นิมิตหุบเขากระดูกแห้ง
1พระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่เหนือข้าพเจ้า และทรงนำข้าพเจ้าออกมาโดยพระวิญญาณขององค์พระผู้เป็นเจ้า ทรงวางข้าพเจ้าไว้ที่กลางหุบเขาแห่งหนึ่งซึ่งเต็มไปด้วยกระดูก 2พระองค์ทรงพาข้าพเจ้าท่องไปในหมู่กระดูก และข้าพเจ้าเห็นกระดูกเกลื่อนกลาดทั่วพื้นหุบเขา เป็นกระดูกที่แห้งมาก 3พระองค์ตรัสถามข้าพเจ้าว่า “บุตรมนุษย์เอ๋ย กระดูกเหล่านี้จะกลับมีชีวิตได้ไหม?”
ข้าพเจ้ากราบทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต พระองค์แต่ผู้เดียวที่ทรงทราบ”
4แล้วพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงเผยพระวจนะแก่กระดูกเหล่านี้ว่า ‘กระดูกแห้งเอ๋ย จงฟังพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้า! 5พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสแก่กระดูกเหล่านี้ว่า เราจะให้ลมปราณ37:5 ในภาษาฮีบรู คำนี้อาจหมายถึงลมหรือวิญญาณได้ด้วย (ดูข้อ 6-14)เข้าสู่เจ้า แล้วเจ้าจะกลับมีชีวิต 6เราจะร้อยเอ็นของเจ้าและให้เจ้ามีเลือดเนื้อ แล้วเอาผิวหนังคลุมเจ้า เราจะใส่ลมปราณให้เจ้าและเจ้าจะมีชีวิต แล้วเจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์’ ”
7ข้าพเจ้าจึงเผยพระวจนะตามที่พระองค์ตรัสสั่ง ขณะที่ข้าพเจ้าเผยพระวจนะอยู่ มีเสียงดังกรุกกริก และกระดูกต่างๆ มาประสานต่อเข้าด้วยกัน 8ข้าพเจ้ามองดูก็เห็นเอ็นและเลือดเนื้อก่อตัวขึ้นเหนือกระดูกและผิวหนังคลุมทั้งหมดไว้ แต่ร่างเหล่านั้นยังปราศจากลมปราณ
9แล้วพระองค์ตรัสแก่ข้าพเจ้าว่า “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงเผยพระวจนะแก่ลมปราณ จงกล่าวว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า ลมปราณเอ๋ย จงมาจากลมทั้งสี่ทิศ และเข้าสู่ร่างที่ถูกสังหารเหล่านี้เพื่อพวกเขาจะมีชีวิต’ ” 10ข้าพเจ้าจึงเผยพระวจนะตามที่พระองค์ตรัสสั่ง แล้วลมปราณก็เข้าสู่ร่างเหล่านั้น พวกเขาจึงมีชีวิต ลุกขึ้นยืน และกลายเป็นกองทัพใหญ่
11แล้วพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “บุตรมนุษย์เอ๋ย กระดูกเหล่านี้คือพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมด พวกเขากล่าวว่า ‘กระดูกของเราแห้งกรัง ความหวังของเราสูญสิ้น เราถูกทำลายแล้ว’ 12ฉะนั้นจงเผยพระวจนะแก่พวกเขาว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า ประชากรของเราเอ๋ย เราจะเปิดหลุมฝังศพของเจ้าและนำเจ้าออกมา เราจะพาเจ้ากลับสู่ดินแดนอิสราเอล 13เมื่อนั้นแหละประชากรของเราเอ๋ย เจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์เมื่อเราเปิดหลุมฝังศพของเจ้าและนำเจ้าออกมา 14เราจะใส่วิญญาณของเราไว้ในเจ้าและเจ้าจะมีชีวิตอยู่ เราจะให้เจ้าตั้งรกรากในดินแดนของเจ้าเอง เมื่อนั้นเจ้าจะรู้ว่าเราผู้เป็นพระยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาไว้และเราก็ทำตามนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น’ ”
ชาติเดียวกษัตริย์เดียว
15พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า 16“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงเอาไม้อันหนึ่งมาและเขียนลงว่า ‘ของยูดาห์กับอิสราเอลซึ่งเป็นพวกพ้อง’ และเอาไม้อีกอันหนึ่งมาเขียนลงว่า ‘ของเอฟราอิม ของโยเซฟและวงศ์วานอิสราเอลทั้งหมด ซึ่งเป็นพวกพ้อง’ 17จงประกอบไม้ทั้งสองเข้าด้วยกัน ให้เป็นไม้อันเดียวอยู่ในมือของเจ้า
18“เมื่อพี่น้องร่วมชาติของเจ้าถามเจ้าว่า ‘เจ้าจะไม่บอกเราหรือว่าที่เจ้าทำเช่นนั้นหมายความว่าอะไร?’ 19จงบอกพวกเขาว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่าเราจะเอาไม้ของโยเซฟซึ่งอยู่ในมือของเอฟราอิมและไม้ของเผ่าต่างๆ ของชนอิสราเอลที่เป็นพวกพ้อง ประกอบเข้ากับไม้ของยูดาห์ให้เป็นไม้อันเดียวกันอยู่ในมือของเรา 20จงชูไม้ทั้งสองอันที่เจ้าเขียนไว้ต่อหน้าพวกเขา 21และบอกพวกเขาว่าพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เราจะนำชนชาติอิสราเอลออกมาจากชาติต่างๆ ที่พวกเขาไปนั้น เราจะรวบรวมพวกเขามาจากรอบทิศ พากลับสู่ดินแดนของพวกเขา 22เราจะทำให้พวกเขาเป็นชนชาติเดียวในดินแดนนั้น ให้อยู่บนภูเขาต่างๆ ของอิสราเอล จะมีกษัตริย์องค์เดียวปกครองเหนือพวกเขาทั้งหมด พวกเขาจะไม่แยกเป็นสองชาติหรือสองอาณาจักรอีกต่อไป 23พวกเขาจะไม่ทำตัวให้เป็นมลทินด้วยรูปเคารพต่างๆ หรือเทวรูปอันชั่วช้าสามานย์ หรือด้วยการล่วงละเมิดใดๆ ของพวกเขา เพราะเราจะช่วยไม่ให้พวกเขาหวนกลับไปทำบาปอีก37:23 สำเนาต้นฉบับภาษาฮีบรูส่วนใหญ่ว่าเพราะเราจะช่วยพวกเขาจากที่พักอาศัยทุกแห่งที่พวกเขาได้ไปทำบาป เราจะชำระล้างพวกเขา พวกเขาจะเป็นประชากรของเราและเราจะเป็นพระเจ้าของพวกเขา
24“ ‘ดาวิดผู้รับใช้ของเราจะเป็นกษัตริย์ปกครองพวกเขา พวกเขาจะมีผู้เลี้ยงคนเดียว พวกเขาจะปฏิบัติตามบทบัญญัติของเราและใส่ใจทำตามกฎหมายของเรา 25พวกเขาจะอาศัยในดินแดนซึ่งเรามอบให้แก่ยาโคบผู้รับใช้ของเรา ดินแดนซึ่งบรรพบุรุษของพวกเจ้าอาศัยอยู่ พวกเขากับลูกหลานจะอาศัยอยู่ที่นั่นตลอดไป และดาวิดผู้รับใช้ของเราจะเป็นเจ้านายของพวกเขาตลอดไป 26เราจะทำพันธสัญญาแห่งสันติภาพกับพวกเขาเป็นพันธสัญญานิรันดร์ เราจะสถาปนาพวกเขาไว้และทวีจำนวนของพวกเขา เราจะตั้งสถานนมัสการของเราไว้ท่ามกลางพวกเขาตลอดไป 27ที่พำนักของเราจะอยู่ท่ามกลางพวกเขา เราจะเป็นพระเจ้าของพวกเขา และพวกเขาจะเป็นประชากรของเรา 28เมื่อนั้นชนชาติทั้งหลายจะรู้ว่า เราผู้เป็นพระยาห์เวห์ทำให้อิสราเอลเป็นชนชาติบริสุทธิ์ เมื่อสถานนมัสการของเราอยู่ท่ามกลางพวกเขาตลอดไปเป็นนิตย์’ ”
Ang Kapatagan nga Adunay Daghang mga Bukog
1Unya gigamhan ako sa Ginoo ug gidala ako sa iyang Espiritu ngadto sa taliwala sa kapatagan nga adunay daghang mga bukog. 2Gilibot ako sa Ginoo didto, ug nakita ko ang labihan kadaghang mga bukog nga nagkatag sa kapatagan ug uga na kini kaayo. 3Nangutana ang Ginoo kanako, “Tawo, mabuhi pa ba kini nga mga bukog?” Mitubag ako, “Ginoo nga Dios, ikaw lang gyud ang nahibalo niana.”
4Miingon siya pag-usab kanako, “Ingna kana nga mga bukog nga mamati sila sa akong isulti. 5Kay ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon kanila: Hatagan ko kamo ug gininhawa, ug mabuhi kamo. 6Butangan ko kamo ug mga ugat ug mga unod, ug puston ko kamo sa panit. Hatagan ko kamo ug gininhawa, ug mabuhi kamo. Unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo.”
7Busa gituman ko ang gimando kanako. Ug samtang nagsulti ako, nakadungog akog linagutok, ug ang mga bukog nangasumpay. 8Ug sa pagtan-aw ko, nakita ko nga may mga ugat ug mga unod na kini ug naputos kini sa panit, apan wala sila magginhawa.
9Miingon ang Ginoo kanako, “Tawo, ingna ang hangin nga ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon: O hangin, huros kamo gikan sa upat ka direksyon, ug huypi ninyo kana nga mga patay nga lawas aron mabuhi sila.” 10Busa gituman ko ang iyang gimando kanako, ug nakabaton ug gininhawa ang mga patay nga lawas ug nabuhi sila. Nanindog sila, ug hilabihan sila kadaghan—daw usa ka batalyon nga mga sundalo.
11Miingon pag-usab ang Ginoo kanako, “Tawo, kana nga mga bukog nagarepresentar sa tibuok katawhan sa Israel. Nagaingon sila, ‘Uga na ang amo nga mga bukog, ug wala na kamiy paglaom; gilaglag na kami.’ 12Busa ingna sila nga ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon: O katawhan ko, ablihan ko ang inyong mga lubnganan ug banhawon ko kamo, ug ibalik sa yuta sa Israel. 13Unya mahibaloan ninyo, O katawhan ko, nga ako mao ang Ginoo, kon ablihon ko na ang inyong mga lubnganan ug banhawon kamo. 14Ihatag ko ang akong Espiritu kaninyo ug mabuhi kamo, ug papuy-on ko kamo sa inyong kaugalingong yuta. Unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo. Kon unsa ang akong ginasulti, ginatuman ko. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
Ang Paghiusa sa Juda ug Israel
15Miingon ang Ginoo kanako, 16“Tawo, pagkuha ug lipak ug sulati kinig, ‘Ang gingharian sa Juda.’ Unya pagkuha pag laing lipak ug sulati kinig, ‘Ang gingharian sa Israel.’ 17Sumpaya kini nga duha ka lipak aron mahimo kini nga usa na lang diha sa imo nga kamot. 18Kon pangutan-on ka sa imo nga mga katawhan kon unsay buot ipasabot niini, 19tubaga sila, ‘Mao kini ang giingon sa Ginoo nga Dios: Sumpayon ko ang lipak nga nagarepresentar sa Israel ug ang lipak nga nagarepresentar sa Juda, ug mahimo kini nga usa na lang sa akong kamot.’
20“Unya guniti atubangan sa katawhan ang lipak nga imo nga gisulatan 21ug ingna sila, ‘Mao kini ang giingon sa Ginoo nga Dios: Kuhaon ko ang mga Israelinhon gikan sa tanang nasod diin sila nagkatibulaag, ug dad-on ko sila pagbalik sa ilang kaugalingong yuta. 22Himuon ko na lang silang usa ka nasod sa yuta sa Israel. Usa lang ka hari ang magahari kanila, ug dili na sila mabahin pa pag-usab ngadto sa duha ka nasod o gingharian. 23Dili na nila hugawan pag-usab ang ilang kaugalingon pinaagi sa pagsimba sa ilang mangil-ad nga mga dios-dios, o sa paghimo sa bisan unsa nga sala kay luwason ko sila sa tanan nilang pagpakasala, ug limpyohan ko sila. Mahimo ko silang katawhan, ug ako ang ilang Dios. 24Magahari kanila ang hari nga kaliwat sa akong alagad nga si David, ug usa lang ang ilang magbalantay. Sundon nila pag-ayo ang akong mga sugo ug mga tulumanon. 25Magapuyo sila sa yuta nga akong gihatag sa akong alagad nga si Jacob, ang yuta diin nagpuyo ang ilang mga katigulangan. Didto sila ug ang ilang mga kaliwat magpuyo hangtod sa hangtod, ug magahari kanila ang hari nga kaliwat sa akong alagad nga si David sa walay kataposan. 26Maghimo akog kasabotan kanila nga magapuyo sila nga maayo ang kahimtang. Ug kini nga kasabotan magapadayon hangtod sa hangtod. Papuy-on ko sila sa ilang yuta ug padaghanon ko sila. Ug patindogon ko ang akong templo sa ilang taliwala sa walay kataposan. 27Mopuyo ako uban kanila. Mahimo akong ilang Dios, ug mahimo ko silang katawhan. 28Ug kon magpabilin na ang akong templo diha kanila sa walay kataposan, mahibaloan sa mga nasod nga ako, ang Ginoo, mao ang nagpili sa mga Israelinhon nga mahimo nga ako.’ ”
