2ซามูเอล 23 – TNCV & PCB

Thai New Contemporary Bible

2ซามูเอล 23:1-39

คำอำลาของดาวิด

1ต่อไปนี้คือคำอำลาของดาวิด

“วาทะของดาวิดบุตรเจสซี

วาทะของผู้ที่องค์ผู้สูงสุดทรงเชิดชู

บุรุษผู้ได้รับการเจิมตั้งโดยพระเจ้าของยาโคบ

ผู้ขับขานบทเพลงของอิสราเอล23:1 หรือนักร้องผู้เป็นที่รักของอิสราเอล

2“พระวิญญาณขององค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสผ่านข้าพเจ้า

พระดำรัสของพระองค์อยู่ที่ลิ้นของข้าพเจ้า

3พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัส

พระศิลาแห่งอิสราเอลตรัสกับข้าพเจ้าว่า

‘เมื่อผู้หนึ่งปกครองปวงชนด้วยความชอบธรรม

เมื่อเขาปกครองด้วยความยำเกรงพระเจ้า

4เขาก็เป็นเช่นแสงอรุณ

ดั่งอรุโณทัยอันไร้เมฆหมอก

ประดุจฟ้ากระจ่างหลังฝน

ซึ่งทำให้หญ้างอกขึ้นมาจากผืนดิน’

5“พระเจ้าทรงตั้งพงศ์พันธุ์ของข้าพเจ้าไว้ไม่ใช่หรือ?

พระองค์ทรงทำพันธสัญญานิรันดร์กับข้าพเจ้าอย่างสมบูรณ์

และมั่นคงทุกส่วนทุกตอนไม่ใช่หรือ?

พระองค์จะไม่ทรงให้ความรอด

และความปรารถนาทั้งปวงของข้าพเจ้าสัมฤทธิ์ผลหรือ?

6ส่วนคนชั่วจะถูกเหวี่ยงทิ้งไปหมด

เหมือนหนามซึ่งจะไม่ใช้มือกอบหรือกำ

7ผู้ใดแตะต้องหนาม

ย่อมใช้เครื่องมือเหล็กหรือด้ามหอก

พวกเขาถูกเผาทิ้งในที่ที่เขาอยู่”

ยอดนักรบของดาวิด

(1พศด.11:10-41)

8ต่อไปนี้คือยอดนักรบของดาวิด ได้แก่

โยเชบบัสเชเบธ23:8 สำเนา LXX. บางฉบับว่าอิชโบเชทคือเอชบาอัล(ดู1พศด.11:11 ว่ายาโชเบอัม)แห่งทาห์เคโมนี23:8 คงจะเป็นอีกรูปหนึ่งของฮัคโมนี หัวหน้าสามยอดนักรบ เขาใช้หอกสังหาร23:8 สำเนาต้นฉบับภาษาฮีบรูและสำเนา LXX. บางฉบับว่าอาดิโน คนเอสนีผู้สังหาร(ดู1พศด.11:11)ข้าศึกถึงแปดร้อยคนในคราวเดียวกัน

9คนต่อมาคือเอเลอาซาร์บุตรโดดัยชาวอาโหอาห์ เขาเป็นหนึ่งในสามยอดนักรบซึ่งอยู่กับดาวิด ข่มขวัญพวกฟีลิสเตียผู้มาร่วมพลอยู่ที่ปัสดัมมิม23:9 ภาษาฮีบรูว่ารวมพลอยู่ที่นั่น(ดู1พศด.11:13) เพื่อสู้รบ ครั้งนั้นคนอิสราเอลล่าถอย 10แต่เขายืนหยัดฟาดฟันคนฟีลิสเตียจนมือล้าเป็นเหน็บปล่อยดาบไม่ได้ องค์พระผู้เป็นเจ้าประทานชัยชนะอันยิ่งใหญ่ในวันนั้น บรรดาทหารกลับมาหาเอเลอาซาร์ เพียงเพื่อจะริบข้าวของจากผู้ตาย

11ถัดมาคือชัมมาห์บุตรอากีชาวฮาราร์ เมื่อพวกฟีลิสเตียรวมตัวกันอยู่ที่หนึ่งซึ่งมีต้นถั่วเต็มไปหมด กองทัพอิสราเอลก็หนีไป 12แต่ชัมมาห์ยืนหยัดอยู่กลางทุ่งนั้นป้องกันพื้นที่ ฟาดฟันจนชาวฟีลิสเตียพ่ายแพ้ และองค์พระผู้เป็นเจ้าประทานชัยชนะอันยิ่งใหญ่

13ในฤดูเก็บเกี่ยว สามทหารแห่งสามสิบยอดนักรบมาหาดาวิดที่ถ้ำอดุลลัม ขณะกองทหารของฟีลิสเตียตั้งค่ายอยู่ในหุบเขาเรฟาอิม 14ครั้งนั้นดาวิดอยู่ในที่มั่น ส่วนแนวรบของฟีลิสเตียอยู่ที่เบธเลเฮม 15ดาวิดกระหายน้ำและเปรยขึ้นว่า “ถ้ามีใครไปนำน้ำจากบ่อใกล้ประตูเมืองเบธเลเฮมมาให้เราดื่มก็ดี!” 16คนทั้งสามก็ตีฝ่าแนวรบของฟีลิสเตียไปตักน้ำจากบ่อนั้นมาให้ แต่ดาวิดไม่ยอมดื่ม กลับรินลงต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้า และกล่าวว่า 17“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์ไม่อาจดื่มได้! นี่คือเลือดของคนที่เสี่ยงชีวิตเอามาไม่ใช่หรือ?” และดาวิดก็ไม่ยอมดื่มน้ำนั้น

นี่คือวีรกรรม ของสามยอดนักรบ

18อาบีชัยน้องชายของโยอาบบุตรนางเศรุยาห์เป็นหัวหน้าของสามสิบยอดนักรบ23:18 สำเนาต้นฉบับภาษาฮีบรูส่วนใหญ่ว่าสามยอดนักรบเช่นเดียวกับข้อ 19 (ดู1พศด.11:20) เขาใช้หอกสังหารข้าศึกถึงสามร้อยคน เขาจึงมีชื่อเสียงเทียบเท่าสามยอดนักรบ 19แม้จะไม่ได้เป็นหนึ่งในจำนวนนั้น แต่เขายิ่งใหญ่ที่สุดในบรรดาสามสิบยอดนักรบที่เป็นนายทหารชั้นแนวหน้าของกองทัพ และเขาคือหัวหน้าของพวกเขา

20เบไนยาห์บุตรเยโฮยาดาเป็นทหารกล้าจากเมืองขับเซเอล ผู้สร้างวีรกรรมหลายครั้ง เขาสังหารยอดฝีมือสองคนของโมอับ ครั้งหนึ่งเขาลงไปในหลุมฆ่าสิงโตในวันที่หิมะตกหนัก 21และเขาได้สังหารคนอียิปต์คนหนึ่ง รูปร่างสูงใหญ่แม้ว่าคนนั้นถือหอกอยู่ เบไนยาห์ถือไม้พลองเข้าสู้ เขากระชากหอกจากมือของชาวอียิปต์คนนั้นและสังหารด้วยหอก 22นี่คือวีรกรรมของเบไนยาห์บุตรเยโฮยาดา เขาก็มีชื่อเสียงเลื่องลือเทียบเท่าสามยอดนักรบด้วย 23เขามีเกียรติมากกว่าใครๆ ในสามสิบยอดนักรบ แต่ไม่ได้รวมอยู่ในสามยอดนักรบ ดาวิดทรงแต่งตั้งให้เขาดูแลกองทหารรักษาพระองค์

24ในบรรดาสามสิบยอดนักรบ ได้แก่

อาสาเฮลน้องชายของโยอาบ

เอลฮานันบุตรโดโด คนเบธเลเฮม

25ชัมมาห์คนฮาโรด

เอลีคาคนฮาโรด

26เฮเลสคนปัลที

อิราบุตรอิกเขชคนเทโคอา

27อาบีเอเซอร์คนอานาโธท

สิบเบคัย23:27 ภาษาฮีบรูว่าเมบุนนัย(ดู 21:18 และ1พศด.11:29)คนหุชาห์

28ศัลโมนคนอาโหอาห์

มาหะรัยคนเนโทฟาห์

29เฮเลด23:29 สำเนาต้นฉบับภาษาฮีบรูส่วนใหญ่ว่าเฮเลบ(ดู1พศด.11:30) บุตรบาอานาห์คนเนโทฟาห์

อิธัยบุตรรีบัยคนกิเบอาห์ในเขตเบนยามิน

30เบไนยาห์คนปิราโธนฮิดดัย23:30 สำเนาLXX. บางฉบับว่าหุรัย(ดู1พศด.11:32)คนห้วยกาอัช

31อาบีอัลโบนคนอารบา

อัสมาเวทคนบาฮูริม

32เอลียาห์บาคนชาอัลโบน

บรรดาบุตรของยาเชน

โยนาธาน 33บุตรของ23:33 ภาษาฮีบรูไม่มีคำว่าบุตรของ(ดู1พศด.11:34)ชัมมาห์คนฮาราร์

อาหิอัมบุตรชาราร์23:33 สำเนาLXX. บางฉบับว่าสาคาร์(ดู1พศด.11:35)คนฮาราร์

34เอลีเฟเลทบุตรอาหัสบัยคนมาอาคาห์

เอลีอัมบุตรอาหิโธเฟลคนกิโลห์

35เฮสโรคนคารเมล

ปาอารัยคนอาราบ

36อิกาลบุตรนาธันคนโศบาห์

บุตรของฮากรี23:36 ภาษาฮีบรูว่าฮักกาดี(ดู1พศด.11:38)

37เศเลกคนอัมโมน

นาหะรัย คนเบเอโรทผู้ถืออาวุธประจำตัวของโยอาบบุตรเศรุยาห์

38อิราคนอิธรา

กาเรบคนอิธรา

39และอุรียาห์คนฮิตไทต์

รวมทั้งหมด 37 คน

Persian Contemporary Bible

دوم سموئيل 23:1-39

آخرين سخنان داوود

1داوود پسر يسی مردی بود كه خدا پيروزيهای درخشان نصيبش كرد. او برگزيدهٔ خدای يعقوب و شاعر شيرين سخن اسرائيل بود. اين آخرين سخنان داوود است:

2روح خداوند بوسيلهٔ من سخن گفت و كلام او بر زبانم جاری شد. 3خدا كه مثل صخره از اسرائيل پشتيبانی می‌كند، به من گفت:

«فرمانروايی كه با عدل و انصاف حكومت كند

و با اطاعت از خدا سلطنت نمايد،

4همچون خورشيد خواهد بود كه

در آسمان بی‌ابر ظاهر می‌شود،

و يا پس از باران بر سبزه‌ها می‌درخشد.»

5و اين خاندان من است كه خدا آن را برگزيده است.

بلی، خدا با من پيمانی هميشگی بسته است.

پيمان او پيمانی است محكم كه هرگز تغيير نمی‌يابد.

او نجات مرا به ثمر خواهد رساند و هر آرزوی مرا برآورده خواهد ساخت.

6ولی خدانشناسان مثل خارهايی هستند كه دور ريخته می‌شوند،

هيچكس نمی‌تواند به آنها دست بزند،

7آنها را بايد با ابزار آهنی يا نيزه برداشت.

عاقبت، همهٔ آنها می‌سوزند و از بين می‌روند.

افسران معروف داوود

(اول تواريخ 11‏:10‏-41)

8داوود سه سردار معروف داشت. اسم اولی يوشيب بَشَبَت اهل تحكمون كه به عدينوعصنی معروف بود. او يک بار هشتصد نفر را در يک جنگ كشت. 9دومی، العازار پسر دودو، نوهٔ اخوخی بود. يک روز كه فلسطينی‌ها برای جنگ با اسرائيلی‌ها جمع شده بودند، سربازان اسرائيلی پا به فرار گذاشتند، اما العازار به اتفاق داوود با فلسطينی‌ها به مبارزه پرداخت. 10او آنقدر از سربازان فلسطينی را كشت كه دستش خسته شد و از دستهٔ شمشير جدا نمی‌شد! خداوند پيروزی بزرگی نصيب او كرد. سربازان اسرائيلی فقط برای غارت بازگشتند!

11‏-12سومی، شمه پسر آجی حراری بود كه يک بار طی يكی از حملات فلسطينی‌ها، در حالی که تمام سربازانش فرار كرده بودند، او تنها در وسط يک مزرعهٔ عدس با فلسطينی‌ها جنگيده، آنها را كشت و مزرعه را از دست آنها آزاد ساخت. در آن روز، خداوند پيروزی بزرگی نصيب او كرد.

13زمانی كه داوود در غار عَدُلام به سر می‌برد، و فلسطينی‌های مهاجم در درهٔ رفائيم بودند، سه نفر از سی سردار ارشد سپاه اسرائيل در وقت حصاد پيش داوود رفتند. 14داوود آن موقع در پناهگاه خود بود، چون غارتگران فلسطينی شهر بيت‌لحم را اشغال كرده بودند.

15داوود گفت: «چقدر دلم می‌خواهد از آب چاهی كه نزديک دروازهٔ شهر بيت‌لحم هست، بنوشم!»

16پس، آن سه سردار شجاع قلب اردوی فلسطينی را شكافتند و از آن چاه، آب كشيدند و برای داوود آوردند. اما داوود آن را ننوشيد، بلكه آن را چون هديه به حضور خداوند ريخت، 17و گفت: «نه ای خداوند، من اين آب را نمی‌خورم! اين آب، خون اين سه نفری است كه جان خود را به خطر انداختند.»

18‏-19رهبر سی سردار ارشد داوود، ابيشای برادر يوآب (پسر صرويه) بود. او يک بار به سيصد نفر از نيروی دشمن حمله كرد و به تنهايی با نيزهٔ خود همهٔ آنها را كشت و در بين سی سردار ارشد داوود، صاحب نامی شد؛ ولی شهرت او به پای شهرت سه سردار معروف داوود نمی‌رسيد.

20سرباز معروف ديگری نيز بود به نام بنايا پسر يهوياداع اهل قبصئيل كه كارهای متهورانه انجام می‌داد. بنايا، دو سردار معروف موآبی را كشت. او همچنين در يک روز برفی به حفره‌ای داخل شد و شيری را كشت. 21يک بار با يک چوبدستی يک جنگجوی مصری قوی هيكل را از پای درآورد. آن مصری نيزه‌ای در دست داشت و بنايا نيزه را از دست او ربود و وی را با آن نيزه كشت. 22اين بود كارهای بنايا كه او را مانند سه سردار ارشد، معروف ساخت. 23او از آن سی نفر معروفتر بود، ولی به پای سه سردار ارشد نمی‌رسيد. داوود او را به فرماندهی محافظين دربار گماشت.

24‏-39همچنين عسائيل برادر يوآب يكی از آن سی سردار ارشد به شمار می‌آمد و سايرين عبارت بودند از:

الحانان (پسر دودو) اهل بيت‌لحم،

شمه اهل حرود،

اليقا اهل حرود،

حالص اهل فلط،

عيرا (پسر عقيش) اهل تقوع،

ابيعزر اهل عناتوت،

مبونای اهل حوشات،

صلمون اهل اخوخ،

مهرای اهل نطوفات،

حالب (پسر بعنه) اهل نطوفات،

ايتای (پسر ريبای) اهل جبعهٔ بنيامين،

بنايا اهل فرعاتون،

هدای اهل وادیهای جاعش

ابوعلبون اهل عربات،

عزموت اهل بحوريم،

اليحبا اهل شعلبون،

پسران ياشن،

يوناتان، پسر شمه اهل حرار،

اخيام (پسر شارر) اهل حرار،

اليفلط (پسر احسبای) اهل معكه،

اليعام (پسر اخيتوفل) اهل جيلوه،

حصرو اهل كرمل،

فعرای اهل اربه،

يجال (پسر ناتان) اهل صوبه،

بانی اهل جاد،

صالق اهل عمون،

نحرای اهل بئيروت كه سلاحدار يوآب (پسر صرويه) بود.

عيرا اهل يتر،

جارب اهل يتر،

اوريا اهل حيت.

اين سرداران معروف، جمعاً سی و هفت نفر بودند.