การทรงเรียกให้สร้างพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า
1ในวันที่หนึ่งเดือนที่หกปีที่สองแห่งรัชกาลกษัตริย์ดาริอัส พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงเศรุบบาเบลผู้ว่าการของยูดาห์บุตรเชอัลทิเอล และมหาปุโรหิตโยชูวา1:1 เป็นอีกรูปหนึ่งของเยชูวาทั้งในข้อนี้และที่อื่นๆ ในพระธรรมฮักกัยบุตรเยโฮซาดักโดยตรัสผ่านผู้เผยพระวจนะฮักกัยความว่า
2พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า “ประชากรเหล่านี้พูดว่า ‘ยังไม่ถึงเวลาที่จะสร้างพระนิเวศขององค์พระผู้เป็นเจ้า’ ”
3แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสผ่านผู้เผยพระวจนะฮักกัยว่า 4“ถึงเวลาแล้วหรือที่พวกเจ้าเองอาศัยในบ้านซึ่งกรุไม้อย่างดี ในขณะที่พระนิเวศนี้ยังเป็นซากปรักหักพัง?”
5พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า “จงใคร่ครวญวิถีทางของเจ้าให้ดี 6เจ้าปลูกมากแต่เก็บเกี่ยวน้อยนิด เจ้ากินแต่ไม่เคยอิ่ม เจ้าดื่มแต่ก็ไม่เคยสิ้นความกระหาย เจ้านุ่งห่มแต่ไม่อบอุ่น เจ้าได้ค่าแรงแต่ก็เอามาใส่ในกระเป๋าเงินที่รั่ว”
7พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า “จงใคร่ครวญวิถีทางของเจ้าให้ดี 8จงขึ้นไปบนภูเขาและตัดไม้ลงมาสร้างพระนิเวศ เพื่อเราจะได้พึงพอใจและได้รับเกียรติ” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น 9พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศว่า “เจ้าหวังมาก แต่ดูสิ ได้มาเพียงนิดเดียว สิ่งที่เจ้านำกลับมาบ้าน เราก็เป่ามันทิ้งไปเสีย ทำไมน่ะหรือ? ก็เพราะพระนิเวศของเรายังคงเป็นซากปรักหักพัง ในขณะที่เจ้าแต่ละคนสาละวนอยู่กับบ้านเรือนของตัวเอง 10ฉะนั้นเป็นเพราะพวกเจ้า ฟ้าสวรรค์จึงยั้งหยาดน้ำค้างไว้ และโลกก็ไม่ยอมผลิพืชผล 11เราสั่งให้เกิดความแห้งแล้งขาดแคลนทั่วท้องนาป่าเขาแก่เมล็ดข้าว เหล้าองุ่นใหม่ น้ำมัน และพืชพันธุ์ธัญญาหารทั้งหลาย ทั้งแก่ผู้คนและฝูงสัตว์ และแก่สิ่งที่เจ้าหยาดเหงื่อลงแรงไป”
12แล้วเศรุบบาเบลบุตรเชอัลทิเอล มหาปุโรหิตโยชูวาบุตรเยโฮซาดัก และประชาชนทั้งหมดซึ่งยังเหลืออยู่ที่นั่น ก็เชื่อฟังพระดำรัสของพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเขาและถ้อยคำของผู้เผยพระวจนะฮักกัย เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเขาได้ส่งเขามา และประชาชนก็ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้า
13แล้วฮักกัยทูตขององค์พระผู้เป็นเจ้าก็แจ้งพระดำรัสนี้ขององค์พระผู้เป็นเจ้าแก่ประชาชนว่า “เราอยู่กับเจ้า” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น 14ดังนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงดลใจเศรุบบาเบลผู้ว่าการของยูดาห์บุตรเชอัลทิเอล และดลใจมหาปุโรหิตโยชูวาบุตรเยโฮซาดัก ตลอดจนดลใจประชาชนที่เหลืออยู่ทั้งหมด ให้พากันเริ่มสร้างพระนิเวศของพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์พระเจ้าของพวกเขา 15ในวันที่ยี่สิบสี่เดือนที่หก
Повеление Вечного о восстановлении храма
1На втором году правления царя Дария1:1 Дарий I Великий (Гистасп) правил Персидской империей с 522 по 486 гг. до н. э., в первый день шестого месяца (29 августа 520 г. до н. э.), Зоровавелю, сыну Шеалтиила, наместнику Иудеи, и Иешуа, сыну Иехоцадака, главному священнослужителю, было слово Вечного1:1 Вечный – на языке оригинала: «Яхве». Под этим именем Всевышний открылся Мусе и народу Исраила (см. Исх. 3:13-15). См. пояснительный словарь. через пророка Аггея:
2– Так говорит Вечный, Повелитель Сил: Этот народ говорит: «Ещё не настало время строить дом Вечного».
3И было слово Вечного через пророка Аггея:
4– А вам разве время жить в хороших домах, когда этот дом лежит в развалинах?
5Поэтому так говорит Вечный, Повелитель Сил:
– Подумайте о своих путях. 6Вы посеяли много, а собрали мало. Вы едите, но не наедаетесь. Вы пьёте, но не напиваетесь. Вы одеваетесь, но не в силах согреться. Вы трудитесь лишь для того, чтобы положить заработанное в дырявый кошелёк.
7Так говорит Вечный, Повелитель Сил:
– Подумайте о своих путях. 8Поднимитесь в горы, принесите дерева и постройте дом. Он будет Мне угоден, и Я прославлюсь, – говорит Вечный. – 9Вы ждали многого, но получилось мало. А то, что вы принесли домой, Я развеял. За что? – возвещает Вечный, Повелитель Сил. – За Мой дом, который лежит в развалинах, в то время как каждый из вас заботится лишь о своём доме. 10Поэтому небо над вами удержало росу, а земля удержала свой урожай. 11Я наслал засуху на поля и нагорья, на зерно, молодое вино и масло, на произведения земли, на людей, на скот и на труд ваших рук.
12И Зоровавель, сын Шеалтиила, с главным священнослужителем Иешуа, сыном Иехоцадака, и со всем остальным народом послушались голоса Вечного, их Бога, и слов пророка Аггея, потому что его послал Вечный, их Бог. И народ устрашился Вечного.
13Аггей, вестник Вечного, передал народу весть от Вечного:
– Я с вами, – возвещает Вечный.
14И Вечный пробудил дух наместника Иудеи Зоровавеля, сына Шеалтиила, дух главного священнослужителя Иешуа, сына Иехоцадака, и дух всего остального народа. Они пришли и начали трудиться в храме Вечного, Повелителя Сил, их Бога, 15в двадцать четвёртый день шестого месяца второго года правления царя Дария (21 сентября 520 г. до н. э.).
