เยรูซาเล็มเถาองุ่นไร้ค่า
1พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า 2“บุตรมนุษย์เอ๋ย ไม้องุ่นมีอะไรดีกว่ากิ่งก้านของต้นไม้ใดๆ ในป่าหรือ? 3ไม้องุ่นจะนำมาใช้ประโยชน์อะไรได้เล่า? เอามาทำที่แขวนสิ่งใดได้หรือ? 4และเมื่อโยนลงไปในไฟเป็นเชื้อเพลิง ไฟเผาปลายทั้งสองข้าง และลุกไหม้ตรงกลางแล้ว มันจะใช้ประโยชน์อะไรได้? 5เมื่อมันยังดีอยู่ก็ทำประโยชน์อะไรไม่ได้ เมื่อถูกไฟเผาก็ยิ่งไม่มีประโยชน์
6“ฉะนั้นพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เราโยนไม้องุ่นซึ่งอยู่ท่ามกลางไม้ป่าต่างๆ เป็นเชื้อไฟฉันใด เราก็จะปฏิบัติต่อผู้คนที่อาศัยอยู่ในเยรูซาเล็มฉันนั้น 7เราจะตั้งตนเป็นศัตรูกับพวกเขา แม้พวกเขาจะตะเกียกตะกายหนีออกมาจากไฟ ไฟก็ยังจะเผาผลาญพวกเขา และเมื่อเราตั้งตนเป็นศัตรูกับพวกเขา เจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์ 8เราจะทำให้ดินแดนนั้นถูกทิ้งร้าง เพราะพวกเขาไม่ซื่อสัตย์ พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น”
葡萄樹的比喻
1耶和華對我說： 2「人子啊，葡萄木比林中其他木材更好嗎？ 3葡萄木有什麼用呢？能用它製造掛鉤掛東西嗎？ 4它只能用來當柴燒。如果火已經燒了它的兩頭，中間也燒黑了，它還有什麼用呢？ 5它完好無損的時候，尚且不能用來製造工具，被火燒後豈不更沒用了嗎？ 6所以，主耶和華說，我怎樣把林中的葡萄樹丟在火中當柴燒，也必照樣丟棄耶路撒冷的居民。 7我必嚴懲他們。他們縱然火裡逃生，仍要被火燒滅。我嚴懲他們的時候，他們便知道我是耶和華。 8我必使他們的土地荒涼，因為他們對我不忠。這是主耶和華說的。」
