1“ดวงตาของข้าได้เห็นทั้งหมดนี้
หูของข้าได้ยินและเข้าใจแล้ว
2ข้ารู้พอๆ กับท่านนั่นแหละ
ไม่ได้ด้อยไปกว่าท่านเลย
3แต่ข้าอยากทูลตรงๆ ต่อองค์ทรงฤทธิ์
อยากสู้คดีกับพระเจ้า
4ส่วนพวกท่านเอาความเท็จมาป้ายสีข้า
ล้วนแล้วแต่เป็นหมอที่ไม่ได้ความ!
5โปรดเงียบเสียเถิด!
ท่านนิ่งเสียก็ยังจะนับว่าฉลาด
6บัดนี้โปรดฟังคำแย้งของข้า
ฟังคำอ้อนวอนจากปากข้าบ้าง
7ท่านจะพูดชั่วๆ อ้างว่าพูดแทนพระเจ้าหรือ?
ท่านจะพูดล่อหลอกเพื่อพระองค์หรือ?
8ท่านจะแสดงความลำเอียงเข้าข้างพระองค์หรือ?
จะสู้ความแทนพระเจ้าหรือ?
9หากพระองค์ตรวจสอบท่าน ผลจะออกมาดีหรือเปล่า?
ท่านจะตบตาพระเจ้าเหมือนตบตามนุษย์ได้หรือ?
10พระองค์จะทรงตำหนิท่านแน่นอน
หากท่านแสดงความลำเอียงอย่างลับๆ
11ท่านไม่กลัวพระเดชานุภาพของพระองค์หรือ?
ไม่ยำเกรงพระองค์เลยหรือ?
12ภาษิตของท่านมีค่าเพียงขี้เถ้า
คำแก้ต่างของท่านก็เปราะบางอย่างหม้อดิน
13“เงียบเสียเถอะ ปล่อยให้ข้าพูดไป
ถ้าอะไรจะเกิดกับข้าก็ให้มันเกิด
14เหตุใดข้าจึงยอมเอาตัวเสี่ยงตาย
และกำชีวิตของตัวเองไว้ในมือ?
15แม้ว่าพระองค์ประหารข้า ข้าก็ยังจะหวังในพระองค์
แน่ทีเดียว ข้ายังคง13:15 หรือแน่ทีเดียวพระองค์จะประหารข้า ข้าไม่มีหวังใดๆ / แต่ข้าจะยังคงขอสู้คดีต่อหน้าพระองค์
16แน่นอน สิ่งนี้จะกลับกลายเป็นการช่วยกอบกู้ข้าด้วยซ้ำ
เพราะไม่มีผู้ที่ไม่นับถือพระเจ้าคนใดกล้ามาสู้หน้าพระองค์หรอก!
17ขอให้ตั้งใจฟังคำพูดของข้า
ฟังให้ดีนะ
18ข้าพร้อมแล้วที่จะสู้ความ
ข้ารู้ว่าข้าจะได้รับการพิสูจน์ว่าข้าไม่ผิด
19ใครจะตั้งข้อกล่าวหาว่าข้าผิดในเรื่องไหน?
ถ้ามี ข้าจะเงียบและยอมตาย
20“ข้าแต่พระเจ้า มีสองสิ่งที่ขอโปรดประทานแก่ข้าพระองค์
แล้วข้าพระองค์จะไม่ซ่อนตัวจากพระองค์
21ขอทรงยกพระหัตถ์ไปจากข้าพระองค์
และหยุดขู่เข็ญให้ข้าพระองค์ตกใจกลัว
22แล้วทรงเรียกเถิด ข้าพระองค์จะขานรับ
หรือขอให้ข้าพระองค์ทูล แล้วพระองค์ทรงตอบ
23ข้าพระองค์ได้ทำผิดทำบาปไปมากเท่าใด?
โปรดสำแดงให้ข้าพระองค์เห็นถึงการล่วงละเมิดและบาปของข้าพระองค์
24ทำไมทรงซ่อนพระพักตร์หนีข้าพระองค์?
ทำไมทรงถือว่าข้าพระองค์เป็นศัตรูของพระองค์?
25พระองค์จะทรงทรมานใบไม้ที่ปลิวตามแรงลมหรือ?
จะทรงรุกไล่ฟางแห้งหรือ?
26เพราะพระองค์ทรงตั้งข้อหาหนักเล่นงานข้าพระองค์
และทรงรื้อฟื้นบาปในวัยหนุ่มของข้าพระองค์
27พระองค์ทรงตีตรวนเท้าของข้าพระองค์ไว้
ทรงเฝ้าดูทางทั้งปวงของข้าพระองค์อย่างใกล้ชิด
โดยตีตราไว้ที่ส้นเท้าของข้าพระองค์
28“ดังนั้นมนุษย์จึงเสื่อมสูญไปเหมือนสิ่งที่เน่าเปื่อย
เหมือนเสื้อผ้าที่ถูกแมลงกัดกิน
1「這一切，我親眼見過，
親耳聽過，且已明白。
2你們知道的我也知道，
我不比你們遜色。
3我想和全能者對話，
我渴望跟上帝理論。
4而你們只會編造謊言，
都是無用的庸醫。
5但願你們閉口不言，
那樣還算你們明智。
6請聽我的申辯，
留心聽我的爭訟。
7你們要為上帝說謊，
為祂說詭詐的話嗎？
8你們要偏袒上帝嗎？
你們要替祂辯護嗎？
9祂查問你們時豈會有好結果？
你們豈能像欺騙人一樣欺騙祂？
10你們若暗中偏袒，
祂必責備你們。
11難道你們不怕祂的威嚴，
不對祂充滿恐懼嗎？
12你們的名言是無用的灰塵，
你們的雄辯是土築的營壘。
13「你們住口，讓我發言；
我願承擔一切後果。
14我已經豁出性命，
不惜冒生命危險。
15祂必殺我，我毫無指望，13·15 「祂必殺我，我毫無指望」或譯「即使祂殺我，我也信靠祂」。
但我仍要在祂面前申辯。
16這樣我才能得救，
因為不信上帝的人無法到祂面前。
17請留心聽我說話，
側耳聽我發言。
18看啊，我已準備好辯詞，
我知道自己有理。
19若有人能指控我，
我就緘默，情願死去。
20上帝啊，只要你應允兩件事，
我就不躲避你的面，
21求你把手從我身上挪開，
不要用你的威嚴驚嚇我。
22這樣，你傳喚我，我必回應；
或者讓我陳述，你來回答。
23我究竟有什麼過錯和罪惡？
求你指出我的過犯和罪愆。
24你為何掩面不看我？
為何把我當作仇敵？
25你要恐嚇一片風中的落葉嗎？
你要追趕一根枯乾的茅草嗎？
26你記下指控我的罪狀，
讓我承擔幼年的罪惡。
27你給我上了腳鐐，
監視我的一舉一動，
為我的腳掌設界限。
28我消逝如朽爛之物，
又如蟲蛀的衣服。
