โยบ 31 – TNCV & APSD-CEB

Thai New Contemporary Bible

โยบ 31:1-40

1“ข้าได้ทำพันธสัญญากับนัยน์ตาของตัวเองว่า

จะไม่มองหญิงสาวด้วยใจกำหนัด

2เพราะอะไรคือสิ่งที่พระเจ้าเบื้องบนทรงกำหนดให้มนุษย์?

อะไรคือมรดกจากองค์ทรงฤทธิ์เบื้องบน?

3ก็คือหายนะสำหรับคนชั่ว

และภัยพิบัติสำหรับคนทำผิดไม่ใช่หรือ?

4พระองค์ไม่ได้ทอดพระเนตรเห็นหนทางของข้า

และทรงนับทุกย่างก้าวของข้าหรอกหรือ?

5“หากข้าได้ดำเนินชีวิตในความเท็จ

หรือเท้าของข้ามุ่งสู่การหลอกลวง

6ขอพระเจ้าทรงชั่งข้าด้วยตราชูที่เที่ยงตรง

แล้วจะทรงทราบว่าข้าไร้ตำหนิ

7หากข้าเตลิดจากทางของพระเจ้า

หากตาของข้าพาใจมัวเมา

หรือหากมือของข้าแปดเปื้อนมลทิน

8ก็ขอให้คนอื่นกินสิ่งที่ข้าได้หว่าน

และขอให้พืชผลของข้าถูกถอนรากถอนโคน

9“หากจิตใจของข้าถูกผู้หญิงล่อไป

หรือหากข้าซุ่มอยู่ที่ประตูของเพื่อนบ้าน

10ก็ขอให้ภรรยาของข้าไปโม่แป้งให้คนอื่น

และให้ชายอื่นหลับนอนกับนาง

11เพราะสิ่งนั้นน่าละอาย

เป็นบาปที่ต้องถูกลงโทษ

12มันเป็นไฟเผาผลาญสู่ความหายนะ

และจะขุดรากถอนโคนสิ่งที่ข้าปลูกไว้

13“หากข้าไม่ให้ความยุติธรรม

แก่คนรับใช้ชายหญิง

ซึ่งมากล่าวโทษข้า

14ข้าจะทำอย่างไรเมื่อต้องเผชิญหน้ากับพระเจ้า?

ข้าจะตอบอย่างไรเมื่อพระองค์ทรงเรียกให้ถวายรายงาน?

15พระเจ้าผู้ทรงสร้างข้าในครรภ์ก็ทรงสร้างพวกเขาด้วยไม่ใช่หรือ?

พระเจ้าองค์เดียวกันนี้ทรงสร้างเราทั้งสองฝ่ายในท้องแม่ไม่ใช่หรือ?

16“หากข้าบอกปัดความต้องการของผู้ยากไร้

หรือปล่อยให้หญิงม่ายคอยเก้อ

17หากข้าหวงอาหารไว้กับตัว

ไม่ยอมแบ่งปันแก่ลูกกำพร้าพ่อ

18ซึ่งอันที่จริงตั้งแต่หนุ่มมา ข้าก็เลี้ยงดูลูกกำพร้าพ่อเหมือนลูกในไส้

ตั้งแต่เกิดข้าก็นำทางให้หญิงม่าย

19หากข้าได้เห็นคนกำลังจะหนาวตายเพราะไม่มีเสื้อผ้า

เห็นคนยากไร้ไม่มีผ้าคลุมกาย

20และเขาไม่ได้อวยพรข้าในใจ

ที่ทำให้เขาอบอุ่นด้วยขนแกะของข้า

21หากข้าได้ทำร้ายลูกกำพร้าพ่อ

เพราะถือว่าตนมีอิทธิพลในศาล

22ก็ขอให้แขนของข้าหลุดออกจากไหล่

ขอให้มันหักออกจากข้อต่อ

23เพราะข้าหวาดกลัวหายนะจากพระเจ้า

และเพราะข้ายำเกรงพระบารมีของพระองค์

ข้าจึงไม่กล้าทำสิ่งทั้งหลายเหล่านี้

24“หากข้าไว้วางใจเงินทอง

หรือพูดกับทองคำบริสุทธิ์ว่า ‘เจ้าเป็นความมั่นคงปลอดภัยของข้า’

25หากข้าชื่นชมยินดีในความมั่งคั่งมหาศาลของข้า

ในทรัพย์สมบัติซึ่งมือของข้าหามาได้

26หากข้ามองดูดวงตะวันส่องแสงเจิดจ้า

หรือดวงจันทร์อันงามกระจ่าง

27แล้วจิตใจของข้าถูกล่อลวงอย่างลับๆ

และข้าได้กราบไหว้ดวงอาทิตย์ดวงจันทร์

28นี่ก็จะเป็นบาปอันควรแก่การลงโทษ

เพราะเท่ากับว่าข้าไม่ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าเบื้องบน

29“หากข้ากระหยิ่มยิ้มย่องในเคราะห์หามยามร้ายของศัตรู

หรือลิงโลดยินดีในความทุกข์ร้อนที่เกิดขึ้นกับเขา

30ข้าไม่เคยยอมให้ปากของข้าทำบาป

โดยสาปแช่งชีวิตของเขาให้มีอันเป็นไป

31หากคนในครัวเรือนของข้าไม่เคยกล่าวว่า

‘ใครบ้างไม่ได้กินเนื้อที่โยบให้จนอิ่ม?’

32อันที่จริงข้าไม่เคยแม้แต่ปล่อยให้คนแปลกหน้าต้องค้างคืนอยู่ตามถนน

เพราะประตูบ้านของข้าเปิดต้อนรับผู้เดินทางอยู่เสมอ

33หากข้าปิดบังบาปไว้เหมือนที่คนทั่วไปได้ปฏิบัติ31:33 หรือเหมือนที่อาดัมได้ปฏิบัติ

โดยซุกซ่อนความผิดของข้าไว้ในใจ

34เพราะข้ากลัวฝูงชน

และหวั่นเกรงการดูแคลนจากวงศ์ตระกูลต่างๆ ยิ่งนัก

ข้าก็เลยเก็บตัวเงียบไม่ออกนอกบ้าน

35(“อยากให้มีใครสักคนฟังข้าตอนนี้! บัดนี้ข้าขอลงชื่อแก้ข้อกล่าวหาของข้า

ขอองค์ทรงฤทธิ์ตอบข้าด้วยเถิด

ขอให้โจทก์เขียนคำฟ้องร้องขึ้นมา

36แน่ทีเดียว ข้าจะแบกคำฟ้องนั้นไว้บนบ่า

ข้าจะสวมมันไว้เหมือนมงกุฎ

37ข้าจะแถลงทุกย่างก้าวของข้าแด่พระองค์

ข้าจะเข้าเฝ้าพระองค์เหมือนข้าเป็นเจ้านายองค์หนึ่ง)

38“หากที่ดินของข้าร้องกล่าวโทษข้า

และทุกรอยไถคราดเปียกชุ่มด้วยน้ำตา

39หากข้ากินพืชผลโดยไม่จ่ายเงิน

หรือทำร้ายจิตใจผู้เช่า

40ก็ขอให้หนามงอกขึ้นแทนที่ข้าวสาลี

และวัชพืชงอกแทนข้าวบาร์เลย์”

โยบพูดจบลงตรงนี้

Ang Pulong Sa Dios

Job 31:1-40

1“Misaad ako sa akong kaugalingon nga dili gayod motan-aw nga may kaibog sa mga dalaga. 2Kay unsay balos nga ihatag sa Makagagahom nga Dios sa langit sa ginahimo sa tawo? 3Dili ba kalaglagan ug katalagman alang sa nagahimog daotan? 4Nasayod ang Dios sa tanan kong ginahimo. 5Kon nagabakak ako ug nagapanglimbong, 6pasagdi nga ang Dios ang mohukom kanako, kay siya ang nakahibalo kon nakasala ako. 7Kon wala ako magsubay sa husto nga dalan, o gipaundayonan ko ang kaibog sa akong mga mata, ug gihugawan ko ang akong kaugalingon, 8hinaut pa nga mangadaot ang akong mga tanom o kaonon kini sa uban. 9Kon natintal ako sa babaye o nakagusto sa asawa sa akong silingan, 10hinaut pa nga ilogon o dulogan sa laing lalaki ang akong asawa. 11Kay ang pagpanapaw makauulaw nga sala, ug angay gayod nga silotan ang nagahimo niini. 12Sama kini sa kalayo nga molamoy sa tanan kong kabtangan.

13“Kon gibale-wala ko ang reklamo sa akong mga sulugoon kanako, 14unsay akong mahimo kon hukman ako sa Dios? Unsay akong itubag kon sukitsukiton niya ako? 15Dili ba nga ang Dios nga naghimo kanako mao usab ang naghimo sa akong mga sulugoon?

16“Kon wala ako motabang sa mga kabos ug sa mga biyuda nga naglisod, 17ug gihikawan ko ug pagkaon ang mga ilo, hinaut pa nga silotan ako sa Dios. 18Apan sukad sa batan-on pa ako giatiman ko na ang mga ilo; sa tibuok kong kinabuhi wala ako magpasagad sa mga biyuda. 19Kon may makita akong tawo nga nagaantos sa katugnaw tungod sa kakulang sa bisti, 20ginahatagan ko kinig bisti nga pangtugnaw nga hinimo sa balhibo sa akong mga karnero. Unya nagpasalamat kini kanako sa kinasingkasing. 21Kon gidagmalan ko ang usa ka ilo, tungod kay nahibalo ako nga may impluwensya ako sa hukmanan, 22hinaut pa nga maputol ang akong bukton. 23Dili ko mahimo kanang mga butanga, kay nahadlok ako sa silot ug sa gahom31:23 gahom: o, pagkahalangdon. sa Dios.

24“Wala ako nagsalig sa akong bahandi o naghunahuna nga makahatag kini kanakog siguridad. 25Wala ako magpahambog sa akong daghang bahandi ug sa tanang kabtangan nga naangkon ko. 26Wala ako nagsimba sa adlaw nga nagasidlak, o ang katahom sa paglihok sa bulan. 27Ug wala matintal sa tago ang akong kasingkasing sa pagsimba niini. 28Kon gihimo ko kini nga mga sala angay akong silotan, kay nagluib ako sa Dios nga anaa sa langit.

29“Wala ako magmaya sa dihang nalaglag ang akong mga kaaway o sa dihang midangat kanila ang kalisod. 30Wala ako magpakasala pinaagi sa pagtunglo kanila. 31Wala gayoy nagutman sa akong panimalay. 32Wala ko pasagdi ang mga dumuduong nga makatulog bisan asa kay kanunayng abli ang akong panimalay alang kanila. 33Wala ko itago ang akong sala sama sa gihimo sa uban. 34Wala ako maghilom-hilom o magtago-tago tungod sa kahadlok sa isulti sa mga tawo.

35“Kon aduna lang untay mamati kanako! Mopirma ako sa pagpamatuod nga wala akoy sala. Kon may reklamo ang Makagagahom nga Dios kanako, hangyoon ko siya nga isulti o isulat niya kini. 36Isab-it ko kini sa akong abaga o ibutang sa akong ulo nga daw korona sa pagpakita nga andam ako sa pag-atubang niini. 37Sultihan ko ang Dios sa tanan kong gibuhat. Moatubang ako kaniya sama sa usa ka pangulo nga walay angayng ikaulaw.

38“Kon giabusaran ko ang akong yuta o kon gikawat ko kini sa uban,31:38 sa literal, Kon nagareklamo ang akong yuta batok kanako ug ang gidaro nga yuta basa sa luha. 39o nasakit ko ang mga trabahante sa akong yuta tungod kay gikuha ko ang mga abot nga wala sila bahini, 40hinaut pa nga manurok sa akong yuta ang mga sampinit ug mga sagbot imbis nga trigo ug barley.”

Dinhi nahuman ang gipanulti ni Job.