บทเพลงสวนองุ่น
1ข้าพเจ้าจะขับร้องบทเพลงแด่ผู้ที่เป็นที่รักของ
ข้าพเจ้า เกี่ยวกับสวนองุ่นของเขา
ที่รักของข้าพเจ้ามีสวนองุ่นแปลงหนึ่งบนไหล่
เขาอันอุดมสมบูรณ์
2เขาไถที่และกำจัดกรวดหิน
และปลูกองุ่นพันธุ์เยี่ยม
เขาสร้างหอยาม
และสกัดบ่อย่ำองุ่นไว้ด้วย
จากนั้นเขารอเก็บผลองุ่นชั้นดี
แต่กลับได้องุ่นเปรี้ยว
3“โอ ชาวเยรูซาเล็มและชาวยูดาห์
จงตัดสินความระหว่างเรากับสวนองุ่นของเรา
4เราจะทำอะไรได้อีก
เพื่อสวนองุ่นของเรา?
เราหวังผลองุ่นที่ดี
แต่ทำไมกลับได้แต่องุ่นเปรี้ยว?
5เราจะบอกให้ว่าเราจะทำอะไรกับสวนองุ่นนั้น
เราจะรื้อรั้วลงและปล่อยให้สวนนั้นถูกทำลาย
เราจะทลายกำแพงลง
และมันจะถูกเหยียบย่ำ
6เราจะทิ้งให้เริศร้าง
ไม่ลิดกิ่งหรือพรวนดินให้
ปล่อยให้หนามขึ้นรกไปหมด
เราจะสั่งเมฆไม่ให้ส่งฝน
มารดมันอีกต่อไป”
7สวนองุ่นของพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์คือวงศ์วานอิสราเอล
ชนยูดาห์คือสวนที่ทรงปีติยินดี
พระองค์ทรงหวังให้พวกเขาออกผลเป็นความยุติธรรม แต่กลับเห็นการนองเลือด
ทรงคาดหวังความชอบธรรม แต่กลับได้ยินเสียงโหยไห้ร้องทุกข์
วิบัติและโทษทัณฑ์
8วิบัติแก่เจ้าผู้ซื้อที่ดิน
จนผู้อื่นไม่มีที่อาศัย
บ้านของเจ้าสร้างบนที่ดินผืนใหญ่
จนเจ้าสามารถอยู่ตามลำพังในดินแดนนั้น
9ข้าพเจ้าได้ยินพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศว่า
“บ้านใหญ่ๆ จะเริศร้างอย่างแน่นอน
คฤหาสน์งดงามก็จะไร้ผู้อยู่อาศัย
10สวนองุ่นสิบๆ แอก5:10 คือ ที่ดินซึ่งวัวสิบคู่เทียมแอกไถได้ในหนึ่งวันจะผลิตเหล้าองุ่นได้เพียงบัทเดียว
เมล็ดพืชหนึ่งโฮเมอร์จะให้ผลเพียงเอฟาห์เดียว5:10 หนึ่งบัทเท่ากับ 22 ลิตร หนึ่งโฮเมอร์เท่ากับ 220 ลิตร หนึ่งเอฟาห์เท่ากับ 22 ลิตร”
11วิบัติแก่บรรดาผู้ที่ลุกขึ้นแต่เช้าตรู่
เพื่อไปดื่มสุราเฉื่อยแฉะและเมาหยำเปจนดึกดื่น
12ในงานเลี้ยง เขาจัดให้มีพิณใหญ่และพิณเขาคู่
รำมะนา ขลุ่ย และเหล้าองุ่น
แต่ไม่ไยดีสิ่งที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกระทำ
ไม่เคารพนับถือพระราชกิจของพระองค์
13ฉะนั้นประชากรของเราจะตกเป็นเชลย
เพราะขาดความเข้าใจ
พวกเจ้าใหญ่นายโตจะตายเพราะความหิวโหย
ส่วนมวลชนก็แห้งระโหยเพราะความกระหาย
14หลุมฝังศพจึงเพิ่มความอยากของมัน
และอ้าปากกว้าง
กลืนกินทั้งผู้ใหญ่ผู้น้อย
พร้อมทั้งคนที่ทะเลาะวิวาทและที่สนุกสนานเฮฮา
15มนุษย์จึงถูกทำให้ตกต่ำลง
และมนุษยชาติถูกทำให้ต่ำต้อย
ผู้หยิ่งผยองถูกปราบให้ตกต่ำ
16แต่พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์จะเป็นที่ยกย่องเทิดทูนเนื่องด้วยความยุติธรรมของพระองค์
และพระเจ้าผู้บริสุทธิ์จะสำแดงพระองค์ว่าบริสุทธิ์โดยความชอบธรรมของพระองค์
17แล้วแกะจะกินหญ้าอยู่ในทุ่งหญ้าของมันเอง
ลูกแกะจะกิน5:17 ภาษาฮีบรูว่าคนแปลกหน้าจะกินอาหารท่ามกลางซากปรักหักพังของคนร่ำรวย
18วิบัติแก่ผู้ที่ใช้เล่ห์เหลี่ยมลากดึงบาปและความชั่วร้ายไป
เหมือนใช้เชือกลากดึงเกวียน
19วิบัติแก่ผู้ที่กล่าวว่า “พระเจ้า เร็วๆ หน่อย
รีบทำการไวๆ เราจะได้เห็น มาเร็วๆ เถิด
ขอให้แผนการขององค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอลมาถึง
เราจะได้รู้”
20วิบัติแก่ผู้ที่เรียกชั่วว่าดี
เรียกดีว่าชั่ว
เรียกมืดว่าสว่าง ที่สว่างกลับว่ามืด
เรียกขมว่าหวาน ที่หวานกลับว่าขม
21วิบัติแก่ผู้ที่ทึกทักว่าตนเองฉลาด
และหลักแหลมในสายตาของตนเอง
22วิบัติแก่ผู้ที่อวดเก่งในเรื่องดื่มสุรา
และเป็นผู้ชนะเลิศในการผสมเหล้า
23ผู้ปล่อยตัวคนทำผิดเพื่อสินบน
และไม่ยอมให้ความยุติธรรมแก่ผู้บริสุทธิ์
24ดังนั้นรากของพวกเขาจะเน่าเปื่อย
และดอกของเขาจะปลิวไปเหมือนธุลี
เหมือนเปลวไฟเผาฟาง
เหมือนหญ้าแห้งลุกมอดไปในไฟ
เพราะเขาละทิ้งบทบัญญัติของพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์
และลบหลู่พระวจนะขององค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล
25ฉะนั้นพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้าจึงเผาผลาญประชากรของพระองค์
พระหัตถ์ของพระองค์เงื้อขึ้นและฟาดพวกเขา
ภูเขาทั้งหลายสะเทือนสะท้าน
ซากศพเหมือนกองขยะกลางถนน
ถึงขนาดนี้แล้วพระพิโรธของพระเจ้าก็ยังไม่หันเห
พระองค์ยังคงเงื้อพระหัตถ์ค้างอยู่
26พระองค์ทรงชูธงให้สัญญาณแก่ประชาชาติไกลโพ้นทั้งหลาย
ทรงผิวพระโอษฐ์เรียกบรรดาผู้ที่อยู่สุดปลายแผ่นดินโลก
พวกเขาโลดแล่นมาอย่างรวดเร็ว!
27ไม่มีสักคนที่อ่อนล้าหรือสะดุดล้ม
ไม่มีที่ซึมเซาหรือหลับใหล
เขาคาดเข็มขัดทะมัดทะแมง
สายรัดรองเท้าไม่ขาดสักเส้นเดียว
28ลูกศรของเขาคมกริบ
คันธนูของเขาโก่งไว้
กีบม้าของเขาเหมือนหินเหล็กไฟ
ล้อรถรบของเขาเหมือนพายุหมุน
29เสียงคำรามของเขาเหมือนราชสีห์
พวกเขาคำรามเหมือนสิงห์หนุ่ม
เขาส่งเสียงร้องขณะตะครุบเหยื่อ
และลากทึ้งไปโดยไม่มีใครช่วย
30ในวันนั้นพวกเขาจะคำรามเข้าใส่เหยื่อ
เหมือนเสียงทะเลคำรน
และเมื่อใครมองดูดินแดนนั้น
จะเห็นความมืดและความทุกข์โศก
แม้แต่แสงสว่างก็ถูกเมฆบดบังจนมืดมิด
Bobe Turo Ho Dwom
1Mɛto dwom ama me dɔfo
dwom a ɛfa ne bobeturo ho:
Na me dɔfo wɔ bobe turo bi
wɔ asasebere bi a ɛda bepɔw ani.
2Ofuntum asase no, yiyii mu abo,
na oduaa bobe a ɛyɛ papa wɔ so.
Osii ɔwɛn aban wɔ mfimfini
na otuu nsakyiamoa nso.
Afei ɔhwɛɛ anim sɛ obetwa bobe aba pa,
nanso ɛsow aba bɔne.
3“Afei mo a motete Yerusalem ne Yuda mmarima,
mummu me ne me bobeturo ntam atɛn.
4Dɛn bio na anka ɛsɛ sɛ meyɛ ma me bobeturo
boro nea mayɛ yi so?
Bere a merehwɛ anim sɛ minya bobe a eye no
adɛn nti na ɛsow aba bɔne?
5Afei mɛka
nea merebɛyɛ me bobeturo no akyerɛ wo:
Meyi ho ban no afi hɔ,
na wɔbɛsɛe no;
mebubu ho ɔfasu,
na wobetiatia so.
6Mɛma ayɛ asase a ɛda mpan
a worenyiyi mu na wɔnyɛ so adwuma,
ohwirem ne nsɔe benyin wɔ so.
Mɛhyɛ omununkum
na wantɔ osu angu so.”
7Asafo Awurade bobeturo no
yɛ Israelfi,
na Yuda mmarima yɛ turo a nʼani gye ho.
Ɔpɛɛ atɛntrenee nanso ohuu mogyahwiegu;
ɔpɛɛ trenee nanso ɔtee mmɔborɔsu.
Nnome Ne Atemmu
8Nnome nka mo a mode ofi ka ofi ho
na mugyigye mfuw bobɔ so
kosi sɛ asase no bɛsa
na ɛka mo nko ara wɔ asase no so.
9Asafo Awurade apae mu aka ama mate:
“Nokwarem, afi akɛse no bɛda mpan,
na aban afɛɛfɛ no, obiara rentena mu.
10Bobeturo kɛse pa ara no
nsa kakraa bi na ebefi mu.
Aba lita aduonu baako a wodua no
wobenya so lita aduonu abien pɛ.”
11Wonnue, wɔn a wɔsɔre anɔpahema
kɔhwehwɛ wɔn nsa akyi kwan
wɔn a wosii pɛ anadwo
kosi sɛ nsa bɛbow wɔn.
12Wɔbɔ sankuten ne bɛnta wɔ wɔn aponto ase,
akasae, ne atɛntɛbɛn ne nsa,
nanso wotwiri nea Awurade ayɛ,
na wommu ne nsa ano adwuma.
13Ɛno nti, me nkurɔfo bɛkɔ nnommum mu,
efisɛ wonni ntease;
ɔkɔm bekum wɔn mu atitiriw
na osukɔm betware wɔn mu bebree.
14Enti Owu bae nʼabogye mu
na obue nʼanom bayaa;
na mu na atitiriw ne dɔm no bɛkɔ
wɔne wɔn a wɔsaw na wogye wɔn ani no.
15Enti wɔbɛbrɛ onipa ase
na wama adesamma abotow.
Wɔbɛbrɛ ɔhantanni ase,
16nanso Asafo Awurade atɛntrenee bɛma no so,
na Ɔkronkron Nyankopɔn de ne trenee bɛda ne ho adi sɛ Ɔkronkronni.
17Afei nguan bɛkɔ adidi te sɛnea wɔwɔ wɔn adidibea;
nguantenmma bedidi wɔ asikafo amamfo so.
18Munnue, mo a mode nnaadaa nhoma twetwe bɔne,
na mode nteaseɛnam ntampehama twetwe amumɔyɛ.
19Munnue, mo a moka se, “Onyankopɔn nyɛ ntɛm,
ɔnyɛ nʼadwuma ntɛm
sɛnea yebehu.
Ma ɛmmɛn,
Israel Ɔkronkronni no nhyehyɛe no mmra,
sɛnea yebehu.”
20Munnue, mo a mofrɛ bɔne sɛ papa
na papa nso sɛ bɔne,
mo a mode sum si hann anan mu
na hann si sum anan mu,
mo a mofrɛ nweenwen se dɛɛdɛ
ne dɛɛdɛ se nweenwen.
21Munnue, mo a mubu mo ho anyansafo, mo ankasa ani so
ne anitewfo mo ankasa ani so.
22Munnue mo a wɔfrɛ mo akatakyi wɔ nsanom mu
ne ahoɔdenfo wɔ nsa afrafra mu.
23Mo a mugye adanmude, na mugyaa nea odi fɔ
na mubu nea odi bem no fɔ.
24Enti sɛnea ogyaframa hyew nwuraguanee
na sare a awo yera wɔ ogyaframa mu no,
saa ara na mo ntin bɛporɔw,
na mo nhwiren nso atu akɔ sɛ mfutuma;
efisɛ moapo Asafo Awurade mmara
na moatwiri Israel Kronkronni no asɛm.
25Enti Awurade abufuw aba ne nkurɔfo so,
wama ne nsa so, na ɔde rebɔ wɔn ahwe fam.
Mmepɔw no wosow,
na afunu ayɛ sɛ mmɔnten so nwura.
Nanso eyi nyinaa akyi, ne bo nnwoo ɛ,
na ne nsa da so wɔ soro.
26Ɔma frankaa so ma akyirikyiri aman,
ɔhyɛn abɛn de frɛ wɔn a wɔwɔ asase ano.
Wɔn na wɔreba no,
afrɛ so ne ntɛm so!
27Wɔn mu biara mmmrɛ na onhintiw,
obiara ntɔ nko na ɔnna;
abɔso biara mu nnwow wɔ asen mu
na mpaboa hama biara nso rentew.
28Wɔn agyan ano yɛ nnam,
na wɔn tadua nyinaa ayɛ krado;
wɔn apɔnkɔ tɔte te sɛ ɔtwɛrebo,
wɔn nteaseɛnam nkyimii te sɛ mfɛtɛ.
29Wɔn mmobɔmu te sɛ gyata de,
na wɔbobɔ mu sɛ gyatamma;
wɔbobɔ mu kyere wɔn hanam
na wɔde no kɔ a ogyefo biara nni hɔ.
30Da no wɔbɛbobɔ mu agu no so
sɛnea po woro so no.
Na sɛ obi hwɛ asase no a,
obehu sum kabii ne ahohiahia;
omununkum bɛma hann aduru sum.
