ดาวิดทำลายคนอามาเลข
1ดาวิดและพรรคพวกมาถึงศิกลากในวันที่สาม ฝ่ายชาวอามาเลขได้มาปล้นเนเกบและเมืองศิกลาก พวกเขาโจมตีและเผาเมืองศิกลาก 2จับผู้หญิงและทุกคนที่อยู่ในเมืองทั้งเด็กและผู้ใหญ่ไปเป็นเชลยโดยไม่ได้ฆ่าใคร แต่กวาดต้อนไปพร้อมกับพวกเขาด้วย
3เมื่อดาวิดกับพวกมาถึงก็พบว่าเมืองศิกลากถูกเผาวอดวาย และภรรยากับบุตรชายบุตรสาวถูกจับตัวไปเป็นเชลย 4ทั้งดาวิดและพวกก็ร้องไห้เสียงดังจนไม่เหลือแรงที่จะร้องไห้อีก 5ภรรยาทั้งสองคนของดาวิดก็ตกเป็นเชลยด้วยคืออาหิโนอัมแห่งยิสเรเอล และอาบีกายิลภรรยาม่ายของนาบาลแห่งคารเมล 6ดาวิดทุกข์ใจมากเพราะพรรคพวกพูดกันว่าจะเอาหินขว้างดาวิด พวกเขาต่างก็ขมขื่นรันทดใจด้วยเรื่องบุตรชายบุตรสาว แต่ดาวิดได้รับกำลังในพระยาห์เวห์พระเจ้าของเขา
7ดาวิดจึงพูดกับปุโรหิตอาบียาธาร์บุตรอาหิเมเลคว่า “โปรดนำเอโฟดมา” อาบียาธาร์ก็นำมา 8ดาวิดทูลถามองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า “ข้าพระองค์ควรไล่ตามกองโจรนี้ไปหรือไม่? จะตามทันหรือไม่?”
พระเจ้าตรัสว่า “จงตามพวกเขาไปเถิด เจ้าจะตามทันและช่วยผู้คนได้สำเร็จ”
9ดาวิดกับพรรคพวกหกร้อยคนมาถึงลำธารเบโสร์ ซึ่งบางคนหยุดพักอยู่ที่นั่น 10เพราะมีสองร้อยคนหมดแรง ข้ามลำธารไปไม่ไหว แต่ดาวิดกับอีกสี่ร้อยคนยังคงตามล่าต่อไป
11พวกเขาพบชายอียิปต์คนหนึ่งกลางทุ่ง จึงนำตัวมาพบดาวิด พวกเขาเอาน้ำดื่มและอาหารมาให้คนนั้น 12คือมะเดื่ออัดจำนวนเล็กน้อยและขนมลูกเกดสองก้อน เขารับประทานแล้วค่อยมีกำลังวังชาขึ้นเพราะไม่ได้กินดื่มอะไรมาสามวันสามคืนแล้ว
13ดาวิดถามว่า “เจ้าเป็นคนของใครและมาจากไหน?”
เขาตอบว่า “ข้าพเจ้าเป็นชาวอียิปต์ เป็นทาสของชาวอามาเลขคนหนึ่ง นายทิ้งข้าพเจ้าไว้สามวันแล้วเพราะข้าพเจ้าไม่สบาย 14เราได้ปล้นเนเกบของพวกเคเรธีกับพรมแดนที่เป็นของยูดาห์ และเนเกบของคาเลบ แล้วเราเผาเมืองศิกลาก”
15ดาวิดถามว่า “เจ้านำทางเราลงไปถึงกองโจรนั้นได้หรือไม่?”
เขาตอบว่า “หากท่านสาบานในพระนามของพระเจ้าว่าจะไม่ฆ่าข้าพเจ้าหรือส่งตัวกลับไปให้นาย ข้าพเจ้าจะนำทางท่านไปหาพวกนั้น”
16เขานำดาวิดลงไปที่นั่น พวกอามาเลขกระจายกันอยู่เต็มทุ่ง กินดื่มกันอย่างสนุกสนาน และชื่นชมกับทรัพย์มากมายที่ยึดมาได้จากแดนฟีลิสเตียและจากยูดาห์ 17เย็นวันนั้นดาวิดสู้รบกับพวกเขาจนถึงเย็นวันรุ่งขึ้น ไม่มีใครหนีรอดไปได้เว้นแต่ชายหนุ่มสี่ร้อยคนซึ่งขี่อูฐหนีไป 18ดาวิดได้ของทุกอย่างที่พวกอามาเลขริบไปคืนมาทั้งหมด รวมทั้งภรรยาสองคน 19ไม่มีสิ่งใดขาดหายไป ไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่ เด็กชายเด็กหญิง ของที่ถูกปล้นหรือสิ่งที่ถูกริบไป ดาวิดได้คืนมาทั้งหมด 20เขายึดฝูงสัตว์ทั้งหมดและคนของเขาก็กวาดต้อนมาข้างหน้าอีกฝูงหนึ่งบอกว่า “นี่เป็นของที่ดาวิดยึดมา”
21แล้วดาวิดกลับมาหาสองร้อยคนที่หมดแรงติดตามไปไม่ไหว ซึ่งรออยู่ที่ลำธารเบโสร์ พวกเขาออกมาพบดาวิดกับพวก 22แต่บรรดาอันธพาลและคนชั่วในหมู่ผู้ติดตามของดาวิดกล่าวว่า “เราจะไม่แบ่งของที่ยึดคืนมาได้ให้พวกเขา เพราะเขา ไม่ได้ไปกับเรา แต่ให้เขาเอาภรรยาเอาลูกคืนไป แล้วไปเสีย”
23ดาวิดตอบว่า “อย่าเลยพี่น้องเอ๋ย พวกท่านอย่าทำเช่นนั้นกับสิ่งที่องค์พระผู้เป็นเจ้าประทานแก่เรา พระองค์ทรงปกป้องเราและทรงมอบกองกำลังต่างๆ ที่มาโจมตีเรานั้นแก่เรา 24ใครจะเห็นด้วยกับสิ่งที่ท่านพูด? เราจะแบ่งให้เท่าๆ กัน ทั้งคนที่ออกรบและคนที่คอยดูแลสัมภาระ” 25ดาวิดจึงตั้งเป็นกฎเกณฑ์และข้อปฏิบัติสำหรับอิสราเอลตั้งแต่วันนั้นจนถึงบัดนี้ 26เมื่อดาวิดมาถึงเมืองศิกลาก ก็ส่งของที่ยึดมาได้บางส่วนไปให้บรรดาผู้อาวุโสของยูดาห์ที่เป็นสหายของเขาและแจ้งว่า “นี่คือของกำนัลสำหรับท่าน ได้มาจากการปล้นศัตรูขององค์พระผู้เป็นเจ้า”
27เขาส่งของกำนัลเหล่านี้ไปยังบรรดาผู้นำในเบธเอล ราโมท เนเกบ และยัททีร์ 28ในอาโรเออร์ สิฟโมท เอชเทโมอา 29และราคาล ในหัวเมืองต่างๆ ของวงศ์เยราห์เมเอลและวงศ์เคไนต์ 30ในโฮรมาห์ โบร์อาชาน อาธาค 31และเฮโบรน และในที่ต่างๆ ซึ่งดาวิดกับคนของเขาเคยเดินทางไปมา
Довуд мстит амаликитянам
1Довуд и его люди добрались до Циклага на третий день. Амаликитяне совершили набег на южные земли и на Циклаг. Они напали на Циклаг, сожгли его 2и взяли в плен женщин и всех, кто там был, от мала до велика. Они не убили никого из них, но увели их с собой.
3Когда Довуд и его люди пришли в Циклаг, они увидели, что он уничтожен огнём, а их жёны, сыновья и дочери взяты в плен. 4Довуд и его люди громко плакали до тех пор, пока у них не осталось сил плакать. 5В плен были взяты и обе жены Довуда – Ахиноамь из Изрееля и Авигайль, вдова Навала из Кармила. 6Довуд был в большой тревоге, потому что народ сговаривался побить его камнями, каждый горевал по своим детям. Но Довуд укрепился в Вечном, своём Боге.
7Довуд сказал священнослужителю Авиатару, сыну Ахи-Малика:
– Принеси мне ефод.
Авиатар принёс, 8и Довуд спросил Вечного:
– Гнаться ли мне за этим войском? Догоню ли я их?
– Гонись за ними, – ответил Вечный. – Ты непременно догонишь и освободишь пленённых людей.
9Довуд и с ним шестьсот человек пришли к реке Бесор, где некоторые остановились, 10потому что двести человек были слишком утомлены, чтобы перебраться через реку. Но Довуд и четыреста человек продолжили погоню.
11Они встретили в поле одного египтянина и привели его к Довуду. Они дали ему хлеба и напоили его водой, 12ещё они дали ему инжир и две связки изюма. Он поел, и к нему вернулись силы, потому что он не ел хлеба и не пил воды три дня и три ночи.
13Довуд спросил его:
– Чей ты и откуда пришёл?
Он ответил:
– Я египтянин, раб одного амаликитянина. Мой господин оставил меня, когда я заболел три дня назад. 14Мы совершили набег на южные земли: на керетитов, на иудеев и на потомков Халева. Ещё мы сожгли Циклаг.
15Довуд спросил его:
– Ты можешь провести меня к этому войску?
Он ответил:
– Поклянись мне Всевышним, что не убьёшь меня и не вернёшь моему господину, и я проведу тебя к нему.
16Когда он привёл Довуда, амаликитяне, рассеявшись по всей округе, ели, пили и праздновали, потому что в земле филистимлян и в Иудее они взяли огромную добычу. 17Довуд сражался с ними с сумерек до вечера следующего дня, и никто из них не скрылся, кроме четырёхсот юношей, которые сели на верблюдов и бежали. 18Довуд вернул всё, что забрали амаликитяне, и освободил двух своих жён. 19Ничего не пропало: ни малого, ни большого, ни сыновей, ни дочерей, ни добычи – ничего из того, что было отнято. Довуд вернул всё. 20Он также забрал все отары и стада амаликитян, и его люди гнали их впереди остального скота, говоря:
– Это добыча Довуда.
Распределение добычи
21Довуд пришёл к тем двум сотням человек, которые были слишком утомлены, чтобы идти за ним, и которых оставили у реки Бесор. Они вышли навстречу Довуду и людям, бывшим с ним. Когда Довуд приблизился к этим людям, он приветствовал их. 22Но все злые и недостойные люди, из тех, кто пошёл за Довудом, говорили:
– Они не выходили с нами, и мы не будем делиться с ними добычей, которую отвоевали. Каждый может взять только свою жену и детей и идти.
23Довуд ответил:
– Нет, братья мои, не распоряжайтесь так тем, что дал нам Вечный. Он защитил нас и отдал в наши руки войско, которое выступило против нас. 24Кто станет слушать вас в этом деле? Доля человека, который остался с обозом, должна быть такой же, как доля того, кто ходил сражаться. Разделить нужно всем поровну.
25С того дня и впредь Довуд сделал это законом и правилом, оно действует и до сегодняшнего дня.
26Когда Довуд пришёл в Циклаг, он послал часть добычи старейшинам Иудеи, которые были его друзьями, говоря:
– Вот вам подарок из добычи, взятой у врагов Вечного.
27Он послал её тем, кто были в Вефиле, Рамоте Негевском, Иаттире, 28Ароере, Сифмоте, Эштемоа, 29Ракале, в городах иерахмеилитов и кенеев, 30в Хорме, Бор-Ашане, Атахе, 31Хевроне и во всех местах, где скитались Довуд и его люди.
