1“มีเหมืองเงิน
และแหล่งถลุงทองคำ
2แร่เหล็กได้มาจากพื้นดิน
และทองแดงถลุงมาจากสินแร่
3มนุษย์ไล่ความมืดออกไป
ค้นหาแหล่งแร่ที่ลึกลับที่สุด
ในความมืดทึบ
4เขาขุดปล่องในที่ห่างไกลจากถิ่นที่ผู้คนอาศัย
ในที่ซึ่งเท้าของมนุษย์ไม่ได้เหยียบย่างเข้าไป
เขาไต่เชือกและแกว่งตัวไปมาในที่ห่างไกลจากผู้คน
5แผ่นดินโลกเป็นแหล่งอาหาร
แต่เบื้องล่างหลอมตัวราวกับถูกไฟเผา
6แก้วไพฑูรย์มาจากหินของมัน
และที่นั่นก็มีผงทองคำ
7ไม่มีนกล่าเหยื่อตัวใดรู้เส้นทางที่ซ่อนอยู่นั้น
ไม่มีตาของเหยี่ยวตัวใดสังเกตเห็น
8สัตว์ป่าที่สง่างามไม่ย่างกรายไปที่นั่น
ไม่มีราชสีห์ตัวใดผ่านไปที่นั่น
9มือมนุษย์ทำลายหินที่แข็งแกร่ง
และทลายภูเขาลงถึงราก
10เขาขุดอุโมงค์ทะลุหินผา
และตาของเขามองเห็นของมีค่าในนั้น
11เขาเสาะหา28:11 ภาษาฮีบรูว่าเขาทำเขื่อนกั้นต้นน้ำลำธาร
และนำสิ่งที่ซ่อนเร้นมาสู่ความสว่าง
12“แต่จะพบสติปัญญาได้จากที่ไหน?
ความเข้าใจอยู่ที่ไหน?
13มนุษย์ไม่เข้าใจถึงคุณค่าของสติปัญญา
หาไม่พบในดินแดนของผู้มีชีวิต
14ห้วงลึกกล่าวว่า ‘มันไม่ได้อยู่ในนี้’
ทะเลกล่าวว่า ‘มันไม่ได้อยู่ที่นี่’
15เราไม่สามารถซื้อปัญญาด้วยทองเนื้อดีที่สุด
หรือตีราคาเป็นเงิน
16หรือแลกซื้อด้วยทองคำแห่งเมืองโอฟีร์
หรือด้วยโกเมนล้ำค่าหรือไพฑูรย์
17ไม่ว่าทองคำหรือแก้วมณีก็ไม่อาจเทียบปัญญาได้
อีกทั้งเพชรพลอยหรือเครื่องทองก็ไม่อาจแลกได้
18หินปะการังและแก้วผลึกยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึง
ค่าของสติปัญญาสูงกว่าทับทิม
19บุษราคัมแห่งเอธิโอเปียไม่อาจเทียบเคียง
แม้แต่ทองคำบริสุทธิ์ก็ไม่อาจแลกซื้อได้
20“ถ้าเช่นนั้นสติปัญญามาจากที่ไหน?
ความเข้าใจอยู่ที่ไหน?
21มันถูกซ่อนจากสายตาของทุกชีวิต
และถูกปิดบังไว้จากนกในอากาศ
22หายนะและความตายกล่าวว่า
‘เราเพียงแต่ได้ยินข่าวเล่าลือมา’
23พระเจ้าทรงเข้าใจหนทางสู่สติปัญญา
และพระองค์เพียงผู้เดียวทรงทราบว่ามันอยู่ที่ไหน
24เพราะพระองค์ทรงแลเห็นถึงสุดปลายแผ่นดินโลก
เห็นทุกสิ่งภายใต้ฟ้าสวรรค์
25เมื่อพระเจ้าทรงกำหนดแรงลม
และชั่งตวงห้วงน้ำ
26เมื่อทรงตั้งกฎเกณฑ์ของสายฝน
และจัดทางให้แก่พายุฟ้าคำรน
27แล้วพระองค์ทรงทอดพระเนตรสติปัญญาและทรงประเมินค่า
พระองค์ทรงยืนยันและทดสอบ
28และพระองค์ตรัสแก่มนุษย์ว่า
‘ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าคือสติปัญญา
การหลีกหนีจากความชั่วคือความเข้าใจ’ ”
1مردم میدانند چگونه نقره را از معدن استخراج نمايند، طلا را تصفيه كنند، 2آهن را از زمين بيرون آورند و مس را از سنگ جدا سازند. 3آنها میدانند چطور معادن تاريک را روشن كنند و در جستجوی سنگهای معدن تا عمقهای تاريک زمين فرو روند. 4آنها در نقاطی دور دست، جايی كه پای بشری بدان راه نيافته، در دل زمين نقب میزنند و از طنابها آويزان شده، به عمق معادن میروند.
5مردم میدانند چگونه از روی زمين غذا تهيه كنند، در حالی که در زير پوستهٔ همين زمين، آتش نهفته است. 6آنها میدانند چگونه از سنگهای آن ياقوت و طلا به دست بياورند. 7حتی پرندگان شكاری راه معادن را نمیدانند و چشم هيچ عقابی آن را نمیتواند ببيند؛ 8پای شير يا جانور درندهٔ ديگری به اين معادن نرسيده است؛ 9ولی مردم میدانند چطور سنگهای خارا را تكهتكه نموده، کوهها را از بيخ و بن بركنند، 10صخرهها را بشكافند و به سنگهای قيمتی دست يابند. 11آنها حتی سرچشمهٔ رودها را كاوش میكنند و چيزهای مخفی از آن بيرون میآورند.
12مردم همهٔ اينها را میدانند، ولی نمیدانند فهم و حكمت را در كجا بيابند. 13حكمت در بين انسانها پيدا نمیشود و هيچكس ارزش آن را نمیداند.
14اقيانوسها میگويند: «در اينجا حكمت نيست.» و درياها جواب میدهند: «در اينجا هم نيست.» 15حكمت را با طلا و نقره نمیتوان خريد، 16و نه با طلای خالص و سنگهای قيمتی. 17حكمت از طلا و الماس بسيار گرانبهاتر است و آن را نمیتوان با جواهرات خريداری كرد. 18مرجان و بلور در برابر حكمت هيچ ارزشی ندارند. قيمت آن از لعل بسيار گرانتر است. 19نه میتوان آن را با زبرجد مرغوب خريد و نه با طلای ناب.
20پس حكمت را از كجا میتوان به دست آورد؟ در كجا پيدا میشود؟ 21زيرا از چشمان تمامی افراد بشر پنهان است. حتی از چشمان تيزبين پرندگان هوا نيز مخفی است؛ 22دنيای مردگان نيز از آن اطلاع ندارد.
23فقط خدا میداند كه حكمت را كجا میتوان پيدا كرد؛ 24زيرا او تمامی زمين را زير نظر دارد و آنچه را كه در زير آسمانست مشاهده میكند. 25او باد را به حركت درمیآورد و حدود اقيانوسها را تعيين میكند. 26به باران فرمان میدهد كه ببارد و مسير برق آسمان را تعيين میكند. 27پس او میداند حكمت كجاست. او آن را آزمايش كرده و تأييد نموده است، 28و به افراد بشر میگويد: «بدانيد كه ترس از خداوند، حكمت واقعی، و دوری نمودن از شرارت، فهم حقيقی میباشد.»