โยสิยาห์ทรงรื้อฟื้นพันธสัญญา
(2พศด.34:3-7,29-33; 35:1,18—36:1)
1กษัตริย์โยสิยาห์จึงทรงเรียกผู้อาวุโสของยูดาห์และเยรูซาเล็มทุกคนมารวมกัน 2พระองค์เสด็จไปยังพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้าพร้อมชนยูดาห์ ชาวเยรูซาเล็ม ปุโรหิต ผู้เผยพระวจนะ คือประชากรทั้งปวงตั้งแต่ผู้น้อยที่สุดจนถึงผู้ใหญ่ที่สุด กษัตริย์ทรงอ่านทุกถ้อยคำในหนังสือพันธสัญญาซึ่งพบในพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้าต่อหน้าพวกเขา 3พระองค์ประทับยืนอยู่ข้างเสา ทรงรื้อฟื้นพันธสัญญาต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้า ถวายปฏิญาณที่จะติดตามองค์พระผู้เป็นเจ้า และปฏิบัติตามพระบัญชา กฎระเบียบ และกฎหมายของพระองค์ด้วยสุดจิตสุดใจ เป็นการยืนยันใจความของพันธสัญญาที่เขียนไว้ในหนังสือนี้ แล้วประชาชนทั้งหมดก็ปฏิญาณเข้าร่วมในพันธสัญญา
4กษัตริย์ทรงบัญชามหาปุโรหิตฮิลคียาห์ ปุโรหิตอื่นๆ ที่รองลงมาและนายประตูทั้งหลายให้กำจัดเครื่องใช้ทุกอย่างสำหรับพระบาอัล เจ้าแม่อาเชราห์ และดวงดาวทั้งปวงในฟากฟ้าออกไปจากพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า ทรงเผาของเหล่านั้นที่ลานหุบเขาขิดโรนนอกกรุงเยรูซาเล็มและนำเถ้าถ่านไปทิ้งที่เบธเอล 5โยสิยาห์ทรงปลดปุโรหิตของพระทั้งหลายซึ่งบรรดากษัตริย์ยูดาห์ได้แต่งตั้งพวกเขาให้เผาเครื่องหอมในสถานบูชาบนที่สูงทั้งหลายทั่วแดนยูดาห์และรอบๆ กรุงเยรูซาเล็มเพื่อบูชาพระบาอัล ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ ดาราจักรและดวงดาวทั้งปวงในฟากฟ้า 6กษัตริย์ทรงรื้อเสาเจ้าแม่อาเชราห์ออกจากพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า นำไปเผาที่หุบเขาขิดโรน นอกกรุงเยรูซาเล็ม แล้วบดเป็นผง โปรยบนหลุมฝังศพของสามัญชน 7ทั้งทรงรื้อสำนักบูชาต่างๆ ของโสเภณีชายในพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า และของบรรดาหญิงทอผ้าสำหรับเจ้าแม่อาเชราห์
8โยสิยาห์ทรงนำบรรดาปุโรหิตจากหัวเมืองต่างๆ ของยูดาห์มายังกรุงเยรูซาเล็ม และทรงรื้อสถานบูชาบนที่สูงทั้งหลายจากเกบาจดเบเออร์เชบา ที่ซึ่งปุโรหิตทั้งหลายได้เผาเครื่องหอม พระองค์ทรงทำลายสถานบูชา23:8 หรือสถานบูชาบนที่สูงตรงทางเข้าประตูที่โยชูวาผู้ว่าการเมืองของเยรูซาเล็มสร้างขึ้น ตั้งอยู่ทางซ้ายมือของประตูเมือง 9ถึงแม้ปุโรหิตของสถานบูชาบนที่สูงเหล่านี้ไม่ได้ทำหน้าที่ปรนนิบัติรับใช้ที่แท่นบูชาขององค์พระผู้เป็นเจ้าในกรุงเยรูซาเล็ม แต่ก็รับประทานขนมปังไม่ใส่เชื้อร่วมกับปุโรหิตอื่นๆ
10โยสิยาห์ทรงทำลายโทเฟทในหุบเขาเบนฮินโนม เพื่อจะไม่มีใครสามารถใช้ที่นั่นเผาบุตรชายบุตรสาวของตนเป็นเครื่องบูชายัญ23:10 หรือใช้ที่นั่นให้บุตรชายบุตรสาวลุยไฟแก่พระโมเลคได้อีก 11ทรงรื้อรูปปั้นม้าที่ตั้งอยู่ตรงทางเข้าพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า ถัดจากห้องของขุนนางนาธันเมเลค รูปปั้นเหล่านี้กษัตริย์องค์ก่อนๆ ของยูดาห์ได้สร้างถวายดวงอาทิตย์ จากนั้นโยสิยาห์ได้เผารถม้าศึกที่สร้างถวายดวงอาทิตย์ด้วย
12พระองค์ทรงรื้อแท่นบูชาต่างๆ ที่กษัตริย์ยูดาห์สร้างขึ้นบนดาดฟ้าพระราชวัง เหนือห้องประทับของอาหัส ส่วนแท่นบูชาซึ่งมนัสเสห์สร้างขึ้นในลานทั้งสองของพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้านั้น โยสิยาห์ทรงทุบเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยและโยนทิ้งในหุบเขาขิดโรน 13พระองค์ทรงทำลายสถานบูชาบนที่สูงทั้งหลายทางตะวันออกของเยรูซาเล็ม ทางใต้ของเนินเขาแห่งความเสื่อมทราม ซึ่งกษัตริย์โซโลมอนแห่งอิสราเอลสร้างขึ้นสำหรับเทวีอัชโทเรทอันชั่วช้าของชาวไซดอน สำหรับพระเคโมชอันเลวทรามของโมอับ และสำหรับพระโมเลค23:13 ภาษาฮีบรูว่ามิลโคมอันน่าชิงชังของชาวอัมโมน 14โยสิยาห์ทรงทุบหินศักดิ์สิทธิ์และโค่นเสาเจ้าแม่อาเชราห์ทิ้ง และถมที่เหล่านั้นด้วยกระดูกคนตาย
15พระองค์ยังทรงรื้อแท่นบูชาและสถานบูชาบนที่สูงในเบธเอลซึ่งเยโรโบอัมบุตรเนบัทผู้ชักนำอิสราเอลให้ทำบาปได้สร้างขึ้น โยสิยาห์ทรงทุบทิ้งให้แหลกเป็นธุลี และทรงเผาเสาเจ้าแม่อาเชราห์ด้วย 16ขณะที่โยสิยาห์ทอดพระเนตรไปรอบๆ พระองค์ทรงสังเกตเห็นสุสานต่างๆ ข้างภูเขา ก็ทรงบัญชาให้นำกระดูกในสุสานเหล่านั้นออกมาเผาบนแท่นบูชาแห่งเบธเอล เพื่อให้แท่นนั้นเสื่อมความศักดิ์สิทธิ์ ตามที่ผู้เผยพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศไว้แล้วว่าจะเกิดขึ้น
17โยสิยาห์ตรัสถามว่า “หินสุสานที่เห็นนั้นคืออะไร?”
ชาวเมืองกราบทูลว่า “เป็นหลุมฝังศพของคนของพระเจ้าจากยูดาห์ซึ่งประกาศว่าสิ่งที่ฝ่าพระบาทเพิ่งทำเสร็จลงไปจะเกิดขึ้นบนแท่นแห่งเบธเอลนี้”
18โยสิยาห์จึงตรัสว่า “ปล่อยสุสานนั้นไว้ อย่าให้ใครไปรบกวนกระดูกของเขาเลย” พวกเขาจึงไม่ได้เผากระดูกของผู้นั้นและกระดูกของผู้เผยพระวจนะจากสะมาเรีย
19เช่นเดียวกับที่เบธเอล โยสิยาห์ทรงทลายสถานบูชาบนที่สูงทั้งหลายทั่วสะมาเรียและทำให้เสื่อมความศักดิ์สิทธิ์ คือที่ซึ่งบรรดากษัตริย์อิสราเอลสร้างขึ้นยั่วยุพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้า 20โยสิยาห์ทรงประหารปุโรหิตทั้งปวงของสถานบูชาบนที่สูงบนแท่นบูชาเหล่านั้น และทรงเผากระดูกคนบนแท่นบูชานั้น ด้วยจากนั้นก็เสด็จกลับกรุงเยรูซาเล็ม
21โยสิยาห์ตรัสสั่งประชากรทั้งปวงว่า “จงฉลองปัสกาถวายแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านตามที่เขียนไว้ในหนังสือพันธสัญญานี้” 22ไม่เคยมีการฉลองปัสกาอย่างนั้นเลยนับตั้งแต่สมัยผู้วินิจฉัยของอิสราเอลและตลอดยุคของกษัตริย์อิสราเอลและยูดาห์ 23แต่พิธีปัสกานี้ฉลองแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าในกรุงเยรูซาเล็มในปีที่สิบแปดแห่งรัชกาลกษัตริย์โยสิยาห์
24ยิ่งกว่านั้นโยสิยาห์ยังได้ทรงกำจัดคนทรงหมอดู เทพเจ้าประจำเรือน รูปเคารพ และสิ่งที่น่าชิงชังทั้งปวงที่พบเห็นในยูดาห์และกรุงเยรูซาเล็ม เพื่อให้ครบถ้วนตามข้อกำหนดของบทบัญญัติซึ่งเขียนไว้ในหนังสือที่ปุโรหิตฮิลคียาห์พบในพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า 25ก่อนหน้าหรือหลังโยสิยาห์ ไม่มีกษัตริย์องค์ใดเสมอเหมือนพระองค์ ซึ่งหันกลับมาหาองค์พระผู้เป็นเจ้าอย่างสุดจิตสุดใจและสุดกำลังตามบทบัญญัติทั้งสิ้นของโมเสส
26แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้ทรงหันเหพระพิโรธอันใหญ่หลวงที่มีต่อยูดาห์อันเนื่องมาจากการกระทำทั้งสิ้นของมนัสเสห์ซึ่งยั่วยุพระพิโรธของพระองค์ 27ดังนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสไว้ว่า “เราจะขจัดยูดาห์ออกไปให้พ้นหน้าเรา เหมือนที่เราได้ขจัดอิสราเอล และเราจะทิ้งเยรูซาเล็มเมืองที่เราเลือกสรรไว้และทิ้งวิหารซึ่งเรากล่าวว่า ‘นามของเราจะอยู่ที่นั่น’23:27 1พกษ.8:29”
28เหตุการณ์อื่นๆ ในรัชกาลของโยสิยาห์และพระราชกิจทั้งปวงมีบันทึกอยู่ในจดหมายเหตุกษัตริย์แห่งยูดาห์ไม่ใช่หรือ?
29ในขณะที่โยสิยาห์ยังทรงครองราชย์อยู่ ฟาโรห์เนโคแห่งอียิปต์เสด็จมายังแม่น้ำยูเฟรติสเพื่อช่วยกษัตริย์อัสซีเรีย โยสิยาห์ยกทัพออกไปรบกับเนโค และถูกประหารที่เมกิดโด 30ทหารของโยสิยาห์จึงนำพระศพขึ้นรถม้าศึกจากเมกิดโดมายังกรุงเยรูซาเล็ม และฝังไว้ในสุสานของพระองค์เอง ประชาชนได้เลือกเยโฮอาหาสโอรสของโยสิยาห์และเจิมตั้งขึ้นเป็นกษัตริย์แทนราชบิดา
กษัตริย์เยโฮอาหาสแห่งยูดาห์
(2พศด.36:2-4)
31เมื่อเยโฮอาหาสขึ้นเป็นกษัตริย์ พระองค์ทรงมีพระชนมายุ 23 พรรษา ทรงครองราชย์อยู่ในกรุงเยรูซาเล็มสามเดือน ราชมารดาคือฮามุทาลธิดาของเยเรมีย์แห่งลิบนาห์ 32เยโฮอาหาสทรงทำสิ่งที่ชั่วในสายพระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้าเหมือนที่บรรพบุรุษของพระองค์ได้ทรงทำ 33ฟาโรห์เนโคจับพระองค์ล่ามโซ่ไว้ที่ริบลาห์ในฮามัท23:33 ฉบับ LXX. ว่าเนโคที่ริบลาห์ในฮามัทถอดถอนพระองค์ออก(ดู2พศด.36:3) เพื่อไม่ให้ทรงครองราชย์ที่กรุงเยรูซาเล็ม และบังคับยูดาห์ให้ส่งบรรณาการเป็นเงินหนักประมาณ 3.4 ตัน23:33 ภาษาฮีบรูว่า100 ตะลันต์ และทองหนักประมาณ 34 กิโลกรัม23:33 ภาษาฮีบรูว่า1 ตะลันต์ 34ฟาโรห์เนโคทรงเลือกเอลียาคิมโอรสของโยสิยาห์ให้ครองราชย์ในเยรูซาเล็ม แล้วเปลี่ยนพระนามเป็นเยโฮยาคิม ส่วนเยโฮอาหาสถูกนำตัวไปยังอียิปต์และสิ้นพระชนม์ที่นั่น 35เยโฮยาคิมทรงเก็บภาษีแผ่นดินจากประชากรเพื่อให้ได้เงินและทองเต็มจำนวนตามที่ฟาโรห์เนโคเรียกร้องมา
กษัตริย์เยโฮยาคิมแห่งยูดาห์
(2พศด.36:5-8)
36เมื่อเยโฮยาคิมขึ้นเป็นกษัตริย์ พระองค์ทรงมีพระชนมายุ 25 พรรษา และทรงครองราชย์อยู่ในกรุงเยรูซาเล็มสิบเอ็ดปี ราชมารดาคือเศบิดาห์ธิดาเปดายาห์จากรูมาห์ 37เยโฮยาคิมทรงทำสิ่งที่ชั่วในสายพระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้าเหมือนที่บรรพบุรุษของพระองค์ได้ทรงทำ
Josiah Promises Again to Obey the Covenant
1Then the king called together all the elders of Judah and Jerusalem. 2He went up to the Lord’s temple. The people of Judah and Jerusalem went with him. So did the priests and prophets. All of them went, from the least important of them to the most important. The king had all the words of the Book of the Covenant read to them. The book had been found in the Lord’s temple. 3The king stood next to his pillar. He agreed to the terms of the covenant in front of the Lord. The king promised to serve the Lord and obey his commands, directions and rules. He promised to obey them with all his heart and with all his soul. So he agreed to the terms of the covenant written down in that book. Then all the people committed themselves to the covenant as well.
4Certain things in the Lord’s temple had been made to honor other gods. They were the god named Baal, the female god named Asherah and all the stars in the sky. The king ordered Hilkiah the high priest to remove those things. The king ordered the priests who were next in rank and the men who guarded the doors to help Hilkiah. Josiah took those things that had been in the Lord’s temple and burned them outside Jerusalem. He burned them in the fields in the Kidron Valley. And he took the ashes to Bethel. 5Josiah got rid of the priests who served other gods. The kings of Judah had appointed those priests to burn incense. They burned the incense on the high places of the towns of Judah. And they burned it on the high places around Jerusalem. They burned incense to honor Baal and the sun and moon. They burned it to honor all the stars. 6Josiah removed the Asherah pole from the Lord’s temple. It had been used to worship the female god named Asherah. He took it to the Kidron Valley outside Jerusalem. There he burned it. He ground it into powder. And he scattered it over the graves of the ordinary people. 7He also tore down the rooms where the male temple prostitutes stayed. Those rooms were in the Lord’s temple. Women had made cloth for Asherah in them.
8Josiah brought all the priests from the towns of Judah and destroyed the high places. He destroyed them from Geba all the way to Beersheba. The priests had burned incense on them. Josiah broke down the gate at the entrance of the Gate of Joshua. It was on the left side of Jerusalem’s city gate. Joshua was the city governor. 9The priests of the high places didn’t serve at the Lord’s altar in Jerusalem. In spite of that, they ate with the other priests. All of them ate bread made without yeast.
10Josiah destroyed the high place at Topheth in the Valley of Ben Hinnom. He didn’t want anyone to use the high place to sacrifice his son or daughter in the fire to the god named Molek. 11Josiah removed the statues of horses from the entrance to the Lord’s temple. The kings of Judah had set them apart to honor the sun. The statues were in the courtyard. They were near the room of an official named Nathan-Melek. Josiah burned the chariots that had been set apart to honor the sun.
12He pulled down the altars the kings of Judah had set up. They had put them on the palace roof near the upstairs room of Ahaz. Josiah also pulled down the altars Manasseh had built. They were in the two courtyards of the Lord’s temple. Josiah removed the altars from there. He smashed them to pieces. Then he threw the broken pieces into the Kidron Valley. 13The king also destroyed the high places that were east of Jerusalem. They were at the southern end of the Mount of Olives. They were the ones Solomon, the king of Israel, had built. He had built a high place for worshiping Ashtoreth. She was the evil female god of the people of Sidon. Solomon had also built one for worshiping Chemosh. He was the evil god of Moab. And Solomon had built one for worshiping Molek. He was the god of the people of Ammon. The Lord hated that god. 14Josiah smashed the sacred stones. He cut down the poles used to worship the female god named Asherah. Then he covered all those places with human bones.
15There was an altar at Bethel. It was at the high place made by Jeroboam, the son of Nebat. Jeroboam had caused Israel to commit sin. Even that altar and high place were destroyed by Josiah. He burned the high place. He ground it into powder. He also burned the Asherah pole. 16Then Josiah looked around. He saw the tombs on the side of the hill. He had the bones removed from them. And he burned them on the altar to make it “unclean.” That’s what the Lord had said would happen. He had spoken that message through a man of God. The man had announced those things long before they took place.
17The king asked, “What’s that stone on the grave over there?”
The people of the city said, “It marks the tomb where the man of God is buried. He came from Judah. He spoke against the altar at Bethel. He announced the very things you have done to it.”
18“Leave it alone,” Josiah said. “Don’t let anyone touch his bones.” So they spared his bones. They also spared the bones of the prophet who had come from the northern kingdom of Israel.
19Josiah did in the rest of the northern kingdom the same things he had done at Bethel. He removed all the small temples at the high places. He made them “unclean.” The kings of Israel had built them in the towns of the northern kingdom. The people in those towns had made the Lord very angry. 20Josiah killed all the priests of those high places on the altars. He burned human bones on the altars. Then he went back to Jerusalem.
21The king gave an order to all the people. He said, “Celebrate the Passover Feast to honor the Lord your God. Do what is written in this Book of the Covenant.” 22A Passover Feast like that one had not been held for a long time. There hadn’t been any like it in the days of the judges who led Israel. And there hadn’t been any like it during the whole time the kings of Israel and Judah were ruling. 23King Josiah celebrated the Passover Feast in Jerusalem to honor the Lord. It was in the 18th year of his rule.
24And that’s not all. Josiah got rid of those who got messages from people who had died. He got rid of those who talked to the spirits of people who had died. He got rid of the statues of family gods and the statues of other gods. He got rid of everything else the Lord hates that was in Judah and Jerusalem. He did it to carry out what the law required. That law was written in the book that Hilkiah the priest had found in the Lord’s temple. 25There was no king like Josiah either before him or after him. None of them turned to the Lord as he did. He obeyed the Lord with all his heart and all his soul. He obeyed him with all his strength. He did everything the Law of Moses required.
26In spite of that, the Lord didn’t turn away from his great anger against Judah. That’s because of everything Manasseh had done to make him very angry. 27So the Lord said, “I will remove Judah from my land. I will do to them what I did to Israel. I will turn my back on Jerusalem. It is the city I chose. I will also turn my back on this temple. I spoke about it. I said, ‘I will put my Name there.’ ” (1 Kings 8:29)
28The other events of the rule of Josiah are written down. Everything he did is written in the official records of the kings of Judah.
29Pharaoh Necho was king of Egypt. He marched up to the Euphrates River. He went there to help the king of Assyria. It happened while Josiah was king. Josiah marched out to meet Necho in battle. When Necho saw him at Megiddo, he killed him. 30Josiah’s servants brought his body in a chariot from Megiddo to Jerusalem. They buried him in his own tomb. Then the people of the land went and got Jehoahaz. They anointed him as king in place of his father Josiah.
Jehoahaz King of Judah
31Jehoahaz was 23 years old when he became king. He ruled in Jerusalem for three months. His mother’s name was Hamutal. She was the daughter of Jeremiah. She was from Libnah. 32Jehoahaz did what was evil in the eyes of the Lord. He did just as the kings who had ruled before him had done. 33Pharaoh Necho put him in chains at Riblah in the land of Hamath. That kept him from ruling in Jerusalem. Necho made the people of Judah pay him a tax of almost four tons of silver and 75 pounds of gold. 34Pharaoh Necho made Eliakim king in place of his father Josiah. Necho changed Eliakim’s name to Jehoiakim. But he took Jehoahaz with him to Egypt. And that’s where Jehoahaz died. 35Jehoiakim paid Pharaoh Necho the silver and gold he required. To get the money, Jehoiakim taxed the land. He forced the people to give him the silver and gold. He made each one pay him what he required.
Jehoiakim King of Judah
36Jehoiakim was 25 years old when he became king. He ruled in Jerusalem for 11 years. His mother’s name was Zebidah. She was the daughter of Pedaiah. She was from Rumah. 37Jehoiakim did what was evil in the eyes of the Lord. He did just as the kings who had ruled before him had done.
