บทคร่ำครวญแด่เจ้านายของอิสราเอล
1“จงคร่ำครวญอาลัยถึงบรรดาเจ้านาย ของอิสราเอล 2และกล่าวว่า
“ ‘มารดาของเจ้าช่างเหมือนนางสิงห์
ในหมู่สิงห์เสียนี่กระไร!
นางเอนกายลงในหมู่สิงห์หนุ่ม
และเลี้ยงดูลูกๆ ของนาง
3ลูกสิงห์ตัวหนึ่งของนาง
เติบโตเป็นสิงห์หนุ่มผู้แกร่งกล้า
เขาเรียนรู้ที่จะฉีกเหยื่อ
และขย้ำมนุษย์
4เมื่อประชาชาติทั้งหลายได้ยินเรื่องของเขา
ก็ดักจับเขาไว้ได้ในหลุมพราง
พวกเขาเอาขอเกี่ยวสิงห์หนุ่มนั้น
นำเขาไปยังดินแดนอียิปต์
5“ ‘เมื่อนางสิงห์เห็นว่าความหวังไม่เป็นจริง
ความคาดหมายก็สูญสิ้นไป
นางจึงเอาลูกสิงห์อีกตัวหนึ่งมาเลี้ยง
ให้เป็นสิงห์หนุ่มผู้แกร่งกล้า
6เขาเที่ยวไปในหมู่สิงห์
เพราะบัดนี้เขาเป็นสิงห์หนุ่มแกร่งกล้า
เขาเรียนรู้ที่จะฉีกเหยื่อ
และขย้ำมนุษย์
7เขาทลาย19:7 ภาษาฮีบรูว่าเขารู้จักที่มั่น
และทำลายล้างเมืองต่างๆ ของพวกเขา
ดินแดนนั้นและพลเมืองทุกคนก็ตระหนกตกใจ
เมื่อเขาขู่คำราม
8แล้วประชาชาติทั้งปวงจากภูมิภาคต่างๆ โดยรอบ
ก็มาสู้กับเขา
พวกเขากางตาข่ายดักเขา
แล้วก็จับเขาได้ในหลุมพราง
9เขาถูกลากด้วยขอเกี่ยวไปขังไว้ในกรง
ถูกนำตัวไปเข้าเฝ้ากษัตริย์บาบิโลน
เขาถูกขังไว้ในคุก
จึงไม่ได้ยินเสียงคำรามของเขา
บนภูเขาทั้งหลายของอิสราเอลอีกต่อไป
10“ ‘มารดาของเจ้าเหมือนเถาองุ่น
ปลูกไว้ริมน้ำในสวนองุ่นของเจ้า19:10 สำเนาต้นฉบับภาษาฮีบรูส่วนใหญ่ว่าในโลหิตของเจ้า
มีผลดกและเต็มไปด้วยกิ่งก้านสาขา
เพราะมีน้ำท่าบริบูรณ์
11กิ่งก้านของมันแข็งแรง
เหมาะเป็นคทาของผู้ครอบครอง
มันชูก้านสูง
เหนือแขนงอันหนาทึบ
โดดเด่นเพราะชูขึ้นสูง
และแผ่ก้านงาม
12แต่มันถูกถอนรากขึ้นมาด้วยโทสะอันแรงกล้า
และถูกเหวี่ยงทิ้งลงกับพื้น
ลมตะวันออกทำให้มันเหี่ยวเฉา
ผลของมันถูกปลิดไป
กิ่งก้านแข็งแรงของมันเหี่ยวเฉา
และไฟก็เผาผลาญมัน
13บัดนี้มันถูกนำไปปลูกไว้ในถิ่นกันดาร
ซึ่งพื้นดินแห้งแล้งแตกระแหง
14มีไฟลามออกมาจากกิ่งใหญ่กิ่งหนึ่ง19:14 หรือจากใต้กิ่งของมัน
เผาผลของมันวอดวาย
จึงไม่เหลือกิ่งก้านแข็งแรง
ที่เหมาะจะทำเป็นคทาของผู้ครอบครองอีก’
“นี่คือบทคร่ำครวญและเอาไว้ใช้ในยามคร่ำครวญ”
Плач о вождях Израиля
1– А ты подними плач о вождях Израиля 2и скажи:
«Ах, какой львицей19:2 Под львицей подразумевается Иудея, а под львятами – цари Иоахаз и Иоаким, которые были уведены в плен в Египет и Вавилон. была твоя мать
среди львов!
Она среди львов молодых расположилась
и растила детенышей.
3Вскормила она одного из своих львят;
львом молодым он стал.
Он научился ловить добычу,
пожирал людей.
4Народы о нем услышали;
он попался к ним в яму
и крюками уведен был
в землю Египта.
5Увидев, что рухнули ее ожидания,
что погибла ее надежда,
взяла она другого из львят
и вырастила львом молодым.
6Он рыскал с другими львами,
львом молодым он стал.
Он научился ловить добычу,
пожирал людей.
7Он разорял19:7 Так в одной из древних текстовых традиций; в нормативном еврейском тексте: «познавал». их крепости19:7 Или: «вдов»
и опустошал города;
земля со всеми, кто жил в ней,
рева его боялась.
8Но пошли на него народы
из областей окрестных;
сеть на него раскинули,
в яму к ним он попался.
9Крюками в клетку его втащили
и отвезли к царю Вавилона;
посадили его под стражу,
чтобы рев его больше не раздавался
над горами Израиля.
10Твоя мать была, точно лоза19:10 Лоза олицетворяет Иудею, ее ветви – царей, восточный ветер – Вавилон, а огонь, вышедший из ствола, – разрушения, которые царь Цедекия навлек на Иудею, восстав против Вавилона. в винограднике19:10 Букв.: «в твоей крови».,
посаженная у воды;
плодоносной была она и ветвистой
от изобилия воды.
11Ветви ее были крепкими,
годились на жезл правителя19:11 Букв.: «Крепкие ее ветви стали жезлами правителей»..
Высоко поднимался ствол ее
над густою листвой.
Она красовалась своей высотой
и порослью богатой.
12Но была она с яростью вырвана
и на землю повергнута;
восточный ветер ее иссушил,
и плоды с нее обобрали;
ее крепкие ветви засохли,
и поглотил их огонь.
13Теперь в пустыню она пересажена,
в землю бездождья и жажды.
14Из ствола ее вышел огонь
и поглотил ее плод.
Нет на ней больше крепких ветвей,
годных на жезл правителя».
Это плач, и пусть им оплакивают.
