนที่สี่25:3 ยรม.52:6กรุงนี้ก็กันดารอาหารอย่างหนักจนไม่มีอาหารรับประทานเลย 4แล้วกำแพงเมืองก็ถูกพังลง ทั้งกองทัพก็หนีไปในเวลากลางคืน ผ่านประตูระหว่างกำแพงสองชั้นใกล้ราชอุทยาน แม้ว่าชาวบาบิโลนล้อมเมืองอยู่ พวกเขาหนีไปยังอาราบาห์25:4 หรือหุบเขาแห่งจอร์แดน 5แต่กองทัพบาบิโลน25:5 หรือเคลเดียเช่นเดียวกับข้อ 13,25 และ 26ไล่ล่ากษัตริย์ และมาทันพระองค์ในที่ราบเยรีโค ส่วนทหารทั้งปวงของเศเดคียาห์แตกหนีกันไปคนละทิศคนละทาง 6และพระองค์ทรงถูกจับกุม พระองค์ทรงถูกคุมตัวมาเข้าเฝ้ากษัตริย์บาบิโลนที่ริบลาห์และรับการตัดสินโทษ 7พวกเขาประหารบรรดาโอรสของเศเดคียาห์ต่อหน้าต่อตาพระองค์ แล้วควักพระเนตรของพระองค์ออกทั้งสองข้าง จองจำพระองค์ด้วยโซ่ตรวนทองสัมฤทธิ์ และคุมพระองค์ไปยังบาบิโลน
8ในวันที่เจ็ดเดือนที่ห้าของปีที่สิบเก้าแห่งรัชกาลกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลน เนบูซาระดานผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ ผู้เป็นข้าราชการของกษัตริย์บาบิโลนมายังกรุงเยรูซาเล็ม 9เขาจุดไฟเผาพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า พระราชวัง และบ้านเรือนทุกหลังในเยรูซาเล็ม รวมทั้งอาคารสำคัญทุกแห่ง 10ผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์สั่งการให้กองทัพบาบิโลนทั้งหมดทลายกำแพงรอบกรุงเยรูซาเล็ม 11เนบูซาระดานผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์กวาดต้อนผู้คนที่ยังอยู่ในกรุงนั้น ประชากรอื่นๆ ที่เหลือ และชาวยิวที่ยอมสวามิภักดิ์ต่อกษัตริย์บาบิโลนไปเป็นเชลย 12แต่ผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ได้ทิ้งประชากรที่ยากจนข้นแค้นที่สุดบางคนไว้ให้ทำสวนองุ่นและทำไร่ไถนา
13ชาวบาบิโลนทำลายเสาหานทองสัมฤทธิ์ทั้งสอง แท่นเคลื่อนที่ และขันสาครทองสัมฤทธิ์ที่พระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า และนำทองสัมฤทธิ์ทั้งหมดไปยังบาบิโลน 14พวกเขายังได้นำหม้อ ทัพพี กรรไกรตัดไส้ตะเกียง จานชาม และเครื่องใช้ทองสัมฤทธิ์ทั้งหมดที่ใช้ในพระวิหารไปด้วย 15ผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ยังได้ริบกระถางไฟเผาเครื่องหอมและอ่างประพรมทั้งหมดที่ทำด้วยทองคำบริสุทธิ์หรือเงินไปด้วย
16ทองสัมฤทธิ์ที่ได้จากเสาหานทั้งสองต้น ขันสาคร และแท่นเคลื่อนที่ซึ่งโซโลมอนทรงสร้างขึ้น เพื่อพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้านั้นมีปริมาณมากเกินกว่าที่จะชั่งน้ำหนักได้ 17เสาแต่ละต้นสูง 18 ศอก25:17 คือ ประมาณ 8.1 เมตร และมีข่ายทองสัมฤทธิ์สลับกับผลทับทิมทองสัมฤทธิ์ประดับรอบหัวเสายาว 3 ศอก25:17 คือ ประมาณ 1.3 เมตร
18ผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ได้จับตัวเสไรอาห์หัวหน้าปุโรหิต เศฟันยาห์รองหัวหน้าปุโรหิต และนายประตูสามคนไว้ 19เขาจับกุมผู้ที่ยังอยู่ในเมืองได้แก่ แม่ทัพ ราชมนตรีห้าคน ราชเลขาผู้เป็นหัวหน้ากองเกณฑ์พล และคนของเขาที่พบในเมืองอีกหกสิบคน 20ผู้บัญชาการเนบูซาระดานได้นำตัวคนทั้งหมดนี้ไปเข้าเฝ้ากษัตริย์บาบิโลนที่ริบลาห์ 21กษัตริย์ก็ให้ประหารคนเหล่านี้ที่ริบลาห์ในเขตฮามัท
ดังนั้นยูดาห์จึงตกเป็นเชลย ต้องถูกพรากจากดินแดนของตน
22กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนทรงแต่งตั้งเกดาลิยาห์บุตรอาหิคัมและเป็นหลานชาฟานให้ปกครองประชาชนที่เหลืออยู่ในยูดาห์ 23เมื่อบรรดาเจ้าหน้าที่ของกองทัพกับพวกได้ข่าวว่ากษัตริย์บาบิโลนทรงแต่งตั้งเกดาลิยาห์เป็นผู้ว่าการ ก็พากันมาพบเกดาลิยาห์ที่มิสปาห์ได้แก่ อิชมาเอลบุตรเนธานิยาห์ โยฮานันบุตรคาเรอาห์ เสไรอาห์บุตรทันหุเมทจากเนโทฟาห์และยาอาซันยาห์บุตรคนตระกูลมาอาคาห์กับคนของเขา 24เกดาลิยาห์ยืนยันกับพวกเขาว่า “อย่ากลัวเจ้าหน้าที่ของบาบิโลน จงตั้งรกรากในดินแดนและรับใช้กษัตริย์บาบิโลน แล้วทุกอย่างจะเป็นไปด้วยดี”
25แต่อิชมาเอลบุตรเนธานิยาห์และเป็นหลานเอลีชามาซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์คนหนึ่งไปยังมิสปาห์พร้อมคนอีกสิบคนในเดือนที่เจ็ด และได้สังหารเกดาลิยาห์กับชาวยูดาห์และชาวบาบิโลนที่อยู่ด้วย 26แล้วประชากรทั้งหมดตั้งแต่ผู้น้อยที่สุดจนถึงผู้ใหญ่ที่สุดพร้อมทั้งบรรดาเจ้าหน้าที่กองทัพ ก็หนีไปยังอียิปต์เพราะกลัวชาวบาบิโลน
เยโฮยาคีนได้รับการปลดปล่อย
(ยรม.52:31-34)
27ในปีที่สามสิบเจ็ดของการที่กษัตริย์เยโฮยาคีนแห่งยูดาห์ตกเป็นเชลย ซึ่งเป็นปีที่เอวิลเมโรดัก25:27 มีอีกชื่อหนึ่งว่าอาเมลมาร์ดุค ขึ้นเป็นกษัตริย์บาบิโลน พระองค์ทรงปล่อยเยโฮยาคีนออกจากคุกในวันที่ยี่สิบเจ็ดเดือนที่สิบสอง 28พระองค์ตรัสกับเยโฮยาคีนอย่างอ่อนโยน และให้ประทับนั่งในตำแหน่งที่มีเกียรติกว่ากษัตริย์อื่นๆ ที่ถูกจับมาเป็นเชลยในบาบิโลน 29ฉะนั้นเยโฮยาคีนจึงได้ทรงถอดชุดนักโทษออก และได้ทรงร่วมโต๊ะเสวยกับกษัตริย์เป็นประจำตลอดพระชนม์ชีพ 30กษัตริย์ยังได้ประทานเบี้ยเลี้ยงประจำวันแก่เยโฮยาคีนตลอดพระชนม์ชีพ
1И тогда на девятом году правления Цедекии, в десятый день десятого месяца (15 января 588 г. до н. э.), Навуходоносор, царь Вавилона, двинулся на Иерусалим со всем своим войском. Он расположился станом вокруг города и окружил его осадными сооружениями. 2Осада города продолжалась до одиннадцатого года правления царя Цедекии.
3К девятому дню четвёртого25:3 Букв.: «На девятый день месяца». Упоминание четвёртого месяца сделано на основании Иер. 52:6. месяца (18 июля 586 г. до н. э.) голод в городе усилился, и у народа не осталось пищи. 4Тогда в городской стене была пробита брешь, и ночью всё войско бежало через ворота между двумя стенами, что рядом с царским садом, хотя вавилоняне и окружали город. Они бежали к Иорданской долине, 5но вавилонское войско пустилось в погоню за царём и настигло его на равнинах у Иерихона. Всё его войско рассеялось, бросив его одного, 6и он был схвачен. Его привели к царю Вавилона в Ривлу, где ему вынесли приговор. 7Сыновей Цедекии закололи у него на глазах, а после выкололи ему глаза, заковали его в бронзовые кандалы и увели в Вавилон.
8В седьмой день пятого месяца, на девятнадцатом году правления Навуходоносора, царя Вавилона (14 августа), начальник царской охраны Невузарадан, слуга царя Вавилона, пришёл в Иерусалим. 9Он сжёг храм Вечного, царский дворец и все дома Иерусалима. Он сжёг все важные здания. 10А вавилонское войско под его командованием разрушило стены, окружавшие Иерусалим. 11Невузарадан, начальник царской охраны, увёл в плен тот народ, что оставался в городе, вместе с прочим населением и перебежчиками, которые переметнулись к царю Вавилона. 12Но некоторых из бедного люда страны начальник царской охраны оставил, чтобы они трудились на виноградниках и полях.
13Вавилоняне разрушили бронзовые колонны, передвижные подставки и бронзовое «море»25:13 См. сноску на 16:17., которые находились в храме Вечного, и унесли бронзу в Вавилон. 14Ещё они забрали горшки, лопатки, ножницы для фитилей, блюда и всю бронзовую утварь, которая использовалась во время храмового служения Вечному. 15Начальник царской охраны также забрал всё, сделанное из чистого золота и серебра: сосуды для возжигания благовоний и кропильные чаши. 16Бронзы от двух колонн, «моря» и передвижных подставок, сделанных Сулейманом для храма Вечного, оказалось больше, чем можно было взвесить. 17Каждая колонна была девять метров в высоту. Бронзовая капитель колонны имела полтора метра25:17 Букв.: «восемнадцать… три локтя». в высоту и была украшена по кругу бронзовой сеткой и плодами гранатового дерева из бронзы. Такой же была и другая колонна с сеткой.
18Начальник царской охраны взял в плен главного священнослужителя Сераю, второго после него священнослужителя Софонию и трёх привратников. 19Из тех, кто ещё оставался в городе, он взял одного сановника, который распоряжался воинами, и пятерых царских советников. Ещё он взял писаря, главного в войске, который записывал в войско народ страны, и шестьдесят человек из его людей, которых нашли в городе. 20Невузарадан, начальник царской охраны, взял их всех и отвёл к царю Вавилона в Ривлу. 21В Ривле, что в земле Хамата, царь Вавилона велел их казнить.
Так народ Иудеи был выселен из своей земли.
Убийство Гедалии
(Иер. 40:7-9; 41:1-3)
22Навуходоносор, царь Вавилона, назначил Гедалию, сына Ахикама, внука Шафана, начальником над народом, который он оставил в Иудее. 23Когда все военачальники и их люди услышали, что царь Вавилона назначил Гедалию наместником, они пришли к Гедалии в Мицпу. Это были Исмаил, сын Нетании, Иоханан, сын Кареаха, Серая, сын Танхумета из Нетофы, Иазания, сын маахитянина, и их люди. 24Гедалия поклялся им, чтобы успокоить их и их людей.
– Не бойтесь вавилонских вельмож, – сказал он. – Селитесь в стране, служите царю Вавилона, и вам будет хорошо.
25Но в седьмой месяц (в начале осени) Исмаил, сын Нетании, внук Элишамы, который был из царского рода, пришёл с десятью людьми и убил Гедалию и иудеев с вавилонянами, находившихся с ним в Мицпе. 26После этого весь народ, и низкого, и высокого звания, бежал вместе с военачальниками в Египет, боясь вавилонян.
Освобождение Иехонии
(Иер. 52:31-34)
27В тридцать седьмом году пленения Иехонии, царя Иудеи, в том году, когда Эвил-Меродах25:27 Эвил-Меродах, сын и наследник Навуходоносора II, правил с 561 по 560 гг. до н. э. и был свергнут своим зятем Нергал-Сарецером (см. Иер. 39:3, 13). стал царём Вавилона, он выпустил Иехонию, царя Иудеи, из темницы на двадцать седьмой день двенадцатого месяца (2 апреля 561 г. до н. э.). 28Он говорил с ним дружелюбно и превознёс его выше всех царей, бывших с ним в Вавилоне. 29Иехония сменил свои темничные одежды и остаток своих дней всегда ел за царским столом. 30Изо дня в день Иехония получал от царя постоянное содержание всю свою жизнь.
