1และอาบียาห์ทรงล่วงลับไปอยู่กับบรรพบุรุษและถูกฝังไว้ในเมืองดาวิด แล้วอาสาโอรสของพระองค์ขึ้นครองราชย์แทน ในรัชกาลของพระองค์แผ่นดินสงบสุขอยู่สิบปี
กษัตริย์อาสาแห่งยูดาห์
(1พกษ.15:11-12)
2อาสาทรงทำสิ่งที่ดีงามและถูกต้องในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์พระเจ้าของพระองค์ 3ทรงรื้อแท่นบูชาของชนต่างด้าวและสถานบูชาบนที่สูงทั้งหลาย ทรงทุบหินศักดิ์สิทธิ์และโค่นเสาเจ้าแม่อาเชราห์14:3 คือ สัญลักษณ์ของเจ้าแม่อาเชราห์ เช่นเดียวกับที่อื่นๆ ใน 2พงศาวดารทิ้ง 4พระองค์ทรงบัญชาชนยูดาห์ให้แสวงหาพระยาห์เวห์พระเจ้าของบรรพบุรุษของพวกเขา และเชื่อฟังบทบัญญัติและพระบัญชาของพระเจ้า 5พระองค์ทรงรื้อสถานบูชาบนที่สูงทั้งหลายกับแท่นเผาเครื่องหอมออกจากทุกเมืองของยูดาห์ ราชอาณาจักรสงบสุขภายใต้การปกครองของพระองค์ 6พระองค์ได้ทรงสร้างเมืองป้อมปราการต่างๆ ของยูดาห์เพราะแผ่นดินสงบสุข ไม่มีข้าศึกมาสู้รบในช่วงนั้น เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าประทานการพักสงบแก่พระองค์
7อาสาตรัสกับชนยูดาห์ว่า “ให้เราสร้างเมืองเหล่านี้ ก่อกำแพงรอบ มีหอคอย ประตู และดาล ดินแดนยังเป็นของเรา เพราะเราแสวงหาพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา พระองค์จึงทรงให้เรามีความสงบสุขรอบด้าน” พวกเขาก็ลงมือทำและเจริญรุ่งเรือง
8กองทัพของอาสามีกำลังจากยูดาห์ 300,000 คนถือโล่ใหญ่กับหอก และจากเบนยามิน 280,000 คนถือโล่เล็กกับธนู คนเหล่านี้ล้วนเป็นนักรบแกล้วกล้า
9เศราห์ชาวคูชยกทัพใหญ่มหึมา14:9 ภาษาฮีบรูว่าด้วยกองทัพนับแสนหรือด้วยกองทัพนับพันและมีรถม้าศึกสามร้อยคัน รุกมาถึงเมืองมาเรชาห์ 10อาสาออกมาประจันหน้า ตั้งแนวรบที่หุบเขาเศฟาธาห์ใกล้มาเรชาห์
11อาสาทูลพระยาห์เวห์พระเจ้าของพระองค์ว่า “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ไม่มีใครอื่นเสมอเหมือนพระองค์ที่จะช่วยผู้ไร้กำลังต่อกรกับผู้มีอำนาจ ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย ขอทรงช่วยเพราะข้าพระองค์ทั้งหลายพึ่งในพระองค์ และข้าพระองค์ทั้งหลายมาต่อสู้กองทัพมหึมานี้ในพระนามของพระองค์ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของเหล่าข้าพระองค์ ขออย่าให้มนุษย์ชนะพระองค์เลย”
12องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปราบชาวคูชต่อหน้าอาสากับยูดาห์ ชาวคูชถอยหนีไป 13และอาสากับกองทัพรุกไล่พวกเขาไปไกลถึงเกราร์ ชาวคูชล้มตายมากมายจนไม่อาจฟื้นตัวได้อีก พวกเขาแหลกลาญไปต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้ากับกองกำลังของพระองค์ ชนยูดาห์นำของเชลยจำนวนมากกลับมา 14พวกเขาทำลายล้างหมู่บ้านทั้งปวงรอบเกราร์เพราะความกลัวขององค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่เหนือพวกนั้น พวกเขาริบข้าวของทั่วหมู่บ้านเหล่านั้น เนื่องจากมีของเชลยมากมายที่นั่น 15พวกเขายังโจมตีค่ายของคนเลี้ยงสัตว์ และกวาดต้อนแกะ แพะ อูฐ กลับมายังกรุงเยรูซาเล็มด้วย
1Asa fit ce que l’Eternel son Dieu considère comme bien et juste.
(1 R 15.11-12)
2Il fit disparaître les autels des divinités étrangères et les hauts lieux, il brisa les stèles sacrées et abattit les poteaux d’Ashéra. 3Il demanda aux Judéens de s’attacher à l’Eternel, le Dieu de leurs ancêtres, et d’obéir aux commandements de la Loi.
4Il fit détruire les hauts lieux et les autels à parfums14.4 Terme de sens incertain. Il pourrait aussi s’agir d’un sanctuaire différent d’un haut lieu. dans toutes les villes de Juda, et le royaume fut tranquille sous son règne.
5Il profita de cette période de paix pour bâtir des villes fortifiées en Juda et, pendant toutes ces années-là, il n’eut à soutenir aucune guerre, car l’Eternel lui assurait la paix. 6Il déclara donc aux Judéens : Bâtissons ces villes et entourons-les de murailles jalonnées de tours et de portes à verrous pendant que nous sommes maîtres du pays, puisque nous avons cherché à faire la volonté de l’Eternel, notre Dieu. Parce que nous sommes attachés à lui, il nous a accordé la paix sur toutes nos frontières.
Ils se mirent donc à bâtir et réussirent cette entreprise.
Les victoires d’Asa
7Asa avait une armée de trois cent mille hommes de Juda équipés de lances et de grands boucliers et de deux cent quatre-vingt mille de Benjamin portant le petit bouclier et maniant l’arc ; tous étaient de valeureux guerriers. 8L’Ethiopien Zérah se mit en campagne contre eux avec une armée d’un million d’hommes et de trois cents chars, il s’avança jusqu’à Marésha14.8 A une quarantaine de kilomètres à l’ouest de Jérusalem (voir Jos 15.44 ; 2 Ch 11.8).. 9Asa marcha au-devant de lui, et les deux armées se rangèrent en ordre de bataille dans la vallée de Tsephata, près de Marésha. 10Asa invoqua l’Eternel, son Dieu. Il pria : Eternel, personne d’autre que toi ne peut venir en aide à un faible contre un fort. Viens donc à notre secours, Eternel notre Dieu ! Car c’est sur toi que nous nous appuyons, et c’est en ton nom que nous marchons contre cette multitude. Eternel, tu es notre Dieu, ne permets pas qu’un homme l’emporte sur toi !
11Alors l’Eternel battit les Ethiopiens devant Asa et les Judéens, et ils prirent la fuite. 12Asa et son armée les poursuivirent jusqu’à Guérar14.12 Vieille ville près de Gaza, sur la route d’Israël en Egypte (voir Gn 10.19 ; 20.1).. Les Ethiopiens tombèrent en si grand nombre qu’il n’en subsista pas âme qui vive, car ils furent brisés par l’Eternel et par son armée. Asa et les siens rapportèrent un énorme butin. 13Comme, à cause de l’Eternel, la terreur s’était emparée de toutes les villes situées dans les environs de Guérar, ils les attaquèrent, les battirent, et en emportèrent de grandes richesses. 14Ils s’attaquèrent aussi aux parcs des troupeaux et ils capturèrent une grande quantité de moutons et de chèvres, ainsi que des chameaux. Après quoi, ils regagnèrent Jérusalem.
