1โอ อยากให้พระองค์ทรงแหวกฟ้าสวรรค์เสด็จลงมา
ให้ภูเขาทั้งหลายสั่นสะท้านต่อหน้าพระองค์!
2เหมือนเมื่อไฟเผากิ่งไม้วอด
และทำให้น้ำเดือดพล่าน
ขอโปรดเสด็จมาเพื่อทำให้พระนามของพระองค์เป็นที่ประจักษ์แก่เหล่าศัตรู
ทำให้นานาประชาชาติสั่นสะท้านต่อหน้าพระองค์!
3เพราะเมื่อพระองค์ทรงทำสิ่งที่น่าครั่นคร้ามซึ่งข้าพระองค์ทั้งหลายไม่คาดคิด
คือพระองค์เสด็จลงมา ภูเขาทั้งหลายก็สั่นสะท้านต่อหน้าพระองค์
4ตั้งแต่ครั้งโบราณไม่เคยมีใครได้ยิน
ไม่เคยมีใครได้ฟัง
ไม่เคยมีใครได้เห็นพระเจ้าอื่นใดนอกเหนือจากพระองค์
ผู้ทรงกระทำการเพื่อคนทั้งปวงที่รอคอยพระองค์
5พระองค์เสด็จมาช่วยเหลือคนทั้งหลายที่ยินดีทำสิ่งที่ถูกต้อง
ผู้ระลึกถึงวิถีทางของพระองค์
แต่เมื่อข้าพระองค์ทั้งหลายยังคงทำบาปขัดขืนพระมรรคา
พระองค์ก็ทรงพระพิโรธ
แล้วข้าพระองค์ทั้งหลายจะรอดได้อย่างไร?
6ข้าพระองค์ทั้งปวงกลายเป็นผู้มีมลทิน
ความประพฤติอันชอบธรรมของข้าพระองค์ทั้งปวงเหมือนผ้าขี้ริ้วโสโครก
ข้าพระองค์ทั้งหลายเหี่ยวเฉาประหนึ่งใบไม้ร่วง
และบาปของข้าพระองค์ทั้งหลายเหมือนลมพัดเอาพวกข้าพระองค์ปลิวหายไป
7ไม่มีสักคนร้องทูลพระนามของพระองค์
หรือขวนขวายยึดมั่นพระองค์ไว้
เพราะพระองค์ทรงซ่อนพระพักตร์จากข้าพระองค์ทั้งหลาย
และทำให้ข้าพระองค์ทั้งหลายเสื่อมเสียไปเพราะบาปของข้าพระองค์ทั้งหลาย
8ถึงกระนั้น ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงเป็นพระบิดาของข้าพระองค์ทั้งหลาย
ข้าพระองค์ทั้งหลายเป็นดินเหนียว พระองค์ทรงเป็นช่างปั้น
ข้าพระองค์ทั้งหลายล้วนเป็นฝีพระหัตถ์ของพระองค์
9ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าขออย่าทรงพระพิโรธมากเกินไป
ขออย่าทรงจดจำบาปของข้าพระองค์ทั้งหลายไปตลอดกาล
โอ ข้าพระองค์ทั้งหลายอธิษฐาน ขอโปรดทอดพระเนตรเหล่าข้าพระองค์
เพราะข้าพระองค์ทั้งหลายเป็นประชากรของพระองค์
10นครบริสุทธิ์ของพระองค์กลายเป็นทะเลทราย
แม้แต่ศิโยนก็เป็นทะเลทราย เยรูซาเล็มเป็นที่ถูกทิ้งร้าง
11พระวิหารอันศักดิ์สิทธิ์และมีสง่าราศีของข้าพระองค์ทั้งหลาย
ซึ่งเหล่าบรรพบุรุษของข้าพระองค์ใช้เป็นที่สรรเสริญพระองค์นั้นถูกเผาวอดวาย
และทุกสิ่งที่พวกเราถือว่าล้ำค่าก็อยู่ในสภาพปรักหักพัง
12ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ถึงเพียงนี้แล้ว พระองค์จะยังคงยับยั้งพระองค์ไว้หรือ?
พระองค์จะยังคงนิ่งเงียบและลงโทษข้าพระองค์ทั้งหลายอย่างเหลือประมาณอยู่หรือ?
1भला हो कि आप आकाश को फाड़कर नीचे आ सकते,
कि पर्वत आपके सामने कांप उठे!
2जिस प्रकार आग झाड़ को जला देती है
या जल को उबालती है,
वैसे ही आपके विरोधियों को आपकी प्रतिष्ठा का बोध हो जाता
कि आपकी उपस्थिति से राष्ट्र कांप उठते हैं!
3जब आपने ऐसे भयानक काम किए थे,
तब आप उतर आए थे, पर्वत आपकी उपस्थिति में कांप उठे.
4पूर्वकाल से न तो उन्होंने सुना है,
न ही देखा गया है,
आपके सिवाय हमारे लिए और कोई परमेश्वर नहीं हुआ है,
जो अपने भक्तों की ओर ध्यान दे.
5आप उन्हीं से मिलते हैं जो आनंद से नीतियुक्त काम करते हैं,
जो आपको याद रखते हुए आपके मार्गों पर चलते हैं.
सच है कि आप हमारे पाप के कारण क्रोधित हुए,
और हमारी यह दशा बहुत समय से है.
क्या हमें छुटकारा मिल सकता है?
6हम सभी अशुद्ध मनुष्य के समान हो गये है,
हमारे धर्म के काम मैले चिथडों के समान है;
हम सभी पत्तों के समान मुरझा जाते हैं,
हमारे अधर्म के काम हमें हवा में उड़ा ले जाते हैं.
7ऐसा कोई भी नहीं जो आपके नाम की दोहाई देता है
और जो आपको थामे रहने का प्रयास यत्न से करता है;
क्योंकि आपने हमसे अपना मुंह छिपा लिया
है तथा हमें हमारी बुराइयों के हाथ कर दिया है.
8किंतु अब, याहवेह, हमने आपको पिता समान स्वीकारा है.
हम तो मात्र मिट्टी हैं, आप हमारे कुम्हार;
हम सभी आपके हाथ की रचना हैं.
9इसलिये हे याहवेह, क्रोधित न होईये;
और अनंत काल तक हमारे पापों को याद न रखिए.
हमारी ओर ध्यान दीजिए,
हम सभी आपके अपने ही हैं.
10देखो आपका पवित्र नगर बंजर भूमि हो गया है;
ज़ियोन अब सुनसान है! येरूशलेम उजाड़ पड़ा है.
11हमारा पवित्र एवं भव्य भवन, जहां हमारे पूर्वजों ने आपकी स्तुति की थी,
आग से जला दिया गया है,
हमारी सभी अमूल्य वस्तुएं नष्ट हो चुकी हैं.
12यह सब होते हुए भी, याहवेह, क्या आप अपने आपको रोके रहेंगे?
क्या आप हमें इस दुर्दशा में रहने देंगे?
