เยเรมีย์ 6 – TNCV & YCB

Thai New Contemporary Bible

เยเรมีย์ 6:1-30

เยรูซาเล็มถูกล้อม

1“วิ่งหนีเอาชีวิตรอดเถิด ชาวเบนยามินเอ๋ย!

จงหนีจากเยรูซาเล็ม!

จงเป่าแตรในเทโคอา!

ส่งสัญญาณขึ้นเหนือเบธฮัคเคเรม!

เพราะภัยพิบัติโผล่ขึ้นมาจากทางเหนือ

เป็นหายนะร้ายแรง

2เราจะทำลายธิดาแห่งศิโยน6:2 คือ ชาวเยรูซาเล็ม เช่นเดียวกับข้อ 23

ผู้งดงามและบอบบางเหลือเกิน

3คนเลี้ยงแกะและฝูงสัตว์ของเขาจะมาต่อสู้เธอ

พวกเขาจะตั้งเต็นท์ล้อมเมือง

แต่ละคนเลี้ยงสัตว์ของเขา”

4“จงเตรียมทำศึกกับศิโยน!

จงลุกขึ้น ให้เราบุกโจมตียามเที่ยงวัน!

แต่อนิจจา กลางวันคล้อยลงแล้ว

และร่มเงาของยามเย็นทอดยาว

5ดังนั้นจงลุกขึ้น ให้เราโจมตีตอนกลางคืน

และทำลายป้อมปราการต่างๆ เสีย!”

6พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า

“จงโค่นต้นไม้

แล้วก่อเชิงเทินเพื่อสู้กับเยรูซาเล็ม

กรุงนี้ต้องถูกลงโทษ

เพราะเต็มไปด้วยการกดขี่ข่มเหง

7ดั่งบ่อน้ำปล่อยน้ำไหลออกมา

กรุงนี้ก็ได้ปล่อยความชั่วร้ายออกมา

ความทารุณอำมหิตและการทำลายล้างดังกระหึ่มในเมืองนี้

ความเจ็บป่วยและบาดแผลของมันมีอยู่ต่อหน้าเราเสมอ

8เยรูซาเล็มเอ๋ย จงรับการเตือน

มิฉะนั้นเราจะเบือนหน้าหนีจากเจ้า

และทำให้ดินแดนของเจ้าถูกทิ้งร้าง

จนไม่มีใครอยู่อาศัยได้”

9พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า

“แม้แต่ชนอิสราเอลที่เหลืออยู่เพียงหยิบมือก็ต้องถูกทำลายซ้ำ

เหมือนคนเก็บองุ่น

ตรวจดูองุ่นแต่ละเถา

เพื่อเก็บพวกที่คลาดสายตาไป”

10จะให้ข้าพเจ้าพูดและเตือนใครได้?

ใครจะฟังข้าพเจ้า?

หูของพวกเขาถูกอุด6:10 ภาษาฮีบรูว่าไม่ได้เข้าสุหนัต

พวกเขาจึงไม่ได้ยิน

พระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้าระคายหูของพวกเขา

พวกเขาจึงไม่อยากฟัง

11แต่พระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้าก็สุมอยู่ที่ข้าพเจ้า

สุดที่ข้าพเจ้าจะอัดอั้นไว้

“จงระบายออกมาเหนือเด็กๆ ตามท้องถนน

เหนือกลุ่มคนหนุ่มที่มาชุมนุมกัน

ทั้งสามีและภรรยาก็ไม่เว้น

รวมถึงคนเฒ่าคนแก่ที่ร่วงโรยไป

12บ้านเรือนของเขาจะตกเป็นของคนอื่น

พร้อมทั้งที่นาและภรรยา

เมื่อเรายื่นมือออก

ต่อสู้ประชากรที่อาศัยอยู่ในแผ่นดินนี้”

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้

13“ตั้งแต่ผู้น้อยที่สุดจนถึงผู้ใหญ่ที่สุด

ล้วนโลภมุ่งกำไร

พวกผู้เผยพระวจนะและปุโรหิตก็ไม่ต่างกัน

ล้วนโกหกหลอกลวง

14พวกเขาทำแผลให้ประชากรของเรา

ราวกับว่าไม่สาหัสรุนแรงเท่าไร

พวกเขากล่าวว่า ‘สันติสุข สันติสุข’

ทั้งๆ ที่ไม่มีสันติสุข

15พวกเขาละอายใจในความประพฤติอันน่าขยะแขยงของตนบ้างหรือเปล่า?

เปล่าเลย พวกเขาไม่ละอายสักนิด

ไม่รู้เลยว่าการมียางอายนั้นเป็นอย่างไร

ฉะนั้นพวกเขาจะล้มลงในหมู่ผู้ที่ล้มลง

เขาจะตกต่ำลงเมื่อเราลงโทษเขา”

องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น

16องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“จงยืนที่ทางแพร่งและมองดู

จงถามถึงหนทางโบราณ

จงถามหาหนทางที่ดีและดำเนินในทางนั้น

แล้วเจ้าจะพบการพักสงบสำหรับจิตใจของเจ้า

แต่เจ้าพูดว่า ‘เราจะไม่ยอมเดินทางสายนั้น’

17เราตั้งยามไว้เหนือเจ้าและกล่าวว่า

‘ฟังเสียงแตรเถิด!’

แต่เจ้าพูดว่า ‘เราจะไม่ฟัง’

18ฉะนั้นจงฟังให้ดี ประชาชาติทั้งหลาย

เหล่าพยานเอ๋ย

จงสังเกตสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับเขา

19แผ่นดินโลกเอ๋ย จงฟังเถิด

เรากำลังนำภัยพิบัติมาเหนือชนชาตินี้

เป็นผลจากแผนชั่วของพวกเขาเอง

เพราะพวกเขาไม่ยอมฟังถ้อยคำของเรา

และได้ละทิ้งบทบัญญัติของเรา

20เราแยแสอะไรกับเครื่องหอมจากเชบา

หรือเครื่องเทศอันหอมหวลจากแดนไกล?

เครื่องเผาบูชาของเจ้าไม่เป็นที่ยอมรับ

เครื่องบูชาทั้งหลายของเจ้าไม่ได้ทำให้เราพอใจ”

21ด้วยเหตุนี้องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงตรัสว่า

“เราจะตั้งเครื่องกีดขวางไว้ต่อหน้าชนชาตินี้

ซึ่งจะทำให้ทั้งผู้เป็นบิดาและผู้เป็นบุตรสะดุดล้ม

เพื่อนบ้านและมิตรสหายจะพินาศ”

22องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“ดูเถิด กองทัพจะมา

จากดินแดนทางเหนือ

ชนชาติยิ่งใหญ่กำลังถูกเร่งเร้า

จากทุกมุมโลก

23พวกเขามีทั้งธนูและหอก

โหดเหี้ยมและไร้ความเมตตา

เสียงควบม้าของพวกเขา

เหมือนเสียงทะเลคำราม

พวกเขายกกระบวนทัพมา

เพื่อโจมตีเจ้า ธิดาแห่งศิโยนเอ๋ย”

24เราได้ยินกิตติศัพท์เลื่องลือเกี่ยวกับกองทัพ

ของเขา

แขนขาของเราก็หมดเรี่ยวหมดแรง

ความทุกข์ทรมานเกาะกุมเรา

เราเจ็บปวดเหมือนผู้หญิงที่กำลังคลอดลูก

25อย่าออกไปที่ทุ่งนา

หรือเดินตามถนน

เพราะศัตรูถือดาบพร้อมที่จะสังหาร

และไม่ว่าจะหันไปทางไหนก็มีแต่ความสยดสยอง

26พี่น้องร่วมชาติเอ๋ย จงสวมเสื้อผ้ากระสอบ

และเกลือกกลิ้งอยู่ในกองขี้เถ้าเถิด

จงร้องไห้คร่ำครวญอย่างรันทดขมขื่น

เหมือนสูญเสียลูกชายคนเดียวที่มีอยู่

เพราะในทันทีทันใด

ผู้ทำลายล้างจะยกมาโจมตีเรา

27“เราได้ทำให้เจ้าเป็นนักวิเคราะห์แร่

และประชากรของเราเป็นสินแร่

เพื่อเจ้าจะสังเกต

และทดสอบวิถีทางต่างๆ ของพวกเขา

28พวกเขาล้วนเป็นนักกบฏดื้อด้าน

เที่ยวนินทาว่าร้ายไปทั่ว

พวกเขาเป็นเหมือนทองสัมฤทธิ์และเหล็ก

ล้วนประพฤติตัวเสื่อมทราม

29สูบลมก็สูบอย่างดุเดือด

เพื่อให้ไฟเผาตะกั่วให้หมดไป

แต่การถลุงก็เปล่าประโยชน์

คนชั่วไม่ถูกหลอมชำระให้บริสุทธิ์ได้เลย

30พวกเขาจะได้ชื่อว่าเป็น ‘เงินที่ถูกทิ้งแล้ว’

เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงละทิ้งพวกเขาแล้ว”

Bíbélì Mímọ́ Yorùbá Òde Òn

Jeremiah 6:1-30

Jerusalẹmu lábẹ́ ìgbèkùn

1“Ẹ̀yin ènìyàn Benjamini, sá sí ibi ààbò!

Ẹ sá kúrò ní Jerusalẹmu,

Ẹ fọn fèrè ní Tekoa!

Kí ẹ gbé ààmì sókè lórí Beti-Hakeremu!

Nítorí àjálù farahàn láti àríwá,

àní ìparun tí ó lágbára.

2Èmi yóò pa ọmọbìnrin Sioni run,

tí ó jẹ́ arẹwà àti ẹlẹgẹ́.

3Olùṣọ́-àgùntàn pẹ̀lú agbo wọn yóò gbóguntì wọ́n.

Wọn yóò pa àgọ́ yí wọn ká,

olúkúlùkù yóò máa jẹ ní ilé rẹ̀.”

4“Ẹ ya ará yín sí mímọ́ láti bá a jagun!

Dìde, kí a kọlù ú ní ìgbà ọ̀sán!

Ṣùgbọ́n ó ṣe, nítorí ọjọ́ lọ tán,

ọjọ́ alẹ́ náà sì gùn sí i.

5Nítorí náà, ẹ dìde, ẹ jẹ́ kí a kọlù ú ní àṣálẹ́

kí a sì ba odi alágbára rẹ̀ jẹ́.”

6Èyí ni ohun tí Olúwa Ọlọ́run Àwọn ọmọ-ogun wí:

“Ẹ ké àwọn igi náà lulẹ̀

kí ẹ sì mọ odi ààbò yí Jerusalẹmu ká.

Èyí ni ìlú títóbi tí a ó bẹ̀wò,

nítorí pé ó kún fún ìninilára.

7Gẹ́gẹ́ bí kànga ṣe ń da omi inú rẹ̀ sílẹ̀,

náà ni ó ń tú ìwà búburú rẹ̀ jáde.

Ìwà ipá àti ìparun ń tún pariwo nínú rẹ̀;

nígbà gbogbo ni àìsàn àti ọgbẹ́ rẹ̀ ń wà níwájú mi.

8Ìwọ Jerusalẹmu, gba ìkìlọ̀

kí Èmi kí ó má ba à lọ kúrò ní ọ̀dọ̀ rẹ,

kí n sì sọ ilẹ̀ rẹ di ahoro,

tí kò ní ní olùgbé.”

9Èyí ni ohun tí Olúwa àwọn ọmọ-ogun wí:

“Jẹ́ kí wọn pèsè ìyókù Israẹli

ní tónítóní bí àjàrà;

na ọwọ́ rẹ sí àwọn ẹ̀ka nì lẹ́ẹ̀kan sí i

gẹ́gẹ́ bí ẹnìkan ti í kó èso àjàrà jọ.”

10Ta ni ẹni tí mo lè bá sọ̀rọ̀ àti

tí mo lè fún ní ìmọ̀ràn? Ta ni

yóò tẹ́tí sílẹ̀ sí mi? Etí wọn

ti di, nítorí náà wọn kò lè gbọ́.

Ọ̀rọ̀ Olúwa, jẹ́ ohun búburú sí wọn,

wọn kò sì ní inú dídùn nínú rẹ̀.

11Èmi kún fún ìbínú

Olúwa, èmi kò sì le è pa á mọ́ra.

“Tú u sí orí àwọn ọmọ ńigboro, àti

sórí àwọn ọmọkùnrin tí wọn kó ra

wọn jọ pọ̀, àti ọkọ àti aya ni a ò

mú sínú rẹ̀, àti àwọn arúgbó

tí ó ní ọjọ́ kíkún lórí.

12Ilé wọn o sì di ti ẹlòmíràn,

oko wọn àti àwọn aya wọn,

nígbà tí èmi bá na ọwọ́ mi

sí àwọn olùgbé ilẹ̀ náà,”

ni Olúwa wí.

13“Láti orí ẹni tí ó kéré sí orí

ẹni tí ó tóbi ju, gbogbo wọn

ni ó sì ní ojúkòkòrò fún èrè,

àwọn wòlíì àti àlùfáà lápapọ̀

sì kún fún ẹ̀tàn.

14Wọ́n sì ń wo ọgbẹ́ àwọn ènìyàn

mi bí ẹni pé kò tó nǹkan.

Wọ́n ń wí pé, ‘Àlàáfíà, Àlàáfíà,’

nígbà tí kò sì sí àlàáfíà.

15Ojú ha a tì wọ́n nítorí ìwà

ìríra wọn bí? Rárá, wọn kò

ní ìtìjú mọ́, wọn kò tilẹ̀ ní oorun ìtìjú

Nítorí náà, wọn ó ṣubú láàrín

àwọn tó ṣubú, a ó sì ké wọn

lulẹ̀ nígbà tí mo bá bẹ̀ wọ́n wò,”

ni Olúwa wí.

16Èyí ni ohun tí Olúwa wí:

“Ẹ dúró sí ìkóríta, kí ẹ sì wò,

ẹ béèrè fún ọ̀nà àtijọ́, ẹ béèrè

ẹ béèrè ọ̀nà dáradára nì, kí ẹ rìn nínú rẹ,

ẹ̀yin yóò sì rí ìsinmi fún ọkàn yín.

Ṣùgbọ́n ẹ̀yin wí pé, ‘Àwa kì yóò rìn nínú rẹ̀.’

17Èmi yan olùṣọ́ fún un yín,

mo sì wí pé:

‘Tẹ́tí sí dídún fèrè náà,’

ẹ̀yìn wí pé, ‘Àwa kì yóò tẹ́tí sílẹ̀.’

18Nítorí náà, gbọ́ ẹ̀yin orílẹ̀-èdè

kíyèsi, kí ẹ sì jẹ́ ẹlẹ́rìí

ohun tí yóò ṣẹlẹ̀ sí wọn.

19Gbọ́, ìwọ ayé!

Mò ń mú ìparun bọ̀ sórí àwọn ènìyàn wọ̀nyí,

èso ìrò inú wọn,

nítorí wọn kò fi etí sí ọ̀rọ̀ mi,

wọ́n sì ti kọ òfin mi sílẹ̀.

20Èrè wo ni ó wà fún mi nínú tùràrí láti Ṣeba wá,

tàbí èso dáradára láti ilẹ̀ jíjìn réré?

Ẹbọ sísun yín kò ṣe ìtẹ́wọ́gbà,

ọrẹ yín kò sì wù mí.”

21Nítorí náà, èyí ni ohun tí Olúwa wí:

“Èmi yóò gbé ohun ìdènà síwájú

àwọn ènìyàn wọ̀nyí, àwọn baba

àti ọmọ yóò jùmọ̀ ṣubú lù wọ́n,

àwọn aládùúgbò àti ọ̀rẹ́ yóò ṣègbé.”

22Báyìí ni Olúwa wí:

“Wò ó, àwọn ọmọ-ogun ń bọ̀ wá láti ilẹ̀ àríwá,

a ó sì gbé orílẹ̀-èdè ńlá dìde

láti òpin ayé wá.

23Wọ́n sì dìmọ́ra pẹ̀lú ọrun àti ọ̀kọ̀,

Wọ́n jẹ́ ẹni ibi, wọn kò sì ní àánú

wọ́n ń hó bí omi Òkun, bí wọ́n

ti ṣe ń gun àwọn ẹṣin wọn lọ;

wọ́n sì wá bí ọkùnrin tí yóò

jà ọ́ lógun, ìwọ ọmọbìnrin Sioni.”

24Àwa ti gbọ́ ìròyìn nípa wọn,

ọwọ́ wa sì di rírọ, ìrora sì mú wa

bí obìnrin tí ń rọbí.

25Má ṣe jáde lọ sí orí pápá

tàbí kí o máa rìn ní àwọn

ojú ọ̀nà, nítorí ọ̀tá náà ní idà,

ìpayà sì wà níbi gbogbo.

26Ẹ̀yin ènìyàn mi, ẹ gbé aṣọ ọ̀fọ̀ wọ̀,

kí ẹ sì sùn nínú eérú,

ẹ ṣọ̀fọ̀ pẹ̀lú ìpohùnréré ẹkún

gẹ́gẹ́ bí i lórí ọmọkùnrin yín kan ṣoṣo

nítorí pé lójijì ni àwọn apanirun yóò kọlù wá.

27“Èmi ti fi ẹ́ ṣe ẹni tí yóò máa yọ́

irú àwọn ènìyàn mi gẹ́gẹ́ bi irin

tútù, kí wọn kí ó lè ṣe àkíyèsí,

kí ó sì dán ọ̀nà wọn wò.

28Ọlọ́tẹ̀ tí ọkàn rẹ̀ le ní gbogbo wọn.

Wọ́n ń lọ káàkiri láti sọ̀rọ̀-òdì.

Wọ́n jẹ́ idẹ àti irin,

wọ́n sì kún fún ìwà ìbàjẹ́.

29Ewìrì a fẹ́ná kíkankíkan,

kí ó lè yọ́ òjé,

ẹni tí ń yọ́ ọ ń yọ́ ọ lásán;

a kò si ya ènìyàn búburú kúrò.

30A pè wọ́n ní fàdákà tí a kọ̀sílẹ̀,

nítorí Olúwa ti kọ̀ wọ́n sílẹ̀.”