บทเรียนจากช่างปั้นหม้อ
1พระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงเยเรมีย์ว่า 2“จงลุกขึ้นลงไปที่บ้านช่างปั้นหม้อ เราจะให้เจ้าได้ยินถ้อยคำของเราที่นั่น” 3ข้าพเจ้าก็ไปที่บ้านช่างปั้นหม้อ เขากำลังทำงานอยู่ที่แป้น 4แต่ภาชนะที่เขากำลังปั้นอยู่นั้นเสียรูปทรงอยู่ในมือของเขา เขาจึงนวดขยำเป็นก้อนและเริ่มปั้นใหม่ตามที่เขาเห็นว่าดีที่สุด
5แล้วพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า 6“พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย เราทำกับเจ้าแบบเดียวกับช่างปั้นหม้อผู้นี้ไม่ได้หรือ?” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น “พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย เจ้าอยู่ในมือของเราเหมือนดินเหนียวที่อยู่ในมือของช่างปั้น 7เมื่อใดก็ตามที่เราประกาศเกี่ยวกับชาติไหนหรืออาณาจักรไหนที่เราจะรื้อถอนและทำลาย 8แล้วหากชาตินั้นซึ่งเราได้เตือนไว้หันกลับจากความชั่วร้ายของตน เราก็จะเปลี่ยนใจไม่ส่งภัยพิบัติมายังพวกเขาตามที่เราได้ตั้งใจไว้แต่แรก 9และหากเราประกาศเกี่ยวกับชาติไหนหรืออาณาจักรไหนซึ่งเราจะสร้างและก่อตั้งขึ้น 10แต่แล้วชาตินั้นอาณาจักรนั้นทำสิ่งที่ชั่วในสายตาของเราและไม่ยอมเชื่อฟังเรา เมื่อนั้นเราก็จะเปลี่ยนใจยังไม่อวยพรพวกเขาอย่างที่คิดไว้
11“ฉะนั้นจงไปเตือนชนยูดาห์และชาวกรุงเยรูซาเล็มว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า ดูเถิด เราเตรียมนำภัยพิบัติมายังเจ้า และมีแผนการลงโทษเจ้า ฉะนั้นเจ้าแต่ละคนจงหันจากวิถีชั่วของเจ้าและแก้ไขแนวทางกับการกระทำของเจ้า’ 12แต่พวกเขาจะตอบว่า ‘พูดไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก เราจะทำตามแผนการของเราต่อไป เราแต่ละคนจะทำตามทิฐิในใจชั่วของเรา’ ”
13ฉะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
“จงถามดูในหมู่ชนชาติต่างๆ
ใครเคยได้ยินเรื่องเช่นนี้บ้าง
อิสราเอลผู้บริสุทธิ์ได้ทำ
สิ่งที่เลวร้ายที่สุด?
14หิมะเคยหายไปจากภูผาของเลบานอนหรือ?
สายน้ำเย็นจากภูเขาที่ห่างไกลนั้นเคยหยุดไหลหรือ?18:14 ในภาษาฮีบรูประโยคนี้มีความหมายไม่ชัดเจน
15ถึงกระนั้นประชากรของเราก็ลืมเรา
พวกเขาเผาเครื่องหอมถวายรูปเคารพอันไร้ค่า
ซึ่งทำให้เขาสะดุดล้มในวิถีทางของตน
และในหนทางโบราณ
ทำให้พวกเขาต้องลงไปเดินข้างทาง
บนถนนที่ไม่ได้สร้างขึ้น
16ดินแดนของเขาจะถูกทิ้งร้าง
เป็นเป้าของการดูหมิ่นตลอดกาล
ผู้คนที่ผ่านไปมาจะตกตะลึง
และส่ายหน้า
17เราจะเหวี่ยงประชากรของเราให้กระจัดกระจายไปต่อหน้าศัตรูของพวกเขา
เหมือนลมตะวันออกซัดฝุ่นฟุ้งกระจาย
เราจะหันหลังให้พวกเขา
ในเวลาแห่งภัยพิบัติของเขา”
18พวกเขากล่าวว่า “เรามาวางแผนกำจัดเยเรมีย์กันเถอะ เพราะว่าสิ่งที่ปุโรหิตสอนจากธรรมบัญญัติ คำปรึกษาจากปราชญ์ และถ้อยคำจากผู้เผยพระวจนะจะไม่สูญหายไป ฉะนั้นให้เราโจมตีเขาด้วยลิ้นของเราและอย่าใส่ใจสิ่งที่เขาพูด”
19ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงฟังข้าพระองค์
ฟังถ้อยคำของบรรดาผู้กล่าวหาข้าพระองค์!
20ควรหรือที่พวกเขาจะตอบแทนความดีด้วยความชั่ว?
ถึงกระนั้นพวกเขาก็ขุดหลุมพรางดักข้าพระองค์
ขอทรงระลึกว่าข้าพระองค์ยืนอยู่ต่อหน้าพระองค์
กราบทูลพระองค์เพื่อพวกเขา
ให้ทรงหันเหพระพิโรธไปจากพวกเขา
21ด้วยเหตุนี้ ขอให้ลูกๆ ของพวกเขาอดตาย
ขอให้พวกเขาเป็นเหยื่อคมดาบ
ขอให้ภรรยาของพวกเขาเป็นม่ายและถูกพรากลูกไปหมด
ขอให้พวกผู้ชายของเขาถูกสังหาร
ให้คนหนุ่มของพวกเขาถูกฆ่าฟันในสงคราม
22ขอให้ได้ยินเสียงกรีดร้องจากบ้านเรือนของพวกเขา
เมื่อพระองค์นำกองทหารเข้าจู่โจมพวกเขาอย่างฉับพลัน
เพราะพวกเขาได้ขุดหลุมดักข้าพระองค์
และซุ่มวางกับดักตามทางของข้าพระองค์
23ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า แต่พระองค์ทรงทราบแผนการทุกอย่างที่
เขาคบคิดกันสังหารข้าพระองค์
โปรดอย่าทรงอภัยให้พวกเขา
ขออย่าทรงลบบาปทั้งหลายของเขาไปจากสายพระเนตรของพระองค์
แต่ขอให้พวกเขาถูกโค่นล้มลงต่อหน้าพระองค์
ขอทรงจัดการกับพวกเขาในเวลาแห่งพระพิโรธของพระองค์
18
陶器師の家
1主からエレミヤに、次のようなことばがありました。 2「さあ、陶器を作っている者の家に行きなさい。そこで、おまえに話そう。」 3言われたとおりにすると、陶器師はろくろを回している最中でした。 4ところが、彼は手がけていたつぼが気に入らなかったので、それをつぶして粘土のかたまりに戻し、初めからやり直しました。
5その時、主が語りました。
6「イスラエルよ。この陶器師と同じことを、わたしがおまえたちにできないというのか。陶器師の手の中に粘土があるように、おまえたちもわたしの手の中にある。 7わたしが、一つの国が引き抜かれて滅ぼされると言ったとき、 8その国が悪の道を捨てるなら、わたしは予定を変更して、その国を滅ぼすのをやめる。 9また、わたしが、ある国を強くすると言ったとしても、 10その国が途中で考えを変えて悪の道に走り、わたしに従わなくなれば、わたしも考えを変えて、祝福の約束を撤回する。 11だから出かけて行って、ユダとエルサレムの全住民に、こう警告しなさい。さあ、神のことばを聞きなさい。わたしは今おまえたちのために、良いことではなく悪いことを計画している。だから悪の道を捨て、正しいことを行うのだ。」 12ところが彼らは、こう答えました。「おせっかいはやめてくれ。神の言われたことを行う気など全くない。私たちはだれからも束縛されない。強情を張りとおし、悪を身につけたまま、いつまでも好き勝手な生活をしたい。」
13そのとき、主はこう言いました。
「たとえ異教の民の間でも、
こんなことを聞いた者はいない。
考えただけでもおぞましいことを
わたしの民がしたのだ。
14レバノン山頂の雪は決してとけず、
ヘルモン山から流れ下る冷たい水は決してかれない。
15これらのものは、いつもあてにできる。
ところがわたしの民は、全くあてにならない。
彼らはわたしを置き去りにし、
むなしい偶像のもとに走った。
昔からの正しい道をはずれ、罪の泥沼に迷い込んだ。
16そのため、国は荒れ果て、
そこを通る人は思わず息をのみ、
あまりにもすさまじい光景に驚いて頭を振る。
17わたしはわたしの民を、
東風がちりを巻き上げるように、敵の前でまき散らす。
彼らがどんなに悩んでも、知らないふりをし、
彼らの苦しみを心に留めない。」
18すると、人々はこう相談しました。「エレミヤを殺してしまおう。われわれには、祭司や学者、それに預言者がついている。彼の忠告などいらない。二度とわれわれに不利なことを語り、われわれを苦しめないように、彼の口を封じよう。」
19ああ主よ、私を助けてください。
彼らが私にどんなことをしようとしているか、
見てください。
20彼らは、悪をもって善に報いようとするのですか。
彼らは私を殺そうと、罠をしかけました。
それでも私は神に、彼らのことを良く伝え、
何とかして、神の怒りが彼らに向かないように
努力しました。
21神よ、彼らの子どもを飢え死にさせてください。
彼らを剣にかけてください。
彼らの妻を未亡人とし、
子どもを一人残らず奪ってください。
男は疫病で死なせ、
若者は戦場で倒れさせてください。
22兵士の一隊が不意に襲うとき、
彼らの家から泣き叫ぶ声が聞こえますように。
彼らは落とし穴を掘り、
私の歩く道に、こっそり罠をしかけたからです。
23主よ。
あなたは、私を殺そうとする彼らの計画をご存じです。
彼らを赦さないでください。
彼らの罪を赦さず、御前で滅ぼしてください。
彼らに御怒りをもって罰してください。
