โยบ 21 – TNCV & NAV

Thai New Contemporary Bible

โยบ 21:1-34

โยบ

1แล้วโยบตอบว่า

2“ขอให้ตั้งใจฟังคำของข้า

ขอให้นี่เป็นการปลอบใจที่ท่านให้ข้า

3ขอให้อดทนฟังขณะที่ข้าพูด

แล้วหลังจากนั้นเชิญถากถางต่อไปได้

4“ข้าบ่นต่อว่าเรื่องมนุษย์หรือ?

ทำไมข้าจะต้องอดกลั้นไว้?

5จงมองดูข้า แล้วตกตะลึง

และเอามือปิดปากไว้

6เมื่อข้าคิดเรื่องนี้ ข้าเองยังอกสั่นขวัญแขวน

กายข้าก็สั่นสะท้าน

7ทำไมหนอคนชั่วร้ายอยู่ไปจนแก่เฒ่า

และเรืองอำนาจขึ้นเรื่อยๆ?

8เขาอยู่เห็นลูกหลานมั่นคงเป็นปึกแผ่นรายล้อมตัวเขา

ลูกหลานของเขาอยู่ต่อหน้าเขา

9บ้านของเขาปลอดภัยและไม่ต้องหวาดกลัวสิ่งใด

ไม่ต้องพานพบไม้เรียวของพระเจ้า

10วัวผู้ของเขาผสมพันธุ์ไม่มีขาด

แม่วัวของเขาตกลูกและไม่เคยแท้ง

11เขามีลูกหลานมากมายเหมือนฝูงแพะแกะ

เด็กๆ ของเขาก็ร้องเล่นเต้นรำ

12พวกเขาร้องเพลงคลอเสียงพิณและรำมะนา

รื่นเริงกับเสียงปี่

13เขาใช้ชีวิตอย่างเจริญรุ่งเรือง

และเข้าสู่แดนมรณาด้วยความสงบสุข21:13 หรือโดยฉับพลัน

14ถึงกระนั้นเขาก็พูดกับพระเจ้าว่า ‘อย่ามายุ่งกับเรา!

เราไม่อยากรู้วิถีทางของพระองค์

15องค์ทรงฤทธิ์เป็นใครกันเราจึงต้องรับใช้พระองค์?

เราจะอธิษฐานต่อพระองค์ไปเพื่ออะไร?’

16แต่ความเจริญรุ่งเรืองของพวกเขาไม่ได้อยู่ในมือของพวกเขาเอง

ข้าจึงไม่ใส่ใจคำแนะนำของคนชั่ว

17“กี่ครั้งที่ตะเกียงของคนชั่วร้ายถูกดับไป?

กี่ครั้งที่ภัยพิบัติเกิดกับเขา?

นั่นคือชะตากรรมที่พระพิโรธของพระเจ้าบันดาลให้เป็นไป

18กี่ครั้งที่เขาเหมือนฟางปลิวตามลม

เหมือนแกลบที่ถูกพายุพัดไป?

19กล่าวกันว่า ‘พระเจ้าทรงสะสมโทษทัณฑ์ไว้ให้ลูกหลานของเขา’

ขอให้พระเจ้าทรงลงโทษตัวคนนั้นเองเพื่อเขาจะได้รู้สำนึก!

20ขอให้ตาของเขาเห็นความพินาศย่อยยับของตัวเอง

ขอให้เขาดื่มพระพิโรธขององค์ทรงฤทธิ์21:17-20 ข้อ 17 และ 18 อาจถือว่าเป็นการอุทาน และข้อ 19 และ 20 เป็นคำประกาศ

21เพราะเมื่อชีวิตของเขามาถึงจุดจบที่กำหนดไว้แล้ว

เขาจะแยแสอะไรกับครอบครัวที่เขาทิ้งไว้เบื้องหลัง?

22“ใครเล่าจะสั่งสอนพระเจ้า

ในเมื่อพระองค์ทรงพิพากษาแม้แต่คนที่สูงส่งที่สุด?

23คนหนึ่งตายไปขณะที่ยังแข็งแรง

สุขสมบูรณ์และสบายเต็มที่

24ร่างกาย21:24 ในภาษาฮีบรูคำนี้มีความหมายไม่ชัดเจนได้รับการบำรุงเลี้ยงอย่างดี

และกระดูกของเขาแข็งแกร่ง

25อีกคนหนึ่งตายไปอย่างขมขื่นใจ

ไม่เคยได้ชื่นชมสิ่งดีงามใดๆ

26ทั้งสองนอนเคียงข้างกันในธุลีดิน

และถูกปกคลุมด้วยหนอน

27“ข้ารู้ดีว่าท่านกำลังคิดอะไรอยู่

แผนการที่พวกท่านจะเล่นงานข้า

28ท่านพูดว่า ‘ไหนล่ะคฤหาสน์ของเจ้าใหญ่นายโตคนนั้น?

เต็นท์ที่พักของคนชั่วไปไหนเสียแล้ว?’

29ท่านไม่เคยถามผู้ที่ท่องเที่ยวไปมาหรือ?

ท่านไม่สนใจคำบอกเล่าของเขาบ้างหรือว่า

30คนชั่วมักรอดพ้นในวันแห่งหายนะ

เขาได้รับการช่วยเหลือให้พ้น21:30 หรือมนุษย์ก็ได้รับการสงวนไว้สำหรับวันหายนะ / และเขาก็ถูกนำออกไปสู่วันแห่งพระพิโรธ

31ใครบ้างประณามความประพฤติของเขาซึ่งๆ หน้า?

ใครสนองการกระทำของเขา?

32เมื่อเขาถูกหามไปยังที่ฝังศพ

ก็ยังมียามเฝ้าอุโมงค์ให้เขา

33ดินในหุบเขานุ่มสบายสำหรับเขา

คนทั้งปวงติดตามเขาไป

และผู้คนที่ไป21:33 หรือเพราะผู้คนที่ได้ไปก่อนหน้าเขาก็นับไม่ถ้วน

34“ท่านจะปลอบโยนข้าด้วยคำเหลวไหลได้อย่างไร?

คำตอบของท่านไม่มีอะไรนอกจากคำลวง!”

Ketab El Hayat

أيوب 21:1-34

أيوب

1أَيُّوبُ: 2«اسْتَمِعُوا سَمْعاً إِلَى أَقْوَالِي، وَلْتَكُنْ لِي هَذِهِ تَعْزِيَةً مِنْكُمْ. 3احْتَمِلُونِي فَأَتَكَلَّمَ، ثُمَّ اسْخَرُوا مِنِّي. 4هَلْ شَكْوَايَ هِيَ ضِدُّ إِنْسَانٍ؟ وَإِنْ كَانَتْ، فَلِمَاذَا لَا أَكُونُ ضَيِّقَ الْخُلُقِ؟ 5تَفَرَّسُوا فِيَّ وَانْدَهِشُوا، وَضَعُوا أَيْدِيَكُمْ عَلَى أَفْوَاهِكُمْ.

6عِنْدَمَا أُفَكِّرُ فِي الأَمْرِ أَرْتَاعُ، وَتَعْتَرِي جَسَدِي رِعْدَةٌ. 7لِمَاذَا يَحْيَا الأَشْرَارُ وَيَطْعَنُونَ فِي السِّنِّ وَيَزْدَادُونَ قُوَّةً؟ 8ذُرِّيَّتُهُمْ تَتَأَصَّلُ أَمَامَهُمْ، وَنَسْلُهُمْ يَتَكَاثَرُونَ فِي أَثْنَاءِ حَيَاتِهِمْ. 9بُيُوتُهُمْ آمِنَةٌ مِنَ الْمَخَاوِفِ، وَعَصَا اللهِ لَا تَنْزِلُ عَلَيْهِمْ. 10ثَوْرُهُمْ يُلْقِحُ وَلا يُخْفِقُ، وَبَقَرَتُهُمْ تَلِدُ وَلا تُسْقِطُ. 11يُسْرِحُونَ صِبْيَانَهُمْ كَسِرْبٍ، وَأَطْفَالُهُمْ يَرْقُصُونَ. 12يُغَنُّونَ بِالدُّفِّ وَالْعُودِ وَيَطْرَبُونَ لِصَوْتِ الْمِزْمَارِ، 13يَقْضُونَ أَيَّامَهُمْ فِي الرَّغْدِ، ثُمَّ فِي لَحْظَةٍ يَهْبِطُونَ إِلَى الْهَاوِيَةِ. 14يَقُولُونَ لِلرَّبِّ: فَارِقْنَا فَإِنَّنَا لَا نَعْبَأُ بِمَعْرِفَةِ طُرُقِكَ. 15مَنْ هُوَ الْقَدِيرُ حَتَّى نَعْبُدَهُ؟ وَأَيُّ كَسْبٍ نَجْنِيهِ إِنْ صَلَّيْنَا إِلَيْهِ؟

16وَلَكِنَّ فَلاحَهُمْ لَيْسَ فِي أَيْدِيهِمْ، لِذَلِكَ تَظَلُّ مَشُورَةُ الأَشْرَارِ بَعِيدَةً عَنِّي.

17كَمْ مَرَّةٍ يَنْطَفِئُ مِصْبَاحُ الأَشْرَارِ؟ وَكَمْ مَرَّةٍ تَتَوَالَى عَلَيْهِمِ النَّكَبَاتُ، إِذْ يَقْسِمُ اللهُ لَهُمْ نَصِيباً فِي غَضَبِهِ؟ 18يُصْبِحُونَ كَالتِّبْنِ فِي وَجْهِ الرِّيحِ، وَكَالْعُصَافَةِ الَّتِي تُطَوِّحُ بِها الزَّوْبَعَةُ. 19أَنْتُمْ تَقُولُونَ: إِنَّ اللهَ يَدَّخِرُ إِثْمَ الشِّرِّيرِ لأَبْنَائِهِ، لا! إِنَّهُ يُنْزِلُ الْعِقَابَ بِالأَثِيمِ نَفْسِهِ، فَيَعْلَمُ. 20فَلْيَشْهَدْ هَلاكَهُ بِعَيْنَيْهِ، وَلْيَجْرَعْ غُصَصَ غَضَبِ الْقَدِيرِ. 21إِذْ مَا بُغْيَتُهُ مِنْ بَيْتِهِ بَعْدَ فَنَائِهِ، وَقَدْ بُتِرَ عَدَدُ شُهُورِ حَيَاتِهِ؟

22أَهُنَاكَ مَنْ يُلَقِّنُ اللهَ عِلْماً، وَهُوَ الَّذِي يَدِينُ الْمُتَشَامِخِينَ؟ 23قَدْ يَمُوتُ الْمَرْءُ فِي وَفْرَةِ رَغْدِهِ، وَهُوَ يَنْعَمُ بِالسَّعَادَةِ وَالطُّمَأْنِينَةِ، 24وَالْعَافِيَةُ تَكْسُو جَنْبَيْهِ، وَمُخُّ عِظَامِهِ طَرِيٌّ. 25وَقَدْ يَمُوتُ آخَرُ بِمَرَارَةِ نَفْسٍ وَلَمْ يَذُقْ خَيْراً 26غَيْرَ أَنَّ كِلَيْهِمَا يُوَارِيهُمَا التُّرَابُ وَيَغْشَاهُمَا الدُّودُ.

27انْظُرُوا، أَنَا مُطَّلِعٌ عَلَى أَفْكَارِكُمْ وَمَا تَتَّهِمُونَنِي بِهِ جَوْراً، 28لأَنَّكُمْ تَقُولُونَ: أَيْنَ هُوَ مَنْزِلُ الرَّجُلِ الْعَظِيمِ، وَأَيْنَ هِيَ خِيَامُ الأَشْرَارِ الْمُقِيمِينَ فِيهَا؟ 29هَلّا سَأَلْتُمْ عَابِرِي السَّبِيلِ؟ أَلا تَكْتَرِثُونَ لِشَهَادَتِهِمْ؟ 30إِنَّ الشِّرِّيرَ قَدْ أَفْلَتَ مِن يَوْمِ الْبَوَارِ، وَنَجَا مِنَ الْعِقَابِ فِي يَوْمِ الْغَضَبِ. 31فَمَنْ يُوَاجِهُهُ بِسُوءِ أَعْمَالِهِ، وَمَنْ يَدِينُهُ عَلَى رَدَاءَةِ تَصَرُّفَاتِهِ؟ 32عِنْدَمَا يُوَارَى فِي قَبْرِهِ يَقُومُ حَارِسٌ عَلَى ضَرِيحِهِ. 33تَطِيبُ لَهُ تُرْبَةُ الْوَادِي، وَيَمْشِي خَلْفَهُ جُمْهُورٌ غَفِيرٌ، وَالَّذِينَ يَتَقَدَّمُونَهُ لَا يُحْصَى لَهُمْ عَدَدٌ. 34فَكَيْفَ، بَعْدَ هَذَا، تُعَزُّونَنِي بِلَغْوِ الْكَلامِ؟ لَمْ يَبْقَ مِنْ أَجْوِبَتِكُمْ إِلّا كُلُّ مَا هُوَ بَاطِلٌ».